FB GROUP:
https://www.facebook.com/groups/988909977889463/
FB ACCOUNT:
https://www.facebook.com/profile.php?id=10001262857
"Hooooo!" Napasigaw ako sa Sobrang saya. Inilabas ko ang ulo ko sa Bintana at ninamnam ang Ihip ng hangin! Ang sarap talaga ng simoy ng hangin. Idagdag mo pa ang lamig ng dagat. Parang Walang hanggan ang Tulay na dinadaanan namin
"Ipasok mo nga yang Ulo mo mamaya maputol yan!" Naramdaman ko ang mahinang paghampas ni Luke sa mga Paa ko.
"Teka nga panira ka naman ng moment eh." Sabi ko naman sa kanya. He stepped harder as he go through the road. Lalo pang napalakas ang sigaw ko. Ngayon lang yata ako naging Masaya ng ganito. Maluwag ang damdamin na parang walang ibang inaalala kundi ang Pamamasyal ko ngayon.
Narinig ko nalang ang Mahinang Pagtawa nito.
Niyaya ako ni Luke na mamasyal. And I told him I wanna go back to ilocos once again. Hindi ko alam But found the place very nice. Isa rin sa pangarap ko ang Makasama si Luke sa isang Trip.
Naramdaman ko bigla ang pagbagal ng kotse. Kaya pumasok ako sa Loob. "Bababa ba tayo?" I asked him. He smiled at me and he didn't speak any word. Tumigil kami sa Gilid. Lumabas ako. Napamasid ako sa paligid. Ang Ganda talaga ng Patapat Bridge. Hindi ko alam bakit adik na adik ako rito. The very first time I came here was unforgettable. I walked across the road.
"Wow..." I heaved a Sigh. Ang Sarap ng Hangin. Ang lamig!
"Ganyan kana ba kasaya?" Luke went closer beside me.
"This is really a perfect moment. Pwede bang dalasan natin pumunta rito? Ang Sarap sa pakiramdam. "
"We can always come back here whenever you want. We have a lot of time." Napatingin ako kay Luke nang bigla niya akong inakbayan. He pressed me against him. I felt his lips kissing my hair.
"Hmmm. Talaga. Gusto kong Mag Travel. Mamasyal.. kasama ka." I looked up to him. Again he throwed me that Sweet smile that made me fall deeply to him.
"Nilalamig ka ba? Namumula na ang mga pisngi mo." He says as he caress my cheeks. "Mejo. Ang lamig kaya ng ihip ng Hangin." I said.
Inalis niya ang pagkakaakbay sa akin. Inalis nito ang Leather Jacket. Nagtungo ito sa likoran ko at isinuot sa akin ang Jacket niya.
"Kaya ko pa naman." I smiled at him. Nanatili siya sa likoran ko. I didn't expext him to hug me from behind. Instead I complain. I enjoyed the heat from him.
"Uhm. Pwede bang Magtanong?"
"Anything." Ipinatong nito ang kanyang ulo sa balikat ko
"Magtratrabaho ka parin ba sa Agency kahit Ikakasal tayo pag nagkataon?" Tanong ko sa kanya.
It took some seconds of silence. Hindi siya nakasagot agad. Kaya pumihit ako at tinignan siya. Maigi naman siyang nakamasid sa Dagat
"Ayaw mo ba sa Trabaho ko?"he querried. Nagalis ako ng titig.
"Hindi naman sa Ayaw. Pero masyadong delikado. Nag resign nga si Rowin nang kinasal siya diba? And he focused on his Family." Sabi ko naman sakanya. Minsan napapaisip talaga ako, Bakit kaya yun ang napiling trabaho ni luke? Hindi naman niya kailangang magtrabaho sa totoo lang dahil mayaman na ang pamilya nila. At nagiisang anak pa siya
"Pinagiisipan ko pa. I still don't have a final choice. "
"Hindi kita pinipilit mag resign pero mas panatag ang loob ko kung magtratrabaho ka nalang sa kompanya niyo." Nakayukong Saad ko sa kanya.
Nagulat ako nang pinihit niya ako paharap sa kanya "Natatakot ka bang may mangyari saking masama?"
