-VENT-
Pagbukas ng elevator sa ground floor ay napabuntong hininga ako. Nakalagay sa magkabilaang bulsa ng aking pantalon ang dalawa kong kamay habang naglalakad palabas ng building.
Bakit nandoon si Iyah? Nakita niya kaya kami ni Doc Vlad na nag-uusap tungkol sa serum?
Sinabi ko kay Doc Vlad na ayaw ko ng saktan si Iyah. Na gusto ko na bumalik sa dating kami, yung super close at nasasabi namin ang lahat sa isa't-isa.
Hindi siya pumayag dahil parte daw yun ng project. At masisira lahat ng pinaghirapan nila kapag ginawa ko yun.
Iyah needs to experience constant pain para gumana ang serum, para alam daw niya kung hanggang saan kakayanin ni Iyah before she... snaps.
Kaya naman laging pinapabantay ni Doc Vlad si Iyah kay Klint na pwede naman sanang ako ang gumawa. Kapag kasi nakikita ko silang magkasama ay nagseselos ako. Kahit pa sabihin nilang it's just part of the project. Nararamdaman kong mas nagiging close sila at baka mahulog sa isa't-isa.
Putanginang project yan! Hindi naman talaga ito cure kundi experiment! Ginagawa nilang guinea pig si Iyah! at ayoko ng makita yun! Pero ano ang magagawa ko, I signed a fcking contract not to disclose any information to anyone who isn't part of the experiment, especially Iyah.
And Klint was the one who needs to push her buttons!
We're friends yes, pero sa oras na maging sila ni Iyah at saktan niya ito, hindi ako magdadalawang isip na sabihin lahat sakanya.
Nung una ay pinabayaan ko lang siya, ngunit seeing them happy together, gave me a painful emotion.
He told me that he would promise to take care of her if Iyah gave him the chance to be with him.
I know that was a lie, dahil hindi niya siguro alam na alam ko na binabayaran lang siya ni Doc Vlad just to let Iyah fall inlove with him. Fcking Klint!
Ayoko! yun lang ang naging sagot ko sakanya. He just shrugged his shoulder as if he didn't hear anything at nagpatuloy padin landiin ang dapat saakin.
***
Nandito ako ngayon sa mall upang magpahangin muna. Tumambay ako sa sunset terraces at niramdaman ang malamig na hangin ng Baguio.
I took a deep breathe in and smelled the fresh air. Wala na ba talaga yung hyperosmia ko? Hindi sa hindi ako masayang wala na ito, it just made me... unique when I had it.
Naglakadlakad lang ako hanggang sa mapahinto ako sa isang variety shop. I saw this big yellow rose and it reminded me of someone. Someone who once had multiple personalities I could distinguish because of their scent.
It made me remember Iyah. She loved yellow roses because it reminded her of happiness and hope. I smiled as I reached for the artificial flower. Hindi ko siya nabigyan ng mga dilaw na rosas noon dahil bukod sa mahirap ito hanapin, torpe pa ako.
"Magkano po?" tanong ko sa tindera na matanda. I could see the wrinkles on the sides of her eyes as she smiled at me.
"One thousand pesos lang, hijo" sagot niya sa tanong ko. Napalaki naman ang mata ko sa mahal ng bulaklak na ito.
"Bakit po ang mahal?" walang hiyang tanong ko sa matanda.
Ngumiti ulit ito at inexplain saakin kung bakit mahal ito.
She told me that it was a limited edition. That it was passed down from generation to generation. She was the last of her generation kasi hindi naman daw ito nakapag asawa at nagka anak kaya ibebenta niya nalang ito sa murang presyo.
The petals of the flower were made of rare fabrics and the stem was made of the rarest gemstones. Sinabi niya pang pwedeng lagyan ito ng gift sa loob at i-timer iyon kung kelan ko gusto mag bloom ang bulaklak. But once its set to the schedule you prefer, hindi mo na mabubuksan ito at aantayin niya ang schedule na yun.
Kahit mahal ay binili ko padin. I wanted to put something inside and set it to the right time. Napangiti ako ng husto ng maisip ang magiging reaction ni Iyah. I just hope she accepts it.
Bumili ako sa isang shop ng pwedeng ilagay sa loob ng rose at sinamahan iyon ng sulat.
Isinet ko na din ang timer sa schedule na gusto ko kung kelan mag bbloom ang bulaklak.
August 7, 2029.
Yes! I set the flower to bloom exactly 5 years from now on her birthday. Kung maging kami man o hindi, at least nasabi ko lahat doon ang gusto kong sabihin.
