ရင်ခုန်ခြင်း၏ အဓိပ္ပါယ်
or
ဦးရဲ့.... ချာတိတ်
အခန်း (၃၀)
.
" မေမေ တခေတ် အပြင် သွားလိုက်အုံးမယ် "
ဒေါ်သန္တာ အခန်းထဲမှာ အိပ်ဖို့ လုပ်နေချိန်...
သမီးမှ အခန်းထဲ ဝင်လာပြီး ပြောသည်။
" အပြင် ဘာလုပ်ဖို့လဲ။အိပ်ချိန်တောင်ရောက်နေပြီလေ ငါ့သမီး "
" မေမေ့အချစ်ဆုံး သမက်ကြီးက ဘားမှာ မူးနေလို့ သွားခေါ်ရမယ်။ဝိတ်တာက အမြန်လာပေးဖို့
ပြောနေလို့ တခေတ် သွားလိုက်အုံးမယ် မေမေ "
" တစ်ယောက်တည်းလား... မေမေ အဖော်လိုက်ခဲ့ရမလား "
" အစ်ကိုဖြိုးသူ ကို ဖုန်းဆက်ထားတယ် "
" ဟုတ်လား။ အဲ့ဒါဆိုလည်း အမြန်သွားလေ "
" ဟုတ်ကဲ့ "
တခေတ်,မေမေ့ကို ပြောပြီးတာနဲ့ အိမ်ကနေ အမြန်ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။
...........
" အစ်ကိုဖြိုးသူ အခု လာနေတာ၊ဘယ်နားရောက်ပြီလဲ။တခေတ် က ရောက်နေပြီ "
" အစ်ကို နောက်ဆယ်မိနစ်ဆိုရင် ရောက်ပြီ
တခေတ် "
" အာ့ဆို တခေတ် အရင်ဝင်နှင့်မယ်။အစ်ကိုဖြိုးသူ ရောက်လာရင် အထဲသာ ဝင်လာခဲ့လိုက်တော့ "
" အင်း "
တခေတ် ဖုန်းချပြီးတာနဲ့ ဝိတ်တာ ညွှန်ပြထားတဲ့ စားပွဲဝိုင်းဆီကို လျှောက်သွားလိုက်သည်။
" ညီမလေးက ဒီအစ်ကို့ကို လာခေါ်တာလား "
တခေတ် ဦးလေးကြီးရှိနေတဲ့ စားပွဲဝိုင်း နေရာကိုရောက်တော့... စားပေါ်မှာ ဦးလေးကြီးနဲ့ ခေါင်းချင်းဆိုင်ကာ... မှောက်နေတဲ့ ဆက်ရဲ့ပခုံးကို လှုပ်၍ ခေါ်နေတဲ့ အစ်ကိုတစ်ယောက်က
တခေတ်ကိုမေးလာတာပဲ ဖြစ်သည်။
" ဟုတ်ပါတယ်။အစ်ကို က ဆက် ကို လာခေါ်တာ ထင််တယ် "
" ဟုတ်တယ်။ နှစ်ယောက် က ဘယ်လောက်တောင် သောက်ထားကြလဲ မသိဘူး "
" ဘယ်လောက်သောက်ထားလဲဆိုတာထက်၊အကြောမတည့်တဲ့ နှစ်ယောက်က တစ်ဝိုင်းတည်း အတူထိုင်ပြီး၊မှောက်တဲ့အထိ သောက်နေတာက
ထူးဆန်းနေတာ အစ်ကို "
" အဟင်း အစ်ကိုလည်း မပြောတတ်တော့ဘူး။အိမ်ပြန်ခေါ်မှာမလား... "
" ဟုတ်တယ် အစ်ကို။ဒါနဲ့လေ အစ်ကိုက ဆက်ရဲ့... " အမျိုးသားလောင်းလားလို့ မေးမလို့ကို
နူတ်က မေးမထွက်ဖြစ်နေသည်။
" အစ်ကို က ဆက်နဲ့မကြာခင်မှာ လက်ထပ်တော့မယ့် သူပါ။အစ်ကို့နာမည်က ထွန်းလင်းယံသာ လို့ ခေါ်ပါတယ်။အစ်ကိုယံလို့ ခေါ်ရင်ရပါတယ် ညီမ "
" ဟုတ်ကဲ့။ ညီမနာမည်က ရွှေတခေတ် ပါ။ဆက်နဲ့က သူငယ်ချင်းတွေပါ။တခေတ်လို့ ခေါ်ရင်ရပါတယ် အစ်ကိုယံ "
" ဆက်သူငယ်ချင်းဆိုတော့... အစ်ကိုယံနဲ့လည်း
သူငယ်ချင်းပဲပေါ့ ဟုတ်တယ်မလား... "
" အင်း... ဟုတ်တာပေါ့။အခုတော့ သူတို့ကို အရင်ခေါ်ရမယ်ထင်တယ် အစ်ကိုယံ "
" ဟုတ်တယ် "
အဲ့နောက် တခေတ်နဲ့ အစ်ကိုယံသည် ကိုယ့်လူကို
ခေါ်ဖို့ လုပ်ရတော့သည်။
" ဆက် "
" ဦးလေးကြီး "
" ဘဲကြီး ခင်ဗျား သိလား... "
" ဘာကိုလဲ... "
တခေတ်နဲ့ အစ်ကိုယံက အမူးသမားနှစ်ယောက်ကို အိမ်ပြန်ခေါ်ဖို့... သူတို့ကို ပခုံးကနေ လှုပ်၍ ခေါ်လိုက်ကာမှ နှစ်ယောက်က ခေါင်းမထောင်၊
ခပ်မှေးမှေးပွင့်လာတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ စကားထပြောနေတာမို့... တခေတ်နဲ့ အစ်ကိုယံမှာ အမူးသမားနှစ်ယောက်ကို အသာကြည့်နေလိုက်သည်။
" သူတို့ကလေ ကျွန်တော်တို့က သိပ်ချစ်မှန်းသိလို့
အနိုင်ယူနေကြတာ အဲ့ဒါကို သိလား "
" သိတာပေါ့။အဲ့ဒါကြောင့်ပဲ ငါက ချာတိတ်မလေး သူ့အမေအိမ်ကို ဆင်းသွားတာကို လိုက်လည်းမခေါ်၊လိုက်လည်း မချော့ဘဲထားထားတာ "
" ဒါဆို ဘဲကြီးက ဆိုးတဲ့ ကောင်မလေးကို တမင်ပညာပြပေးနေတာပေါ့ "
" သိပ်ဟုတ်တာပေါ့။နောက်ထပ်လည်း ပညာပြမယ့် အစီအစဥ်တွေမှ အများကြီးကျန်သေးတယ် "
" အစ်ကိုယံ အရက်ပုလင်းနဲ့ ခေါင်းကိုရိုက်ရင်
သေနိုင်လား... "
" အင်း... သေတော့မသေနိုင်ပါဘူး။လက်စပြင်းမှ
ခေါင်းကွဲပြီး၊သွေးထွက် သတိမေ့ရုံလောက်ပေါ့။တခေတ် က ဘာလို့ မေးတာလဲ "
" ပညာပြနေတာဆိုတဲ့ ဦးလေးကြီးခေါင်းကို တစ်ချက်လောက် ရိုက်ပစ်ချင်လာလို့ "
" ရိုက်တော့ မရိုက်မပါနဲ့ ညီမရယ်။မူးနေတာဆိုတော့... ရိုက်လိုက်ရင် ပိုမူးသွား! "
" ကျွန်တော်လည်း ချစ်မှန်းသိလို့ ဆိုးနေတဲ့
ထွန်းလင်းယံသာဆိုတဲ့ ဘဲအိုကြီးကို မှတ်လောက်အောင် အခုကစပြီး ခွေးထိုးထိုး၊ကျီးစားစား ပစ်ထားမလို့ "
ယံ,မှာ ကိုယ်ပြောနေတဲ့ စကားပင်မဆုံးသေး၊အာလေး၊လျှာလေးသံနဲ့ ထပြောလာတဲ့ ကောင်ဆိုးလေးကြောင့် ပြောနေတဲ့ စကားကိုရပ်လိုက်ရသည်။
" ကျီးထိုးထိုး၊ခွေးစားစား မဟုတ်ဘူးလား ခွပ်!
