Will be updating maybe everyday... :)
~
Arah's POV
Thursday ngayon at usap usapan pa rin ang nangyari sa cafeteria nung nakaraang araw. Some girls na baliw na baliw sa Imperial na yun were throwing deadly glares at me na hindi ko na lang pinapansin.
Kung maaari nga, I wouldn't like to be linked sa lalaking yun. Nangangamoy disaster eh.
Nasa field kami ngayong dalawa ni Dina, nagpapa hangin. Free time kasi namin. Si Jelly naman pinatawag ng officer ng club na sinalihan nya.
"Hmm.. Next day mag papakain daw kami ng mga bata sa orphanage. Exciting!" Naka ngiti kong wika.
Sumali kasi ako sa isang organisasyon kung saan, may ginagawa kaming thanksgiving every month sa iba't ibang okasyon.
"Dina, bakit hindi mo subukang sumali sa help-care organization? Maganda naman yun kasi nakaka tulong ka." Tanong ko while munching my favorite chip.
"Hindi na kasi kaya ng schedule ko girl, marami kasi akong sinalihan remember?" Tugon naman niya.
"Oo nga pala. Sayang. Si Jelly kasi, busy din sa mga clubs na sinalihan nya. Wala tuloy akong mga close friends na makakasama. Whatever, I'll just enjoy it." I shrugged. Mahilig kasi ako sa mga bata kaya naisipan kong sumali.
"Hayaan mo na. Tutal, may mga kaibigan ka pa naman na sumali dyan. Tsaka 'di naman yan basehan sa pagpasok mo sa HCO diba?" I nodded.
"Yeah, I know. Anyways, gotta go. May meeting pa kasi kami after ten minutes." Paalam ko ng maalalang may meeting pa pala ang mga members ng HCO.
"Okay bye, take care." Wika ni Dina na nakangiti sakin.
"Ay! Goodluck pala." Natatawang bawi nito. This girl's weird.
"Tss! Bye!"
***
Pumasok kaagad ako sa meeting room na hineheld sa autidorium kung saan marami ng estudyante ang naka upo at naguusap pagkarating ko.
Sakto lang din ang oras ng pag dating ko dahil nag simula na ang meeting maya maya.
Naramdaman kong may tumabi sakin pero hindi ko na lang iyon inabala pang lingunin at nanatiling naka tingin sa harap at binabasa ang mga memorandum na nakatala doon.
Pumasok ang isang Prof. kaya nagsi-ayos na kami para sa pag sisimula ng meeting. Hindi ko naman sinasadyang mapalingon sa katabi ko at napataas ang kilay ng makita ang lalaking kinaiinisan ko.
What is this unggoy doing here?
Cool na cool lang itong nakikinig sa headset ng kanyang Ipod. Lumingon ito sakin dahilan ng pag tama ng aming mga tingin at ang pag bilis ng tibok ng puso ko.
"Hi." Malamig nitong bati saka casual na ngumiti.
Napakurap kurap naman ako dahil hindi ako makapaniwalang ngumiti ito sakin. Binawi ko na lang ang tingin sa kanya at ibinaling sa nagsasalita sa harap.
Hours passed at hindi pa din natatapos ang meeting. Honestly, I feel uncomfortable katabi ang lalaking ito.
I can even smell his expensive perfume. Gosh! When will this meeting end?
Hindi ko naman napansin na may iniabot pala sa kanya ang isang member din ng organization as he suddenly leans on me to get it.
And heck! Nananadya ba ang lalaking 'to na tamaan ako ng clipboard?
"Oppss.. sorry miss." Bigla nyang saad na may nakakairitang ngisi sa labi. Bigla tuloy uminit uli ang ulo ko.
"Nananadya ka ba?" Mataray kong tanong sa kanya.
"Why should I?" Sagot nya naman. I just rolled my eyes at him saka hindi na sya pinansin.
"Jerk." Bulong ko.
Nang matapos ang meeting ay napag desisyunan ng lahat na si Dave ang gawing president ng HCO and guessed what? Ako naman ang secretary dahil daw sa ganda ng penmanship ko at bilis sa pag susulat.
Kung minamalas ka nga naman.
