SHE'S MY PRECEDENCE

Chapter 14

"I feels so safe when I'm with you. "

Jho's POV

Second day na namin ngayon ni Triz dito sa beach. And it means last day na din namin ngayon. Two days lang kasi ang vacation namin, weekends lang. Bukas school na naman kami.

Triz and I decided na aalis kami dito sa beach ngayon at may pupuntahan daw kami na ikakaenjoy ko pa daw lalo. At magiging sulit daw talaga ang two days vacation namin. Dami talagang alam non.

Kasalukuyan kong iniimpaki ang damit ko. It is still 4:30 in the morning maaga kaming gumising para daw maaga din kaming makarating don sa pupuntahan namin. And maka spend ng mahabang uras na maenjoy yong place.
Pagkatapos kong mag-ayos ng mga gamit ko bumaba na ako at nakita kong naghihintay na si Triz sa labas ng car niya habang nakasandal dito. Aaminin ko she still has this effect on me pero pinili kong controlin at itago ito sa kanya dahil alam kong may mahal na siyang iba at kaibigan ko pa. Because I don't want to act like an antagonist in their story, I don't want to be a burden in their happy ever after. I just want to give them the ending that I'm wishing to be mine and Triz.
Anyway stop the drama. Lets just accept the fact na when things comes to an end it is over na, wala na tapos na. Kapag end na wag mo ng hangarin na ipagpatuloy pa iyon, tapos na nga eh. And I already accept it. Tanggap ko na ng buong-buo. 👍👍

Habang nagdadrive si Triz sa labas lang ako nakatingin, wala kasi akong masabi. All this time masaya lang ako na Triz still got time to spend with me.

"You can sleep if you want. Malayo layo din ang biyahe natin.". Sabi ni Triz na nagpalingon sa akin sa direksyon niya. Nakatingin naman ito ng bahagya sa akin kaya nginitian ko ito. Inayos ko naman ang position ko para makatulog ng maayos. Ipinikit ko na ang aking mga mata until I feel asleep.

Bea's POV

Buong biyahe namin hinayaan ko lang si Jho na matulog alam ko kasing pagud pa ito at kulang pa sa tulog. Matagal kasi kaming nakatulog kagabi eh. Napagud din kami dahil sa dami ng aming ginawa. Sobrang saya namin ni Jho na hindi namin lubos maisip na ang dami ng nangyari samin. Minsan nga nakakaramdam ako ng panghihinayang sa relasyon namin. Pero hindi ko na inisip iyon atleast ngayon we can freely spend time together without thinking na may mga matang nakatingin at hinuhusgahan kami. Masaya at kontento na ako sa kung anong mayron kami ni Jho ngayon.

