'April help!' Gilde ik terwijl ik mijn klerenkast met een rotgang open trok. Ze kwam verschrikt mijn kamer binnen stormen en haar ogen waren groot. 'Wat is er? Brand?' Ik schudde mijn hoofd. 'Wat moet ik vandaag aan!?' Met mijn handen gebaarde ik naar mijn pyjama.'Ik ga namelijk zomenteen naar hotel Kingsize toe'. Ik keek nog eens hysterisch in mijn kast. Ik hoorde April achter me zuchten en liep naar me toe. Ze duwde me aan de kant en begon door mijn kleding te snuffelen.
'Wil je wat chique's aan doen of gewoon wat comfortabel iets?' Vroeg ze. Ik vouwde mijn handen in elkaar en haalde mijn schouders op. 'Ik heb werkelijk geen idee, kies jij maar'. Toen trok April opeens iets uit de kast en hield het voor mijn lichaam. 'Perfect', murmelde ze. Ze duwde me het kledingstuk in mijn handen en stuurde me naar de badkamer. Daar douchte ik snel en trok daarna mijn outfit aan.
'Wil je komen kijken?' Riep ik vanuit de badkamer. Met wat gestommel verscheen ze in de badkamer die ik snel van het slot had gehaald. 'Zal ik je haar en make-up doen?' Vroeg ze terwijl ze een pruillip trok. Ik lachte en draaide me zo dat ze er goed bij kon. Ze toverde een föhn uit een van de ladekastje en pakte volgens mij wel 20 speldjes en haarklipjes. Ze begon aan mijn haar te frunniken en ik liet het maar allemaal gebeuren. Toen ze met mijn haar klaar was begon ze met de make-up. Ik had haar al gewaarschuwd dat ik geen dikke lagen op mijn gezicht wilde. Ze knikte en vond het een goed idee. Ze bracht eyeliner aan en mascara. Een heel klein beetje blush moest van haar en ook donker rode lippenstift.
Toen ik bijna klaar was spurtte ze naar haar eigen kamer en haalde daar hakken vandaan in precies de zelfde kleur als die van op mijn lippen. Ik trok ze aan en ze zaten goed om mijn voeten heen. April legde haar handen op mijn ogen en leidde me naar een spiegel. Mijn benen trilde van nieuwsgierigheid en ik had de neiging om Aprils handen weg te slaan. 'Klaar voor?' Vroeg ze plagerig. Ik piepte van ja en April verwijderde haar handen.
Ik moest even een paar knipperen voordat ik een scherp beeld kreeg. In mijn keel vormde een groot brok dat ik probeerde weg te slikken. 'Wauw', zei ik ademloos. Ik had een prachtige zwarte jurk aan met aan de bovenkant kant. Mijn make-up was prachtig en paste precies met de rest van de outfit. Ik had hoge hakken aan waardoor ik een stuk langer leek. Misschien vond ik mijn haar nog wel het mooiste. Ze had mijn haar nonchalant, rommelig opgestoken. Een paar plukjes zaten los waardoor het kapsel er wat schattiger en speelser uit zag.
'Het is werkelijk prachtig', prevelde ik nog steeds zonder adem. April zette haar handen in haar zij en glimlachte. 'Nu kunnen ze je sowieso niet afwijzen'. Ik rolde met mijn ogen. 'Het is geen sollicitatie gesprek hè? Ik kan niet weggestuurd worden'. Verduidelijkte ik mezelf. April tuitte haar lippen, 'Nu maak je tenminste wel indruk'.
En daar had ze een punt. 'zeker weten'.
We zaten in de woonkamer en ik kon mijn zenuwen niet in bedwang houden. Ik hopte van mijn ene bil de hele tijd naar de andere. Ik kauwde op mijn wang om er voor te zorgen dat ik niet aan mijn haar ging zitten prutsen. Want dan zou ik mijn prachtige kapsel verpesten.