Hindi na din naman ako maka angal dahil alam kong napaka shallow ng aking rason kung bakit ayokong pumayag na maging secretary ng unggoy na nagngangalang Dave.
***
[Childcare Orphanage]
Busy kami sa araw na ito dahil sa pag wrap ng mga regalo at paghahanda ng mga pagkain para sa mga batang ulila sa orphanage.
Base on my observation, magaling naman palang leader ang unggoy na 'to.
Magalang at may punto ang bawat pananalita nya. I can see he's good din sa pakikisama sa lahat.
"Miss secretary, paki check na lang sa list kung ok na ba 'tong ginawa nating mga packs ng pagkain." He ordered casually. And yeah, for the sake of these cute angels here, isasantabi ko muna ang inis ko sa lalaking 'to.
"Yes sir." I replied and did what I was told when I remember na mukhang kukulangin yung mga balloons na nabili namin.
"Anyways, yung mga balloons para sa mga bata I guess it won't be enough." Wika ko saka bahagyang napa tingin sa kanya.
I saw him nodded.
"Alright, magpapabili na lang tayo right after this." Naka ngiting sagot nya sakin.
Tumango naman ako sakanya saka ipinagpatuloy na namin ang ginagawa.
***
May problema ba ang lalaking 'to at panay sulyap sakin? Tss! Ako pa naman ang nag adjust para isantabi ang kung ano mang aligasyon meron ako towards him.
Kanina pa nag simula ang kiddies party dito sa orphanage at halos lahat ng members ng HCO ay busy sa pag asikaso sa mga bata.
Kakatapos ko lang din kausapin ang founder ng orphanage na humingi ng tulong sakin na gawing emcee si Dave kaya nag lakad ako sa kung nasaan sya ngayon at nakita kong may karga karga na itong cute at chubby na batang babae.
"Mr. president? I think you better join us at gusto kang maging emcee ng lahat." Tawag ko sa atensyon ni Dave ng maka lapit.
Hindi ko naman na ito pinansin pa at bumaling sa bata.
"Hi!" Magiliw kong bati saka kinurot ng kaunti ang pisngi ng bata. Ang cute nya sobra.
"Kamusta ka? Anong pangalan mo?" Malambing kong tanong dito at nilaro pa ang cute nyang mga kamay.
"Lyka po." Sagot naman ng bata na naka hawak sa pinky finger ko. I guess she's four years old.
"Lyka? Ang ganda naman ng name mo. Ako naman si ate Carla! 'Di ba magkatunog panglan natin?" I said and chuckled.
Something in my heart aches seeing this kids here. And my heart goes for all of them. I hope maka hanap sila ng pamilyang hindi sila iiwan, aabandonahin at sasaktan.
"Opo. Asawa po ba kayo ni kuya Dave?" Bigla naman akong napa nga nga sa narinig at napa tingin sa lalaking kasama namin. I almost forgot he's still here!
And what? This arrogant jerk here? Asawa ko? No way!
"No, hindi po kami mag asawa, mag kaibigan lang po kami ng kuya Dave mo." Sagot ko kay Lyka at palihim namang inirapan si Dave na may nakaka asar na ngiti sa mga labi.
Bumaling naman si Lyka sa unggoy.
"Kuya, sabi po ng teacher namin, dapat daw love natin yung mga friend natin. Love nyo po ba si ate Carla?" Bigla namang bumilis ang tibok ng puso ko sa hindi inaasahang tanong na iyon ng bata.
Ano ba naman 'to. Bakit feeling ko bigla kaming na hot seat at ang host si Lyka?
I saw Dave glanced at me before answering Lyka.
"Oo naman. Love na love ko ang ate Carla mo." Naka ngiti nyang sagot kay Lyka at sigurado na akong nang aasar talaga ang unggoy na ito.
"Ganun po ba? Eh ikaw ate Carla? Love nyo po ba si kuya Dave?" Excited namang tanong ng bata sakin. Kinurot ko naman ng mahina ang pisngi nito bago tumango at inirapan si Dave.
"Opo, kasi nga we're FRIENDS." Sagot ko na diniinan pa ang salitang 'friends'.
Lyka clapped her hands excitedly at biglang bumitaw ng salitang hindi ko inaasahan.
"Edi mag kiss po kayo!"