After an hour of driving nakarating na kami sa lugar kaya ginising ko na si Jho.
"Jho...wake up, we're na..hey..". Paggising ko sa kanya sabay mahinang pitik sa pisngi niya ng paulit-ulit. Hindi nag tagal nagising na din ito. "Saan na ba tayo?" Pagtatanong nito habang nagpupunas sa kanyang mata. Ang cute naman nitong tingnan.hahaha
"Nangdito na tayo Jho. Tara labas na tayo.". Lumabas naman kami ng car ko syempre pinagbuksan ko siya. Nang makita ni Jho ang lugar kung saan ko siya dinala niyakap agad ako nito ng sobrang higpit. At damang dama ko ang saya sa yakap niyang iyon.Hindi ko inaasahan na ganito ang magiging reaksyon niya.
Hinayaan ko lang so Jho na yakapin ako namiss ko din to eh. Hindi nagtagal naramdaman kong nababasa na ang damit ko kaya niyakap ko din siya ng mahigpit. Ngunit mas umiyak siya lalo.
"Shhhh... Tahan na Jho. Akala ko ba miss mo na mama mo? Alam mo namang ayaw ni titang nakikita kang umiiyak diba. Sige ka malulungkot yon.". Pinalo naman ako nito sa braso ko ang sadista talaga. "Oh bakit?" Tanong ko sa kanya habang nilayo siya ng bahagya para makaharap siya. "Ikaw kasi.". Nakapout nitong sabi. "Anong ako?". Nalilito kung tanong sa kanya. "Ikaw, ang dami mo kasing alam. Tsaka di mo sinabi na dadalawin natin si nanay ngayon.". Pagmamaktol nito habang lumalakad palapit sa libingan ng nanay niya.
" You once said to me kasi na namimiss mo na si tita but you don't have enough time to visit here. Kaya naisipan kung bago matapos ang two days vacation natin dadalhin kita dito. Kaya here we are nangdito na tayo.". Tahimik lang ito pero alam kung narinig niya ang mga sinabi k.  Hinayaan ko lang siya sa ginagawa niya. Hanggang sa nagsalita siya. "Ma..miss na miss na po kita. Bakit kasi iniwan mo na ako? Sabi mo sa akin dati na magkasama tayong dalawang tuparin ang pangarap ko. Sabi mo pa nga hindi mo ako iiwan at lagi kang dadating pag kakailanganin kita. Pero ma bakit ganon? Bakit bigla ka na lang nawala? Bakit bigla mo na lang akong iniwan? Ma bakit?". Mangiyakngiyak na tanong ni Jho habang nakaluhod sa harapan ng libingan ng nanay niya. Ng maramdaman kong nahihirapan na si Jho saka ko siys nilapitan at yinakap ng mahigpit nagpapahiwatig na di siya nag-iisa. "Shhhhh...tama na Jho. Stop questioning things na hindi masasagot ng kahit sino. Jho tita leaves you not because she wants too. She never really leaves you Jho. She is always here (sabay turo sa left part ng chest ni jho) Jho. Hanggat mahal mo ang isang tao hindi siya mawawala sayo Jho. Mananatili siya sa puso mo. They me leave, Jho,  pero di ibig sabihin non iniwan na nila tayo, hindi man natin sila nakikita but it doesn't mean wala na sila. Jho nangdito sila sa puso natin, at mananatili ang pagmamahal nila sa atin kahit saan man tayo makarating Jho. At noong mga time na nawal si tita you find us Jho. Kami ni Dad at ni Mom, dumating kami sa buhay mo Jho. We become a happy family. Masya tayo at buo. So don't ever ask kung bakit iniwan tayo ng mga taong mahal natin sa buhay, just believe that someone will come and make things better than before Jho. Shhh... Stop crying na please...". Mahaba kong sabi sa kanya. At unti unti kong nararamdamang humihina na ang paghikbi niya. I know how much Jho love her mother. But maybe its not right to question things like that. It's like question God, Kung bakit niya ito ginawa.
Nanatili kami dito habang nakaupo at nakasandal si Jho sa akin. Nakikita kong paunti-unti ng sumisilang  ang araw. Kaya nagsalita na ako. "Jho." Pagtawag ko sa atensyon nito. "Hmmm.". Tanging sagot nito habang nakatingin na din sa sunrise.
"Gusto mo alis na tayo?". Pagtatanong ko sa kanya. "Can we stay here the whole day. Baka kasi matagal na naman tayo makadalwa dito. Gusto ko lang sulitin ang uras na nangdito tayo. Pwede lang ba?". Sabi nito habang nakatingin sa mga mata ko. Tumango naman ako at ngumiti sa kanya. Bumalika naman siya sa pagkasandal sa akin. "Sabihin mo lang kung nagugutom ka na may foods naman tayo sa car ko.". Sabi ko sa kanya.
Natahimik na naman kami. Kinuha ko yong phone at headset ko saka namili ng music sa playlist ko. Inilagay ko sa tinga ko ang isang part nito at sa tinga naman ni Jho ang isa. Hindi naman siya pumalag. Tahimik lang kaming dalawang nakaupo dito at nakikinig ng music. Hanggang sa makatulog na kami.

————————-————————————

Update for today guys...Sorry short update nanaman...

Hope you still like it....

I love you all...
#JHOBEA

Sorry for the errors..

See you next update... .