အပိုင်း (၆၃) မုဆိုးကြီးနှင့် ဟွမ်ဟွာ၏ ထိပ်တိုက်တွေ့ဆုံမှု -3
"လူကြီးမင်း!! ဒီလိုပုံအတိုင်းဆို ရှေ့ဆက်ပြီး ကျွန်တော်က ဘယ်လိုများလုံခြုံမှုကို ခံစားရေတာ့မွာလဲ!! ကျွန်တော့်မိသားစုကိုတောင် အပြင်ထွက်ခိုင်းရဲတော့မှာမဟုတ်ပါဘူး!! ဒါကြောင့် လူကြီးမင်းက ဒီလူတွေကိုသေချာစစ်ဆေးပြီး ပြင်းပြင်းထန်ထန်အရေးယူပေးပါလို့ ဒီရွာသားကတောင်းဆိုပါတယ်! လူကြီးမင်းအနေနဲ့ သာမာန်ပြည်သူ၊ပြည်သားတွေက လုံခြုံမှုမရှိဘဲ နေနေရမယ့်အခြေနေကို လှစ်လျူမရှုလိုက်ပါနဲ့!!"
ပိုင်လီပြောသွားသော စကားများသည် ရှုပ်ထွေးမနေဘဲ အလွန်ရှင်းလင်းလှသည်။ သူက ဟွမ်ဟွာအနေနဲ့အတင်းကျပ်လူဝယ်ဖို့ကြိုးစားတာကို သက်သေတွေနဲ့တကွဖော်ပြထားပြီး တရားသူကြီးက ဒါကို ယုံကြည်လေ၏။ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ ချောင်ရန်နဲ့တရားသူကြီးက ရင်းနှီးပြီး ချောင်ရန် ဒရယ်ဝယ်လာတဲ့နေ့က အရက်သောက်ဖို့ဖိတ်တဲ့ မိတ်ဆွေတွေထဲမှာသူလည်းပါဝင်ခဲ့တာပင်။ သူက ဒါကိုထုတ်ပြောမှာမဟုတ်ပေမယ့် နောက်နေ့ ပိုင်လီအိမ်ကို ဒရယ်တွေ သွားထပ်ဝယ်တဲ့ လူသုံးယောက်ထဲက တစ်ယောက်က သူ့လက်အောက်ငယ်သားရဲ့လက်ထောက်လေ။ ဝယ်ခိုင်းတဲ့နောက်ကွယ်ကလူကတော့ သူပေါ့။
ထပ်ပြီး အဲဒီနေ့က ချောင်ရန်က ဝမ္လီကို ဟွမ်ဟွာရဲ့ဖောက်ထွင်းခံရမှုအခြေနေကိုမေးမြန်းခဲ့ပြီး ဟွမ်ဟွာက လူတွေအတင်းကျပ်ဝယ်နေလို့များ မကျေနပ်တဲ့လူတွေက အသက်စာချုပ်တွေခိုးယူသွားတာများလားဟူ၍တောင် စနောက်သလိုနှင့် ပြောခဲ့သေး၏။
ယခု သေချာစဉ်းစားကြည့်လျှင် ချောင်ရန်က ထိုဒရယ်သွားဝယ်သည့်နေ့က ယန်စန်းဟွားရဲ့လုပ်ရပ်ကိုတွေ့ခဲ့၍ သူက တရားရုံးရေးရာကို ဝင်စွက်ဖက်ခြင်းမပြုသည့်နည်းလမ်းဖြင့် ဝမ္လီအား ဟွမ်ဟွာရဲ့လူဝယ်နေတဲ့ပုံစံကို သတိပြုမိနိုင်အောင် တဖက်လှည့်နဲ့သတိပေးချင်ခဲ့တာ ဖြစ်နိုင်လောက်သည်။
ဒါပေမယ့် ဝမ္လီက ရှင်းရှင်းလင်းလင်းသတိပြုမိခဲ့ခြင်းမရှိခဲ့ဘူး။
ဝမ္လီက ထိုအကြောင်းများကို ဆက်စပ်တွေးနေပြီး ယနေ့အဖြစ်ပျက်များနှင့် တိုက်ကြည့်လိုက်သော် ပိုင်လီပြောတာက အမှန်များသာဖြစ်နိုင်ကြောင်း သေချာသွားခဲ့ကာ ယခုချိန်တွင် ဝမ္လီက အလွန်စိတ်တိုနေခဲ့သည်။ အကြောင်းမှာ ပိုင်လီ၏ (သာမာန်ပြည်သူ၊ပြည်သားတွေရဲ့ လုံခြုံမှုမရှိဘဲနေနေရမယ့်အခြေနေကို ဝမ်လီအနေနဲ့ လှစ်လျူမရှုလိုက်ပါနဲ့)ဟု ပြောခဲ့သောစကားကြောင့်ပင်။
အဲဒီစကားကြောင့် ဝမ္လီက သူ့မျက်စိအောက်မှာတင် ဒီလို တိုင်းပြည်ရဲ့ဥပဒေတွေကို ချိုးဖောက်ရဲတဲ့ယန်စန်းဟွားကို အလွန်ဒေါသထွက်သွားခဲ့ပြီး သူကတရားရေးတူကို ဒေါသတကြီးထုလိုက်၏။
"အတင့်ရဲလိုက်တာ! ငါတို့တိုင်းပြည်မှာ အတင်းကျပ်ကျွန်ပြုတာကို အပြင်းထန်တားမြစ်ထားတယ်!! ကျူးလွန်တဲ့လူက တိုင်းပြည်ရဲ့စည်းမျဉ်းကိုမထီမဲ့မြင်ပြုတာပဲ! ငါက ဘယ်လိုလုပ်လှစ်လျူရှုမှာလဲ!! နန်ချောင်းရွာက ပိုင်လီ! ငါကဒီအမှုကိုသေချာစစ်ဆေးပြီး မင်းပြောတာအမှန်ဆိုရင် ဟွမ်ဟွာနဲ့ယန်စန်းဟွားကို ပြင်းပြင်းထန်ထန်အပြစ်ခံရစေမယ်လို့ ကတိပေးတယ်! မင်းမစိုးရိမ်လေနဲ့!!"
