SHE'S MY PRECEDENCE

Chapter 7

"Choosing right is not always right . Just like choosing wrong is not always wrong."

Jho's POV

It's early in the morning. I decided to go out. And take a jog para pagpawisan naman ako. Malayo layo na din ang narating ko sa kakatakbo and I can feel now that basang basa na ako ng pawis.Pero di parin ako tumigil hanggang  sa makarating na ako sa isang park. I decided to take a rest na muna. I wipe my sweat and drink a plenty of water para di ako madehydrate. Nilibot ko ang aking paningin at napansin kung maraming tao ang nakatambay dito, mga batang naglalaro,  mga lola at lolo na nagwawalking at may mga couple din na naghaharutan akala mo sila lang ang ng dito,  may iba namang nakaupo lang at nanunuod sa mga nangyayari sa paligid nito. While me, ito... alone..😭😭..
But I was the one who choose this. Ang sa akin lang kasi, I do the right thing but seems like everything's feels so wrong. But maybe I should stop thinking about it anymore. It won't help me din naman.
    I stayed in the park for almost an hour. I just enjoy watching those kids that are playing and I listen to their laughters. I wish I could turn back time. Those times kasi most of the time tatawa ka lang, iisipin mo na laro lang ang mga bagay na ito. But then it's not that easy,  life is not easy. When I'm in the middle of my deep thoughts someone interrupt me.
"Hey! Seems like we meet again. " He said and sit beside me. "Alam mo... "
"I still don't know.. ". Pagputol ko sa sasabihin niya. "Ohh.. You got me there...hahahaha.. But anyway have you remember that our first meeting is nasa sa park tayo, then this time we meet again dito sa park? What a destiny? " He said. "It's not destiny,  it's just a  coincidence." I said to him. Because he's just over thinking things. Para niya kasing sinasabi that we are destined. "You never change. Masungit ka parin. ". Sabi nito na nakatingin sa akin. Para naman ako na konsensya. Wala naman kasi itong ginawang mali sa akin. "Im sorry kung sinusungitan kita. ". Sabi ko sa kanya. "No it's okay. Sabi mo nga sa akin. I'm a complete stranger. So maybe it's natural na magsungit ka sakin. ". Mabait naman pala tong mukong na'to madaldal nga lang. "What are you doing here pala? Mag-isa ka na naman. Tsaka ngayon lang kita nakita dito.". He said. "I take a jog then napadpad ako dito. At bagong lipat lang din kasi kami sa apartment namin kaya ngayon mo lang ako nakita dito.". I answered to him. "Ahhh... So hindi ka pala nag-iisa. ". Sabi nito na sabay tingin sa mga batang naglalaro. "Yeah.. Kasama ko ang sister ko sa apartment. Bakit ka pala ng dito? ". I suddenly ask. "Lagi naman along nandito sa umaga eh... Dito kasi kami kadalasang tumatambay ng kapatid ko. Kasama ko nga siya ngayon eh. ". Wow mabait din pala itong kuya. "Talaga! Pakilala mo naman ako." Nasasabik kong sabi sa kanya. I like kids kasi talaga. "Sure! Tara lapit tayo sa kanila. ". Sabi niya sabay tayo at offer sa hands niya para tulungan akong tumayo. Nagdadalawang isip akong tanggapin ito, pero no choice ako. Wala naman kasing rason para di ko tanggapin diba. Akala ko binitawan na niya ang kamay ko pagkatapos kung tumayo pero hindi eh. Hinatak niya lang naman ako papunta dun palapit sa mga batang naglalaro't nagtatawanan. "Justine.. ". Tawag ni Earl sa isang bata. Lumingon naman ang isang batang lalaki na kahawig nito. "Kuya.. Bakit po? ". Tanong ng bata habang tumatakbo palapit sa amin. "Dahan dahan naman Justine baka madapa ka. ". Sabi ni Earl sa bata. Nang makarating na ang kapatid niya sa amin ay agad itong nagtanong. "Who's with you po ba kuya? Is she your girlfriend? ". Tanong ng bata habang nakangiti pang tumitingin sa kuya niya. "Oh.. Jus... This is Ate Jho, my friend. Jho, si Justine kapatid ko. ". Pa kilala ni Earl sa amin. "Hi ate Jho nice to meet you po. ". Sabi ni Justine habang nakatingin sa akin at nakangiti. Umupo naman ako para makatapat ko siya. "Hi baby Jus.. It's nice to meet you din. Ang cute cute mo pala." Nakakagigil naman tong batang ito. Puwede uwi na kita.. Hahaha... 😀😀😀😀
Natagalan pa ang kulitan naming tatlo. Pinasyal din nila ako para daw at least mafamilliarize ko ang place. Masaya silang kasama pariho kasing mga maluko, magkapatid talaga. Uuwi na sana ako pero sadyang mapilit ang dalawa na pumunta daw muna ako sa bahay nila. Hindi naman sa ayaw ko eh nahihiya ako tsaka nangangamoy pawis pa ako. Nakakahiya kaya iyon sa mama nila. Pero sadyang pinalaking makulit tong dalawang ito kaya in the end nangdito ako sa bahay nila. Nagmomovie marathon kam.  Pinahiram na lang din ako ni Earl ng tshirt niya para pamalit ko.

Bea's POV

Gabi na pero tila walang plano si Jho umuwi subra na akong nag-aalala. Kaninang umaga umalis lang siya ng walang paalam tapos ngayon hindi parin umuuwi. Kanina pa ako palakad lakad dito sa loob ng bahay iniisip ko kung saan na puwede magpunta si Jho eh wala naman siyang kilala dito dahil bago palang kami. Lumabas ako ng apartment namin at naghintay sa front ng door namin. Mga ilang minuto din akong nakaupo dito ng makita ko ang pigura ni Jho pero imbis na masayahan ako ay bigla akong nalungkot sa nakita ko. Jho is with someone whom I don't know at kitang kita ko na masaya siyang kasama ito dahil dinig ko mula rito ang tawa niya. Mas pinili ko nalang pumasok sa loob at pumunta sa kuwarto ko, kay sa makitang masaya si Jho sa iba. Kaya pala parang ang dali lang sa kanyang kalimutan kung anong mayroon sa amin dati. Kaya pala mas pinili niyang maging magbestfriend na lang kami kasi may iba na pala siyang mahal. Kaya pala ayaw niya sa akin dahil mas gusto niya pala ang lalaki. Siguro nga tama si Jho na hindi talaga kami para sa isat isa.

—-———————————————————

Update here...
Sorry kung masyadong late.
Busy si author eh...

I love all.....
Thanks for reading...
#JHOBEA

Sorry  for the errors...