Ongoing Series
Found and Married (Jake)
A Beautiful Temptation (Tyron)
You can join our Group. Makipag kulitan sa mga FC!
FB GROUP:
https://www.facebook.com/groups/988909977889463/
FB ACCOUNT:
https://www.facebook.com/profile.php?id=100012628574818
Maraming Salamat po sa pagsusubaybay ng Story ni Nyda at Luke. Nawa ay hanggang sa huli masubaybayan niyo po.
Here you go..
************
Kasalukuyan kaming nasa Board Room. Tyron asked us a favor.
"Hindi ko alam kung saan tayo magsisimula..." Nagbuntong hininga si Tyron nang inilapag ang Folders sa Mesa. Lumapit kami ni Gab para tignan ang ibang dala nitong Folders
"Mom and Dad are not talking about her kaya Iimbestigahan nalang natin."
"Bukod sa hindi pa natin matukoy kung buhay pa ang Biological Mother ni Nyda. Wala tayong kamag anak na kilala para mapagtanungan man lang." Ani naman ni Gab.
Tyron pursues the Investigation for Nyda's Biological Mother. Ito raw ay pakiusap ni Nyda sa kanya. Their parents aren't infavor about it. Kaya nag request ng Case Investigation si Tyron sa Agency. Luckily.. Malakas kami kay Captain Ortega pinayagan niya kaming magsagawa ng Investigation.
"Okay. So we are doing this case." Tyron crosses his arms in front of the table.
"May ibang kaso pa ba kayong hawak?" Tanong naman nito.
"Wala for now. " Umiling iling ako. Tumingin kami kau Gab. Si Gab ang hindi nawawalan sa amin ng Kaso. Ito lang naman kasi ang ginagawa nito. Minsan may mga kaso akong hindi tinatanggap. Gab is really awesome. Wala siyang tinatanggihan.
"I have. But I can help." Sabi naman nito. Tyron Nods to Gab.
Nagsimila siyang kunin ang mga litrato at idinikit sa Transparent Board kung saan kami nag lalagay ng Draft at Sketch ng mga Kaso namin. I helped Gab to Browse the files na nakuha ni Tyron.
Nagrequest kami ng Personal File ng mga Pasyente sa Iba't ibang Mental Hospital. Sa ngayon iilan pa lang ang Nakukuha namin. Ang iba ay ayaw magbigay.
"Let's assume na buhay pa nga ang Mother ni Nyda. Pero Sa Mental ba talaga natin siya Unang hahanapin?" Nag salita naman si Gab habang nagbubuklat ng mga Folders.
"We can start here Tyron." Tumayo ako at Ibinigay ang papel kung saan nakadikit ang isang dyaryo na naglalaman ng Balita tungkol sa babaeng pagala pagala sa Kalye.
"You're Right..." Pag sasangayon naman nito habanh titig na titig sa ibinigay kong papel. "Find the Writer who published it. Contact the Company. "
*************
Nyda
Sinusuot ko ang Tsinelas ko at magtatangka sanang tatayo nanh biglang may pumihit ng pintoan.
"Nyda?"I saw Gracielle who just entered my room.
"Nyda!!" Napabalikwas ito ng takbo papalapit sa akin at niyakap ako.
Gumanti ako sa yakap niya. Humikbi pa ito habang nakayakap sa akin kaya sinapak ko ang likod nito "Akala ko.. Akala ko..."
"Ang drama mo Bruha ka. " Natatawa kong sabi sa kanya. Nang kumalas ito sa yakapan namin ay namumula na ang mga mata niya
**************
"Ahhh. Ang sarap ng simoy ng Hangin." I stretched out my arms. Sinamahan ako rito sa Park ni Grae. Naka wheelchair nga lang ako dahil hindi pa ako makapaglakad ng maayos masyado.