ဟင်...! အစ်ကိုယံ "
တခေတ် အမူးသမားဆက်ရဲ့ပြောင်းပြန်ပြောနေတဲ့ စကားကို ရေရွတ်နေစဥ်၊တခေတ်ကို အရက်ပုလင်းနဲ့ မရိုက်ဖို့ပြောတဲ့ အစ်ကိုယံမှ ဆက်ရဲ့ခေါင်းကို အနီးရှိစားပွဲပေါ်မှ အရက်ပုလင်းဖြင့်
ကောက်ထုလိုက်လေသည်။ဆက်ခေါင်းသည်လည်း စားပွဲပေါ်ကို မှောက်ကျသွားလေသည်။
တခေတ်လည်း အစ်ကိုယံ၏ အမှတ်မထင် လုပ်ရပ်ကြောင့် အရမ်းအံ့သြသွားရ၏။
ယံ,ကိုယ့်ကို ခွေးရော၊ကျီးရောဆီမှာ ပစ်ထားဖို့
အတွေးနဲ့ပြောနေတဲ့ အမူးသမားလေးခေါင်းကို စိတ်တိုတိုနဲ့ အရက်ပုလင်းဖြင့် ရိုက်ချလိုက်၏။
" အကြံတူတဲ့ ငါတို့နှစ်ယောက်ရဲ့ အစီအစဥ်အတွက် ကမ်းပေ့လုပ်လိုက်ရအောင် မင်းက မှောက်သွားပြီလား။အဲ့တော့ ငါတစ်ယောက် တည်း ကမ်းပေ့လုပ်တာပေါ့။မိန်းမပူတူတူအဆိုးလေးကို ပညာပြမယ့် အစီအစဥ်အတွက် ကမ်း
ကမ်းပေ့ရမယ် အေ့ "
မပွင့်တဲ့မျက်လုံးတွေနဲ့ စားပွဲပေါ်က အရက်ပုလင်းဆီ ဦးလေးကြီး လက်လှမ်းချိန်မှာတော့...
တခေတ်ရဲ့လက်တစ်ဖက်သည် လေပေါ်ကို မြောက်တက်သွားလေသည်။
" ခွပ်! ဘုတ် "
" တခေတ် "
ယံ,မှာ ကိုယ့်ထက် လက်ဆပြင်းပြင်းနဲ့ ရိုက်ချလိုက်တဲ့ ကောင်မလေးကြောင့်... မျက်လုံးပင်ပြူးသွားရ၏။ဘယ်လောက်တောင် လက်စပြင်းလဲဆိုရင် ကောင်မလေး၏လူရဲ့ခေါင်းက စားပွဲပေါ်ကို ခပ်ပြင်းပြင်းကျသွားပြီး၊ ရိုက်လိုက်တဲ့ နားထင်အပေါ်နားက ချက်ချင်းကို ဖူးရောင်လာတော့တာပင်။
" တခေတ် အစ်ကိုရောက်ပြီ၊MDကို အစ်ကို ကားဆီတွဲခေါ်သွားလိုက်မယ် "
" ကြိုက်သလိုသာ လုပ် "
တခေတ် ဆူဆူဆောင့်ဆောင့်လေးပြောတော့...
အစ်ကိုဖြိုးသူက ဘာဖြစ်တာလဲ ဆိုသည့် အကြည့်နဲ့ မျက်လုံးပြူးသွားလေ၏။ဦးလေးကြီးနားထင်က ဖူးရောင်လာတာကို မြင်တော့... အစ်ကိုဖြိုးသူ က တခေတ် ကို မျက်လုံးအပြူးသားနဲ့ ကြည့်လာသည်။
" တခေတ် ရိုက်ထားတာ။ကားထဲကိုခေါ်သွားလိုက်ပါ "
" အင်း အင်း "
အစ်ကိုဖြိုးသူ က ကြောင်တောင်တောင်နဲ့
ဦးလေးကြီး ကို တွဲခေါ်သွားလေသည်။
" အစ်ကိုတစ်ယောက်တည်းရပါ့မလား။တခေတ်ပါ ကူတွဲပေးမယ် "
" ကျေးဇူးပါ တခေတ် "
ဆက်ကိုတစ်ယောက်တည်း မနိုင်တနိုင်နဲ့ တွဲကာ
ကားဆီကခေါ်ဖို့လုပ်နေတာမို့... ကားဆီရောင်တဲ့အထိ ကူပေးလိုက်သည်။
ကားဆီရောက်တော့လည်း သတိမရှိတော့တဲ့
အမူးသမားဆက်ကို ကားထဲမနည်းထည့်ရသေးသည်။
" ကျေးဇူးပါ တခေတ်။အစ်ကို သွားတော့မယ် "
" ဟုတ်ကဲ့။ ဂရုစိုက်သွားပါ အစ်ကိုယံ "
" အင်း "
အစ်ကိုယံ ကားမောင်းထွက်သွားတော့မှ...
