Chapter 19

4.6K 83 1
                                    

"We always compare our past to our present, cause we some how thought that past is better than today. ".

Third person POV

Triz got home very late at sobrang lasing pa. This thing surprise Jho kasi hindi naman naglalasing si Triz to the point na hindi na ito makalahad ng maayos dahil sa kalasingan.

Inaalalayan ni Jho si Triz na makaakyat sa room nito at pinunasan at binihisan ng pantulog. Nahirapan si Jho dahil nabibigatan siya kay Triz dagdag mo pa ang pagpipigil niyang matukso sa katawan nito.

Pagkatapos bihisan ni Jho si Triz ay agad na itong nakatulog. Buti na lang din hindi ito sumuka kundi mas mahihirapan siya. Nagpasya si Jho na iligpit na ang ginamit niyang mga gamit kanina sa pagpunas kay Triz. Pagkababa ni Jho tiningnan niya ang wall clock and it read 3:57am napasapo na lang ng mukha si Jho dahil mukhang di na siya makakatulog, dahil uuwi sila ngayon sa bahay nila.
Nagpasya si Jho na magtimpla ng kape para kay Triz at sa sarili na din. Pagkatapos magtimpla ay agad siyang umakyat papunta sa kwarto ni Triz. Pagkapasuk niya ay nagulat siyang wala na ito sa kamang kanina'y hinihigaan at tinutulogan nito.

Bea's POV

Nagising ako dahil kailangan. Uuwi kami ni Jho ngayon sa bahay kaya kailangan umalis ng maaga para maaga din makarating don. Medyo hilo akong tumayo at pumunta sa banyo para maligo ng mabawasan naman ng konti ang pagkalasing ko.

Habang naliligo ako damang dama ko ang lamig ng tubig na bumabagsak sa katawan ko. Nakakagaan sa pakiramdam.

Sobra ko yatang naenjoy ang lamig ng tubig dahil almost one hour  akong naligo.
I was about to open the door of the shower room when soneone did it first. I was surprise when I saw Jho with a worried face.

"Hey! What's with the face? ". Sabi ko sabay labas ng banyo at nilagpasan siya. Saka pumunta sa closet ko at namili ng damit na susuotin ko.

"Nothing. You just make me worried kasi ang tagal mo sa banyo. Anyway I prepared you coffee, here drink it.  I know you need this. " Sabi nito sabay bigay sa akin ng coffee na mainit init pa.

"Thanks. Nag-abala ka pa. And also thank you din sa pag-alaga sa akin kanina alam kong nahirapan ka. At mukhang wala ka pa yatang tulog Jho. Kaya ako na lang magdadrive papunta sa bahay para naman maka idlip ka ng kunti. ". Sabi ko dito habang na kaya likod at naghahanap parin ng susuotin.

"Sigurado ka? Baka nahihilo kapa eh. " Sabi nito sabay talikud dahil alam na niyang magbibihis na ako.

"Kunting hilo nalang pero kaya ko na din. Tsaka pag ikaw ang magdrive makatulog ka pa, mabangga pa tayo. And sure akong magtatanong sila Dad kong bakit ang laki na ng eye bags mo. Mapagalitan pa ako non.". Sabi ko habang nagbibihis.

"Bahala ka. Pero salamat ah.. Nakakatulog na din ako sa wakas.
Tapos ka naba?". Sabi nito at bahagyang tumingin sa akin at ng makita nitong fally dress na ako ay tuluyan na itong humarap.
"Tara na. Baka matraffic tayo mamaya. ". Puno nito sabay labas sa room ko at nauna na. Kinuha ko naman yong phone ko at susi ng car. Pagkatapos ay sumunod na kay Jho.

Pagkababa ko nakita ko si Jho na nakatayo malapit sa car habang may kausap sa phone niya. Sa pagkakarinig ko kausap niya si Jess at mukhang kinakamusta lang siya nito. At niyaya siguro lumabas, girls bonding kung baga. Pero mukhang tinanggihan naman niya ito. She said Goodbye na ng mapansing naghihintay ako sa kanya.

"Tara na. ". Sabi nito ng na ka ng ito at sumakay na sa passenger sit. Sumakay na din ako at pinaandar ang kotse then nagdrive na.

Tahimik lang ang biyahe dahil natutulog si Jho. Huminto muna ako dahil may tumatawag sa phone niya. Ayaw ko namang disturbohin ang mahimbing niyang tulog.

0936******* Calling

Sinagot ko ito kahit unknown number inisip ko kasing baka kaibigan lang to ni Jho.

"Hello". Pagsagot ko sa tumatawag.

"Hi Princess, take care my princess. Hope to see you soon.. I love you princess. ". Sabi nito sa kabilang linya.Na mukhang nasa 40+ na ang tuno ng boses. Sasagot na sana ako pero agad nitong tinapos ang tawag. Naguguluhan man ay binalik ko na ang phone ni Jho at nagpasyang bumalik na sa pagmamaneho.

Habang nagmamaneho napansin kong medyo gumagalaw na si Jho kaya inisip kong gising na ito. Pero napahinto na lang ako sa pagdadrive ng marinig ko ang mahihinang hikbi nito. Tiningnan ko siya mukhang tulog pa naman ito at nanaginip lang. Nabigla naman ako ng magsalita ito "Please stay, please dont live me. Mahal parin kita Triz. ". Pagkatapos niya itong sabihin ay kasabay naman ng sunod sunod na pagbagsak ng mga luha niya. Gosh.. I can't believe na makikita kong ganito si Jho. Sobra akong nasasaktan sa larawang nakikita ko. Sobrang sakit na wala akong magawa para mawala ang sakit na nararamdaman niya na tila pati sa panaginip binabagabag siya. Pinili kong lumapit sa passenger sit at niyakap siya. This is the only thing na magagawa ko ang yakapin at pagaanin ang pakiramdam niya. Hindi ko man matatangal ang sakit at least maiparamdam ko sa kanyang na ng dito lang ako.

"Shhhhhh..... Tama na Jho. Nang dito lang ako hindi kita iiwan. Shhhh.... Tama na stop crying nanaginip ka lang Jho. Shhhhh... Stop na beh. ". Sabi ko dito. Habang yakap siya ng mahigpit. Making her feel that I won't ever live her. Making her feel that I won't ever live her side.
Naramdaman ko namang unti-unting humina ang pagiyak nito at naramdaman ko namang yumakap ito pabalik sa akin. Sa yakap niyang ito ramdam ko ang sakit at pagmamahal. Alam ko after all this time nahihirapan din siya tulad ko. Nasasaktan din siya pero pinipilit niyang ipakitang malakas siya. Pero kilala ko si Jho, she can't  fool me. But all this I pretend that it's nothing na wala along nakikita at di ko nararamdaman. Pinili kong maging manhid sa kanya at magmahal ng iba. But all this time masasabi kong siya parin. Mahal ko parin si Jho, pero napapagud na ako.

------------------------------------------------------–------

Ud here...

Your thoughts guys....

I Love You All...
#JHOBEA

SORRY FOR THE ERRORS...





SHE'S MY PRECEDENCEWhere stories live. Discover now