Ang tagal ko ring nakahilata sa Loob ng kwarto ko. Amoy Hospital. Nakakasawa. Mas lalo akong Nadesepress. Di gaya rito. Parang narerelax ako
"Hindi ka ba dinadalaw nila Tito." Itinigil ni Grae ang pagtulak sa wheelchair ko at umupo siya sa May bench. Magkaharap na kami ngayon.
"Araw araw nagpupunta si Mommy. Pero nagpapanggap akong tulog. Saka lang ako bumabangon kapag nakaalis na siya. Same with Tyron. Pero si Kuya nakakausap ko pa rin siya. Sapilitan akong babangunin nun. Kaya wala akong magawa. "
"Para saan ba ang Naglalakihang muscles ni Tyron at malaking katawan nito kung di niya gagamitin sayo?" Nakangiting sabi naman nito. Nakuha pa niyang ngumiti
"Wag mo isali ang pagnanasa mo sa kuya sa usapan natin." Sinamaan ko siya ng tingin. Sinapak naman nito ang hita ko pero di pa nawawala ang ngiti nito
"Pagnanasa talaga? Crush ko lang si Tyron pero hanggang dun lang yun. Ayaw ko parin sa Ugali niya." Nakangusong litanya naman nito.
Bigla kaming tumahimik. I was looking at Grae. She seems like thinking far away from here.
"Ikaw ayos ka lang ba?" Binasag ko ang katahimikan sa pagitan namin
"Oo nman." She smiled.
I fished out my phone on my pocket and showed the screen to her
"Hindi mo nasabi sa akin to." Nang tumingin siya sa phone ko ay napatigil siya.
"I'm.. Fine with it." Pilit itong ngumiti. Because I know when grae doesn't feel well. I know when she has problems. Nakakagulat lang at hindi niya sinabi sa akin ang isang ito
"Sa susunod na lang. Ganun talaga." Pagkukumbinsi nitong Okay lang siya. But I'm not convinced.
"Magaling kang manunulat. Ako ang mas nakakaalam dahil mas kilala kita kaysa sa kanila. Mahusay nga sila. Pero mahusay ka rin sa sarili mong paraan ng pagsusulat. " Ipinatong ko ang kamay ko sa balikat niya at sinabihan.
Yung mga araw na hindi ako sinasagot ni Grae, sinosolo na pala niya ang mga problema niya.
"I saw you with Luke that night. "Napaangat ito ng titig sa akin. She seems schocked.
"Nyda-"
"I know. But I hated you once. Not because you are with Luke. But You lied. Kaibigan mo ako. Every small things about you I care. I listen whatever it is. And I'm sorry I thought of you that way..."
"Luke and I are nothing. " saad naman nito.
"I don't care about Luke anymore." I gasped. Tumingin ako sa paligid. But I felt her stares to me.
"Kahit hindi mo na siya mahal. Try to be in good terms with him. After all he is still nice to you. " she says.
Hindi ako nakasagot.
Hindi ko alam kung nagising na ba ako sa katotohanan. I'm persuading myseld to forget about Luke.
Nasasaktan ako kapag nakikita ko siya. It's like every pain he has caused me is coming back whenever I see him. Gusto ko siyang lumayo a kalimutan. Para naman makalimot na ako at maibalinh ko na sa iba ang atensyon ko. Sa taong handa akong mahalin gaya ng pagmamahal ko. Yung ako naman ang mamahalin. I just realized. Life is too short to waste your time on people who doesn't really care
If I died on that Accident. I would have died being unloved. That's why I consider this as my second life. And I have to live the most of it.
************
Buong maghapon akong binantayan ni Grae. Umalis din siya kanina bago pa man magdilim.
Naiinitan ako. Gusto kong maligo pero hindi ko magawa dahil sa swero ko. Kailangan ko pa ng manghahawak nito. Hindi ko naman pwedeng alisin. Kanina pa ako hindi mapakali.
Napasulyap ako sa Pintoan nang narinig ko itong parang may nagbubukas nito.
Bumukas ang pintoan at iniluwal si Luke.
