Chapter 31

4.7K 84 1
                                    

"When morning comes its easily mean we got another chance. Chance to make better, better than what we did yesterday.".

Jho's POV

The feeling of being awake and being next to the love of your life is just so great. So great to the point that you are wishing it will never end. But in reality theres no such thing that will gonna stay the same because you need to take a move to continue living.

Kaya kahit gaano ko kagustong manatili sa posisyon ko ay kailangan ko ng tumayo at ihanda ang breakfast namin ni Triz. I'm not really good at cooking. Pero kailangan kasi alam kong napagud siya kagabi.

Bumangon na ako at pumunta sa kitchen.
Simply lang naman lulutuin ko. Bacon, egg at tsaka fried rice na din. Sobrang basic lang.

Bea's POV

Nagising ako na wala na si Jho sa tabi ko. Siguro nasa bababa lang yon.
Nagpasya akong maligo muna, kaya pumasok ako sa banyo. Pagkapasok ay agad kong hinubad ang aking sapot at hinayaang mabasa ang aking katawan sa marahang patak ng tubig na galing sa shower. Habang nakapikit at ini-enjoy ko ang tubig ay biglang nagflashback sa akin ang nangyari ka gabi at hindi ko maiwasang mapangiti.

After mga ilang minutes ay natapos na rin ako at nagbihis na saka bumaba.

Pagkababa ko ay hinanap ko agad si Jho. Nakita ko naman siya sa kitchen. Napangiti naman ako sa nakita ko.
Jho is slowly moving her hips while singing. She never seems to notice my presence kaya nagsalita na ako.

"Seems like your having fun..". Nabigla naman siya ng bahagya ng marinig ito at agad namang namula ng makita ako.

"K-kanina ka pa diyan?". Pautal utal niyang tanong. Napangiti naman ako dahil lalo siyang namula.

"Nope, sapat lang para makaabot ako sa mini concert mo.". Nakangiti ko paring sabi sa kanya. Saka bagagyang tiningnan ang niluluto niya.

"Mukhang masusunog na yata ang niluluto mo.". Sabi ko sa kanya. Agad naman niya itong tiningnan and after that isang malakas na hampas lang naman ang natamo ko.

"Sira.. Hindi pa nga luto eh.". Sabi niya at sinundan pa ng malakas na hampas.

Natapos na ang niluto ni Jho. Kaya kumain na kami.  Will masarap naman ang niluto niya. Sapat lang para malunok ko. Hahahaha... Ang sama ko ba? Hahaha..
Mas the best kasi pag nagbake siya. Mas magaling siya don eh...

Natapos na kami ni Jho kumain. Kaya hinatid ko na siya sa school. Mamaya pa kasing afternoon ang pasok ko.

Will masaya ang naging takbo ng biyahe namin ni Jho.

-----------------------------------------------------------

Ud here...
Sorry its short....
Mahirap kasi talaga maging student athlete..

I love you all

#JHOBEA

SORRY FOR THE ERRORS...

SHE'S MY PRECEDENCEWhere stories live. Discover now