တစ်ဖက်က အစ်ကိုဖြိုးသူရဲ့ကားဆီကို သွားရသည်။အစ်ကိုဖြိုးသူက တက္ကစီနဲ့လာပြီး ဦးလေးကြီးကားနဲ့ တခေတ်တို့ ပြန်ရမှာဖြစ်သည်။ကားပိုင်ရှင်အမူးသမား ဦးလေးကြီး က ကားနောက်ခန်းမှာ နေရာအပြည့်ယူထားသည်မို့... တခေတ်သည် ကာားရှေ့ခန်းမှသာ ထိုင်လိုက်သည်။
အမြင်ကပ်လို့ အမူးသမားကို တခေတ် တစ်ချက်လေးတောင်မကြည့်ပေ။
" MD ကို စိတ်ဆိုးနေတာလား ညီမ "
" စိတ်ဆိုးတယ်ဆိုတာထက်ကို ပိုတယ်။ဖြစ်နိုင်ရင် လမ်းဘေးမှာတောင် ပစ်ထားခဲ့လိုက်ချင်တာ။အဲ့လိုလုပ်လို့ မဖြစ်လို့ ဒီတိုင်းနေနေရတာ "
" အဟင်း... အစ်ကို့ညီမက MDကို တောာ်တေယ်စိတ်ဆိုးနေတာပဲ။ဒါနဲ့လေ MDကို ဒီည အိမ်လိုက်ပို့လို့တော့ မဖြစ်လောက်ဘူး ညီမ "
" ဘာဖြစ်လို့လဲ အစ်ကိုဖြိုးသူ "
" အိမ်ခေါ်သွားရင်၊တခေတ်အဘိုးက MDမူးလာတာကို သိရင်၊စိတ်ဆိုးလိမ့်မယ်။ပြီးတော့ ညအချိန်မတော်ကြီး အိမ်ပြန်ခေါ်သွားရင်၊အဒေါ်တင်တို့လည်း ထနေရမှာ "
အစ်ကိုဖြိုးသူ ပြောတာလဲ ဟုတ်သည်။အဘိုးက
တခေတ် အိမ်ကနေဆင်းလာလို့ စိတ်မကောင်းဖြစ်နေတာ။ဦးလေးကြီး မူးလာတာကိုပါ သိရင်
တော်တော် စိတ်မကောင်းဖြစ်နေမှာ။
" အာ့ဆို ဘယ်လိုလုပ်မလို့လဲ အစ်ကိုဖြိုးသူ "
" ဒီတစ်ညတော့ ညီမအိမ်ကိုပဲ ခေါ်ပြီး၊သိပ်လိုက်ပါ။မနက်ကျရင် အစ်ကို အစောကြီးလာပြီး
MDကိုခေါ်ပါ့မယ် "
အတူမနေချင်လို့ အိမ်ကနေ ဆင်းလာပါတယ်ဆိုမှ ကိုယ်နေတဲ့ အိမ်ကိုခေါ်သွားရမယ်တဲ့လား။အဲ့လူကြီးနဲ့ ငါက ဘယ်လိုရေစက်ကြီးလဲ။
" တခေတ် ဘာတွေ တွေးနေတာလဲ။MDကိုခေါ်သွားပေးမယ်မလား... "
" တခြားနည်းမရှိတော့လည်း... တခေတ်ပဲ ခေါ်သွားရမှာပေါ့ "
" ဟို MDနားထင်က ရောင်နေတာကလေ ဘယ်လိုဖြစ်... "
" တခေတ် အရက်ပုလင်းနဲ့ ရိုက်ထားတာ "
ဖြိုးသူ စကားပင်မဆုံးသေး၊ဖြတ်ပြောလာတဲ့
တခေတ်စကားကြောင့် မျက်လုံးပင်ပြူးသွား၏။
" ဘာ! ညီမ ရိုက်တာ။ဘာလို့လဲ... ဘာဖြစ်လို့လဲ
ညီမ "
" အမြင်ကပ်လို့ "
ဖြိုးသူ ကားမောင်းနေရင်းက ဘေးက သူဌေးကတော်ပေါက်စလေးကို အထိတ်တလန့်ဖြင့် ကြည့်မိ၏။စိတ်ထဲမှာလည်း လက်သံပြောင်တဲ့ သူဌေးကတော်ပေါက်စလေးကြောင့် MDအတွက်
ရင်လေးသွားမိ၏။
နှစ်ယောက်သား စကားများ၊ရန်ဖြစ်တိုင်းသာ အခုလို အရိုက်ခံနေရမယ်ဆိုရင်၊MD ဘဝက
တကယ့်ကို မတွေးရဲစရာပင်။
မနက်နိုးလာရင်၊စိတ်ကြီးသူနဲ့ လက်သံပြောင်သူနှစ်ယောက်ရဲ့ ပြင်းထန်းတဲ့ စစ်ပွဲကို ကြိုတင်တွေး၍ မျက်လုံးထဲပုံဖော်ကြည့်မိလေတော့....
ဖြိုးသူ ကားမောင်းနေရင် ကြက်သီးတွေပင်ထလာ၏။
..
" သမီးတခေတ် မောင်နေတိမ်တိုက် နားထင်က
ဘာဖြစ်တာလဲ။နီရဲပြီး ရောင်နေပါလား "
" ဘာမှမဖြစ်ဘူး။တခေတ် ရိုက်ထားတာ "
" ရိုက်ထားတာ၊ဘာ ဘာလို့လဲ သမီး "
ဒေါ်သန္တာမှာ သမီးဖြစ်သူ စကားကြောင့် အထိတ်တလန့် ဖြစ်သွားရသည်။
" အမြင်ကပ်လို့ "
" အမလေး... မြတ်စွာဘုရား၊ယောက်ျားကို အမြင်ကပ်တာနဲ့ ရိုက်ရတယ်လို့... ညည်းလေးက
လူကြမ်းမလေးလား... ရွှေတခေတ် "
" မေမေကလည်း အကြောင်းအရာ သေချာမသိသေးဘဲနဲ့ တခေတ်ကိုပဲ ဆူနေတော့တာပဲ။အစ်ကိုဖြိုးသူ ပြန်တော့လေ။နောက်တောင်ကျနေပြီ "
မေမေဆက်ပြီး ဆူနေမှာဆိုးတာကြောင့် တခေတ်
အိမ်ထဲအထိ ဦးလေးကြီးကို လိုက်ပို့ပေးပြီး မပြန်သေးတဲ့ အစ်ကိုဖြိုးသူ ကို စကားလှည့်ပြောလိုက်သည်။
" ဒါဆို အစ်ကို ပြန်တော့မယ် ညီမ "
" ဟုတ်ကဲ့။ ဒီနေ့အတွက် ကျေးဇူးပါ အစ်ကိုဖြိုးသူ "
" အင်း "
အစ်ကိုဖြိုးသူ က ဦးလေးကြီး ကို အိမ်ထဲအထိ အရောက်ပို့ပေးပြီးမှ ပြန်သွားလေသည်။
" သမီး မောင်နေတိမ်တိုက် အိပ်ဖို့ အိပ်ရာခင်းပေးရအောင် "
" မလိုဘူး မေမေ "
" ဘာမလိုတာလဲ။မောင်နေတိမ်တိုက် အိပ်ဖို့ အိပ်ရာခင်းပေးရမှာပေါ့ "
.
