Το πουλμαν προχωραει αργα και νιωθω οτι περνανε αιωνες ευτυχιας μεσα στην αγκαλια της.
-Κατ; ,λεω μ γλυκια φωνουλα και την κοιταζω στα ματια.
-Τι ειναι; ,μου απανταει και μου φτιαχνει ενα τσουλουφι που ειχε παει απ' την αλλη μερια.
-Σ'αγαπαω. ,λεω και νιωθω τα χερια της να με κρατανε πιο σφυχτα ξαφνικα.
-Κι εγω θαγαπαω, ειπε σαν μωρο..και με φιλησε στο μαγουλο.
Καθομαστε διπλα..Εχω ξαπλωσει στα ποδια της και εχει με εχει αγκαλιασει περνωντας τα χερια της μπροστα μου και χαιδευοντας αλλοτε την κοιλιτσα μου και αλλοτε το χερι μου. Κοιταζα τα αμαξια εξω και ειχα αφεθει σε εκεινη και στον τροπο που με εκανε να νιωθω πραγματικα ασφαλης. Σκεφτομουν διαφορα περι αγαπης..περι μελλοντος με την Κατ...ενα μικρο γελιο αναμεσα στα δοντια μου με εκανε να συνειδιτοποιησω οτι κανω απλα αδυνατα ονειρα...Ομως χαμογελασα και εκλεισα τα ματια μου...Τουλαχιστον..Αφου το να ζησω το παραμυθι μαζι της ειναι απλα κατι το ανεκπληρωτο...ας το ονειρευτω και ας μεινω στην ικανοποιηση του ονειρου μου. Περασαν λεπτα ολοκληρα...Μεχρι που ενιωσα το χερι της να απελευθερωνεται απο το δικο μου και καταλαβα οτι αυτο ηταν το σημαδι οτι φτασαμε. Το ιδιο γνωστο μερος...Εκεινο το μερος που στοιχιωσε τη ζωη μου...Ο χωρος στον οποιο ενιωσα τα πρωτα χτυποκαρδια για εκεινη. Οπως καταλαβατε...Ειναι το κτηριο στο οποιο εγινε και η προηγουμενη παρασταση...Η καταραμενη αυτη παρασταση με το επισης καταραμενο θαρρος. Μπηκαμε μεσα...Γνωστες αιθουσες και περιβαλλον. Σκετος λαβυρινθος. Αφου μπηκαμε σε εναν στενο διαδρομο και αφου ειχαμε ανεβοκατεβει τοσες σκαλες...Φτασαμε στα καμαρινια..Τα οποια ηταν υπερπολιτελειας. Ακριβως οπως τα βλεπει κανεις στις ταινιες. Ηθελα να τσιριξω να αγκαλιασω οποιον βρισκοταν μπροστα μας..Μεχρι που συνειδιτοποιησα οτι απο τους 5 διαδρομους καμαρινια, στην χορωδια του σχολειου μου αντιστοιχει μοναχα το ενα ακριανο..! Φρικαρα στην αρχη αλλα..who cares?
Αφησα την τσαντα μου διπλα απο της Κατ...μπροστα απο εναν μεγαλο καθρεφτη στολισμενο με λαμπακια..Ολοι ετσι ηταν..Και φωτιζαν τον χωρο τοσο αψογα. Κοιταχτηκα στον καθρεφτη "θαυμαζοντας" το σπανιο για μενα θεαμα των ισιων μαλλιων μου. Τα χα ισωσει για την παρασταση..Δεν ξερω απλα μου αρεσει να φτιαχνω αλλιως τα μαλλια μου οταν προκειται για μια γιορτη ή για καποιο σημαντικο γεγονος. Φαινοντουσαν στον καθρεφτη και τα παιδια απο πισω μου...ολοι φορουσαμε ασπρα μπλουζακια και μαυρη φουστα ή παντελονι..Ομοιομορφια σου λεει τι να κανεις; Καθισαμε κατω...Ειχαμε 2 ωρες μεχρι να αρχισει η παρασταση...Δυο ωρες ελευθεροι στα καμαρινια να κανουμε ο,τι θελουμε. Ανοιξα το κινητο...κοιταξα την εφαρμογη..
'Τωρα ειναι η ευκαρια σου Εμιλι' , σκεφτηκα και χαμογελασα.
"ΕΕ ΠΑΙΔΙΑ..ΠΟΙΟΣ ΠΑΙΖΕΙ ΘΑΡΡΟΣ Η ΑΛΗΘΕΙΑ;" ,ειπα δυνατα για να μ ακουσουν ολοι...ανεκαθεν απο το οτι το μονο ατομο που με ενοιαζε να το ακουσει ηταν η Κατ.