'Hoe laat moet je daar zijn?' Vroeg April, duidelijk geïrriteerd door mijn irritante gedrag. 'Half een en het is nu twaalf uur'. Toen ik de tijd hardop zei schoot ik overeind. 'Shit ik moet nog even snel mijn tanden extra poetsen'. Ik wilde niet met een stinkende adem daar aankomen. 'Je overdrijft Aims', riep April me nog na voordat ik mijn tanden borstel in mijn mond propte.
'Het is tijd! we moeten gaan', April haalde me op uit de badkamer. Ik maakte een sprongetje en huppelde zowat achter April aan. Ik was zó enorm nerveus. Ik had de kriebels nu al in mijn buik zitten. Het besef kwam pas naar boven in de auto. Ik ging gewoon naar Kingsize, een van de duurste en grootse hotels uit Amerika. Shit man
We reden Aprils buurt uit en namen een stukje snelweg. Dat ging sneller dan als we binnen door zouden gaan. De lucht was blauw en er stond een licht briesje. Gelukkig was er geen stromende regen. Dat zou mijn humeur acuut verpesten. Ik keek naar buiten naar de andere voorbij razende auto's. 'Ben ik niet veel te schaars gekleed?' Vroeg ik aan April. Ze schudde heftig haar hoofd. 'Nee joh, je gaat naar een hartstikke chique hotel. Dan is deze outfit perfect'. Ik frunnikte aan mijn nagels wat ik niet moest doen want ze waren net zo mooi lang. Ik had geen lak op alleen maar Frensch manicure. Het zag er wel leuk uit. Wat nou als de baas dat niet vond? Ik was weer eens rare dingen aan het bedenken hoe alles in de soep zou kunnen lopen. Het was een van mijn slechte eigenschappen. Maar het was gelukkig nog niet mijn ergste van de, ik weet niet hoeveel. veel
Met een ruk kwam de auto tot stilstand. Ik knalde tegen het dashboard aan met mijn buik precies in de ronding. Een kreun verliet mijn mond. 'What happend?' Vroeg ik. April keek schichtig om door de ruit. 'Er stak een vos over volgens mij'. Ik ging recht op zitten en klikte mijn riem open. 'Ik kijk wel even', zei ik toen ik de auto uitstapte. Ik keek voor de motorkap maar er was geen spoor van een vos te zien. 'Niks', riep ik. April slaakte een zucht en haar schouders ontspande weer. Ik ging snel in de auto zitten en April reed weer weg.
'We zijn er', melde April me. Ik rekte me uitgebreid uit en kraakte mijn rug. 'Here we go', mompelde ik in mezelf. April boog naar me toe en gaf me een knuffel. 'Succes', zei ze bemoedigend. Ik nam een grote hap adem en stapte gauw uit voordat ik niet meer durfde. 'Bel me wanneer je opgehaald wilt worden!' Riep April nog snel. Ik stak mijn duim op, en toen reed ze weg.
Ik hief mijn hoofd omhoog en keek naar het grote gebouw wat voor me lag. Het was wel 8 verdiepingen hoog. De wind rukte aan mijn kleren en ik kreeg al de kriebels terwijl ik nog gewoon op de begaande grond stond.
Voor de gouden draai deur bleef ik even stil staan en streek over mijn zwarte jurk heen. Het was nu of nooit. Ik liep door de draai deur heen het hotel in. Er lag een rode loper van de deur naar de balie toe. Naast me stonden twee planten bakken met prachtige grote bloemen er in. De ruimte was versierd met gouden en glanzende details. Aan mijn linker hand was het restaurant en aan mijn rechter hand was een loungeroom waar mensen rustig zaten koffie te drinken of kranten aan het door balderen. Maar het waren alleen maar nette en rijke mensen.
