Chapter 24
KATH’S POV
Pinacancel ni Aria ang flight niya on Friday. So sila Kyle at Miles ang mauuna sa Cebu.
Brent: Bakit mo kinancell?? You have something to do?
Aria: Yeah..meron lang akong imimeet na client.
Brent: Do you want me to come with you?
Aria: Ah....no...you have to be in Palawan. Nakakahiya naman kay Kathryn kung hindi mo siya sasamahan diba?
Ako pa ang idinahilan?? Brent look at me. At madali rin naman niyang inalis ang tinging iyon. After ng discussion about sa pagcancell ng flight ni Aria ay nag patuloy ang meeting namin.
All of us will have KIDs FAIR. Actually Monday pa ang target starting date.
Inabot ng limang oras ang meeting. Ang daming suggestion, nako naman...kung kelan malapit na ang event dun pa sila nagbbigay na kung ano anong suggestions at ibig sabihin non...REVISIONS!!! nakakaloka.
After ng meeting dumerecho na ako sa opisina kasama si Brent Arellano. May meeting kaming dalawa. Take note...dalawa lang kami.
Umupo siya sa upuang nasa harap ng mesa ko. Marami siyang suggestions kung paano ang gusto niyang set-up. Mas malapit na distansya...mas mahirap pala. Busy siya sa pagsasalita ako naman busy sa pagiisip kung bakit kamukha niya si Daniel. Iba lang magsalita pero magkapareho ng boses.
Brent: We need to vist a zoo sa Palawan.
Kath: Zoo??????????????????????
Brent: Yeah.....Zoo.. you have a problem with that?
Nagisip ako. Sa zoo maraming animals . including.......................................................................MONKEY!
Napalunok ako bigla.
Brent: Bakit takot ka sa Zoo? Nakatingin siya sa akin. Parang gusto kong matunaw.
Kath: Ah eh...hindi...excited na nga ako actually.
Ngumiti siya.
Brent: So magkita na lang tayo sa airport. Tumayo na siya. wala kaming meeting tomorrow ni Brent pero magiging busy ako dahil kami kami naman nila Miles ang maguusap.
Tumayo na rin ako kinamayan siya. hinawakan niya ang kamay ko at bigla kong nahila iyon. I felt something....something so famillar.
Paglabas niya...pabagsak akong napaupo. Sino ka ba huh?? Sino ka?
BRENT’S POV
Malapitang pakikipagusap at kaming dalawa lang ni Kathryn ay parang nagdudulot ng ibang feeling sa akin. Comfortability. Her eyes..her nose...her lips.............everything about her..parang kilala ng puso ko. She looks so unhappy even nakasmile siya. Her eyes tells everything she feel.
The moment I hold her hand...excitement? Ewan ko. Basta parang ang kamay na iyon.......napapikit ako.
Aria: Are you okay?
Nasa cafeteria kami.
Brent: Yes, medyo naiistress lang siguro ako dahil malapit na ang event.
Aria: Masakit ang ulo mo??
Brent: No.
Aria: Are you sure?
Brent: Yes.
I hold Aria’s hand. Blank. I don’t feel anything. I felt her skin pero parang walang spark. Unlike sa pagkakahawak ko sa kamay ni Kath. Tinitigan ko si Aria. She smiled at me. I know her but she’s not famillar. Mas lalo akong nawiweirdohan sa nararamdaman ko. Kilala ko si Aria pero parang hindi. Magulo. Magulong magulo.
May meeting pa si Aria sa isang mall owner here in Manila kaya nauna na akong umuwi. Para akong mababaliw.
Humiga ako. I need a sleep. Ewan ko ba, dati takot akong matulog dahil sa isang panaginip na hindi maliwanag pero ngayon parang sa pagtulog, nakakahanap ako ng way para maalala ang lahat. At makasama ang misteryosong babaeng nagpapabilis ng tibok ng puso ko. Possible ba yon? Mainlove ka sa isang taong hindi mo naman alam kung totoong nageexist sa mundo?
Another dream..................................................................
Napunta ako sa isang bagong lugar. Gabi ito. Naririnig kong may nagkakasiyahan pero napunta ako sa isang lugar na walang tao. Swimming pool at isang swing.
Nakita ko ang misteryosong babae. Nakatalikod siya. pero mukha paring napakaganda niya. Nilapitan niya ang isang lalakeng nakaupo sa swing sa may pool. Yung kamukha ko. Kamukha ko? O ako??
“anong ginaawa mo dito?” tanong ng babae. “Dapat nga ikaw ang tinatanong ko niyan eh” sagot naman ng lalakeng nakaupo parin sa swing. “Ano namang gagawin ko don kung andito ka?” sagot ng misteryosong babae. Napangiti ko. May sinasabi ang lalake pero hindi ko na masyadong naririnig. Medyo nabibingi ako sa lakas ng tunog ng kasiyahan.
Lumapit ang babae sa kanya. Ngumiti ang lalake. Umupo ako sa isang bato roon. Masaya ko silang piangmamasdan. Unti unting tumayo ang lalake at isinayaw ang babae. Nakaramdam ako ng inggit. Mukha silang masaya.
Unti unting nagmulat ang mga mata ko. Nagising ako pero this time....tahimik na panaginip. Isang pagiibigan. Walang gumuguhong lupa o malaking agos ng tubig. Ang misteryosong babae......Sino ka? gusto na kitang makilala.
THANK YOU SA PATULOY NA PAGBABASA!!!!!!