Nagiwas ako ng tingin sa kanya pero parang pilit niyang hinuhuli ang mga titig ko
"Please understand my point. Maraming pwedeng mangyari sayo sa Trabaho mo." I seriously said."
Nakangiti lang talaga siya. Parang hindi siya nasisindak sa Kasungitan ng boses ko
"Alam mo bang Nabaril na ako sa braso? Sa Tagiliran nasaksak na rin ako sa Likod. " ani nito. Nanlaki ang mata kong tumingin sa kanya. My heartbeat became so fast suddenly
"Do you really mean that!?" I frustratedly said
"Ano ba sa tingin mo ang ginagawa ko? I am a Cop. I chase criminals. Natural lang na mangyari yun."nakanginting pagpapaliwanag nito.
I don't know how easy for him to say that. Iniisip ko palang ang mga pwedeng mangyari hindi ko na kaya. Tinalikuran ko siya at naglakad palayo pero maagap naman niya akong naabutin at hinawakan sa kamay
"And with that You don't want to get marry?" His voice became so low that I barely heard him
"Tristan,Hindi mo naman ako masisi na magreact ng ganito diba? Pano kung mangyari nga ulit yang mga sinasabi mo? Sa tingin mo kaya ko ba? Iniisip ko pa lang Tristan hindi ko na kaya. Kaya Mamili ka Ako o Yang trabaho mo."
"Nyda.."
Inalis ko ang Jacket na sinuot niya sa akin at ibinigay sa kanya.
"I feel cold. Bumalik na tayo sa Resort." Saad ko at tinalikuran siya.
I went into the Car alone. Nang makapasok ako duon ay nakita ko siyang nakatayo lang doon. Umiwas kaagad ako ng tingin nang tumingin siya rito.
Hindi ko alam kung dapat ko pa ba siyang intindihin sa mga pagkakataong ganito.
Hindi ko pinagkakait sa kanya ang gusto niyang gawin pero kung ganyan lang ang kahihinatnan ng pagsasama namin
Ang mahirap mamili kung ipagpapatuloy ko pa ba o hindi nalang talaga.
********
Nanatili ako sa Kwarto ko mula kanina. Hindi kami nagimikan ni Luke sa sasakyan. I haven't eat my lunch yet and it's almost dinner time. Pinadalhan ako ni Luke ng makakain pero hindi ko ginalaw.
I got my phone and Dialed Ate Lianne's number. Baka sakaling Makausap ko siya tungkol dito.
Nakailang ring pa ang Phone niya bago niya ito nasagot
"Hello Nyda." Masayang bati nito sa akin
"Ate Lianne..."
"Bat ang lungkot ng boses mo? Diba nasa Ilocos ka. Anong nangyari sayo."
"I called you because You might know how it feels.. "
"Ang alin ba? Ano bang problema?"
Huminga ako ng malalim. Pinunasan ko kaagad ang Luha ko. Nasasaktan ako para kay Luke. I promised him that I will fight. Pero mukhang pasuko na ako.
Hindi ko maintindihan bakit ganito ako. Marahil ay takot lang akong mawala siya sa akin
"Luke and I had a misunderstanding with his Work. I asked him kung wala ba siyang balak mag resign. Alam mo naman siguro kung ano yung pakiramdam diba?"
"Nyda.. Ganun talaga. Trabaho na nila yan. Pero nagresign si Rowin para sa kapakanan ng Anak namin. Aminado naman akong gusto ko siyang mag resign but Still I understand him. Si Rowin ay si Rowin. at Mahal ko parin siya kahit ano pang mangyari."
"I made him to choose. Kung ako ba o ang trabaho niya."
Hindi nakasagot ai Lianne. Bigla siyang tumahimik.
"Sige Ate Lianne-"
"Don't make him choose Nyda. Alam mo naman kung ano ang pipiliin niya."
**********
Nakaramdam ako nag Gutom. Kaya bumaba ako sa Restobar. Nagorder ako ng Pagkain at mag isang nakaupo.
Mula rito ay nakikita ko ang Malaking Bonefire na sinesetup nila para sa open Party mamaya. Nageenjoy silang Lahat.