ဒေါ်သန္တာ အိမ်ရှေ့ကြမ်းပြင်မှာ ခင်းထားတဲ့ ဖျားတစ်ချပ်ပေါ်မှာ ဒီတိုင်းလှဲပြီး အိပ်ပျော်နေတဲ့ သမက်ဖြစ်သူကို ကြည့်ပြီးပြောတော့...
" ဦးလေးကြီး က တခေတ် ယောက်ျားပါ။တခေတ် ပိုင်ဆိုင်တဲ့ လူကို တခေတ်သဘောအတိုင်း
လုပ်ခွင့်ရှိတယ် မေမေ။အာ့ကြောင့် မေမေ့ကို တခေတ်တို့ကြား ဝင်မပါဖို့ တောင်းဆိုပါတယ်။ဦးလေးကြီးကို တခေတ်ကြည့်လုပ်လိုက်မှာမို့... မေမေ က သွားအိပ်ပါတော့ "
" သမီး... "
" သွားအိပ်ပါတော့ မေမေ နော် "
" ဟင်း... ဒီကလေးနဲ့တော့ ခက်ပါရဲ့ကွယ် "
ဒေါ်သန္တာမှာ အမေဖြစ်သူကို အိပ်ခန်းဆီ အတင်းတွန်းပို့နေတဲ့ သမီးဖြစ်သူကြောင့်... သမက်ဖြစ်သူ ကို စိတ်မသက်မသာနဲ့ ကြည့်ကာ... အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့လိုက်ရသည်။
" အဟင်း တခေတ် ကို ပညာပြချင်တယ်ပေါ့လေ။ပြလိုက်စမ်းပါ... တစ်ညလုံး တစ်ကိုယ်လုံးမှာရှိတဲ့ သွေးတွေကို ခြင်တွေကို ပေးလှူပြီးတော့ကို ပြလိုက်စမ်းပါ။တခေတ် က ဦးလေးကြီး ပြတဲ့ ပညာကို ဟောဒီ့က ခြင်ထောင်လေးနဲ့ အိပ်ရာထဲကနေ ဇိမ်လေးခံပြီး၊ကြည့်နေမယ် ဟုတ်ပြီလား။ဟွန့် "
တခေတ်သည် ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ ခြင်ထောင်မရှိ၊စောင်မရှိနဲ့ ကွေးကွေးလေး အိပ်နေတဲ့ ဦးလေးကြီး ကို မျက်စောင်းလေးနဲ့ ပြောဆိုပြီး...
ကိုယ်တိုင် ခင်းထား၊ထောင်ထားတဲ့ အိပ်ရာနဲ့ခြင်ထောင်ဝင်ပြီး... ခြင်တွေကြားမှာ ကွေးကွေးလေး အိပ်နေတဲ့ ဦးလေးကြီး ကို ကျေနပ်စွာနဲ့ ကြည့်ပြီး အိပ်လိုက်တော့သည်။
လုပ်ချင်တာ လုပ်ထားရပြီမို့...
တခေတ်အတွက် ဒီညဟာ အိပ်လို့အကောင်းဆုံး
ညတစ်ညပါပဲ။
.....
" ကျွတ် အား... ခေါင်းကိုက်လိုက်တာ။ညက သောက်တာ တော်တော် များသွားတာပဲ "
တိုက်, နိုးတာနဲ့ ငြီးစိစိဖြစ်နေတဲ့ ခေါင်းကြောင့်
အိပ်ရာထဲကနေ ခပ်ဖြေးဖြေးလေး ထလုိက်တယ်။
" ငါ ငါ အခု ဘယ်ကိုရောက်နေတာလဲ။အား... ငါ့နားထင်က နာ နာ... ချာ ချာတိတ် "
တိုက်, အိပ်နေတဲ့နေရာကနေ ထရင်းက...
အိပ်နေကျနေရာ မဟုတ်တာကို သတိထားမိလို့...
ပတ်ဝန်းကျင်ကို မျက်လုံးဝေ့၍ အကဲခတ်ကြည့်မိရာ။
ထထိုင်လိုက်တဲ့ ရှေ့တည့်တည့်က ထိုင်ခုံပေါ်မှာ
ပေါင်လည်လောက်ဂျင်းဘောင်းဘီတိုလေးနှင့်
တီရှပ်အဝါလေးကို ဝတ်ထားတဲ့ သူမက... ခြေကိုချိတ်၍ လက်ပိုက်လျက်ဖြင့်... ကိုယ့်အား မျက်ထောင့်နီတို့ဖြင့် စိုက်ကြည့်နေတာမို့... လန့်သွားရ၏။
" ကိုယ် ဒီကို ဘယ်လို ရောက်လာတာလဲ "
" ဘယ်လိုရောက်လာတယ်လို့လဲ ဦးလေးကြီး က... "
အေးစက်စက်နဲ့ ပြန်ဖြေတဲ့ သူမပုံစံလေးက...
