I dedicated this to AQOESIMARIELLE....gurl thank you for reading. Alam ko na ilang beses na kitang nasabihan ng THANK you pero....thank you talaga,,,,,sa pagaappreciate...sa pagcocomment ng walang sawa....
Hope you all like this chapter .....malapit na tayong magpaalam sa MHSIY.....salamat sa lahat ng nagbabasa...
please do support my upcoming stories....at abangan ang pagsasama ng FRANCELLA AT KATHNIEL sa isang story!!
Chapter 35
Kath’s POV
Maaga kaming bumalik sa hotel. Dahil halos parang nagbakasyon na kaming dalawa, kailangan naman naming magtrabaho ngayon. Si Brent, sa hotel room ko parin na tulog. Hindi na ako umangal, mas nauna pa ngang humiga sa kama ko ang lalakeng yon eh. I am happy. It is wrong but I am very happy. Ang napapansin ko lang talaga ay wala talaga akong panaginip related sa past. Walang nakakatakot. Walang nagpapaiyak sa akin.
Nagkakape kami sa loob ng room ng narinig kong tumunog ang phone niya. He look at it tapos sa akin naman. I think it’s Aria.
Kath: Si Aria?...
He nodded.
Kath: Answer it. He touch my cheeks tapos tumayo siya at lumabas.
Selos. Oo, yon ang nararamdaman ko. Pero anong magagawa ko? Ako ang nakikihati sa isang taong may nagmamayari na. Kung masaktan naman ako, dapat kong tanggapin yon. Iyon ang concequence na dapat kong harapin sa pagmamahal ng isang taong may nagmamayari na.
Kathryn Bernardo.....tama bang pumayag kang maging other woman? Talaga bang nababaliw ka na huh? Napapikit ako. Humiga ako. Hindi ko alam kung bakit pumayag ako sa umpisa pa lang. Hindi ko alam kung bakit nagpaubaya ang utak ko sa puso ko, siguro dahil pagod na rin siyang mag-isip at masaktan. Limang taon ba namang walang ginawa ang isip ko para magtrabaho dahil patay ang puso ko ng mga oras na yon.
I love you.......i whisper.....I love you so much........
Brent: I love you more.
I open my eyes.....he was there. Staring at me. Brent....you really drive me crazy.
Brent: How I wish na nakilala kita dati pa.....nung hindi pa complicated ang lahat. But I will make things right....I love you.
Naramdaman ko ang isang patak ng luha sa pisngi ko. He was crying.
Pinilit kong umupo. I hugged him.
Kath: Brent...............................
Sumandal kami sa headboard.
Brent: I love you. Alam kong mahirap paniwaalan kung pano pero sana always remember that and I want to take care of you
“I want to take care of you” pumikit ako sa pagkakarinig ng mga salitang iyon. Sumandal ako sa chest niya. Alam kong masasaktan rin ako, kaya lulubusin ko na ang moment na to.
BRENT’S POV
Si Aria, hindi siya natuloy sa Cebu. Ano na naman kaya ang nangyari?? Tumawag siya para itanong kung kelan ang uwi ko, pero alam naman niyang sa Wednesday pa. Kakaiba ang rating ng boses niya. May problema kaya siya?
Aria.....alam kong mahal mo ko pero sorry....hindi ko talaga mahanap ang pagmamahal na dapat kong ibigay sa’yo eh. Naguiguilty ako ng sobra. Si Aria na nagintindi sa akin ng mahabang panahon. Alam kong wala na siyang pamilya. Kami na lang ni Daddy pero ayoko namang awa lang ang maging dahilan kung bakit pakakasalan ko siya. kaya nga hindi ako nagset ng date noon ng kasal para hindi siya umasa sa isang kasalanang magaganap. Binigyan ko kasi ang sarili ko ng time para matutunan ko siyang mahalin. Pero mali ako. Hindi ko siya minahal gaya ng pagmamahal na binibigay niya sa akin. Ang plano ko kasi ay magseset lang ako ng date kung kelan natutunan ko na siyang mahalin. Pero....hindi nangyari........may mahal na akong iba......siya lang ang gusto kong makasama habang buhay.
Brent: Hindi ka ba nagugutom?
Lunch na pala. Kaming dalawa? Nakokontento na lang na nakahiga. Wala lang ...lumilipas ang oras ng di namin namamalayan.
kath: Hindi pa naman...
Brent: Kath....ahm....pwede bang magtanong???
Kath: Huh??? Sure....ahmm.....
Brent: Actually hindi naman siya tanong eh..I want to know more of you...
Natigilan siya.
Kath: Ahm....sige pagusapan na lang natin over lunch?
Brent: Better. Tara na?
Bubuhatin ko siya ng magpupumiglas siya.
Kath: Ano ba kayang ko maglakad.!! Tumatawa siya,,
Brent: Ows???
Kath: Oo sira.
Ibinaba ko siya sa mismong tapat na ng pinto.
I grab her hand tapos sabay na kaming pumunta sa elevator. Dala ko ang camera ko. I took of picture of her nung nasa elevator kami. Nakakatuwa siya. tapos nagpicture kaming dalawa, nagulat pa nga kami ng biglang bumukas ang pinto ng elevator at may ibang sasakay. Todo pose pa naman kami. We act like teenagers. Kinikilig at nagtatawanan.
Nakapambahay lang kami. Simpleng shirt at shorts lang ang mga suot. Alam mo yung feeling na sobrang high? If it is a sin...why It felt like heaven? Ang gulo no?...
Brent: Anong order mo??
Kath: A-
Brent: Adobo??
Sumimangot siya.
Kath: Alam mo naman pala eh...
Kinurot ko siya sa ilong .
Brent: Ang cute mo. tumawa ako. She made face to me.
Tinawag ko na ang waiter.
Brent: Buti na lang sa hotel na to may Adobo no?...nakatingin ako sa menu. Hindi siya sumagot. Kundi...namatay ka sa gutom. Tumawa ako ng mahina.
Kath: may pagka-abnormal ka minsan no?? Natatawa siya.
Brent: Ahm...waiter can you give us one adobo, lamb shank, fillet of salmon and authentic red tie curry.
Nakita kong parang natatawa ang waiter.
Brent: nagutom ako ng sobra..pinagod kasi ako eh..sabi ko sa waiter sabay tingin kay Kath.
Naramdaman kong may tumadyak sa akin mula sa ilalim.
Brent: Aray naman...ito hindi mabiro..so ikaw na sa desserts.. simpleng tumatawa ang waiter.
Kath: ahm...cheese platter, leche flan and slices of fresh fruits.
Pagkasabi non ay umalis na ang waiter. Ipinatong ko ang dalawa kong kamay sa table.
Brent: So??....
Kath: Ano???
Brent: Game.
Kath: Game.
I am excited. Excited to know this girl more. Gusto kong malaman kung ano ang koneksyon ko sa kanya. Gustong gusto ko.
THIS WOULD BE MY LAST UPDATE FOR TODAY!!!! ON THE SPOT UPDATING!! NAKAKALOKA!!!
SEE YOU ON MONDAY MGA FRIENDCHIPS!!