"Ναιιι ελατε ελατε!!" , ειπε η Κατ και γουρλωσα τα ματια μου χωρις να με δει. Τεραστια προθυμια..δεν το περιμενα, αληθεια!
"Εγωω" "Παιζωω" "Κι εγω θελω" "Ναι ναι μεσα" "Ελα παιζω κι εγω"...Και ετσι μαζευτηκαν καμια 10ρια παιδια σε εναν κυκλο...Φροντισα να κατσω διπλα στην Κατ ωστε να ειναι πιο ευκολο να τυχει κατι του στυλ: "Φιλα το ατομο που καθεται στα δεξια σου"...Ει Εμιλι φοκους! Ακομα δεν αρχισαμε!
Αφου μαζευτηκαμε..ειπα να κανω εγω το ξεκινημα...
Πατησα πανω στο κουτακι με το θαρρος και περιμενα να δω τι θα μου βγαλει..."Παρε παγακια και βαλτα μεσα στο εσωρουχο σου για 2 γυρους"...Παραληψαμε την ερωτηση απο τη στιγμη που δεν ειχαμε προχειρα παγακια :') Παταω ξανα το θαρρος και αυτη τη φορα μου εμφανισε "Φιλα στο λαιμο ενα αγορι που θα διαλεξει η παρεα". Η παρεα διαλεξε τον Κρις...ο Κρις ειναι ενα χρονο μικροτερος και ειναι ο πιο γκομενιαρης της 2ας. Ολο με χουφνωνει και με χαιδευει και προφανως τρωει πολυ ξυλο και βρισιδι. Αφου εκραξα την Κατ η οποια γελαγε με την επιλογη τους, πλησιασα τον Κρις και χαλαρα τον φιλησα. Σιγα τα αυγα..Γυρισα στη θεση μου και εδωσα το κινητο στην Κατ προσευχομενη να της πεσει κατι ακρως ρεζιλευτικο ωστε να παρω το αιμα μου πισω.
"Φορεσε ολα τα ρουχα σου αναποδα και κατσε ετσι για το υπολοιπο παιχνιδι".
Αυτο ειναιιι! Ευχαριστηθηκα που το ειδα αυτο τοσο πολυ!! Εκδικηση αχ! Στην αρχη δεν γουσταρε να το κανει αλλα την επρηξα πολυ και καταφερα να τη χωσω στην τουαλετα και να την αναγκαζω να αλλαξει ρουχα. Ειχα ανοιχτη την καμερα του κινητου και αφου φορεσε τα παντα (σχεδον) αναποδα της χτυπησα την πορτα. Ανοιξε και αρχισα να τραβαω βιντεο χωρις να το χει καταλαβει στην αρχη. Με το που το συνειδητοποιησε μπηκε στην τουλαετα:
"Θελειι να με βιασειι...Φυγεεε"
Ειχα λιωσει στα γελια..Ηταν τοσο γελοια φορωντας ετσι τα ρουχα της...αλλα εξακολουθουσε να δειχνει πανεμορφη. Δεν μπορει να κανει αλλιως εξαλλου. Συνεχισαμε ολοι οι υπολοιποι τους γυρους..Πεσανε φιλια, χουφτωματα, απιστευτες προκλησεις, δαγκωματα...τα παντα..Μεχρι που ξαναφτασε η σειρα μου. Παταω ως συνηθως το "Θαρρος".
"Ασε την παρεα να ζωγραφισει ενα πουτσο στο κεφαλι σου".
Επεσε ΤΟ γελιο. ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ ΟΛΑ ΣΕ ΜΕΝΑ ΝΑΙ ΡΕ ΜΠΡΑΒΟ. Δεν ειχαμε μολυβι και ημουν ετοιμη να το χρησιμοιποιησω ως δικαιολογια για να ακυρωσουμε το θαρρος αλλα πεταχτηκε η Κελλυ, μια συμμαθητρια μου, κρατωντας ενα μολυβι ματιων. Ε οχι δεν το γλιτωνω. Ειχε μαζευτει κυριολεκτικα οολη η χορωδια γυρω μου για να αντικρισει το θεαμα που θα ακολουθουσε. Η Κατ και η Γκρεις με ειχαν ακινητοποιησει και η Κελλυ ζωγραφιζε στο κουτελο μου...Ενιωθα σαν φυλακισμενη..Ομολογω ειχε τοση πλακα. Μολις τελειωσε εκρυψα με το χερι μου το κουτελο μου μη αφηνοντας ετσι τα παιδια να δουν τι υπηρχε πλεον πανω στο κουτελο μου..Τοτε η Κατ πιανει τα χερια μου και προσπαθει να τα κατεβασει κατω..Το καταφερνει με τη βοηθεια και των αλλων παιδιων και τοτε ελευθερωνεται η ζωγραφια και τα γελια ηταν πιο δυνατα απο ποτε.