Ik richtte mijn blik naar voren en liep met een zwarte map in mijn handen naar de receptie toe. Het leek wel of ik galanter op mijn hakken kon lopen dan normaal. Het ging me makkelijker af en ik voelde me zelfverzekerder. Het voelde goed. Een vrouw in een pak met haar haar strak naar achteren keek me glimlachend aan. 'Wat kan ik voor u doen mevrouw?' Vroeg ze beleefd. Meestal kon ik merken of het geacteerd was of gemeend maar het was lastig om te beoordelen. 'Ik heb een afspraak met mr King', zei ik. De vrouw tikte wat in in haar computer en keek even moeilijk. 'Bent u miss Ross?' Ik knikte ter bevestiging. 'Meneer kan u nu spreken, als u mij wilt volgen?' Ze verliet haar post en wenkte mij om achter haar aan te komen. Ik slikte en ging achter haar aan.
Ze liep wat gangen door totdat we bij weer een balie uit kwamen. 'Kan ik u jas van u aan nemen?' Vroeg de receptie-vrouw. Ik trok mijn zwarte jasje uit en gaf het aan haar. Ze hing hem aan een kapstok en wees naar het einde van een gang. 'Daar is het kantoor van Mr King, eerst graag kloppen'. Voordat ik mijn mond kon open trekken was ze al weer verdwenen. Ik liep naar de deur en wilde al gelijk naar binnen stappen totdat ik me herinnerde dat ik moest kloppen. Ik tikte mijn knokkels zacht op de deur. Al bijna gelijk hoorde ik een mannen stem 'binnen', zeggen. Ik beet op mijn lip en duwde de deur open.
Mr King stond met zijn rug naar me toe uit het raam te kijken. Het was inmiddels al gaan regenen terwijl me dat nog helemaal niet was opgevallen. 'Ik kon u spreken, klopt dat?' Vroeg ik voorzichtig. De man draaide zich om en een vriendelijk gezicht keek me aan. 'Miss Ross, gaat u toch zitten', hij wees naar een van de zwarte grote stoelen voor mijn neus, met weer gouden details. Ik liet mijn blik even door de ruimte gaan, en ik vond zijn kantoor naar mijn mening groot. Groter dan ik een kantoor had verwacht. 'Water?' Onderbrak Mr King me. Ik knikte en glimlachte even. Hij zette een glas op een glazen tafeltje en schonk het in.
'Dus Miss-'.
Ik onderbrak hem brutaal. 'Noemt u mij alstublieft toch Aimée'. Hij keek me onderzoekend aan. 'Dus Aimée, wat interesseert je nou toch in het vak Horeca en Hotel management?' Ik legde mijn zwarte map open en je kreeg zicht op vele foto's van mij tijdens mijn opleiding. Mr King keek er aandachtig naar. 'Ik heb gelukkig een goed persoon voor mijn hotel uitgekozen', concludeerde hij. Een kleine grijns speelde om mijn lippen.
'Ik ben erg gesteld op mijn opleiding en mijn doelen meneer'. Mr King keek op van mijn cv. 'Geweldig, ik zou je graag aan mijn zoon Jackson King willen voorstellen. Want hij gaat je begeleiden tijdens deze stage'. Ik knikte ter bevestiging. 'En trouwens mijn naam is Will'. Hij glimlachte en verdween uit zijn kantoor. Hij liet me achter en ik wist me geen houding te geven.
Even later hoorde ik de deur weer open gaan en voetenstappen kwamen mijn kant op. Ik ging snel recht op zitten en pinde een plukje haar weer in mijn knot.
Hij kwam binnen lopen en alles om me heen leek te vervagen.
Een jonge man van rond de 25 stapte naar binnen en hij straalde iets uit wat ik niet kon plaatsen. Hij had bruin -donker- haar en prachtige bruine kijkers, ze waren niet dof maar in tegen deels zelfs helder. Hij had een perfecte kaak lijn en een scherpe kin wat hem alleen maar knapper maakte. Een licht baardje sierde zijn prachtige gezicht, en ik kon mijn ogen niet van hem los maken.
