Unconditional

By mynameisMING

201K 2.2K 664

More

Chapter 1:
Chapter 2:
Chapter 3:
Chapter 4
Chapter 5:
Chapter 6:
Chapter 8:
Chapter 9:
Chapter 10:
Chapter 11:
Chapter 12:
Chapter 13:
Chapter 14:
Chapter 15:
Chapter 16:
Chapter 17:
Chapter 18:
Chapter 19:
Chapter 20:
Chapter 21:
Chapter 22:
Chapter 23:
Chapter 24:
Chapter 25:
Chapter 26:
Author's Special Message
Chapter 27:
Chapter 28:
Chapter 29:
Chapter 30:
Chapter 31:
Chapter 32:
Chapter 33:
Chapter 34:
Chapter 35:
Chapter 36:
Chapter 37
Chapter 38:
Chapter 39
Chapter 40:
Chapter 41:
Chapter 42:
Chapter 43:
Chapter 44:
Chapter 45:
Chapter 46:
Chapter 47:
Chapter 48:
AUTHOR's NOTE
Chapter 49:
Chapter 50:
Chapter 51:
Chapter 52:
Chapter 53:
Chapter 54: Never/End
Part 1:

Chapter 7:

4.5K 48 16
By mynameisMING

Tinatamad akong magPOV..xD kaya ito nalang :))

-------------------------

Hindi mapakali sa loob ng bus si Harold... kulang na lang ay mauna na ang kaluluwa nyang puntahan si Lydia sa kung saan man sya naroon

Nasan na kaya si Lydia

Pag-aalalang sabi ni Harold sa sarili. Kinuha nya ang phone nya para tawagan si Lydia

"The subscriber cannot be reach, please try again later" 

"grabe Lydia nasan ka na ba!!!" halos gigil na gigil si Harold., napatingin sa kanya ang katabi sa bus at napayuko lang sya sa hiya

Halos apat na oras ang binyahe ni Harold, sobrang lakas kasi ng ulan at talagang siksikan sa kalsada

"oh hanggang dito nalang po yung bus! di na kaya doon dahil palalim na ang baha.. o bumaba na po lahat" sigaw ng kondoktor at agad namang bumaba si Harold

tinignan nya ang paligid, halos hindi nya alam kung saan sisimulan ang paghahanap, naghahalos kaba at takot ang nararamdaman nya ngayon

nilapitan ni Harold ang isang babae

"Miss excuse me, nakita nyo po ba ang babaeng to?" tanong ni harold sabay pakita ng picture ni Lydia mula sa cellphone nya.. halos hanggang tuhod na ang baha.. at habang papalayo sya ng papalayo ay umaabot hanggang bewang ang baha

Halos nanginginig na ang mga kamay ni Lydia na nakakapit sa poste, hanggang bewang na ang baha at talagang kaylangan nyang higpitan ang kapit nya dahil matatangay sya

umiiyak na si Lydia sa takot, at halos puting puti na ang labi nya sa sobrang lamig, nasira na rin ang payong nya na tinangay na ng baha, at ang tanging meron nalang sya ay ang basang jacket at backpack nya.

Maya maya pa ay natanaw nya ang isang pamilyar na lalake, halos nanlaki ang mga mata ni Lydia ng makita si Harold sa di kalayuan, basang basa ito at nakauniform pa..

"HAROOLD!!!!!! HARROOOLDD!!!!" sigaw ni Lydia habang mahigpit paring nakakapit sa poste, agad naman syang nakita ni Harold kaya madaling madali syang puntahan ito

"HAROOOLD" halos sigaw ng sigaw si Lydia ng makalapit na sa kanya si Harold at kumaripas sya ng lakad para mayakap agad si Harold

"Lydia ano bang pumasok sa isip mo at nagpunta ka dito?!!!" galit na galit ang boses ni Harold ng tinanggal nya ang pagkakayakap ni Lydia

"im soooorrrry" iyak lang ng iyak si Lydia, kaylangan na nyang maialis si Lydia dito dahil halos malapit na syang mapulmunya, lumingon si Harold sa paligid