ကိုယ်က သူမအပေါ် အမှားကြီးကြီး လုပ်ထားမိပြီဆိုတာကို သိသာစေသည်။ထိုအမှားက ဘာများလဲ လို့ အသည်းအသန် ပြန်စဥ်းစားမိ၏။စဥ်းစားကာမှ ခေါင်းထဲက ဘာမှကိုထွက်မလာတော့သည်။
" ကိုယ် ဘာမှမသိ ဖြစ်နေတယ် ချာတိတ် "
" အဲ့ဒါဆို ထပြီး၊ ပြန်တော့။အိမ်မှာ သူစိမ်းယောက်ျား ဧည့်သည့် လက်မခံဘူး "
" ပြန်မှာပါ။ ကိုယ့်ကို မနေ့ညက ချာတိတ် ခေါ်လာတာလား "
" ဟုတ်တယ်။ခေါ်လာချင်လို့တော့ မဟုတ်ဘူး။ဝိတ်တာ ဖုန်းဆက်ခေါ်လို့ ဘားကိုသွားတဲ့ အချိန်ကတည်းက လူတွေအ်ိပ်ချိန်ဖြစ်နေပြီ။ညဥ့်သန်းခေါင်ကျမှ ဦးလေးကြီး အိမ်ကိုလိုက်ပို့ရင်
အဘိုးကို အနှောက်အယှက် ဖြစ်မှာဆိုးလို့ ခေါ်လာခဲ့တာ။တခြား ဘာမှမရှိလို့ ပြန်တော့ "
" ကိုယ် ခေါင်းကိုက်နေတာ။မျက်နှာလေးသစ်ပါရစေ။ပြီးတာနဲ့ ပြန်ပါ့မယ် "
အတင်းနှင်နေတဲ့ သူမကြောင့် စောစောစီးစီး အသနားခံနေရသည့် ကိုယ့်အဖြစ်။
" မြန်မြန် လုပ်ပြီး၊ပြန် "
" ချာတိတ် မေမေရော... "
" အငယ်တွေကို မနက်ခင်းစာ မုန့်ထွက်ကျွေးရင်းနဲ့ စျေးထဲသွားကြတယ် "
" ဟုတ်လား။ကိုယ် အမြန် မျက်နှာသွားသစ် လိုက်အုံးမယ် "
" သွားလုပ်၊ပြီးတာနဲ့ အိမ်ကနေ လစ်တော့။မျက်စိရှူပ်တယ် "
ကိုယ့်ယောက်ျား ကို မျက်စိရှုပ်တယ်တဲ့လား။ဟွန့်နောက်ကျ ဒီယောက်ျားကို မျက်စိအောက်က အပျောက်မခံနိုင်ဖြစ်နေအောင် လုပ်ထားရမယ်။
တိုက်,စိတ်ထဲ၌ ပြောရင်း ခြေထောက်တောက်တွေ က မျက်နှာသစ်ဖို့ ရေချိုးခန်းဆီ သွားလိုက်သည်။တော်သေးသည်က အိမ်မှာ ယောက္ခမ ရှိမနေတာပင်။မဟုတ်ရင် မျက်နှာပူနေရမှာ။
" ဟာ... ငါ့နားထင်က ဘာဖြစ်တာတုန်း! "
နားထင်က အရမ်းနာနေလို့...
ရေချိုးခန်းထဲရောက်တာနဲ့ နံရံမှာရှိတဲ့ မှန်ရှေ့သွားရပ်ပြီး ကြည့်လိုက်ရာတွင်၊မြင်မကောင်းလောက်အောင် ရောင်ကိုင်းနေတဲ့ ဒဏ်ရာကြောင့်
တိုက်,မှာ ထိတ်လန့်တကြားဖြင့် ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ တွေးရင်းနဲ့... ကိုယ့်ဒဏ်ရာ ကိုယ့်ဟာကိုကြည့်ပြီး မျက်လုံးပြူးနေရ၏။
ဒဏ်ရာဘယ်လိုရတာလဲ သိချင်တာကြောင့်...
မျက်နှာအမြန်သစ်ပြီး၊ချာတိတ်မလေးဆီကို သွားလိုက်သည်။
.......ကဲ ရှည်ပါတယ်။ Shaer ပေးပါ။😁
မန့်လေးတွေ၊မနက်ဖြန် တေးရေးပေးမယ်။
#ကိုးအမရာမောင်
ရင္ခုန္ျခင္း၏ အဓိပၸါယ္
or
ဦးရဲ႕.... ခ်ာတိတ္
အခန္း (၃၀)
.
" ေမေမ တေခတ္ အျပင္ သြားလိုက္အုံးမယ္ "
ေဒၚသႏၲာ အခန္းထဲမွာ အိပ္ဖို႔ လုပ္ေနခ်ိန္...
သမီးမွ အခန္းထဲ ဝင္လာၿပီး ေျပာသည္။
" အျပင္ ဘာလုပ္ဖို႔လဲ။အိပ္ခ်ိန္ေတာင္ေရာက္ေနၿပီေလ ငါ့သမီး "
" ေမေမ့အခ်စ္ဆုံး သမက္ႀကီးက ဘားမွာ မူးေနလို႔ သြားေခၚရမယ္။ဝိတ္တာက အျမန္လာေပးဖို႔
ေျပာေနလို႔ တေခတ္ သြားလိုက္အုံးမယ္ ေမေမ "
" တစ္ေယာက္တည္းလား... ေမေမ အေဖာ္လိုက္ခဲ့ရမလား "
" အစ္ကိုၿဖိဳးသူ ကို ဖုန္းဆက္ထားတယ္ "
" ဟုတ္လား။ အဲ့ဒါဆိုလည္း အျမန္သြားေလ "
" ဟုတ္ကဲ့ "
တေခတ္,ေမေမ့ကို ေျပာၿပီးတာနဲ႕ အိမ္ကေန အျမန္ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။
...........
" အစ္ကိုၿဖိဳးသူ အခု လာေနတာ၊ဘယ္နားေရာက္ၿပီလဲ။တေခတ္ က ေရာက္ေနၿပီ "
" အစ္ကို ေနာက္ဆယ္မိနစ္ဆိုရင္ ေရာက္ၿပီ
တေခတ္ "
" အာ့ဆို တေခတ္ အရင္ဝင္ႏွင့္မယ္။အစ္ကိုၿဖိဳးသူ ေရာက္လာရင္ အထဲသာ ဝင္လာခဲ့လိုက္ေတာ့ "
" အင္း "
တေခတ္ ဖုန္းခ်ၿပီးတာနဲ႕ ဝိတ္တာ ၫႊန္ျပထားတဲ့ စားပြဲဝိုင္းဆီကို ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။
" ညီမေလးက ဒီအစ္ကို႔ကို လာေခၚတာလား "
တေခတ္ ဦးေလးႀကီးရွိေနတဲ့ စားပြဲဝိုင္း ေနရာကိုေရာက္ေတာ့... စားေပၚမွာ ဦးေလးႀကီးနဲ႕ ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ကာ... ေမွာက္ေနတဲ့ ဆက္ရဲ႕ပခုံးကို လႈပ္၍ ေခၚေနတဲ့ အစ္ကိုတစ္ေယာက္က
တေခတ္ကိုေမးလာတာပဲ ျဖစ္သည္။
" ဟုတ္ပါတယ္။အစ္ကို က ဆက္ ကို လာေခၚတာ ထင္္တယ္ "