ပိုင်လီက ဒါကိုကြားတော့ အရိုသေထပ်ပေးလိုက်ပြီး...
"ဒီရွာသားက တရားမျှတမှုကိုရလိမ့်မယ်လို့ ယုံကြည်ပါတယ်"
ပိုင်လီက ဝမ်လီဒေါသထွက်အောင် စကားလုံးတချို့ကို တမင်ရွေးသုံးထားတာပင်။ ဘာလို့လည်းဆိုတော့ ဝမ်လီရဲ့တရားမျှမှုပေးချင်စိတ်ကို ပိုလှုံ့ဆော်ဖို့နဲ့ အမှုကိုမြန်သထက်မြန်အောင် စစ်ဆေးစေချင်လို့လေ။
ဝမ္လီက....
"အခုချက်ခြင်း ယန်စန်းဟွားကိုခေါ်လာခဲ့! လက်နက်ဆိုင်ရဲ့တာဝန်ခံချောင်နဲ့ ပန်းထိုးဖိနပ်ဆိုင်ပိုင်ရှင်ကိုလည်း ခေါ်လာခဲ့ချေ! ဒီနေ့ လူတိုင်းရှေ့မှာ ငါက သေသေချာချာစစ်ဆေးမယ်!!
ထိုလူမ်ားကို ရုံးတော်သားများသွား၍ ဆင့်ခေါ်နေချိန်တွင် အနက်ဝတ်လူများကို ရေလောင်းပြီး နိုးလိုက္က်ကာ ထိုလူမ်ားက နိုးလာစတွင် ဘာတွေဖြစ်သွားမှန်းမသိကျပုံနှင့် လျောက်ကြည့်နေကျပြီး နောက်မှရုံးတော်ကို ရောက်နေမှန်း သတိထားမိသွားကျတော့ အလွန်ထိတ်လန့်သွားခဲ့ကျ၏။
ထိုလူမ်ားကို ဦးဆောင်လာခဲ့သည့် ရန်စန်းဟွား၏နောက်လိုက်မှာမူ သူက ဖြစ်သွားခဲ့တာကို မယုံကြည်နိုင်ဖြစ်နေရင်း သူနဲ့သိပ်မဝေးတဲ့နေရာက ပေါ့ပေါ့ပါးပါးရပ်နေတဲ့ ပိုင်လီကိုမြင်လိုက်ရချိန်တွင် ပိုင်လီက သူတို့အားလုံးကို ရုံးတော်ကိုဆွဲခေါ်လာတာဖြစ်ကြောင်း သဘောပေါက်သွားပြီး သူက ပိုင်လီဆီဒေါသတကြီးနှင့်ပြေးသွားခဲ့ကာ...
"ပိုင်လီ!!!! မင်း ဘယ်လိုတောင်လုပ်ရဲတာလဲ!!! မင်း!!!"
သို့သော် သူ၏လက်များမှာ ကြိုးတုပ်ခံထားရပြီး ပိုင်လီထံ မရောက်ခင်မှာပင် ရုံးတော်သားတစ်ယောက်က ခြေထောက်ကိုကန်လိုက်တာကြောင့် ဒူးထေယက်လျက်လဲကျသွားခဲ့သည်။
ရုံးတော်သားတွေက ဒီအနက်ဝတ်လူတွေအပေါ်မှာညှာတာမှုမရှိပါဘူး။ ဘာလို့လည်းဆိုတော့ ယန်စန်းဟွားမှာ လူကိုအတင်းကျပ်ဝယ်ဖို့ ကြိုးစားတဲ့အပြစ်ရှိမရှိဆိုတာကို စစ်ဆေးရဦးမည်ဖြစ်သော်လည်း ဒီလူမ်ားမွာမူ အပြစ်ရှိကြောင်းသေချာပေသည်။ သူတို့က ပိုင်လီကို အုပ်စုဖွဲ့ပြီးဝိုင်းဝန်းတိုက်ခိုက်ခဲ့တဲ့အတွက် ဘယ္လိုမွ ပြေးလွတ်နိုင်မှာမဟုတ်ဘူးလေ။ အတင်းကျပ်လူဝယ်မှုက တကယ်မဟုတ်ခဲ့ရင်တောင် ဒီလူတွေက လုယက်မှုနဲ့ အပြစ်ခံရမှာပဲဆိုတော့ ရှုံးတော်သားတွေအတွက် ဒီလူတွေအပြစ်သားတွေဖြစ်နေပြီးပြီ။
ပိုင်လီက ဒီလူတွေကိုတစ်ယောက်ခြသ်းလိုက်ဖမ်းပြီးမှ ရုံးတော်ကိုစုခေါ်လာပြီး ထောင်ခြောက်ဆင်ဖို့ဆိုတာကလည်း မဖြစ်နိုင်ဘူးမလား။
ဒါကြောင့် ထိုလူကိုကန်လိုက်အပြီးမှာ ငေါက်လိုက်ပြန်၏။
"ဒူးထောက်နေစမ်း!! မင်းကိုယ်မင်း ဘယ်နေရာကိုရောက်နေတယ်ထင်လဲ! အခုထိ လူတွေကိုဒုက္ခပေးချင်နေတုန်းလား!!"
