Jacksonville Kingsize

|Hoofdstuk 6|

'Fuck!' Schold ik toen ik water over de bank knoeide. Ik zuchtte en snelde naar de keuken voor een handdoek om het schoon te maken. Ik was er niet echt bij met mijn hoofd omdat ik alleen maar aan de afspraak van morgen kon denken. Dan ging ik weer naar Kingsize en ik had er zo onwijs veel zin in. Lui op mijn reet zitten en niks doen was niet echt mijn ding.

Het was al 01:00 geweest en April was nog niet terug. De helemaal middag en avond al niet. Ik heb in mijn eentje gegeten, en dat was opwarm nasi. Natuurlijk baarde ik me zorgen, want ik was niet gewend om een huisgenoot te hebben die alleen weg was. Ik hoopte dat er niks gebeurd was, maar waarschijnlijk zat ze nu in een vreemde kroeg met vrienden lekker te drinken. Aan dronken mensen had ik een hekel. Ze werden irritant en vervelend. Vooral als ze er heel erg aan toe waren. Je had twee soorten. De ironische en de chagrijnige. Wacht- je hebt ook de kotsende. Die zijn echt smerig.

Ik was bijna en slaap gedommeld op de bank toen ik de voordeur open hoorde gaan. Ik schoot overeind en spitste mijn oren. Een giechelende April met een jongen aan haar arm kwamen de woonkamer in en ik sperde mijn ogen wijd open. Ze schrok van me maar begon daarna weer te lachen. Zonder nog aandacht aan mij te besteden begon ze de jongen af te lebberen. Ik kokhalsde zo wat bij het tafereel voor mijn ogen. 'Ik ga naar bed', mompelde ik verslagen. Niet wetend wat ik nog moest zeggen strompelde ik naar mijn kamer toe waarna ik snel de deur achter trok.

~

Om 9:00 uur sprong ik uit bed om snel te gaan ontbijten. Mijn afspraak bij Kingsize was om 10:00 en ik wilde absoluut niet te laat komen. Weer deze ochtend was er nog geen leven in huis toen ik al aan het ontbijt zat. Nu moest ik zonder hulp van April me opmaken en kleding uitkiezen. Na heel lang voor mijn kledingkast te hebben gestaan koos ik voor iets heel anders dan de vorige keer. Nu geen jurk maar een strakke zwarte skinny jeans. Met daarboven een witte bloes en een croptop colbert jasje. Mijn make-up was dit keer ook basic. Mijn haar bond ik een in slordige staart.

Ik keek twijfelend in de spiegel maar die onzekerheid was zo weer weg. Ik draaide een kwartslag en bewonderde mijzelf. Het stond goed, moest ik eerlijk zeggen. En ik voelde me mooi, heel erg mooi zelfs. Ik glimlachte voldaan naar mezelf, waarna ik me omdraaide en mijn kamer verliet. April was nog steeds niet wakker dus besloot ik een briefje voor haar achter te laten.

Hoi April,

Ik ben naar Kingsize, en ik weet helaas niet wanneer ik terug ben. Heb mijn telefoon bij me.

x Aimée

Ik liep naar de voordeur pakte mijn jas en tas en verliet het appartement. Nu April me niet kon brengen had ik de bus gepakt. Het zou waarschijnlijk wel wat langer duren maar dat had ik er voorover. In de bus plugde ik mijn oortjes in, en neuriede ik de tekst zachtjes mee. Ik vond het openbaar vervoer ineerste instantie niet erg. Vroeger gebruikte ik het zelfs heel vaak. Mijn ouders hadden niet altijd de tijd om me weg te brengen en soms was fietsen iets te gevaarlijk.

Na een lange tijd zag ik het hotel in beeld verschijnen en het lag er nog steeds prachtig bij zoals de vorige keer. Ik stapte de bus uit en verschillende mensen keken mij aan toen ik richting Kingsize liep. Je kon het nauwelijks aan mijn kleding en uiterlijk zien dat ik daar heen moest. Want iedereen die daar heen zou gaan, zou nog veel en veel chiquer gekleed zijn dan ik. Althans, iets duurs bij zich hebben.

Het was rustig binnen toen ik de lobby in stapte. Alles was weer keurig en schoon. En, het leek wel of alles ook glom. In een woord. Perfect. Ik liep gelijk naar de balie waar ik weer naar het enorme kantoor van Mr King doorgestuurd werd. Ik klopte een paar keer op de deur voordat ik naar binnen stapte. Will King zat op een van zijn zwarte leren stoelen met naast zich, Jackson en tot mijn grote verbazing de vrouw van het restaurant. Ik bloosde diep en ging zitten. 'Aimée', zei Will. Ik glimlachte en begroette hem terug. 'Goed, ik heb afgesproken dat je vandaag kan beginnen met een klus samen met Jackson. Hij zal jouw mentor zijn, ik niet'. Legde hij uit, en ik knikte gehoorzaam. 'Dit is trouwens Selena Berckey, zou is onze boekhoudster en gaat jou ook begeleiden'. Vanuit mijn ooghoeken keek ik naar haar prachtige gezicht. Dit was misschien de eerste keer dat ik zó jaloers op iemand was.