" ဟုတ္တယ္။ ႏွစ္ေယာက္ က ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေသာက္ထားၾကလဲ မသိဘူး "
" ဘယ္ေလာက္ေသာက္ထားလဲဆိုတာထက္၊အေၾကာမတည့္တဲ့ ႏွစ္ေယာက္က တစ္ဝိုင္းတည္း အတူထိုင္ၿပီး၊ေမွာက္တဲ့အထိ ေသာက္ေနတာက
ထူးဆန္းေနတာ အစ္ကို "
" အဟင္း အစ္ကိုလည္း မေျပာတတ္ေတာ့ဘူး။အိမ္ျပန္ေခၚမွာမလား... "
" ဟုတ္တယ္ အစ္ကို။ဒါနဲ႕ေလ အစ္ကိုက ဆက္ရဲ႕... " အမ်ိဳးသားေလာင္းလားလို႔ ေမးမလို႔ကို
ႏူတ္က ေမးမထြက္ျဖစ္ေနသည္။
" အစ္ကို က ဆက္နဲ႕မၾကာခင္မွာ လက္ထပ္ေတာ့မယ့္ သူပါ။အစ္ကို႔နာမည္က ထြန္းလင္းယံသာ လို႔ ေခၚပါတယ္။အစ္ကိုယံလို႔ ေခၚရင္ရပါတယ္ ညီမ "
" ဟုတ္ကဲ့။ ညီမနာမည္က ေ႐ႊတေခတ္ ပါ။ဆက္နဲ႕က သူငယ္ခ်င္းေတြပါ။တေခတ္လို႔ ေခၚရင္ရပါတယ္ အစ္ကိုယံ "
" ဆက္သူငယ္ခ်င္းဆိုေတာ့... အစ္ကိုယံနဲ႕လည္း
သူငယ္ခ်င္းပဲေပါ့ ဟုတ္တယ္မလား... "
" အင္း... ဟုတ္တာေပါ့။အခုေတာ့ သူတို႔ကို အရင္ေခၚရမယ္ထင္တယ္ အစ္ကိုယံ "
" ဟုတ္တယ္ "
အဲ့ေနာက္ တေခတ္နဲ႕ အစ္ကိုယံသည္ ကိုယ့္လူကို
ေခၚဖို႔ လုပ္ရေတာ့သည္။
" ဆက္ "
" ဦးေလးႀကီး "
" ဘဲႀကီး ခင္ဗ်ား သိလား... "
" ဘာကိုလဲ... "
တေခတ္နဲ႕ အစ္ကိုယံက အမူးသမားႏွစ္ေယာက္ကို အိမ္ျပန္ေခၚဖို႔... သူတို႔ကို ပခုံးကေန လႈပ္၍ ေခၚလိုက္ကာမွ ႏွစ္ေယာက္က ေခါင္းမေထာင္၊
ခပ္ေမွးေမွးပြင့္လာတဲ့ မ်က္လုံးေတြနဲ႕ စကားထေျပာေနတာမို႔... တေခတ္နဲ႕ အစ္ကိုယံမွာ အမူးသမားႏွစ္ေယာက္ကို အသာၾကည့္ေနလိုက္သည္။
" သူတို႔ကေလ ကြၽန္ေတာ္တို႔က သိပ္ခ်စ္မွန္းသိလို႔
အနိုင္ယူေနၾကတာ အဲ့ဒါကို သိလား "
" သိတာေပါ့။အဲ့ဒါေၾကာင့္ပဲ ငါက ခ်ာတိတ္မေလး သူ႕အေမအိမ္ကို ဆင္းသြားတာကို လိုက္လည္းမေခၚ၊လိုက္လည္း မေခ်ာ့ဘဲထားထားတာ "
" ဒါဆို ဘဲႀကီးက ဆိုးတဲ့ ေကာင္မေလးကို တမင္ပညာျပေပးေနတာေပါ့ "
" သိပ္ဟုတ္တာေပါ့။ေနာက္ထပ္လည္း ပညာျပမယ့္ အစီအစဥ္ေတြမွ အမ်ားႀကီးက်န္ေသးတယ္ "
" အစ္ကိုယံ အရက္ပုလင္းနဲ႕ ေခါင္းကိုရိုက္ရင္
ေသနိုင္လား... "
" အင္း... ေသေတာ့မေသနိုင္ပါဘူး။လက္စျပင္းမွ
ေခါင္းကြဲၿပီး၊ေသြးထြက္ သတိေမ့႐ုံေလာက္ေပါ့။တေခတ္ က ဘာလို႔ ေမးတာလဲ "
" ပညာျပေနတာဆိုတဲ့ ဦးေလးႀကီးေခါင္းကို တစ္ခ်က္ေလာက္ ရိုက္ပစ္ခ်င္လာလို႔ "
" ရိုက္ေတာ့ မရိုက္မပါနဲ႕ ညီမရယ္။မူးေနတာဆိုေတာ့... ရိုက္လိုက္ရင္ ပိုမူးသြား! "
" ကြၽန္ေတာ္လည္း ခ်စ္မွန္းသိလို႔ ဆိုးေနတဲ့
ထြန္းလင္းယံသာဆိုတဲ့ ဘဲအိုႀကီးကို မွတ္ေလာက္ေအာင္ အခုကစၿပီး ေခြးထိုးထိုး၊က်ီးစားစား ပစ္ထားမလို႔ "
ယံ,မွာ ကိုယ္ေျပာေနတဲ့ စကားပင္မဆုံးေသး၊အာေလး၊လွ်ာေလးသံနဲ႕ ထေျပာလာတဲ့ ေကာင္ဆိုးေလးေၾကာင့္ ေျပာေနတဲ့ စကားကိုရပ္လိုက္ရသည္။
" က်ီးထိုးထိုး၊ေခြးစားစား မဟုတ္ဘူးလား ခြပ္!
ဟင္...! အစ္ကိုယံ "
တေခတ္ အမူးသမားဆက္ရဲ႕ေျပာင္းျပန္ေျပာေနတဲ့ စကားကို ေရ႐ြတ္ေနစဥ္၊တေခတ္ကို အရက္ပုလင္းနဲ႕ မရိုက္ဖို႔ေျပာတဲ့ အစ္ကိုယံမွ ဆက္ရဲ႕ေခါင္းကို အနီးရွိစားပြဲေပၚမွ အရက္ပုလင္းျဖင့္
ေကာက္ထုလိုက္ေလသည္။ဆက္ေခါင္းသည္လည္း စားပြဲေပၚကို ေမွာက္က်သြားေလသည္။
တေခတ္လည္း အစ္ကိုယံ၏ အမွတ္မထင္ လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ အရမ္းအံ့ၾသသြားရ၏။
ယံ,ကိုယ့္ကို ေခြးေရာ၊က်ီးေရာဆီမွာ ပစ္ထားဖို႔
အေတြးနဲ႕ေျပာေနတဲ့ အမူးသမားေလးေခါင္းကို စိတ္တိုတိုနဲ႕ အရက္ပုလင္းျဖင့္ ရိုက္ခ်လိဳက္၏။
" အႀကံတူတဲ့ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အစီအစဥ္အတြက္ ကမ္းေပ့လုပ္လိုက္ရေအာင္ မင္းက ေမွာက္သြားၿပီလား။အဲ့ေတာ့ ငါတစ္ေယာက္ တည္း ကမ္းေပ့လုပ္တာေပါ့။မိန္းမပူတူတူအဆိုးေလးကို ပညာျပမယ့္ အစီအစဥ္အတြက္ ကမ္း
ကမ္းေပ့ရမယ္ ေအ့ "
မပြင့္တဲ့မ်က္လုံးေတြနဲ႕ စားပြဲေပၚက အရက္ပုလင္းဆီ ဦးေလးႀကီး လက္လွမ္းခ်ိန္မွာေတာ့...