***
Its 11PM and I don't really know kung maibibigay ko ba itong bulaklak kay Iyah. I waited for her to come out to buy food pero wala talaga, hindi siya lumalabas ng apartment niya.
Nang madesisyunan ko ng pumasok nalang sa loob ng building at akyatin ang floor ni Iyah ay nakita ko naman ang isang itim na mazda 3 ang nagpark sa harap ng building ni papa.
I squinted my eyes and saw its plate number. KVH143. It was Klint's car.
Why was he here at this hour? But I knew, the only reason why he was here. To do his job, and pursue Iyah.
Lumabas siya ng kanyang sasakyan at nakita ko ang hawak niyang bouquet ng dilaw na mga rosas. I gritted my teeth and clench my fists. I wanted to punch his face dahil sa mga kinikilos niya.
Kalma Vent! Kalma! I said to myself repeatedly as I try to calm myself.
It's already 2AM, at hanggang ngayon ay hindi pa din lumalabas sa apartment ni Iyah si Klint. Fcking Klint! May mangyari lang sainyo, humanda ka talaga saakin.
I was about to knock at Iyah's door when it opened, revealing the two persons I don't want to be together. I stared at Klint with the most intimidating look but he did the same. Ayaw niya talaga magpatalo.
May binulong si Iyah sakanya kaya nawala ang pagtitigan namin sa isa't isa.
"A-ah wala, sige mauna na ako. Kita nalang tayo bukas!" paalam nito kay Iyah. Nilampasan niya lang ako at deretsong naglakad patungo sa elevator.
That's right Klint! Know your place! Fcking Klint! I internally cursed at him
Itinungo ko ang tingin ko papunta kay Iyah na parang hindi makapaniwalang nandoon ako.
"I-Iyah, can we talk?" I said calmly. Sadness in my voice was prominent, agad naman ito nahalata ni Iyah kaya pinapasok niya ako sa loob.
Umupo ako sa sofa sa sala niya at inikot ang aking mata sa apartment nito. Nothing changed, lahat ng kagamitan niya at maski ang mga kurtina ay hindi niya pinalitan.
I missed this place. I missed our place together. I missed cooking for her. I missed living here.
Kung may pagkakataon ulit na pwede tayong magsama sa iisang bahay Iyah, sisiguraduhin kong kasal na tayo sa mga panahong iyon.
"Salamat" malambing kong saad kay Iyah ng iaabot niya ang itinimpla niyang kape para saakin. I took a sip of the coffee and... God! I missed this taste. The way she prepared coffee was one of my favorite things when we were living together.
I looked at her as she took a sip of her coffee. I smiled. How can she be so cute while drinking coffee? Ugh Iyah! Bakit kasi kailangan pang ma cure ang DID mo? Okay naman tayo noong meron yun diba? I questioned her in my mind hoping she would answer.
Gustong gusto ko na siyang yakapin at lambingin, ang kaso, I signed a contract to Doc Vlad. And I can't just break that contract dahil masisira ang Project VXC.
Tumitig si Iyah saakin dahilan ng pagtaranta kong pagkuha sa dilaw na bulaklak at iniabot sakanya ng walang sinasabi. She quicky took it and stared at it confusingly before eyeing me again.
"A-ah, about kanina..." simula kong sabi. Hindi ako makatingin sakanya ng deretso kaya sa hawak kong kape nalang ako nakatitig. Kinakabahan kasi ako sa bawat tingin niya. Para akong sasabog at baka mayakap ko na ito.
"Hindi na kita nakausap dahil nagmamadali ako" I lied. Ayoko lang magexplain sakanya bakit ako nandun at baka bumigay ako.
"O-okay lang yun" mahinang sagot niya. I saw the pain in her eyes as she answered me. I wanted to tell her everything, but I couldn't.
"No! I feel like I need to ask you this" nabigla ako sa sinabi ko. Vent! choose your words or she'll just be suspicious.
"A-ano ba yun?" tanong niya saakin, halatang nagulat sa pagbago ng tono ko. Hindi ko alam anong tatanungin ko sakanya dahil kinakabahan ako. My hands were shaking, and I could feel the cold air slowly going inside my body.
"Ummm, about the day when all four of us where in my apartment..." I started off. Tanga ka ba Vent! sa lahat lahat ng sitwasyon! Yun pa talaga ang naisipan mong itanong?
Nabuga niya ang iniinom niyang kape dahil siguro hindi niya inaasahang yun ang tatanungin ko.
"Ma-mainit" sabi ni Iyah, tinutukoy ang kapeng naibuga niya.
"As I was telling you... Bakit umalis ka na agad nun? Si Charm at Klint nalang kasi naabutan ko sa sala kaya nagtaka ako." deretso ko nalang na tanong. I want to know what she felt during that time. I want to know if our kisses meant something to her.