သို့သော် ထိုလူသည် အကန္ခံရတာကို ဂရုမစိုက်အားသေးပေ။ သူက အကန်ခံရအပြီးမှ အခု ပိုင်လီကိုရိုက်နှက်ဖို့က အရေးကြီးတာမဟုတ်မှန်း အမြင်မှန်ရသွားပြီး တရားသူကြီးရှေ့ ဒူးထောက်လျက်ပြန်သွားလိုက်ကာ မတရားခံရသည့်လေသံနှင့်...
"လူကြီးမင်း! လူကြီးမင်း! ဒီကောင်က ဘာတွေပြောထားလဲမသိပေမယ့် ကျွန်တော်တို့က သာမာန်လုယက်သူတွေပါ! ဒီခွေးကောင်မှာ ဝက်ဝံရောင်းရာကရတဲ့ ရွှေချောင်းတွေ အများကြီးရှိနေမှန်းသိလို့လောဘကြီးပြိး လုယက်ချင်မိရုံပါ!!"
ထိုစကားများထွက်လာအပြီးတွင် က်န္လူမ်ားထဲမွ ဟွမ်ဟွာ၏ နောက်လိုက်များကလည်း ထိုလူနှင့်ပူးပေါင်းလိုက်ကာ သူတို့က သာမာန်လုယက်ချင်ရုံသာဖြစ်ကြောင်း ဝိုင်းဝန်းဝန်ခံကျလေသည်။
သူတို့ကရူးမနေဘူးလေ။ သူတို့ရဲ့အစီစဉ်ထဲမှာ ကျရှုံးခြင်းဆိုတာ လုံးဝမရှိပေမယ့် အတင်းကျပ်ကျွန်ပြုတဲ့ပြစ်မှုနဲ့ လုယက်တဲ့ပြစ်မှုက ကွာခြားမှန်းတော့ သိထားကျသည်။ အတင်းကျပ်ကျွန်ပြုတဲ့ ပြစ်မှုသာပေါ်သွားရင် အများဆုံးသေဒဏ်ထိအပေးခံရနိုင်ပြီး အနည်းဆုံးက ခြေလက်တွေအဖြတ်ခံရတာမျိုးနဲ့ တစ္သက္လုံး အချုပ်ထဲမှာနေသွားရဖို့ ဖြစ်နိုင်သည်လေ။
ဝမ္လီက ထိုစကားတွေကိုကြားတော့ သူ့ရှေ့ကစာချုပ်တစ်စောင်ကို ထိုလူတွေရှေ့ပြစ်ချလိုက်ပြီး...
"ဘာကို ရိုးရိုးလုယက္သူလဲ!! ဒီစာချုပ်တွေက မင်းရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်ကနေရှာတွေ့ထားတာပဲ! လာကျစမ်း!! ဒီလူတွေရဲ့မဟုတ်တာပြောတဲ့ ပါးစပ်တွေကိုပိတ်ထားလိုက်!!"
ထိုလူက စာချုပ်ကိုမြင်ချိန်မှာ အရာအားလုံးပြီးဆုံးသွားပြီဟု သိလိုက်သော်လည်း သူက နောက်ဆုံးရုံးကန်မှုအနေနဲ့ အဲတာကပိုင်လီအကွက်ချထားတာဖြစ်နိုင်ကြောင်း ငြင်းဆန်ချင်ခဲ့သေးသည်။ သို့သော် ပါးစပ်ထဲ အဝတ်ထိုးထည့်ခံလိုက်ရတာကြောင့် ဘာမှမပြောနိုင်တော့ပေ။
ပိုင်လီက ထိုမြင်ကွင်းကို ကြည့်နေပြီး ဒီလူတွေကတကယ်တုံးအတာပဲဟု စိတ်ထဲပြောမိခဲ့၏။ သူတို့က နိုးနိုးချင်းမှာ ဘာဖြစ်နေမှန်းမသိသေးတာတောင် သူတို့က သာမာန်လုယက်သူတွေပါလို့ အသည်းသန်ငြင်းခုံခဲ့တယ်။ အဲတာက ပိုပြီး အပြစ်ရှိကြောင်းပေါ်လွင်နေတာမဟုတ်ဘူးလား။ ဝမ်လီနဲ့ လူတွေက ဒါကိုမရိပ်မိနိုင်အောင် တုံးတယ်လို့များ ထင်နေကျတာလား။ ပြီးတော့ ယန်စန်းဟွားကလည်း စာချုပ်ကတစ်စောင်ထဲဆိုရင် မတော်တဆ ပျက်စီးမှာတွေကိုထည့်တွက်ပြီး သုံးစောင်တောင် ပြင်ထားလိုက်သေးတယ်ပေါ့လေ။ ဉာဏ်ကောင်းချက်ကြီးကတော့...။
ဝမ်လီနှင့် လူအုပ်သည် ပိုင်လီတွေးသလိုပင် အမှန်ကိုထိုလူတွေကအပြစ်ရှိကြောင်း ပိုယုံကြည်သွားခဲ့ကျသည်။
ပုံမှန်လိုဆိုရင်တော့ ဝမ္လီက သူတို့ကို စကားပြောခွင့်ပေးဦးမှာပေမယ့် အဲလိုမျိုး ဘာမှတောင်မပြောရသေးခင် တန်းငြင်းနေတာကြီးက သံယဖြစ်စရာအရမ်းကောင်းနေတော့ သူက သူတို့စကားတွေကို နားမထောင်ချင်တော့ဘူး။