Inalis ko kaagad ang tingin ko sa kanya. My mouth is attempting to say something
Like I wanna ask him where did he go? Anong ginawa niya buong araw? Bakit ngayon lang siya?
Pero wala naman akong karapatang magtanong.
"Kumain ka na?" Tanong nito sa akin nang malapitan ako nito.
"Hindi pa." Tipid kong sagot na nakatingin sa pagkaing naiwan sa may lamesa.
"Bakit hindi ka pa kumakain?" Parang nag aalalang tanong nito sa akin. "Wala."
Tinalikuran ko siya at humiga nalang ako. Hindi ko alam kung kailan ako makakaligo. At kung kailan ko matitiis ang init at lagkit ng katawan ko.
Ilang minuto pa ang lumipas. Kahit anong pilit kong matulog diko magawa. Kailangan ko talagang maligo.
Napasulyap ako ng palihim kay Tristan na nasa couch. Abala sa Laptop niya at may katawa kanina. Pero hindi ko marinig kung ano ang pinaguusapan nila.
Nang makita kong mag aangat na ito ng titig ay agad ako tumigilid at nagpanggap na tulog.
Nakita niya kaya?
Lumipas ang ilang segundo ay sinubukan kong lingonin uli si Tristan pero wala na siya sa Couch
Halla?
Nasaan na yun?
Bumangon ako kaunti para at nilibot hanggang sa pintoan ang tingin ko. Hindi naman tumunog yung pintoan kaya hindi siya lumabas?
"May Problema ka ba?" Nagulat ako sa boses na iyon. Napa lingon ako sa gilid ko kung saan ako nakaharap nakahiga kanina. Luke is standing there.
"W-wala." Sagot ko naman sa kanya at bumalik mula sa pagkakahiga. Hindi ko alam kung papaano siya napunta jan ng hindi ko man lang namalayan. Nagulat talaga ako. Ramdam na ramdam ko pa ang bilis ng pagtibok ng puso ko.
"Hindi ka kasi mapakali. Lakasan ko ba yung Aircon?"
Dahil hindi lang rin ako makakahiga ng maayos ay bumangon na ako at hinarap siya. "Naiinitan ako."
"Lakasan ko ba?"
"Hindi na kailangan. Tawagin mo yung Nurse. Maliligo ako." Ibinaba ko ang paa ko mula sa kama at isinuot ang Tsinelas ko. Hindi ako makakatulog nang hindi ako makakaligo
"Hindi ka ba makakaligo na ako na lang tutulong sayo?" Nanlaki ang mata ko nang marinig ko ang sinabi niya. Mabuti nalang at nakatalikod ako kundi makikita niya ang reaksyon ko.
"Maliligo ako. Narinig mo ba ang sinabi ko?" I craned my back to him
"I heard it. I heard every word you said. "
"Oh? Paano mo nasasabi yan kung narinig mo talaga?" Mataray kong saad sa kanya.
"Because my attention is on you." Parang nalusaw ang Matataray kong titig sa kanya at nagbago kaagad ang reaksyon ng mukha ko while he is still standing straight like every word he utter doesn't matter. Well It matters to me. Everything about him matter. Like he is occupying the whole room and all I could see and think is him.
Hindi ako nagsalita. Pero kusa siyang umikot at lumapit sa kinauupuan ko. When reached me, She leaned down and held my feet to put on my other slipper.
"Tell me what do you need. Tell me what do you want. Tell me what is bothering you." He firmly says. I remained my glares to him. But I can't judge his face because he is not standing yet. But my ears just loves his voice and his words.
"Why should I do that?" Garalgal ang boses na pinakawalan ko. He looks up to me. Letting me witness those sincere eyes of him. I don't why I could ever say that. Maybe that's what I feel. Maybe It's been so long since I have kept him in my heart that's why I could feel it easily.
"Because everything about you matters to me."
**********************
UNEDITED
ITUTULOY
GRAMMATICAL ERORS AND MISPELLS ARE TO BE EXPECTED.