Idąc pewnie korytarzem czułam wzrok innych na sobie. Niedaleko za mną szły moje dwie małpki.
Wiedziałam,że w szkole mogę robić co chcę, bo za dwa miesiące znów zamienię ją na inną, lecz wchodząc do tego budynku nie sądziłam,że nie będę chciała już go opuszczać.
Zawsze na pstryknięcie palcami miałam to chciałam, nie byłam aniołkiem..wręcz przeciwnie.
Nie sądziłam,ze ktokolwiek będzie potrafił zmienić moje nastawienie. Z zimnej suki zrobić dziewczynę z uczuciami. Urodziłam się z pistoletem w dłoni, czy będę potrafiła go zamienić na coś innego?
Czy będę umiała postawić się dla taty? Czy stać mnie na coś więcej niż chamskie odzywki? Czy będę potrafiła nie być egoistką?