Αφου καταφερα να διαπερασω μεσα σπο το πληθος εφτασα στο μπανιο και δανειστηκα μερικα μαντιλακια απο την Γκρεις ωστε να βγαλω το υπεροχο αριστουργημα απο πανω μου.
"Απαιτω να ξανα παιξω εγω" , λεω αποφασισμενη. Ηθελα να πετυχω αυτο που περιμενα τοσο καιρο..Και ηξερα οτι αν συνεχισουμε να παιζουμε ολοι με τη σειρα θα βαρεθουμε και δεν θα τη φιλησω ποτε. Πατησα το θαρρος και μου εβγαλε κατι ασχετο με το οποιο δεν θα προοδευαμε. Αρα ειπα να κλεψω λιιιγο...Πατησα αμεσως το "επομενο" χωρις να με δουν οι αλλοι και μου εβγαλε αυτο:
"Δωσε μια καραμελα στον παικτη που καθεται δεξια σου χρησιμοποιωντας μονο τα χειλη".
Δεν ξερω αν εχετε νιωσει το συναισθημα αυτο που θελετε να εκτοξευτειτε σαν πυραυλος, να ουλιαξετε απο χαρα, να χαθειτε στον ουρανο σαν πυροτεχνημα και να χαμογελασετε τοσο που να ξεχασετε πως γινεται να σταματησετε. Δεν ξερω..παντως ετσι ακριβως ενιωσα οταν καταλαβα οτι δεξια μου καθοταν εκεινη. Μπορει να μην ηταν φιλι..αλλα και μονο το γεγονος οτι πλησιαζε σε αυτο με αναστατωνε. Την κοιταξα ενω γελουσαμε κι οι δυο και περιμενα ενα βλεμμα που να μου δινει το ελευθερο να το κανω...Και το ειχε αυτο το βλεμμα...Το ειχε!!! Πηρα μια καραμελα για το λαιμο και πηγαμε στο μπανιο με μερικα παιδια απ την παρεα ωστε να μην μας δει κανενας καθηγητης και εχουμε κι αλλα. Εβαλα την καραμελα στο στομα μου και η Κατ ηταν απεναντι μου ετοιμη να σκασει στα γελια. Την πλησιαζω...ημουν ελαχιστα εκατοστα απο τα χειλη της, μετακινω το κεφαλι μου στα πλαγια...Και ακουμπαω την καραμελα στα χειλη της...Ανοιγει τα δικα της..Και τοτε αναγκαστικα τα ακρα των χειλιων μας ενωθηκαν ωστε να της δωσω την καραμελα...Ηταν μια στιγμιαια επαφη. Δεν μου εκανε τεραστια αισθηση....Το μονο που καταφερα ηταν να θελω να τη φιλησω ακομα περισσοτερο. Ηταν ολο ενα βασανιστηριο.
-Μη νομιζεις οτι αυτο ήταν το φιλι που μου χρωστας!! , λεω και της κλεινω το ματι.
-Νομιζεις κολλωνω να σε φιλησω εδω και τωρα;;
Αρχισαμε να ψευτομαλωνουμε...Ημασταν μονες στην τουαλετα και οι φωνες μας και τα γελια μας ειχαν απλωθει στον χωρο. Τοτε μπαινει η Γκρεις μεσα...
-Τι παιχτηκε; Τι εχασα; ,λεει.
-Μου ετυχε θαρρος να δωσω μια καραμελα στην....., και της εξηγησα τι ακριβως εγινε γελωντας και πειραζοντας την Κατ.
-Ωραια Καθριν. Τολμας να τη φιλησεις;; Εδω τωρα. Δεν θα το δει κανεις μονο εγω και κανεις αλλος.
-Ναι τολμαω!
Χολι σιτ. Τι παιχνιδι ειναι αυτο τωρα;; Ο-μι-τζι. Θα με φιλησει;
-Ωραια κλεισε την πορτα. ,λεει η Κατ και με πλησιαζει. Γελαγαμε και οι δυο τοσο εκεινη τη στιγμη. Ειναι το αβολο αυτο γελιο που δεν νομιζω να φυγει ποτε. Ημουν κολλημενη στον τοιχο και εκεινη ηταν μπροστα μου.
-Ομγ..ρε δε μπορωωω..,ελεγε μεσα στο αβολο γελιο της.
-Δεν χρειαζεται να το κανεις ξερεις. , της λεω νιωθωντας ενοχες επδ ισως πιστευει πως την αναγκαζω.
-Καντο εσυ..Πλιζ!
Δηλαδη τωρα τι; μου λεει να το κανω εγω; θελει να τη φιλησω; γαμω με μπερδευει γαμω το κεφαλι μου! Δεν την καταλαβαινω!!