တေခတ္ရဲ႕လက္တစ္ဖက္သည္ ေလေပၚကို ေျမာက္တက္သြားေလသည္။
" ခြပ္! ဘုတ္ "
" တေခတ္ "
ယံ,မွာ ကိုယ့္ထက္ လက္ဆျပင္းျပင္းနဲ႕ ရိုက္ခ်လိဳက္တဲ့ ေကာင္မေလးေၾကာင့္... မ်က္လုံးပင္ျပဴးသြားရ၏။ဘယ္ေလာက္ေတာင္ လက္စျပင္းလဲဆိုရင္ ေကာင္မေလး၏လူရဲ႕ေခါင္းက စားပြဲေပၚကို ခပ္ျပင္းျပင္းက်သြားၿပီး၊ ရိုက္လိုက္တဲ့ နားထင္အေပၚနားက ခ်က္ခ်င္းကို ဖူးေရာင္လာေတာ့တာပင္။
" တေခတ္ အစ္ကိုေရာက္ၿပီ၊MDကို အစ္ကို ကားဆီတြဲေခၚသြားလိုက္မယ္ "
" ႀကိဳက္သလိုသာ လုပ္ "
တေခတ္ ဆူဆူေဆာင့္ေဆာင့္ေလးေျပာေတာ့...
အစ္ကိုၿဖိဳးသူက ဘာျဖစ္တာလဲ ဆိုသည့္ အၾကည့္နဲ႕ မ်က္လုံးျပဴးသြားေလ၏။ဦးေလးႀကီးနားထင္က ဖူးေရာင္လာတာကို ျမင္ေတာ့... အစ္ကိုၿဖိဳးသူ က တေခတ္ ကို မ်က္လုံးအျပဴးသားနဲ႕ ၾကည့္လာသည္။
" တေခတ္ ရိုက္ထားတာ။ကားထဲကိုေခၚသြားလိုက္ပါ "
" အင္း အင္း "
အစ္ကိုၿဖိဳးသူ က ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႕
ဦးေလးႀကီး ကို တြဲေခၚသြားေလသည္။
" အစ္ကိုတစ္ေယာက္တည္းရပါ့မလား။တေခတ္ပါ ကူတြဲေပးမယ္ "
" ေက်းဇူးပါ တေခတ္ "
ဆက္ကိုတစ္ေယာက္တည္း မနိုင္တနိုင္နဲ႕ တြဲကာ
ကားဆီကေခၚဖို႔လုပ္ေနတာမို႔... ကားဆီေရာင္တဲ့အထိ ကူေပးလိုက္သည္။
ကားဆီေရာက္ေတာ့လည္း သတိမရွိေတာ့တဲ့
အမူးသမားဆက္ကို ကားထဲမနည္းထည့္ရေသးသည္။
" ေက်းဇူးပါ တေခတ္။အစ္ကို သြားေတာ့မယ္ "
" ဟုတ္ကဲ့။ ဂ႐ုစိုက္သြားပါ အစ္ကိုယံ "
" အင္း "
အစ္ကိုယံ ကားေမာင္းထြက္သြားေတာ့မွ...
တစ္ဖက္က အစ္ကိုၿဖိဳးသူရဲ႕ကားဆီကို သြားရသည္။အစ္ကိုၿဖိဳးသူက တကၠစီနဲ႕လာၿပီး ဦးေလးႀကီးကားနဲ႕ တေခတ္တို႔ ျပန္ရမွာျဖစ္သည္။ကားပိုင္ရွင္အမူးသမား ဦးေလးႀကီး က ကားေနာက္ခန္းမွာ ေနရာအျပည့္ယူထားသည္မို႔... တေခတ္သည္ ကာားေရွ႕ခန္းမွသာ ထိုင္လိုက္သည္။
အျမင္ကပ္လို႔ အမူးသမားကို တေခတ္ တစ္ခ်က္ေလးေတာင္မၾကည့္ေပ။
" MD ကို စိတ္ဆိုးေနတာလား ညီမ "
" စိတ္ဆိုးတယ္ဆိုတာထက္ကို ပိုတယ္။ျဖစ္နိုင္ရင္ လမ္းေဘးမွာေတာင္ ပစ္ထားခဲ့လိုက္ခ်င္တာ။အဲ့လိုလုပ္လို႔ မျဖစ္လို႔ ဒီတိုင္းေနေနရတာ "
" အဟင္း... အစ္ကို႔ညီမက MDကို ေတာာ္ေတယ္စိတ္ဆိုးေနတာပဲ။ဒါနဲ႕ေလ MDကို ဒီည အိမ္လိုက္ပို႔လို႔ေတာ့ မျဖစ္ေလာက္ဘူး ညီမ "
" ဘာျဖစ္လို႔လဲ အစ္ကိုၿဖိဳးသူ "
" အိမ္ေခၚသြားရင္၊တေခတ္အဘိုးက MDမူးလာတာကို သိရင္၊စိတ္ဆိုးလိမ့္မယ္။ၿပီးေတာ့ ညအခ်ိန္မေတာ္ႀကီး အိမ္ျပန္ေခၚသြားရင္၊အေဒၚတင္တို႔လည္း ထေနရမွာ "
အစ္ကိုၿဖိဳးသူ ေျပာတာလဲ ဟုတ္သည္။အဘိုးက
တေခတ္ အိမ္ကေနဆင္းလာလို႔ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတာ။ဦးေလးႀကီး မူးလာတာကိုပါ သိရင္
ေတာ္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနမွာ။
" အာ့ဆို ဘယ္လိုလုပ္မလို႔လဲ အစ္ကိုၿဖိဳးသူ "
" ဒီတစ္ညေတာ့ ညီမအိမ္ကိုပဲ ေခၚၿပီး၊သိပ္လိုက္ပါ။မနက္က်ရင္ အစ္ကို အေစာႀကီးလာၿပီး
MDကိုေခၚပါ့မယ္ "
အတူမေနခ်င္လို႔ အိမ္ကေန ဆင္းလာပါတယ္ဆိုမွ ကိုယ္ေနတဲ့ အိမ္ကိုေခၚသြားရမယ္တဲ့လား။အဲ့လူႀကီးနဲ႕ ငါက ဘယ္လိုေရစက္ႀကီးလဲ။
" တေခတ္ ဘာေတြ ေတြးေနတာလဲ။MDကိုေခၚသြားေပးမယ္မလား... "