Hij was lang en breed en liep als een echte man op me af. Zijn stappen leken wel in slow motion te gaan. Wat erg verwarrend was. Maar een deel van mijn lichaam schreeuwde dat ik hem aantrekkelijk vond. Ik stond op en ging voor mijn stoel staan. 'U bent Aimée Ross toch?' Vroeg hij, en stak beleefd zijn hand uit. Zijn stem was als fluweel, en klonk als muziek in de oren. Ik pakte gauw zijn hand aan en schudde hem. 'Fijn u te ontmoeten meneer', zei ik en bloosde lichtjes.
'Jackson King is de naam. Noem me alsjeblieft Jackson'. Ik knikte en ging weer zitten.
'Dus Aimée heb je enig idee waarom mijn vader jou heeft uitgekozen?' Jackson schonk zich zelf een glas liquor in. Ik schudde mijn hoofd, en volgde zijn bewegingen toen hij zijn glas tegen zijn lippen zette en een slok nam.
'Het is zo dat mijn vader nogal kieskeurig is. Maar toen hij een stagiair nodig had ging hij wat rond zoeken bij opleidingen in de hele VS'. Hij pauzeerde even voordat hij weer verder ging. 'En uiteindelijk wilde hij een keuze gaan maken uit jou school. En hij vond jou de perfecte keuze'.
'Maar hoe heeft hij mij gevonden?' Vroeg ik. 'Ik was namelijk onzichtbaar'. Jackson grinnikte even. 'Onzichtbaar misschien voor je mede leerlingen. Maar zeker niet onzichtbaar voor je docenten'. Hij keek me fronsend aan. 'Geweldige cijfers niet waar?' Toen viel het kwartje. 'Mijn cijfers, natuurlijk'. Mompelde ik. Ik was de beste van de klas. Daarom was ik ook zo onbelangrijk. Niemand wilde horen wat mijn scores na een tentamen waren. Ik had het ook niet zelf gewild. Het was logisch.
'Kan ik je een tour door het hotel geven?' Vroeg Jackson, maar hoe langer ik naar hem keek, wist ik gewoon dat hij me weg wilde hebben. 'Als jij tijd hebt graag. Maar anders is het ook goed. Dan ga ik naar huis'. Jackson schudde zijn hoofd. 'Het is me een plezier om je rond te leiden'. Ik hoorde dat hij het knarsetandend zei. Het voelde als een slecht teken.
Zonder me nog een seintje te geven liep hij al voor me uit, en moest ik snel achter hem aan lopen anders zou ik hem kwijtraken. We liepen Wills kantoor uit en namen de lift naar beneden. 'Ik zal je gewoon de gangen met de hotel kamers laten zien, de rest komt later wel', zei hij. Ik knikte, niet in de staat om een zinnig woord uit te brengen.
We kronkelde door het hotel heen en Jackson liep me volgens mij elke gang die er is zien. Ik keek naar de mensen die hier logeerde en ze leken allemaal het zelfde. Netjes en bekakt. 'Dit zijn de bruidssuites'. Vertelde Jackson mij terwijl hij een deur open duwde. Ik stapte nieuwsgierig de kamer in en nam alles in mij op. In het midden van de kamer stond een enorm kingsize bed, met rozen blaadjes er om heen. Aan de linker kant had je een deur met daar achter waarschijnlijk een enorme badkamer. Ik wilde het liever niet zien, anders zou ik nog jaloerser zijn op de verliefde mensen die hier een kamer mochten delen.
'Kun je hier een bruiloft houden?' Vroeg ik aan Jackson die mij rustig de kamer liet bekijken. 'Ja', antwoordde hij. 'Je kunt hier vele zalen huren. Mensen gebruiken het voor bijna alle gelegenheden. Bruiloften, verjaardagen en jubileums'.
'Worden er vaak feesten gegeven?'
'Heel erg vaak'.
We liepen de bruidssuite weer uit en verplaatste ons naar benden.