-Ωραια κλεισε τα ματια σου. , λεω γελωντας και βαζω τα χερια μου μπροστα απ' τα ματια της. Κοιταζα τα χειλη της που χαμογελουσαν και φοβομουν...Κι αν δεν της αρεσε; Κι αν μετα απο αυτο την εχανα; Κι αν για μενα σημαινε τοσα αυτο το φιλι και για εκεινη τιποτα;;
-Τελειωνετεεε!! , λεει η Γκρεις και ηθελα τοσο να τη σκοτωσω εκεινη τη στιγμη.
Ακουω την πορτα να ανοιγει και μπαινουν κατι πρωτακια...Τραβαω την Κατ απο το χερι, μπαινουμε στην τελευταια τουαλετα και κλεινω την πορτα.
'Ζωη μου', ειπα απο μεσα μου κοιταζοντας τα ματακια της. Καθε φορα αυτο λεω μεσα μου οταν με κοιταζει βαθια στα ματια.
Αναστεναξα και ενα γελιο μου ξεφυγε.
-Αχαχ φφ Δε μπορωωω..., ειπα...Δεν ξερω γιατι το ειπα...Ενιωθα αβολα...Αλλα ηθελα τοσο να γινει γαμω!! Ισως με το να πω οτι δεν μπορω να το κανω να δειξω οτι δεν ειμαι και τοσο απελπισμενη για αυτο το φιλι.
-Τι κανετεε εκει μεσα φασωνεστε;; , λεει η Γκρεις απο εξω και ανοιγω την πορτα.
-Σκασε ρε μαλακα! , λεω και της δινω ενα απαξιωτικο χτυπημα στο μπρατσο...Κοιταζομουν στον καθρεφτη και τσεκαρα αν ειχε φυγει το κραγιον ή αν εχει χαλασει τιποτα πανω μου. Ειχα αρκετη αποσταση απο τον καθρεφτη...Και η Κατ ηταν μπροστα στον διπλανο καθρεφτη της τουαλετας. Αφου βεβαιωνομαι οτι ολα ειναι ενταξει..Ακουμπαω την πλατη μου στον τοιχο πισω και κοιταζω την Γκρεις που βαζει eye liner.
Δεν προλαβα να κανω πολλες κινησεις...Με το που γυριζω το κεφαλι μου μπροστα...Τα ματια μου κλεινουν αποτομα..Και τα χειλη μου ερχονται σε επαφη με κατι τοσο ομορφο....Ενιωσα τα ποδια μου να μουδιαζουν για 1 δευτερολεπτο που κρατησε αυτο το αγγιγμα...Ηταν τα χειλη της...Με φιλησε...Το εκανε...Ηρθε πανω μου χωρις να το καταλαβω...Τοσο γρηγορα...Τοσο ξαφνικα...Και με φιλησε γρηγορα...Δεν ηταν κανονικο φιλι...Αλλα ειχα την γευση της καραμελας που της ειχα μεταφερει πριν στα χειλη μου...Ενωσε τα χειλη της με τα δικα μου...Ηταν κατι ελαχιστο...Που ξεχασα πως εγινε στα επομενα δευτερολεπτα..Δεν μου εφτανε...Αλλα μονο η προθεση της...Με φιλησε...Θεε μου το εκανε...Ειναι τοσο μπερδεμενη η σκεψη μου...Αλλα το εκανε...Εστω και λιγο...Ηθελα να το κανει κανονικα...Θεε μου...Με φιλησε.
-Ομγ τιι;;
-Ναα για να μαθεις να λες οτι δεν μπορω! Χααα το κανα!!
Ειι...αν το παραδεχομουν οτι το εκανε..που νταξει δεν το πιστευω και τοσο...Δεν ηταν πραγματικο, κανονικο φιλι. Αν το παραδεχομουν ομως...Θα ηταν σαν να της ελεγα οτι εκπληρωσε το θαρρος που ειχε τοσους μηνες..Οοχιι δν θα το παραδεχτω! Θα πολεμησω για αυτο που θελω πραγματικα. Θελω ενα αληθινο φιλι..γεματο συναιθηματα...Και θα το εχω.
-Ουτε που το καταλαβα!! ,λεω..και ηταν ψεμα! Αλλα αυτο επρεπε να πω.
-Ναι το ξερω ηταν πολυυ πεταχτο.
-Δε μετραει αυτο. Δεν εκπληρωσες το θαρρος με ενα τετοιο φιλακι. , της χαμογελαω πονηρα γελωντας χαμηλοφωνα.
-Το ξερωω..απλα..δεν ξερωω γιατι το καναα...ασε μεεεε...απλα...
-Ρεε ελατε σε λιγο αρχιζουμεε!! , ειπε ενα παιδι απ' τη χορωδια και εμεινε η κουβεντα στη μεση...
Και εμεινα με την απορια...Γιατι με φιλησε;;
.....