"tara maghahanap tayo dito ng pwedeng mapuntahan" aya pa ni Harold kay Lydia at yakap yakap na nya ito habang tumatawid sila sa haba

nakita ni Harold ang SOGO, napatingin sya kay Lydia

ang awkward naman kung dito ko sya dadalin.. pero wala na kaming mapupuntahan. sige na nga! bwisit naman oh! - hopeless na sabi ni Harold sa sarili at hinila  nalang si Lydia papunta sa SOGO

"magkano ba dito?" tanong ni Harold dun sa babae sa loob ng SOGO

"350 for 3 hours po" sagot ng babae na takang takang nakatingin kay Harold at Lydia

anong nangyare at nagpunta kami dito ni Harold? O__O eh asa pa kong pagtangkaan ako neto!

-___- - Lydia's POV.xD

"osige basta orasan nyo nalang kami.." sagot naman ni Harold

"Hoy Peter! dalin mo sila dun sa 308" sigaw ng babae dun sa isang lalaking kasama nya. ngiting ngiti namang lumapit sa kanila yung Peter 

"OK Ma'am! Sir! tara na sa 308!" ganadong ganadong sabi ni Peter at umakyat na sila

Pagkarating nila sa 308..

"ok na ba kayo jan Sir?" tanong pa ni Peter kay Harold

"ok na dito.. thanks"

"Sir.. cond---

"hindi.. sige na ok na kami dito" agad na sagot ni Harold at sinarado na ang pinto

nakaramdam na ng init sa pakiramdam si Lydia dahil wala na sila sa labas, nangangati lang sya sa damit na suot nya dahil basang basa talaga sila...

naupo si Lydia sa higaan at tumingin kay Harold, alam nyang galit si Harold.. Nakatayo sya sa tapat ng bintana at tinitignan ang malakas na pagbuhos ng ulan.. kinuha nya ang phone nya at parang may tinawagan

"Hello Ma... nandito kami sa Cabanatuan... oo, basta wag ka mag-alala samin.. OK lang kami.. ge.. basta.. bye" sabi ni Harold sa kausap, alam na ni Lydia na tinawagan nito ang Mama nila

Tinignan ni Lydia ang piligid,

ganto pala ang ichura ng motel?

"may tuyong damit ka ba jan? kaylangan mong magpalit ng damit... maligo ka dahil nababad ka sa baha" malamig na sabi ni Harold... halos nakaramdam ng sakit si Lydia dahil sa tono ng boses nito pero di nalang sya umimik at nagpunta sa CR ng SOGO

Nakita nya na may cabinet dito.. at binuksan nya ito, merong mga robe doon pero walang damit. Alam nyang basa na ang mga gamit nya sa bag.. kaya pumasok nalang sya sa shower area at naligo..

Bago sya lumabas ng CR ay sinilip nya kung ano ang ginagawa ni Harold, nakaupo lang ito sa gilid ng higaan... hindi nya makita kung ano ang ginagawa ni Harold dahil nakatalikod ito, pero alam nyang malalim ang iniisip ni Harold

Nang sumara ang pinto ng CR napalingon sa kanya si Harold at bakas sa mukha ni Harold ang gulat dahil lumabas si Lydia ng nakabath robe lang

"wala ng tuyong damit... ito lang nakita ko dun sa CR, mukha namang malinis tsaka di mabaho" agad na paliwanag ni Lydia bago pa magreact si Harold, tumalikod na ulit sa kanya si Harold at dahan dahan syang naglakad palapit dito

"Harold..." mahinang sabi ni Lydia pero di nya na natuloy ang sasabihin dahil nagsalita na agad si Harold

"matulog ka muna.. siguradong napagod ka sa kalokohan mo" ni hindi ito lumingon kay Lydia

"Kuya hindi ko naman ginustong ganto ang mangyare e---

"eh bakit mo ginawa?! alam mo namang may bagyo diba?! sinabihan ka ni Marie pero ano? hindi ka nakinig diba?!" lumabas na ang galit ni Harold mula sa tono ng pananalita nya

"gusto ko lang naman matulungan ka e!--

"hindi ko kaylangan ng tulong mo! bakit?! sinabi ko bang tulungan mo ko?!"