'Wil je de bibliotheek nog zien?' Vroeg Jackson. Ik keek hem glunderend aan. 'Als je wilt graag'. Ik dacht dat hij naar me zou glimlachen maar dat deed hij niet. Zijn mond was als een streep. Zijn lippen op elkaar geklemd. Maar het was geen teleurstelling, ik verwacht niet zo snel iets van mensen. Zo verwachten ze ook niets van mij.
Tussen het lopen door naar de bibliotheek wees Jackson me nog wat dingen aan. Zoals de toiletten, garderobe, de spa en nog veel meer. Wat wilde ik toch graag gebruik maken van die spa. Maar ik kon niet wachten om hier stage te lopen. De hulp te zijn van de manager. Dingen zelf te regelen zoals ik op school geleerd heb. Alles van de afgelopen jaren in praktijk te zetten. Het was een droom die eindelijk uit zou komen.
Jackson bleef opeens voor twee enorme deuren staan. 'We moeten hier stil zijn', informeerde hij me. 'De gasten zijn erg op hun rust gesteld'. Ik knikte en was al van plan om niet te gaan schreeuwen. Jackson opende de deuren en liet me naar binnen. Ik keek mijn ogen uit. De ruimte was super groot met overal kasten met boeken. Aan de linker kant waren de nieuwere boeken en aan de andere kant stonden de oude boeken. 'Prachtig', bracht ik er nauwelijks uit. Ik liet mijn hand langs de stoffige rekken gaan. Een pijnscheut ging door mijn vinger en ik keek er met grote ogen naar. 'Splinter', mompelde ik. Ik trok het stukje hout uit mijn vinger en gooide het weg. Een beetje bloed kwam uit het wondje maar ik lette er al niet meer op.
'Lees jij?' Vroeg ik plotseling aan Jackson. Een klein glimlachje speelde rond zijn lippen. 'Nee niet echt, ook al heb ik wel zo mijn favorieten'. Ik keek me bedacht aan. 'Welke?'
'Marie Antoinette & Lodewijk de veertiende, Le Père Goriot en nog wat andere Franse boeken'.
Mijn mond viel open van verbazing. 'Jij leest Le Père Goriot? Dat is toch een liefdes Roman?' Jackson deed even zijn ogen dicht. 'Ik weet het'. Verder kreeg ik geen uitleg.
'Waarom ben je zo geïnteresseerd in Franse Literatuur?' Vroeg ik nieuwsgierig. Hij haalde zijn schouders op. 'Ben er mee opgegroeid, mijn vrienden noemen me ook wel de zonnekoning'. Ik grinnikte en legde snel mijn hand voor mijn mond. 'Sorry', verontschuldigde ik me snel. Jacksons gezicht verstarde, en het voelde alsof ik hem had uitgescholden. Zonder nog iets te zeggen wenkte hij me om achter hem achter aan te lopen naar buiten.
Toen we naar de beroemde uitgang liepen met die gouden draaideuren regende het nog steeds. Ik staarde naar buiten waarna mijn gezicht steeds grauwer werd. Regen......
'Aimée?'
'Mmm?'
'Ik vroeg je wat'. Gelijk werd ik uit mijn dagdroom gerukt. 'Excuses, ik lette even niet op. Wat is er?'
Jackson haalde een sigaret uit zijn zak en hield hem alvast in zijn rechter hand. 'Kom je thuis?' Snel knikte ik van ja. 'Mijn tante komt me ophalen', legde ik uit.
'Het was fijn je te ontmoeten mevrouw Ross, ik spreek je later. Mijn vader sms't je nog van hoe of wat'. Ik glimlachte en beet op mijn lip. 'Tot ziens Jackson'. Daarna draaide ik me om en liep snel (hoe ver dat kon op hakken) naar buiten toe.
***************************************************
Extra lang hoofdstuk!
En dit weekend ga ik eindelijk naar de 5th wave, ik heb er zo'n zin in!!!
Vote & comment?
~Love Tian❤️
Song of the chapter: Justin bieber- Sorry