"Here's your order ma'am" Nilapag ng waiter ang order ko. Binaling ko ang atensyon ko sa pagkain ko. Hindi ako kumain ng Lunch kaya kakaiba ang gutom ko ngayon. Baka kulangin ito.
"Kanina pa kita hinahanap." Napatingin ako sa gilid ko kung saan ko narinig ang boses na iyon
Nakita ko si Luke na humihingal pa.
"Luke..." I uttered. Umupo ito sa harapan ko habang nagpupunas ng pawis. Inabot ko ang Tissue sa gitna.
"Punasan mo yang pawis mo." Sabi ko sa kanya. Tinanggap naman niya ang Tissue nang hindi ako tinitignan.
I was waiting for him talk. Pero parang wala siyang balak magsalita. Nasaktan ko ba siya kanina?
Bakit ba umiiral na naman ang Pride ko.
"Hi Luke!" Napasulyap ako sa babaeng papalapit sa amin. Nginitian siya ni Luke. Nang makalapit siya kay Luke ay bigla ako napatigil nang bigla bigla nalang itong humalik sa pisngi ni Luke.
I was waiting for Luke to say something pero wala siyang sinabi man lang. Nagkumstahan pa ang Dalawa. Like I was not here. Parang uusok na ang ilong ko sa inis.
Parang mahaba haba pa ang usapan nila kaya nilapag ko ang kutsara at tinidor sa mesa at padabog akong tumayo.
Walang pasabing tinalikoran ko si Luke at naglakad palayo.
"Nyda! WAIT!" Narinig ko pang sigaw nito pero naglakad na ako palabas ng Resto Bar.
Actually hindi ko na alam kung nasaan ako. Ang daming Tao at ang ingay. Nagsasayawan lahat sila.
"Sorry miss." Ani ng Lalakeng nakatabig sa akin.
Naglakad ako palayo pero parang walang hangganan ang rami ng taong nagsasayawan.
Napatigil ako sa paglalakad nang may humawak sa kamay ko.
"Let's Talk" He said firmly. Hindi ako nakasalita dahil agad niya akong hinila palayo sa kumpulan ng mga Tao.
Nakalayo kami sa Open party. Nagtungo kami sa Tent kung saan wala na halos tao.
"Anong problema Nyda." Nakapamaywang nitong Tanong. Nakatitig lang siya sakin pero nakayuko lang ako
"Sabihin mo sakin ang problem mo." Napataas ang boses nito kaya napaangat ako ng tingin sa kanya
"Ayaw mo ba sakin? May ayaw ka sakin? Hindi mo ba ako tanggap ng Buo?" Sunod sunod na tanong ito. Parang nararamdaman ko ang sakit sa bawat salitang sinasabi niya.
Akala ko okay na ang lahat. Akala ko wala nang makakapigil samin. But how am I facing these doubts inside me?
"Sumagot ka Nyda!" Hinawakan nya ang mga balikat ko at pinilit hinuli ang atensyon ko.
"Hindi sa Ganun..." I stammers. Pero biglang nagbago ang ekpresyon sa mukha ni Luke. Nilubayan niya ang mga balikat ko at napailing iling
"Mali ba akong pinaglaban kita Nyda?."
Hindi ko alam kung bakit hindi ako sagot. He reached out for palm and opens it.
"I was suppose to propose to you today. But I think this is useless now."
I looked at the ring he put in my palm. Magsasalita na sana ako pero naglakad na siya palayo sa akin.
*************
"Kung may dahilan man si Luke sa pagpapakasal niya kay Camille. Ikaw yun." Patuloy akong nakikinig sa sinasabi ni Kuya
"I am very aware of what he feels. Pero nagalit ako sa kaduwagan niya. But above all. Luke loves you so much." Lumapit ito sa akin at umupo sa harapan ko
"You should forgive him. Hindi lang ikaw ang nasasaktan. I am very sure doble ang sakit na nararamdaman niya sa tuwing pinagtatabuyan ka niya. Give him a chance because he deserve your Love Nyda..."
********
Unedited
Mispells and Gramatical erors are expected
Maraming salamat po!!
-Maria