Chapter 30

5.1K 101 2
                                    

Bea's POV

Time run so fast.
Today is Monday. So it means kailangan na namin bumalik ni Jho sa appartment dahil may pasok na bukas. Kasalukuyan akong nagdadrive habang si Jho ay tahimik lang na nakaupo sa passenger seat. Hindi ko alam pero simula ng mangyari ang lahat ng 'yon Jho seems to distant her self to me and I don't know why. Maybe she's mad at me for keeping everything.

"I'm sorry.". I said trying to break the silence.

"Oh. No, its not your fault Triz, its no one's fault. May be i just need time to process everything. And I totally understand why you kept it from me. I'm not mad at you. Siguro nagtatampo lang ako kasi hindi mo sinabi sa akin. But don't worry we're fine. I just really need time now.". Jho said softly at ibinilik ang tingin sa labas ng bintana.

I know nahihirapan siya sa nangyayari pero sana maging okay na ang lahat. Nalulungkot a ko para kay Jho, hindi ko man aminin nasasaktan ako dahil nagtatampo siya sa akin, but i understand it.

Habang nagdadadrive ako hindi ko maiwasang mapatingin sa side ni Jho. Napansin kong kanina pa siya tulala. Kaya inihinto ko muna ang sasakyan sa tabi ng daan pero mukhang di rin niya napansin. Hinawakan ko ang kamay niya na nakapatong sa kanyang kandungan. Na ikinagulat niya.

"A-aahhh.. B-bakit tayo huminto?". Jho asked.

"You know Jho, I'm just here. I am willing to listen if you want to talk about it but I won't force you to do so, because I know its hard, this time. But I can be your crying shoulder. I am your friend Jho. Am I still? Oh..don't worry if the answer is no I won't live you parin naman. This time I'll stay no matter what. Wether you want it or you want it. You don't have a choice. ". Sabi ko at pinisil ng mahina ang kamay ni Jho. Napansin ko ding nagsmile siya ng konte. And the next thing she do surprise me. Jho move her hand and intertwine it with mine. Napahinto ako sa ginawa niya.

"Your right, we're not friends.". Sabi niya at ngumiti sa akin. Nginitian ko nalang din siya kahit na I really didn't get what she meant about it.

"Now start driving. Its getting late na beh.". She added at binitiwan na ang kamay ko. Para makapagdrive na ulit.

Boung biyahe ay naging mas okay na kami ni Jho. Hindi na rin naging tahimik dahil minsan sinasabayan namin ang music na nagpplay sa radio. Minsan din we share corny joke kaya we end up laughing together. After all I can say that this is the best ride we have.

___________________________________________

Nakarating na kami sa appartment. Akala ko matutulog na si Jho pero nag-aya pa siyang manuod ng Train to Busan. Kasi di niya pa daw ito napapanuod. Ayaw ko sanang pumayag pero sadyang mapilit si Jho kaya nang dito kami sa bed ko ngayon nanunuod ng Train to Busan. Laptop ko kasi ang gamit namin. Sa totoo lang matagal ko nang napanoud yang Train to Busan na yan at nakakaiyak siya kaya ayaw ko ng manuod eh.

Habang nanunuod tahimik lang kami ni Jho. Ang seryoso kasi ni Jho. Sobrang concentrate niya rin.

Malapit ng matapos ang movie. Kasalukuyan naming pinapanoud yong part na nagpapaalam na yong bida sa anak niya. Napansin kong nagpupunas si Jho sa mga mata niya. Is she crying?
Bahagya naman akong gumalaw para makita ang mukha ni Jho.

"Why are you crying beh?". I asked kasi umiiyak talaga siya. Hindi naman kasi siya ganon ka daling umiyak.

"Naalala ko lang si Dad. I was so bless because he become my Dad once in my life. His really a good father.". She said trying to stop the tears from falling. And is reffering to our Dad.

"Yes, we are so bless we have him.". Sabi ko sa kanya then wipe her tears with my hand.

"But you need to stop crying, Dad won't be happy seeing you this way.". I added.

Jho slightly smile. At natapos na din ang movie kaya nag-aya na akong matulog na. Maaga pa kami bukas kasi school na naman. Habang nililigpit ko ang laptop ko ay inakala kong lalabas na si Jho para pumunta sa room niya. But then I was surprise to see na Jho is comfortably sleeping in top of my bed. Maybe she need a company the whole night.

Naglakad na ako papunta sa kama ko at tumabi kay Jho. Pagkahiga ko ay gumalaw si Jho. She hug me and murmured a goodnight. Naggoodnight din ako sa kanya.
At bahagyang hinalikan ang forehead niya. She didn't say anything, she just give me a slight smile at mas hinigpitan pa ang yakap nito. Napangiti na rin ako sa ginawa niya.

Minamasdan ko lang si Jho na tulog na. Hanggang sa di ko namalayan na nakatulog na rin ako.

-------------------------------------------------------------

Ud here....
Sorry its kinda late again and is short.

But anyway I want to thanks all who read and vote this story despite of the late and short ud at dagdag niyo pa yong mga errors.
Thank you so much guys...
Hope you'll continue reading and voting this story because I really appreciate it. And it boost me to update.

And also you can share your thoughts about this story guys. And I don't mind bad comments, so its free to say anything even the it will gonna hurt my ego slight.
Hahahaha...
Don't worry I'm not that bad naman.

I love you all
#JHOBEA

SORRY FOR THE ERRORS.....





SHE'S MY PRECEDENCEWhere stories live. Discover now