ကြည့်နေကျတဲ့လူတွေကလည်း ဆင့်ခေါ်ထားတဲ့လူတွေ မရောက်လာသေးခင်မှာ အမျိုးမျိုးဆွေးနွေးနေကျပြီး အမ်ားစုမွာ ပိုင်လီဘက်ကပင်။
အဲဒီနောက်မှာတော့ ချောင်ရန်ကို သွားခေါ်တဲ့လူတွေက အရင်ရောက်လာကျပြီး ချောင်ရန်ကတော့ ရုံးတော်က သူ့ကိုဆင့်ခေါ်လာတဲ့အတွက် ဇဝေဇဝါဖြစ်နေရှာသည်။ ပြောရရင် တရားသူကြီးမင်းက သူ့ရဲ့မိတ်ဆွေပဲလေ။ သူက ဘာမှလည်း အမှားကျူးလွန်ဖူးခြင်းမှမရှိခဲ့တာ။ အဲတော့ သူက တခြားတစ်ယောက်ယောက်အမှုအတွက် သူ့ကိုဆင့်ခေါ်မှန်း ရိပ်မိသော်လည်း ဘယ္သူဆိုတာကို မဆုံးဖြတ်နိုင်ခဲ့ပေ။
ဒါပေမယ့် ရုံးတော်ကိုအရောက်မှာ ပိုင်လီနဲ့ သူ့ဘေးက ကြိုးတုပ်ခံထားရတဲ့ အနက်ဝတ်လူတစ်စုကို မြင်ချိန်တွင် သူက အနည်းငယ်သဘောပေါက်သွားခဲ့သည်။
သို့သော် ချောင်ရန်၏ ပထမဆုံးထင်မြင်ချက်မှာလည်း ဝမ်လီနှင့်တူစွာ လုယက်ခံရသည်ဟုသာထင်မြင်ခဲ့တာဖြစ်၏။ ဘာလို့လည်းဆိုတော့ ယန်စန်းဟွားက လူဝယ်ဖို့အတွက် ဒီလောက်ထိကျူးလွန်ရဲမယ်လို့ ဘယ္သူမွ မထင်ထားခဲ့တာကြောင့်လေ။
ချောင်ရန်သည် ဝမ်လီ၏မိတ်ဆွေဖြစ်သော်လည်း ရုံးတော်တွင်တော့ ဝမ္လီက တရားသူကြီးဖြစ်၍ သူက လေးစားမှုကိုပြရမည်ဖြစ်သဖြင့် ဦးညွှတ်ကာနှုတ်ဆက်လိုက်သည်။
"လူကြီးမင်း ဒီလူချောင်မျိုးရိုးက ရုံးတော်ရဲ့ဆင့်ခေါ်မှုကြောင့် ဒီမှာရောက်ရှိနေပါပြီ"
ဝမ္လီက ဒါကိုကြားတော့ခေါင်းငြိမ့်လိုက်ပြီး...
"ကောင်းပြီ ခဏနေရင် ငါ့မွာ မင်းကိုမေးစရာရှိနေတယ်"
ဒီစကားကိုကြားတော့ ချောင်ရန်က အခုမဟုတ်သေးတာကိုနားလည်သွားပြီး ပိုင်လီထံသွားကာ တိုးတိုးကပ်မေးလိုက်တော့သည်။
"ညီလေးပိုင်ရေ ဒီမှာဘာတွေဖြစ်နေတာလဲ မင်းလမ်းမှာ လုယက်ခံရတာလား"
.............................................................
(AN/ ကိုယ်လေ မေးခွန်းတွေပဲပြန်ဖြေနိုင်ပြီး အကုန်လုံးကိုစာမပြန်နိုင်တာကို စိတ်မဆိုးကျနဲ့နော်။ အခုနောက်ပိုင်း စာပဲဂရုတစိုက်ရေးဖြစ်နေတာကြောင့်ပါ။💖
paid gp မှာ အပိုင်း (၁၀၀) ကျော်သွားပါပြီရှင်။ )
###
အပိုင္း (၆၃) မုဆိုးႀကီးႏွင့္ ဟြမ္ဟြာ၏ ထိပ္တိုက္ေတြ႕ဆုံမႈ -3
"လူႀကီးမင္း!! ဒီလိုပုံအတိုင္းဆို ေရွ႕ဆက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္က ဘယ္လိုမ်ားလုံၿခဳံမႈကို ခံစားေရတာ့မြာလဲ!! ကြၽန္ေတာ့္မိသားစုကိုေတာင္ အျပင္ထြက္ခိုင္းရဲေတာ့မွာမဟုတ္ပါဘူး!! ဒါေၾကာင့္ လူႀကီးမင္းက ဒီလူေတြကိုေသခ်ာစစ္ေဆးၿပီး ျပင္းျပင္းထန္ထန္အေရးယူေပးပါလို႔ ဒီ႐ြာသားကေတာင္းဆိုပါတယ္! လူႀကီးမင္းအေနနဲ႕ သာမာန္ျပည္သူ၊ျပည္သားေတြက လုံၿခဳံမႈမရွိဘဲ ေနေနရမယ့္အေျခေနကို လွစ္လ်ဴမရႈလိုက္ပါနဲ႕!!"
