This is for you...KathNielForReal!!! hindi ko alam kung nakapagdedicate na ako para sayo so para sure dinedicate ko ulit ang chapte na to sa iyo.
thank you for loving my stories.....super na TATs talaga akohahahaha
Chapter 49
KATH’S POV
Kath: Bakit mo sinabing magpapakasal na tayo?? Bakit? Sigaw ko kay Robie nung nakapasok na kami sa bahay. Wala akong pakialam kung dumudugo pa ang bibig niya.
Robie: Pwede bang gamutin mo muna ang sugat ko? Pabiro pa niyang sabi.
Kath: Hindi ako nagbibiro! Bakit mo sinabi yon? Alam mo namang hindi yon totoo!! Hindi mo dapat ginawa yon!
Robie: Kathryn...hindi ba ganon din naman ang mangyayari??
Kath: Ano????
Robie: Magpapakasal din naman tayo eh...
Mapakla ang pagtawa ko.
Kath: Are you crazy?? San mo naman nakuha ang ideyang yan??
Robie: Kathryn..alam kong mahal mo ako.
Kath: Robie, sinabi ko na sayo noon...hindi ko na kayang magmahal! Bakit umaasa ka??
Robie: Kath...alam kong naguguluhan ka pa ngayon pero alam kong mamahalin mo rin ako someday. Hinawakan niya ang kamay ko.
Kinuha ko iyon.
Kath: Robie tigilan mo na to. Umiling ako. Hindi mo sana binigyan ng ibang kulay ang pakikipagkaibigan ko sayo.
Robie: Bakit? Umaasa ka bang iiwan niya si Aria para sayo?
Kath: hindi mo na problema yon! Wala kang pakealam.!!!!
Robie: Kathryn...ganyan ka na ba kadesperada huh?? Para isiksik ang sarili mo sa isang taong hindi ikaw ang gustong pakasalan??
Sinampal ko siya.
Kath: Ganyan ba ang tingin mo sa akin? Ganon ba ang pagkakakilala mo sa akin huh??? I thought you were my friend....
Robie: Alam mong hindi lang pagkakaibigan ang gusto kong ibigay mo sa akin..mahal na mahal kita kath.
Kath: Simula pa lang.. I warned you na...hindi ako ang para sa iyo...maghanap ka na lang ng iba..mahal kita..pero kaibigan lang. Hanggang don lang ako. I can’t give you the love that ou deserve. You deserve someone better. At alam kong hindi ako yon.
Robie: I love you Kath.....and I will tell you everyday how much you mean to me. Hanggang makalimutan mo ang sakit ng nakaraan. Alam mo ba kung gano ko hiniling na tulungan ka para mawala ang lahat ng sakit? I am willing....pero hindi umuubra kasi you won’t let me. Kathryn...hayaan mong tulungan kita.
Kath: Robie..kung alam mo lang kung gano ko hiniling na sana ikaw na lang ang mahalin ko pero hindi ko kaya eh. Kung alam mo lang na sa tuwing kasama kita iniisip ko na sana tayo na lang pero ayokong lokohin ka. I don’t want to lose you... but I don’t want to use you just to have someone by my side. I am sorry.
Sabay umakyat na ako sa itaas. Masakit mang saktan ang isang taong laging andyan para sayo pero mali namang umasa siya sa wala. Mahal ko siya kaya ayoko siyang masaktan. Importante siya sa akin pero hindiko talaga kayang ibigay ang pagmamahal na dinideserve niya. Pasensya na....
ROBIE’S POV
SETTING: KWARTO NI ROBIE
Dalawang araw pa lang kaming di nagkikita ni kath namimiss ko na siya. Bilib ako sa pagiging totoo ng babaeng yon. Kasalanan ko rin naman na umasa asa ako. Akala ko kasi makakalimutan na niya si Brent. Nabalitaan ko kay Tita Min na tinanggap na ni Kathryn ang alok sa kanyang pagtatrabaho sa Greece. Parang nagsisisi ako, dahil ngayon mas mapapalayo pa siya. alam kong hindi niya gustong umalis pero dahil sa sobrang komplikado na ng mga pangyayari...aalis na siya. hindi na siguro niya kaya. Si Kathryn kasi hindi yon sumusuko. Limang taon ngang nakayanan niya ang matinding sakit eh.
Naalala ko ang isang bagay na nakuha ko sa gamit ni Auntie Thelma. Kinuha ko ang bagay na iyon sa cabinet ko. Nakabalot sa masking tape. Kumuha pa ako ng gunting para mabuksan. Nakabalt din sa dyaro. Bakit naman sobrang balot na balot ito?
Dahil sa medyo matagal na sigurong nakabalot eh nahirapan akong buksan. Kumapit na kasi ng masyado ang masking tape. Ilang saglit lang ay nabuksan ko na rin.
Para sa PUSA ng PUSO ko. Yon ang nasa harap na title. Unti unti kong binuksan. Scrap book?????