"A-ah, e-eh kasi na C-CR na ako nun kaya umalis na ako" she lied. Why was she lying? Hindi ba niya nagustuhan ang nangyari?
"CR? May CR naman sa apartment ko. Saka hindi ka na kasi nagparamdam ng ilang araw matapos nun" niliitan ko siya ng mata dahil alam kong nagsisinungaling siya. Bakit mo dinedinay Iyah?
"K-kasi mas komportable ako sa sarili kong CR. Pumunta ako sa Chirps nung mga nakaraang araw binisita ko sila Kuya Cjhay at Ate Angel" pabaling nitong sagot. She looks so tense right now.
Kung ayaw niya ang nangyari sana inamin niya nalang. Pagkabanggit ni Iyah sa Chirps at sa mga staff ay gusto kong tanungin siya tungkol sa kanila. Ang kaso, hindi pwede dahil nga may amnesia ako.
"Familiar" sabi ko nalang, tumitig naman ito saakin na parang may gustong ikwento.
I missed Chirps. Miss ko na ang takoyaki nila at ang napakasarap na garlic sauce. Bibisita nalang ako minsan kapag okay na ang lahat.
"Iyah.." I called her name in a low husky voice. Halata ko namang natense ulit siya kaya napangiti ako ng slight.
"B-bakit Vent?" tanong niya saakin. I could see her getting agitated dahil hindi siya mapakali sa kakapunas ng kanyang pawis.
"Bakit nga pala nandito si Klint? Nanliligaw ba yun?" tanong ko sakanya.
Matagal bago siya sinagot ang tanong ko.
"Parang.." tipid nitong sagot pero halata mong may balak siyang magpaligaw doon.
I didn't like the idea that Klint was trying to court her especially if it was because of the money Doc Vlad was giving him! Nakakainis! of all people bakit kailangan kasing si Iyah pa ang gawin nilang Guinea pig!
"Wag kang magpapaligaw dun! Gago yun!" hindi ko na napigilan ang boses ko dahil nanggagalaiti na talaga ako sa inis.
"Alam kong gago yun, pero he was there when I needed someone." she replied shyly. I felt a dozen ice picks stabbing my heart. The way she said those words... hurt me.
"Tsk. Hindi mo naiintindihan Iyah. Kailangan ka niyang bantayan kasi..." Shet! Vent, wag mo ng ituloy! Tinigil ko ang gusto kong sabihin dahil baka sa inis ko ay masiraan ko na si Klint ng tuluyan.
"A-anong ibig mong sabihin Vent?" tanong ni Iyah. I can see that she's starting to get pissed at me.
Iyah! please don't hate me.
"W-wala, basta wag ka magpapaligaw dun, wala kang mapapalang maganda sakanya" I said in a hurried voice. Sa kaba at kamamadali ko ay hinugasan ko nalang ang basong pinagkapehan ko at tinuyo ito. I then placed it under the kabinet inside another kabinet kung saan laging nilalagay ni Iyah ang mga utensils at baso namin noon.
I saw how she gasped at what I did kaya bigla akong nanlamig. Shet! wrong move ka Vent!
"H-how did you..?" she questioned. Napalaki ang mga mata ko dahil napansin niya ang ginawa ko.
"Anyways, alam kong pagod ka na Iyah kaya mauna na din ako" Nagmadali akong umalis at hindi na inantay pa ang pagsagot ni Iyah.
Huminga ako ng malalim ng makalabas sa apartment ni Iyah at pinunasan ang namuong pawis saaking noo. Matalino si Iyah, for sure nagiisip yun ngayon paano ko nalaman ang lalagyan niya ng mga tasa to think na may amnesia ako.
Tanga mo talaga Vent! Hindi ka nanaman nagiisip! Basta si Iyah, padalos dalos ka nalang palagi!
I have to explain my actions to her sooner or later.
Nakahilata ako ngayon sa kama ko at nakatitig lang sa kisame. Iyah! paano ba kita maabot muli. You were so close yet so far. Nasa harap na kita pero parang ang layo mo pa din saakin.
Do I really need to wait 5 Years just to pursue you?
Kung maunahan ba ako ni Klint at malaman mo ang laman ng sulat ko, babalik ka kaya saakin?
Kung malaman mo ang lahat lahat, kakapit ka parin kaya saakin?
O sadyang bibitaw ka na dahil sa mga kagaguhang ginawa namin?
I just want to protect you Iyah! tumulo ang mga luha sa aking mata dahil sa mga tanong sa isip ko.
I wanted to be your one and only. But I can't. Because that's how I'll protect you.
***
#VSA20