Unconditional

mynameisMING द्वारा

201K 2.2K 664

अधिक

Chapter 1:
Chapter 2:
Chapter 3:
Chapter 4
Chapter 5:
Chapter 6:
Chapter 7:
Chapter 9:
Chapter 10:
Chapter 11:
Chapter 12:
Chapter 13:
Chapter 14:
Chapter 15:
Chapter 16:
Chapter 17:
Chapter 18:
Chapter 19:
Chapter 20:
Chapter 21:
Chapter 22:
Chapter 23:
Chapter 24:
Chapter 25:
Chapter 26:
Author's Special Message
Chapter 27:
Chapter 28:
Chapter 29:
Chapter 30:
Chapter 31:
Chapter 32:
Chapter 33:
Chapter 34:
Chapter 35:
Chapter 36:
Chapter 37
Chapter 38:
Chapter 39
Chapter 40:
Chapter 41:
Chapter 42:
Chapter 43:
Chapter 44:
Chapter 45:
Chapter 46:
Chapter 47:
Chapter 48:
AUTHOR's NOTE
Chapter 49:
Chapter 50:
Chapter 51:
Chapter 52:
Chapter 53:
Chapter 54: Never/End
Part 1:

Chapter 8:

4.3K 47 18
mynameisMING द्वारा

Lydia's POV

waaaah TT____TT ang sakit ng ulo ko, napapahawak tuloy ako sa ulo ko sa bigat pagbangon ko >.<

teka? nasan si Harold?? O__O

tinignan ko yung paligid...

hala bakit ako nalang ang mag isa?!

"Harold??" tawag ko nowhere >.< tumayo na ko sa higaan para hanapin si Harold, saan naman kaya sya nagpunta? T___T

sinilip ko yung bintana para malaman kung ano na yung meron sa labas

weh? may liwanag galing sa likod ng kurtina , umaga na?! >.<

"Harold?? Harooold?" tawag pa >.<

lalabas na dapat ako ng pinto ng biglang bumukas yung pinto at si Harold, nagulat dahil siguro aakmang lalabas ako..xD may hawak na syang supot, pag kaen ata laman??

"gising ka na pala.. san ka pupunta?" tanong agad sakin ni Harold pagkasara nya ng pinto

"hahanapin kase dapat kita.. nawawala ka kase e" sagot ko habang papabalik kaming naglalakad sa sofa

naupo na ko agad tas sya naman nilapag sa lamensa yung supot, naupo rin sya sa kabilang coutch tas hinalungkat kung ano ang laman ng supot, mga lutong pagkaen na nakalagay sa stiro

"oh.. kumaen ka na"  sabi ni Harold habang inilalabas yung pagkaena t kuchara... napatingin nalang ako sa kanya dahil naramdaman ko yung panlalamig nya sa boses nya..

ang sakit tuloy sa pakiramdam TT___TT

napatango nalang ako sa kanya

"k-kuya... galit ka pa ba?" pabulong kong tanong habang kumakaen kami.. tuloy lang sya sa pagkaen na parang walang narinig

"hindi na.. sige na kumaen ka na" sagot nya lang...

"oo nga pala... (tinignan ko sya at nilapag ko yung stiro sa lamensa) malapit lang ba dito yung bahay nung doctor?" tanong ko ulit

"hindi na... tinawagan na ako ng school, hindi na rin naman aabot yung research ko kaya hayaan mo na" nung sumagot sya tumigil rin sya sa pagkaen, pero halatang halata sa mukha nya yung pagkadisappoint TT___TT

"ha?! pano?! anung sabi?!" O__O

"wag mo ng isipin... simple lang, hindi na ko makakapasok sa Oxford" malamig nyang sagot.. hala! alam ko! kasalanan ko to TT___TT dahil sakin hindi na nya natapos yung research

"diba ang sabi mo para lang yun sa section A?!" gulat ko pang tanong, tumingin sya sakin, seryoso parin ang mukha :(

"basta.. wag mo nalang isipin yun, kumaen ka na" sagot lang nya sakin TT___TT

hindi ako papayag! ayoko! hindi pwede! kaylangan kong gumawa ng paraan! >.<

Habang nakasakay kami ni Harold sa bus tahimik lang syang nakatingin sa bintana... hindi ko alam kung ano sasabihin ko sa kanya TT__TT pero yung pagiging seryoso at malamig nya sakin hindi ko gusto! pero wala na kong karapatang magsalita dahil kasalanan ko lahat to :(

Kinakabahan ako habang naglalakad kami pauwi sa bahay TT___TT siguradong sasabunin ako nito ni mama >.<

"kuya nagalit ba si mama?" tanong ko sa kanya

"hindi ko alam" mahina nyang sagot... hindi manlang tumingin! hmp! TT___TT

Pagpasok namin ng gate, as in pagkapasok na pagkapasok palang ng gate bumukas na yung pinto ng bahay >.<