" တျခားနည္းမရွိေတာ့လည္း... တေခတ္ပဲ ေခၚသြားရမွာေပါ့ "
" ဟို MDနားထင္က ေရာင္ေနတာကေလ ဘယ္လိုျဖစ္... "
" တေခတ္ အရက္ပုလင္းနဲ႕ ရိုက္ထားတာ "
ၿဖိဳးသူ စကားပင္မဆုံးေသး၊ျဖတ္ေျပာလာတဲ့
တေခတ္စကားေၾကာင့္ မ်က္လုံးပင္ျပဴးသြား၏။
" ဘာ! ညီမ ရိုက္တာ။ဘာလို႔လဲ... ဘာျဖစ္လို႔လဲ
ညီမ "
" အျမင္ကပ္လို႔ "
ၿဖိဳးသူ ကားေမာင္းေနရင္းက ေဘးက သူေဌးကေတာ္ေပါက္စေလးကို အထိတ္တလန့္ျဖင့္ ၾကည့္မိ၏။စိတ္ထဲမွာလည္း လက္သံေျပာင္တဲ့ သူေဌးကေတာ္ေပါက္စေလးေၾကာင့္ MDအတြက္
ရင္ေလးသြားမိ၏။
ႏွစ္ေယာက္သား စကားမ်ား၊ရန္ျဖစ္တိုင္းသာ အခုလို အရိုက္ခံေနရမယ္ဆိုရင္၊MD ဘဝက
တကယ့္ကို မေတြးရဲစရာပင္။
မနက္နိုးလာရင္၊စိတ္ႀကီးသူနဲ႕ လက္သံေျပာင္သူႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ျပင္းထန္းတဲ့ စစ္ပြဲကို ႀကိဳတင္ေတြး၍ မ်က္လုံးထဲပုံေဖာ္ၾကည့္မိေလေတာ့....
ၿဖိဳးသူ ကားေမာင္းေနရင္ ၾကက္သီးေတြပင္ထလာ၏။
..
" သမီးတေခတ္ ေမာင္ေနတိမ္တိုက္ နားထင္က
ဘာျဖစ္တာလဲ။နီရဲၿပီး ေရာင္ေနပါလား "
" ဘာမွမျဖစ္ဘူး။တေခတ္ ရိုက္ထားတာ "
" ရိုက္ထားတာ၊ဘာ ဘာလို႔လဲ သမီး "
ေဒၚသႏၲာမွာ သမီးျဖစ္သူ စကားေၾကာင့္ အထိတ္တလန့္ ျဖစ္သြားရသည္။
" အျမင္ကပ္လို႔ "
" အမေလး... ျမတ္စြာဘုရား၊ေယာက္်ားကို အျမင္ကပ္တာနဲ႕ ရိုက္ရတယ္လို႔... ညည္းေလးက
လူၾကမ္းမေလးလား... ေ႐ႊတေခတ္ "
" ေမေမကလည္း အေၾကာင္းအရာ ေသခ်ာမသိေသးဘဲနဲ႕ တေခတ္ကိုပဲ ဆူေနေတာ့တာပဲ။အစ္ကိုၿဖိဳးသူ ျပန္ေတာ့ေလ။ေနာက္ေတာင္က်ေနၿပီ "
ေမေမဆက္ၿပီး ဆူေနမွာဆိုးတာေၾကာင့္ တေခတ္
အိမ္ထဲအထိ ဦးေလးႀကီးကို လိုက္ပို႔ေပးၿပီး မျပန္ေသးတဲ့ အစ္ကိုၿဖိဳးသူ ကို စကားလွည့္ေျပာလိုက္သည္။
" ဒါဆို အစ္ကို ျပန္ေတာ့မယ္ ညီမ "
" ဟုတ္ကဲ့။ ဒီေန႕အတြက္ ေက်းဇူးပါ အစ္ကိုၿဖိဳးသူ "
" အင္း "
အစ္ကိုၿဖိဳးသူ က ဦးေလးႀကီး ကို အိမ္ထဲအထိ အေရာက္ပို႔ေပးၿပီးမွ ျပန္သြားေလသည္။
" သမီး ေမာင္ေနတိမ္တိုက္ အိပ္ဖို႔ အိပ္ရာခင္းေပးရေအာင္ "
" မလိုဘူး ေမေမ "
" ဘာမလိုတာလဲ။ေမာင္ေနတိမ္တိုက္ အိပ္ဖို႔ အိပ္ရာခင္းေပးရမွာေပါ့ "
.
ေဒၚသႏၲာ အိမ္ေရွ႕ၾကမ္းျပင္မွာ ခင္းထားတဲ့ ဖ်ားတစ္ခ်ပ္ေပၚမွာ ဒီတိုင္းလွဲၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ သမက္ျဖစ္သူကို ၾကည့္ၿပီးေျပာေတာ့...
" ဦးေလးႀကီး က တေခတ္ ေယာက္်ားပါ။တေခတ္ ပိုင္ဆိုင္တဲ့ လူကို တေခတ္သေဘာအတိုင္း
လုပ္ခြင့္ရွိတယ္ ေမေမ။အာ့ေၾကာင့္ ေမေမ့ကို တေခတ္တို႔ၾကား ဝင္မပါဖို႔ ေတာင္းဆိုပါတယ္။ဦးေလးႀကီးကို တေခတ္ၾကည့္လုပ္လိုက္မွာမို႔... ေမေမ က သြားအိပ္ပါေတာ့ "
" သမီး... "
" သြားအိပ္ပါေတာ့ ေမေမ ေနာ္ "
" ဟင္း... ဒီကေလးနဲ႕ေတာ့ ခက္ပါရဲ႕ကြယ္ "
ေဒၚသႏၲာမွာ အေမျဖစ္သူကို အိပ္ခန္းဆီ အတင္းတြန္းပို႔ေနတဲ့ သမီးျဖစ္သူေၾကာင့္... သမက္ျဖစ္သူ ကို စိတ္မသက္မသာနဲ႕ ၾကည့္ကာ... အိပ္ခန္းထဲ ဝင္လာခဲ့လိုက္ရသည္။
" အဟင္း တေခတ္ ကို ပညာျပခ်င္တယ္ေပါ့ေလ။ျပလိုက္စမ္းပါ... တစ္ညလုံး တစ္ကိုယ္လုံးမွာရွိတဲ့ ေသြးေတြကို ျခင္ေတြကို ေပးလႉၿပီးေတာ့ကို ျပလိုက္စမ္းပါ။တေခတ္ က ဦးေလးