"Being next to you is my happiness. "
Bea's POV
Naalimpungatan ako dahil sa lamig ng simoy ng hangin na aking naramdaman. Napatingin ako sa babaeng nakaunan sa isang braso ko. Napangiti nalang ako ng makita itong mahimbing na natutulog. Hindi ko muna siya ginising. Nakatitig lang ako sa dyosa niyang mukha. Namiss ko din na ganito ka lapit sa akin si Jho.
Nagdisisyon na akong gisingin si Jho dahil gumagabi na din. Malayo layo din ang lugar na to sa apartment namin.
"Wakey wakey wakey... Jho wake up na. Dumidilim na kasi baka malate tayo ng uwi. ". Sabi ko habang mahinang tinatapik ang pisngi niya. "Ohhggggg.. ". Ungol nito at mahinang gumalaw. "Jho you need to wake up na. Gabi na, malayo layo pa bibiyahein natin pauwi. ". Sabi ko dito dahilan ng unti-unting pag dilat ng mga mata nito. Umupo naman ito at dahan dahang kinukusot ang kanyang mata. "Im sorry masyado na yatang mahaba ang naitulog ko. ". Sabi nito sabay tayo. Tumayo na din ako. "Tara na. ". Sabay akbay sa kanya papunta sa sasakyan ko.
Nakapasuk na kami sa sasakyan at pinaandar ko na at diretsong pinatakbo.
Habang tahimik na nagdadrive biglang nagsalita si Jho.
"Thanks for today beh. ". Sabi nito ng nakangiti sa akin. Nilingon ko naman siya at nginitian din. "Your always welcome beh. ". Sabi ko sabay balik ng tingin sa daan. Tahimik lang kami ni Jho pagkatapos non. Pero hindi naman awkward.
Habang nagdadrive ako Jho suddenly turn on the car radio. "Okay lang na sobrang tahimik kasi. ". Pagtatanong nito sa akin. Ngiti at tango lang ang isinagot ko sa kanya. Pagkatapos niyang makapili ng song ay tumingin na ito sa labas ng window.
Lumipas ang ilang minuto napansin kong kanina pa nakatingin si Jho sa kalangitan. Kaya nacurios tuloy ako at tumingin din sa langit. Nakita ko namang nagsimula ng bumuo buo ang makakapal na ulap hudyat na maaring uulan ano mang uras ngayon. "Mukhang uulan yata ngayon.". Sabi ko sa kanya. Tumingin naman ito sa gawi ko. "Oo nga. Mukhang malakas pa yata. ". Sabi naman nito at ibinalik agad ang tingin sa labas ng sasakyan.
Nagsimula ng bumagsak ang maliliit ngunit mabibilis na patak ng ulan. Hindi ko magawang bilisan ang takbo ng sasakyan dahil madalas ang daan. Kaya mas tumagal ang biyahe namin.
Lumipas ang ilang uras huminto na ang ulan. Kaya nagawa ko ng medyo palakasin ang takbo ng sasakyan ko. Pero hindi naman sobrang lakas madalas parin ang daan kaya dapat kontrolado ko parin ang takbo ng sasakyan ko. Dumating na kami sa parte na konting tao lang ang nakatira medyo nakakatakot din dahil sobrang tahimik. Pero mas pinili kong baliwalain ang iniisip kong takot. Ngunit bigla ko nalang naramdaman na may umalingasaw na tunog ng hangin, pagkatapos naramdaman kong mag iba ang takbo ng kotse kaya inihinto ko muna. "What happen bakit ka huminto?". Tanong ni Jho na mukhang kakagising lang ata. Nakatulog kasi ito kanina. "Uh.. Baba lang ako at titingnan ko kung napanu. May narinig kasi ako kanina tsaka parang nag-iba ang takbo ng kotse. ". Paliwanag ko sa kanya. Tumango naman siya hudyat ng pagpayag. Kumuha naman ako ng flashlight sa emergency bag ko. Lagi kasi akong may emergency kit sa sasakyan ko. Lumabas na ako at pumunta sa pandang likuran ng kotse at tiningnan ang gulong nito. "Shit. Bakit ngayon pa? Malas naman oh. ". Sabi ko sa sarili ko sabay lakad pabalik sa sasakyan at pumasok na. "Oh anong nangyari? ". Pag tanong ni Jho sa akin ng makapasok na ako. "Nawalan ng hangin ang gulong mukhang nabutas yata.". Malungkot kung sagot dito sabay sinubsob ang ulo sa manobela ng sasakyan. Bakit kasi ngayon pa. Arrrgggg... 😡😡😡
Hindi naman nagsalita si Jho. Mukhang napansin niyang naiinis ako. Nakakainis naman kasi talaga.
Pagkatapos ng ilang minutong pagkainis napansin kong may paparating na sasakyan mukhang jeep yata. "Jho mukhang may jeep na paparating sumakay na tayo. ". Kailangan kasi naming makauwi eh. "Sige beh. ". Pagsangayon naman nito. Kinuha ko yong emergency bag ko at ang wallet tsak susi pati narin cellphone ko. Ganon din si Jho. Nilock ko na ang car at pinara ang jeep. Sakto at konti lang ang sakay nito. Sa pinakadulo kami nakaupo ni Jho malapit sa pintuan. Habang tumatakbo na ang jeep nararamdaman kong nilalamig na si Jho kaya i decided to hug her from behind. Hindi naman ito pumalag.
Fast Forward
Jho's POV
Malapit na kami ni Triz sa apartment namin. Buong biyahe namin nakayakap lang siya sa akin. Hinayaan ko naman kasi nilalamig din ako.
Ng sobrang lapit na namin may napansin akong taong nakamasid sa amin. Ngunit ng mapansin nitong nakita ko siya ay agad itong tumakbo palayo. Naweweirdohan man ay binaliwala ko na lang.
Pumasok na kami ng tuloyan ni Triz sa bahay saka nagpasalamat at nagpaalam sa isat isa dahil matutulog na kami. Napagud kami sa biyahe eh.
————————————————————
Short Update again...
Hope you'll like it...
I love you all...
#JHOBEA
Sorry for the errors....