"Lydia!!!!!" sigaw ni mama TT____TT

"ano bang pumasok sa isip mo?! hindi mo ba alam na delikado don tapos pumupunta ka don?! pano nalang kung isa ka dun sa mga nawala o inanod ng baha?! ha?! ano nalang sa tingin mo gagawin namin! pinag alala mo kami ni hindi ka manlang nagpaalam sakin! ang sabi ng kaybigan mo alam mo naman daw na may bagyo tumuloy ka parin!" hala naaa TT____TT

"ma wag mo na pagalitan.. pagod pa yan. magpapahinga na kami" malamig namang sagot ni Harold habang naglalakad papasok sa bahay, mukha syang latang latang bitbit bitbit yung backpack ko TT__TT tinignan lang namin sya ni mama habang naglalakad sya papasok, iniwan lang kami dito sa labas >.<

tinignan na ulit ako ni mama >.< tas na[pahinga ng malalim at lumapit naman sakin saka ako niyakap? O__O

"Lydia please lang wag mo ng uulitin yun... natakot ako na baka maligaw ka dun kase di ka pa naman napupunta dun.. ayokong mawalan ako ng baby.. kaya wag ng uulit ha?" malambing na sabi ni mama pagkayakap nya TT___TT

buti pa si mama ang baet sakin! yung Harold na yun napakasungit TT____TT

Hindi ako makatulog TT___TT halos ilang minuto na ata akong nakatayo dito sa pinto ko >.< di ko alam kung kakausapin ko ba si Harold e! :((

makausap na nga! di ko matiis! gusto ko syang makita!!!!!

Pagbukas ko ng pinto nilapitan ko agad ang pinto ng kwarto nya at syempre. dahan dahan ko lang binuksan >.< sisilipin ko lang kung ano ang ginagawa nya..

nakita kong nakahiga nalang sya sa higaan nya tas nakasuot ng headset, natutulog na ata? o nagpapaantok palang?

nakita ko rin sa study table nya sa loob na nakakalat nalang don yung mga libro tsaka papers.. sigurado ako yun yung research nya.. sigurado rin akong nanghihinayang na sya para dun TT__TT

sinarado ko nalang yung pinto >.<

di ko kaya syang kausapin TT__TT nahihiya pa ko dahil sa kalokohan ko :(

Kinaumagahan pumunta agad ako sa school... pagpasok ko naman nakasalubong ko tong si Marie >.<

"Lydia!" tawag nya sakin kaya napahinto ako, sya naman tumatakbo para lapitan ako..xD

"ano nangyare?! OK ka lang ba?!" tanong nya sakin na hinihingal pa..xD

"wala naman..." maikli kong sagot.. actually marami -___-

"bakit ba ang bilis mong maglakad?! saan ka nanaman ba pupunta?" hingal pa nyang tanong..xD

"kaylangan kong magpunta sa professor ni Harold.." sagot ko sa kanya.. nanlaki ang mata nya >.<

"Lydia! ano nanaman ba yang balak mo?! di ka pa ba nadadala?! pustahan nagalit sayo kuya mo!" sigaw nya sakin

"hwag ka ngang maingay! sige na! pumasok ka na! tatapusin ko muna yung gagawin ko.. ge bye bye!" tumakbo agad ako palayo para di na nya ko mapigilan >.<

Eto na! pumasok na ko sa office ng professor ni Harold.. grabe ang tapang ko TT__TT kahit kinakabahan go parin!

"Sir?"

lumingon sya sakin tas tinignan pa ko mula ulo hanggang paa?! >.<

"Yes?" tanong nya, nagsmile naman ako..xD fake!

"Goodmorning po.... nandito po sana ako para magpaliwanag tungkol sa research ni Harold" sagot ko naman sa kanya... sinarado nya yung folder na hawak nya at humarak sakin

"ano yun?" maikli nyang tanong

"about po sir sa research ni Harold, kasalanan ko po kung bakit hindi nya natapos agad yun... nagpunta po kasi ako sa Cabanatuan para puntahan yung doctor na kaylangan nya para din sa research pero hindi ko po napuntahan dahil sa bagyo.. kaya kasalanan ko po, sana po---

"Im sorry Miss pero hindi ko na mababawi yung sinabi ko.. i give him 3 days for that, pero nung kinausap ko sya kagabi wala pa daw syang nagagawa kaya im sure na hindi na sya makakaabot so i ended up his time" sagot agad ng prof nato >.<

"eh Sir hindi po ako makakapayag! pinaghirapan po iyun ni Harold.. gustong gusto po nyang makapasok sa Oxford!"  hindi ko na napigilan >.< sounds desperate na ko

"makakapasok parin naman si Harold sa Oxford ah?"