Isa isa kong binuksan. It was Kath...and Brent???? Pero ng binasa ko ang mga caption for each pictures nalaman kong si DJ pala. Magkamukhang magkamukha talaga sila. Mata, ilong, hugis ng mukha at labi. Nakaramdam ako ng kaba. Nong una akala ko magkamukha lang pero hindi...si Brent ito. Kagabi ko lang kasi halos makita ang mukha ni Brent sa malapitan. Dj na Dj. posible kaya yon? Si Brent at si Dj ay iisa? ??? o talagang posible lang na magkamukha sila? I need to know the truth.
Itinabi ko ang scrap book. This was their story of love. Grabe ang pagmamahal ni DJ kay Kath...kaya pala hindi rin siya makalimutan ni Kath. Inipit ko rin doon ang necklace. Kathryn....ibabalik ko sayo to paghanda na akong mawala ka sakin ng tuluyan.
Kath’s POV
Magisa ako sa bahay ngayon. Wala si Auntie Thelma, sumunod siya kay Mommy sa Ilo ilo para sa paghahanda ng wedding anniversary nila ni Daddy. Akala ko nga sila ang uuwi dito sa Manila pero dahil medyo busy ang schedule ni Daddy ako na lang ang pinapapunta nila roon. Pati nga si Robie ay iniinvite ni Mommy.
Hindi ko alam kung pupunta siya pero alam kong nasaktan ko siya. Sobrang sama ko na yata. Pati si Robie nasasaktan na. Kaso kung hindi ko naman ginawa yon malamang umaasa parin siya. Napaisip ako. Bakit nga ba hindi ko magawang mahalin si Robie gaya ng pagmamahal ko kay DJ at Brent? Ano bang wala sa kanya? Gwapo rin siya. Mapagmahal, mabait, gentleman at maalaga. Pero bakit si Daniel nga noon halos supladuhan pa ako ng todo pero I can’t help falling for him.
Nasa sala ako ng biglang may nagdoorbell. Sumilip muna ako sa bitana. Si Niel at Yen.
Dali dali akong lumabas para pagbuksan sila.
Kath: Yen!!! Niel!!
Yen: Hi Kath! Miss you so much...
Kath: O kamusta naman ang pa party??
Ngumuso si Yen.
Niel: Nako nahiya pa...
Nagtawanan kami.
Kath: Tara tuloy kayo.
Yen: So Kath..sinong kasama mo rito?? Magisa ka lang?
Umupo kami sa sofa.
Kath: Oo eh...umalis si Auntie Thelma, sinamahan si Mommy pero pasunod na rin naman ako don.
Yen: Pupunta ka ng Iloilo?
Kath: Oo...pero babalik din kaagad. So anong hangin ang nagdala sa inyong dalawa dito?
Niel: Ahmm..Kath..narinig kasi naming aalis ka na. Papuntang Greece?
Biglang nalungkot si Yen.
Kath: Ah yon? Ang bilis ng news huh...ah oo ...sa Greece pero hindi ko pa alam ang alis ko kasi nagaayos pa ako ng papeles.
Niel: Grabe...aalis ka na. Pero masaya kami para sa yo. Kung san ka masaya, di dun na rin kami.
Kath: Hay naku Niel..ang EMO mo...teka nga at maipaghanda kayo ng meryenda.
Mabuti na lamang at hindi nawawalan ng matatamis sa fridge. Merong cake roon. Naghanda rin ako ng lemonade para sa dalawa. Palapit ako sa kanila dala dala ang tray ng tumayo si Niel para tulungan ako sa bitbit ko.
Yen: Kath...tumataba ka..
Kath: Huh?? Hindi naman..
Yen: Hindi.,,parang iba aura mo ngayon.
Kath: Hiyang sa pagkastambay.
Niel: Sabi ko na nga ba..patayan ang trabaho mo eh.
Kath: Sira.
Umupo kami ulit tatlo.
Yen: Kath..sa baby shower ko andon ka naman diba??
Kath: oo naman...
Yen: At saka have you heard about the Alumni Party ng St. Claire??
Kath: Meron ba non??
Yen: Sira ka talaga...lumabas ka naman kasi ng kweba..
Niel: Excited tong si Yen parang may gustong makita ulit.
Yen: Tigilan mo ko no..anyways speaking of that comeback...si Quen uuwi from the states.
Kath: Really?
Niel: Grabe yong taong yon eh no..nabasted lang ni Kath, pagkagraduate umalis na agad ng bansa? Tsk tsk.
Oo nga, si Enrique, umalis siya ng bansa after ng graduation. Hindi ko nga alam kung alam niyang patay na si Dj eh.
Yen: Punta tayo? Buy that time andito na yata sila Julia. Masyado na yatang matagal ang paghohoneymoon ng dalawang yon.
Kath: Sila Albie? Sila Kiray? Pupunta ba? Kelan ba?
Yen: Kelan nga yon Niel??
Niel: Ah...2 weeks from now. Sila Albie uuwi pero si Albie lang hindi kasama si Lauren. tapos si Kiray at Ej pupunta rin. Sama na tayo.
Kath: Sige.
GUYS.................................malapit na !!! malapit na!!!! Thank you thank you!!!