ပိုင္လီေျပာသြားေသာ စကားမ်ားသည္ ရႈပ္ေထြးမေနဘဲ အလြန္ရွင္းလင္းလွသည္။ သူက ဟြမ္ဟြာအေနနဲ႕အတင္းက်ပ္လူဝယ္ဖို႔ႀကိဳးစားတာကို သက္ေသေတြနဲ႕တကြေဖာ္ျပထားၿပီး တရားသူႀကီးက ဒါကို ယုံၾကည္ေလ၏။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ေခ်ာင္ရန္နဲ႕တရားသူႀကီးက ရင္းႏွီးၿပီး ေခ်ာင္ရန္ ဒရယ္ဝယ္လာတဲ့ေန႕က အရက္ေသာက္ဖို႔ဖိတ္တဲ့ မိတ္ေဆြေတြထဲမွာသူလည္းပါဝင္ခဲ့တာပင္။ သူက ဒါကိုထုတ္ေျပာမွာမဟုတ္ေပမယ့္ ေနာက္ေန႕ ပိုင္လီအိမ္ကို ဒရယ္ေတြ သြားထပ္ဝယ္တဲ့ လူသုံးေယာက္ထဲက တစ္ေယာက္က သူ႕လက္ေအာက္ငယ္သားရဲ႕လက္ေထာက္ေလ။ ဝယ္ခိုင္းတဲ့ေနာက္ကြယ္ကလူကေတာ့ သူေပါ့။
ထပ္ၿပီး အဲဒီေန႕က ေခ်ာင္ရန္က ဝမႅီကို ဟြမ္ဟြာရဲ႕ေဖာက္ထြင္းခံရမႈအေျခေနကိုေမးျမန္းခဲ့ၿပီး ဟြမ္ဟြာက လူေတြအတင္းက်ပ္ဝယ္ေနလို႔မ်ား မေက်နပ္တဲ့လူေတြက အသက္စာခ်ဳပ္ေတြခိုးယူသြားတာမ်ားလားဟူ၍ေတာင္ စေနာက္သလိုႏွင့္ ေျပာခဲ့ေသး၏။
ယခု ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္လွ်င္ ေခ်ာင္ရန္က ထိုဒရယ္သြားဝယ္သည့္ေန႕က ယန္စန္းဟြားရဲ႕လုပ္ရပ္ကိုေတြ႕ခဲ့၍ သူက တရား႐ုံးေရးရာကို ဝင္စြက္ဖက္ျခင္းမျပဳသည့္နည္းလမ္းျဖင့္ ဝမႅီအား ဟြမ္ဟြာရဲ႕လူဝယ္ေနတဲ့ပုံစံကို သတိျပဳမိနိုင္ေအာင္ တဖက္လွည့္နဲ႕သတိေပးခ်င္ခဲ့တာ ျဖစ္နိုင္ေလာက္သည္။
ဒါေပမယ့္ ဝမႅီက ရွင္းရွင္းလင္းလင္းသတိျပဳမိခဲ့ျခင္းမရွိခဲ့ဘူး။
ဝမႅီက ထိုအေၾကာင္းမ်ားကို ဆက္စပ္ေတြးေနၿပီး ယေန႕အျဖစ္ပ်က္မ်ားႏွင့္ တိုက္ၾကည့္လိုက္ေသာ္ ပိုင္လီေျပာတာက အမွန္မ်ားသာျဖစ္နိုင္ေၾကာင္း ေသခ်ာသြားခဲ့ကာ ယခုခ်ိန္တြင္ ဝမႅီက အလြန္စိတ္တိုေနခဲ့သည္။ အေၾကာင္းမွာ ပိုင္လီ၏ (သာမာန္ျပည္သူ၊ျပည္သားေတြရဲ႕ လုံၿခဳံမႈမရွိဘဲေနေနရမယ့္အေျခေနကို ဝမ္လီအေနနဲ႕ လွစ္လ်ဴမရႈလိုက္ပါနဲ႕)ဟု ေျပာခဲ့ေသာစကားေၾကာင့္ပင္။
အဲဒီစကားေၾကာင့္ ဝမႅီက သူ႕မ်က္စိေအာက္မွာတင္ ဒီလို တိုင္းျပည္ရဲ႕ဥပေဒေတြကို ခ်ိဳးေဖာက္ရဲတဲ့ယန္စန္းဟြားကို အလြန္ေဒါသထြက္သြားခဲ့ၿပီး သူကတရားေရးတူကို ေဒါသတႀကီးထုလိုက္၏။
"အတင့္ရဲလိုက္တာ! ငါတို႔တိုင္းျပည္မွာ အတင္းက်ပ္ကြၽန္ျပဳတာကို အျပင္းထန္တားျမစ္ထားတယ္!! က်ဴးလြန္တဲ့လူက တိုင္းျပည္ရဲ႕စည္းမ်ဥ္းကိုမထီမဲ့ျမင္ျပဳတာပဲ! ငါက ဘယ္လိုလုပ္လွစ္လ်ဴရႈမွာလဲ!! နန္ေခ်ာင္း႐ြာက ပိုင္လီ! ငါကဒီအမႈကိုေသခ်ာစစ္ေဆးၿပီး မင္းေျပာတာအမွန္ဆိုရင္ ဟြမ္ဟြာနဲ႕ယန္စန္းဟြားကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္အျပစ္ခံရေစမယ္လို႔ ကတိေပးတယ္! မင္းမစိုးရိမ္ေလနဲ႕!!"