"pero.... pero pangarap po nyang makapasok sa section A dun!" pagpupumilit ko pa >.<

"im sorry... wala na akong magagawa doon, ang Oxford ang nagbigay ng research na yon" sagot pa nya pero hindi talaga ako papayag!

initawan ko ang handy bag ko... at hindi ko alam kung ano nangyare sakin pero pakiramdam ko desperada lang ako TT__TT bumagsak din ang dalawa kong tuhod sa sahig.. lumuhod na ko sa kanya

"Sir... please... hayaan nyong makapasok sa section A si Harold, please sir! bigyan nyo pa sya ng kahit 2 days para matapos yun! kaylangan lang talaga nya yon Sir please!" nangingiyak na ko ng oras na yun TT___TT

"Lydia!"

napatingin ako sa likod ko.... 

"Ha-Harold?"  hala O_o anung ginagawa nya dito TT__TT

gulat na gulat sya habang nakatayo sa pintuan... nagkatinginan sila ng professor nya

"Im sorry Harold pero ang kapatid mo biglang nagpunta dito" sagot ng professor sa tingin ni Harold

nilapitan ako ni Harold at hinawakan sa braso para itayo.. kinuha din nya ang bag ko

"Im sorry Sir sa ginawa ng kapatid ko... hindi na po mauulit" sagot ni Harold at pagkayuko nya hinila na nya ko palabas ng office tT___TT

lagot na! kinakaladlad na nya ko TT__TT san ba kami pupunta?!

pumanik kami sa hagdanan.. at ayun! binuksan nya ng padabog ang pinto ng roof top... at biniwan na nya ko nung makalabas sya don.. naglakad na sya at lumayo sakin saka napahawak sa buhok nya.. galit to TT___TT

naglakad sya papunta dun sa sulok at naupo sa sahig...

hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko TT_TT di rin ako makapagsalita

"Harold." mahina kong sabi, takot na takot ako e

"Lydia ano bang ginagawa mo?" relax lang ang pagkakatanong nya... pero hindi nya kon tinitignan

"s-sorry... ayoko lang naman kaseng--

"pwede ba! ayoko ng makialam ka pa!" bigal na syang sumigaw >.< ni hindi pa nga nya naririnig sasabihin ko TT___TT

tumayo sya sa kinauupuan nya at naglakad palapit sakin na parang manunugod

"ilang beses ko ba dapat sabihin sayo na hwag kang makikialam sa buhay ko?!" sigaw nya sakin paglapit nya TT___TT

"ano bang masama sa ginawa ko?! kasalanan ko kung bakit hindi mo natapos ang research mo! sinusubukan ko lang naman ayus---

"hindi ko kaylangan ng tulong mo!!!!"

O__O

halos hindi ako makagalaw, parang nagpaulit ulit sa tenga ko yung sinabi nya O_o

napayuko nalang ako dahil hindi ko matanggap mga sinabi nya TT___TT

nakaramdam ata sya at huminga ng malalim..

"im sorry.. pero ayokong madamay ka sa mga ginagawa ko" mahinahon na nyang sagot... pero hindi na nya mapipigilan yung pag iyak ko TT__TT

"ano bang masama sa idamay ko ang sarili ko? gusto lang naman kitang tulungan dahil mahalaga ka sakin e, ayokong nakikitang pinahihirapan mo sarili mo dahil sa research na yan" sagot ko sakanya habang nakayuko parin T___T

"dahil ayokong mahirapan ka dahil sakin.. Lydia, kilala mo ko, alam ko mga ginagawa ko at kung hanggang saan ang kaya mo, nakita mo na yung nangyare sayo?! nabasa ka lang ng ulan nagkalagnat ka na.... sana naman Lydia isipin mo rin yung sarili mo" sagot pa nya sakin.. tumingin ako sa kanya.. teary eyes pa TT__TT

"ade hwag! kung sinabi mo sakin yan noon ade sana hindi na nangyare to! nagsisisi ka na ba dahil sa may kapatid kang laging nanjan?! nanggugulo sayo?! dinadamay ka sa kapalpakan?! na naiinsecure dun sa Tiara mo na kaya kang tulungan?! ade sige!!! bahala ka na sa buhay mo! hindi na kita pakikialaman!" sigaw ko sa kanya at tumakbo na ko pababa sa roof top TT___TT

sana nga magawa ko! TT____TT

--------------------------

To Be Continue...

पढ़ना जारी रखें

आपको ये भी पसंदे आएँगी

10.3K 1.1K 122
Ang kanyang kalooban ay matigas at hindi normal katulad ng sa iba. Gayunpaman, dahil ipinanganak siya sa isang maliit na sangay ng pamilya, ang kany...
The Love Project Ai द्वारा

किशोर उपन्यास

14M 327K 53
"I don't know how to love," sabi niya. "Then I'll teach you how to love," sagot naman ng isa. (Completed: Cass Scott Story) Original Version: Dat...
60M 1.6M 89
Former title: In the Arms of Five Hot Jerks Ferell Series #1 - Dove She's like a beautiful dove, dressed in white feathers...caught by lies and secr...
21.2M 769K 44
TIL Series #1 (Book 1 of 2) Chelsea Vellarde is trapped from a hopeless affection for Blaze Abelard. She wants to move on but whenever she tries, sh...