"kahit hindi mo sabihin gusto kong tulungan ka!! naiinggit lang naman ak--

"ano?! naiinggit nanaman!? Lydia ano ba?! pwede ba alisin mo nga yan sayo!"

halos napaiyak nalang si Lydia dahil masasakit na ang sinasabi sa kanya ni Harold

"ano bang masama sa tulungan ka?!!"

"dahil baka yang pagtulong mo sakin ikapapahamak mo!"

"pero hindi naman ako napahamak ah?!"

"ah! kaya pala nakita kitang nakakapit nalang dun sa poste at malapit ng tangayin ng baha?! Lydia pwede ba!?"

"gusto ko lang naman mabawasan yang mga ginagawa mo e..." humina na ang boses ni Lydia dahil hindi na nya macontrol ng maayos dahil sa kakaiyak

"mas mapapadali ang lahat kung hindi ka nalang nakialam! kung hindi ka nagpunta dito de sana marami na rin akong natapos sa mga gawain ko!"

"istorbo lang ba ko sayo?! eh bakit ka pa nagpunta dito!"

"dahil kapatid kita! kaylangan kitang puntahan! Lydia ano ba mag-isip ka naman!!!"

"Harold iniintindi ko pero di ko lang maintindihan kung bakit galit na galit ka dahil tinulungan kita!!" 

hindi na kumibo pa si Harold dahil ayaw na nyang makipagtalo kay Lydia... napapikit nalang sya para kontrolin ang sarili

"bakit ba parang lahat nalang ng ginagawa ko para sayo pabigat lang?" umiiyak pang tanong ni Lydia

"di ko na sasagutin yan para matapos na" malamig na sagot ni Harold at lumayo na ito sa kanya

Habang natutulog si Lydia kay nakatingin lang sa kanya si Harold.. iniisip nyang maxadong napasobra ang mga sinabi nya kay Lydia... kaya iniisip nyang mas mabuti pa siguro kung bawasan na nya ang pagiging malapit nya dito,

paggising mo.. iba na ang lahat...

tumalikod na sya kay Lydia ng biglang magsalita si Lydia habang natutulog

"Haaroo"  halos pabulong lang ito na parang kinakapos pa sa paghinga.. napalingon sa kanya si Harold at nakita nya na may dahan dahang luha ang lumalabas sa mga mata ni Lydia

naupo si Harold sa harap ni Lydia at agad na pinunasan ang luha sa mga mata ni Lydia at naramdaman nyang mainit ito

hinawakan nya ang noo ni Lydia at nakapa nyang nilalagnat ito

Kinuha ni Harold ang bag ni Lydia para tignan ang laman nito, merong ilang damit, pero basa lahat.. hinalughog nya ito ng nakita nya ang isang papel na nakatupi, basa na rin ito.. pero nabubuksan pa naman, pagtingin nya ay photo copy ng mga questions at ng mga dapat malaman sa Doctor na pupuntahan dapat nya dito sa Cabanatuan, inilapag nalang nya iyon sa sulok at nakita nyang may baong maliit na box si Lydia at naalala nya..

-------------------

To Be Continue.

Continue Reading

You'll Also Like

2.4K 134 34
Ang paglapat ng titik ang siyang pagbubukas. Nitong isang panibagong mundo, iba't- ibang tinatahak na landas. Isang obra maestrang araw ay nais liwa...
11.8K 902 34
I promise to myself na hinding hindi na ako magtatrabaho na ikakapagod ko ng husto. I promise that I will treat myself better. I promise to myself th...
464 98 8
(Collection of One-Shot Stories) || Each life has its own story to tell.
5.1M 126K 54
Allisea is a lady that had a dark past. She ran away from the life she used to have and that's to chase her dreams ----- to be a teacher. Will she be...