ပိုင္လီက ဒါကိုၾကားေတာ့ အရိုေသထပ္ေပးလိုက္ၿပီး...
"ဒီ႐ြာသားက တရားမွ်တမႈကိုရလိမ့္မယ္လို႔ ယုံၾကည္ပါတယ္"
ပိုင္လီက ဝမ္လီေဒါသထြက္ေအာင္ စကားလုံးတခ်ိဳ႕ကို တမင္ေ႐ြးသုံးထားတာပင္။ ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့ ဝမ္လီရဲ႕တရားမွ်မႈေပးခ်င္စိတ္ကို ပိုလႈံ႕ေဆာ္ဖို႔နဲ႕ အမႈကိုျမန္သထက္ျမန္ေအာင္ စစ္ေဆးေစခ်င္လို႔ေလ။
ဝမႅီက....
"အခုခ်က္ျခင္း ယန္စန္းဟြားကိုေခၚလာခဲ့! လက္နက္ဆိုင္ရဲ႕တာဝန္ခံေခ်ာင္နဲ႕ ပန္းထိုးဖိနပ္ဆိုင္ပိုင္ရွင္ကိုလည္း ေခၚလာခဲ့ေခ်! ဒီေန႕ လူတိုင္းေရွ႕မွာ ငါက ေသေသခ်ာခ်ာစစ္ေဆးမယ္!!
ထိုလူမ္ားကို ႐ုံးေတာ္သားမ်ားသြား၍ ဆင့္ေခၚေနခ်ိန္တြင္ အနက္ဝတ္လူမ်ားကို ေရေလာင္းၿပီး နိုးလိုကၠ္ကာ ထိုလူမ္ားက နိုးလာစတြင္ ဘာေတြျဖစ္သြားမွန္းမသိက်ပဳံႏွင့္ ေလ်ာက္ၾကည့္ေနက်ၿပီး ေနာက္မွ႐ုံးေတာ္ကို ေရာက္ေနမွန္း သတိထားမိသြားက်ေတာ့ အလြန္ထိတ္လန႔္သြားခဲ့က်၏။
ထိုလူမ္ားကို ဦးေဆာင္လာခဲ့သည့္ ရန္စန္းဟြား၏ေနာက္လိုက္မွာမူ သူက ျဖစ္သြားခဲ့တာကို မယုံၾကည္နိုင္ျဖစ္ေနရင္း သူနဲ႕သိပ္မေဝးတဲ့ေနရာက ေပါ့ေပါ့ပါးပါးရပ္ေနတဲ့ ပိုင္လီကိုျမင္လိုက္ရခ်ိန္တြင္ ပိုင္လီက သူတို႔အားလုံးကို ႐ုံးေတာ္ကိုဆြဲေခၚလာတာျဖစ္ေၾကာင္း သေဘာေပါက္သြားၿပီး သူက ပိုင္လီဆီေဒါသတႀကီးႏွင့္ေျပးသြားခဲ့ကာ...
"ပိုင္လီ!!!! မင္း ဘယ္လိုေတာင္လုပ္ရဲတာလဲ!!! မင္း!!!"
သို႔ေသာ္ သူ၏လက္မ်ားမွာ ႀကိဳးတုပ္ခံထားရၿပီး ပိုင္လီထံ မေရာက္ခင္မွာပင္ ႐ုံးေတာ္သားတစ္ေယာက္က ေျခေထာက္ကိုကန္လိုက္တာေၾကာင့္ ဒူးေထယက္လ်က္လဲက်သြားခဲ့သည္။
႐ုံးေတာ္သားေတြက ဒီအနက္ဝတ္လူေတြအေပၚမွာညွာတာမႈမရွိပါဘူး။ ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့ ယန္စန္းဟြားမွာ လူကိုအတင္းက်ပ္ဝယ္ဖို႔ ႀကိဳးစားတဲ့အျပစ္ရွိမရွိဆိုတာကို စစ္ေဆးရဦးမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ဒီလူမ္ားမြာမူ အျပစ္ရွိေၾကာင္းေသခ်ာေပသည္။ သူတို႔က ပိုင္လီကို အုပ္စုဖြဲ႕ၿပီးဝိုင္းဝန္းတိုက္ခိုက္ခဲ့တဲ့အတြက္ ဘယႅိုမြ ေျပးလြတ္နိုင္မွာမဟုတ္ဘူးေလ။ အတင္းက်ပ္လူဝယ္မႈက တကယ္မဟုတ္ခဲ့ရင္ေတာင္ ဒီလူေတြက လုယက္မႈနဲ႕ အျပစ္ခံရမွာပဲဆိုေတာ့ ရႈံးေတာ္သားေတြအတြက္ ဒီလူေတြအျပစ္သားေတြျဖစ္ေနၿပီးၿပီ။
ပိုင္လီက ဒီလူေတြကိုတစ္ေယာက္ျခသ္းလိုက္ဖမ္းၿပီးမွ ႐ုံးေတာ္ကိုစုေခၚလာၿပီး ေထာင္ေျခာက္ဆင္ဖို႔ဆိုတာကလည္း မျဖစ္နိုင္ဘူးမလား။
ဒါေၾကာင့္ ထိုလူကိုကန္လိုက္အၿပီးမွာ ေငါက္လိုက္ျပန္၏။
"ဒူးေထာက္ေနစမ္း!! မင္းကိုယ္မင္း ဘယ္ေနရာကိုေရာက္ေနတယ္ထင္လဲ! အခုထိ လူေတြကိုဒုကၡေပးခ်င္ေနတုန္းလား!!"
သို႔ေသာ္ ထိုလူသည္ အကႏၡံရတာကို ဂ႐ုမစိုက္အားေသးေပ။ သူက အကန္ခံရအၿပီးမွ အခု ပိုင္လီကိုရိုက္ႏွက္ဖို႔က အေရးႀကီးတာမဟုတ္မွန္း အျမင္မွန္ရသြားၿပီး တရားသူႀကီးေရွ႕ ဒူးေထာက္လ်က္ျပန္သြားလိုက္ကာ မတရားခံရသည့္ေလသံႏွင့္...
"လူႀကီးမင္း! လူႀကီးမင္း! ဒီေကာင္က ဘာေတြေျပာထားလဲမသိေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔က သာမာန္လုယက္သူေတြပါ! ဒီေခြးေကာင္မွာ ဝက္ဝံေရာင္းရာကရတဲ့ ေ႐ႊေခ်ာင္းေတြ အမ်ားႀကီးရွိေနမွန္းသိလို႔ေလာဘႀကီးၿပိး လုယက္ခ်င္မိ႐ုံပါ!!"
ထိုစကားမ်ားထြက္လာအၿပီးတြင္ က္ႏႅဴမ္ားထဲမြ ဟြမ္ဟြာ၏ ေနာက္လိုက္မ်ားကလည္း ထိုလူႏွင့္ပူးေပါင္းလိုက္ကာ သူတို႔က သာမာန္လုယက္ခ်င္႐ုံသာျဖစ္ေၾကာင္း ဝိုင္းဝန္းဝန္ခံက်ေလသည္။
သူတို႔က႐ူးမေနဘူးေလ။ သူတို႔ရဲ႕အစီစဥ္ထဲမွာ က်ရႈံးျခင္းဆိုတာ လုံးဝမရွိေပမယ့္ အတင္းက်ပ္ကြၽန္ျပဳတဲ့ျပစ္မႈနဲ႕ လုယက္တဲ့ျပစ္မႈက ကြာျခားမွန္းေတာ့ သိထားက်သည္။ အတင္းက်ပ္ကြၽန္ျပဳတဲ့ ျပစ္မႈသာေပၚသြားရင္ အမ်ားဆုံးေသဒဏ္ထိအေပးခံရနိုင္ၿပီး အနည္းဆုံးက ေျခလက္ေတြအျဖတ္ခံရတာမ်ိဳးနဲ႕ တစ္သကႅဳံး အခ်ဳပ္ထဲမွာေနသြားရဖို႔ ျဖစ္နိုင္သည္ေလ။
ဝမႅီက ထိုစကားေတြကိုၾကားေတာ့ သူ႕ေရွ႕ကစာခ်ဳပ္တစ္ေစာင္ကို ထိုလူေတြေရွ႕ျပစ္ခ်လိဳက္ၿပီး...
"ဘာကို ရိုးရိုးလုယက္သဴလဲ!! ဒီစာခ်ဳပ္ေတြက မင္းရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ေပၚကေနရွာေတြ႕ထားတာပဲ! လာက်စမ္း!! ဒီလူေတြရဲ႕မဟုတ္တာေျပာတဲ့ ပါးစပ္ေတြကိုပိတ္ထားလိုက္!!"
ထိုလူက စာခ်ဳပ္ကိုျမင္ခ်ိန္မွာ အရာအားလုံးၿပီးဆုံးသြားၿပီဟု သိလိုက္ေသာ္လည္း သူက ေနာက္ဆုံး႐ုံးကန္မႈအေနနဲ႕ အဲတာကပိုင္လီအကြက္ခ်ထားတာျဖစ္နိုင္ေၾကာင္း ျငင္းဆန္ခ်င္ခဲ့ေသးသည္။ သို႔ေသာ္ ပါးစပ္ထဲ အဝတ္ထိုးထည့္ခံလိုက္ရတာေၾကာင့္ ဘာမွမေျပာနိုင္ေတာ့ေပ။
ပိုင္လီက ထိုျမင္ကြင္းကို ၾကည့္ေနၿပီး ဒီလူေတြကတကယ္တုံးအတာပဲဟု စိတ္ထဲေျပာမိခဲ့၏။ သူတို႔က နိုးနိုးခ်င္းမွာ ဘာျဖစ္ေနမွန္းမသိေသးတာေတာင္ သူတို႔က သာမာန္လုယက္သူေတြပါလို႔ အသည္းသန္ျငင္းခုံခဲ့တယ္။ အဲတာက ပိုၿပီး အျပစ္ရွိေၾကာင္းေပၚလြင္ေနတာမဟုတ္ဘူးလား။ ဝမ္လီနဲ႕ လူေတြက ဒါကိုမရိပ္မိနိုင္ေအာင္ တုံးတယ္လို႔မ်ား ထင္ေနက်တာလား။ ၿပီးေတာ့ ယန္စန္းဟြားကလည္း စာခ်ဳပ္ကတစ္ေစာင္ထဲဆိုရင္ မေတာ္တဆ ပ်က္စီးမွာေတြကိုထည့္တြက္ၿပီး သုံးေစာင္ေတာင္ ျပင္ထားလိုက္ေသးတယ္ေပါ့ေလ။ ဉာဏ္ေကာင္းခ်က္ႀကီးကေတာ့...။
ဝမ္လီႏွင့္ လူအုပ္သည္ ပိုင္လီေတြးသလိုပင္ အမွန္ကိုထိုလူေတြကအျပစ္ရွိေၾကာင္း ပိုယုံၾကည္သြားခဲ့က်သည္။
ပုံမွန္လိုဆိုရင္ေတာ့ ဝမႅီက သူတို႔ကို စကားေျပာခြင့္ေပးဦးမွာေပမယ့္ အဲလိုမ်ိဳး ဘာမွေတာင္မေျပာရေသးခင္ တန္းျငင္းေနတာႀကီးက သံယျဖစ္စရာအရမ္းေကာင္းေနေတာ့ သူက သူတို႔စကားေတြကို နားမေထာင္ခ်င္ေတာ့ဘူး။
ၾကည့္ေနက်တဲ့လူေတြကလည္း ဆင့္ေခၚထားတဲ့လူေတြ မေရာက္လာေသးခင္မွာ အမ်ိဳးမ်ိဳးေဆြးႏြေးေနက်ၿပီး အမ္ားစုမြာ ပိုင္လီဘက္ကပင္။
အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ေခ်ာင္ရန္ကို သြားေခၚတဲ့လူေတြက အရင္ေရာက္လာက်ၿပီး ေခ်ာင္ရန္ကေတာ့ ႐ုံးေတာ္က သူ႕ကိုဆင့္ေခၚလာတဲ့အတြက္ ဇေဝဇဝါျဖစ္ေနရွာသည္။ ေျပာရရင္ တရားသူႀကီးမင္းက သူ႕ရဲ႕မိတ္ေဆြပဲေလ။ သူက ဘာမွလည္း အမွားက်ဴးလြန္ဖူးျခင္းမွမရွိခဲ့တာ။ အဲေတာ့ သူက တျခားတစ္ေယာက္ေယာက္အမႈအတြက္ သူ႕ကိုဆင့္ေခၚမွန္း ရိပ္မိေသာ္လည္း ဘယ္သဴဆိုတာကို မဆုံးျဖတ္နိုင္ခဲ့ေပ။
ဒါေပမယ့္ ႐ုံးေတာ္ကိုအေရာက္မွာ ပိုင္လီနဲ႕ သူ႕ေဘးက ႀကိဳးတုပ္ခံထားရတဲ့ အနက္ဝတ္လူတစ္စုကို ျမင္ခ်ိန္တြင္ သူက အနည္းငယ္သေဘာေပါက္သြားခဲ့သည္။
သို႔ေသာ္ ေခ်ာင္ရန္၏ ပထမဆုံးထင္ျမင္ခ်က္မွာလည္း ဝမ္လီႏွင့္တူစြာ လုယက္ခံရသည္ဟုသာထင္ျမင္ခဲ့တာျဖစ္၏။ ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့ ယန္စန္းဟြားက လူဝယ္ဖို႔အတြက္ ဒီေလာက္ထိက်ဴးလြန္ရဲမယ္လို႔ ဘယ္သဴမြ မထင္ထားခဲ့တာေၾကာင့္ေလ။
ေခ်ာင္ရန္သည္ ဝမ္လီ၏မိတ္ေဆြျဖစ္ေသာ္လည္း ႐ုံးေတာ္တြင္ေတာ့ ဝမႅီက တရားသူႀကီးျဖစ္၍ သူက ေလးစားမႈကိုျပရမည္ျဖစ္သျဖင့္ ဦးၫႊတ္ကာႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။
"လူႀကီးမင္း ဒီလူေခ်ာင္မ်ိဳးရိုးက ႐ုံးေတာ္ရဲ႕ဆင့္ေခၚမႈေၾကာင့္ ဒီမွာေရာက္ရွိေနပါၿပီ"
ဝမႅီက ဒါကိုၾကားေတာ့ေခါင္းၿငိမ့္လိုက္ၿပီး...
"ေကာင္းၿပီ ခဏေနရင္ ငါ့မြာ မင္းကိုေမးစရာရွိေနတယ္"
ဒီစကားကိုၾကားေတာ့ ေခ်ာင္ရန္က အခုမဟုတ္ေသးတာကိုနားလည္သြားၿပီး ပိုင္လီထံသြားကာ တိုးတိုးကပ္ေမးလိုက္ေတာ့သည္။
"ညီေလးပိုင္ေရ ဒီမွာဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ မင္းလမ္းမွာ လုယက္ခံရတာလား"
.............................................................
(AN/ ကိုယ္ေလ ေမးခြန္းေတြပဲျပန္ေျဖနိုင္ၿပီး အကုန္လုံးကိုစာမျပန္နိုင္တာကို စိတ္မဆိုးက်နဲ႕ေနာ္။ အခုေနာက္ပိုင္း စာပဲဂ႐ုတစိုက္ေရးျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ပါ။
paid gp မွာ အပိုင္း (၁၀၀) ေက်ာ္သြားပါၿပီရွင္။ )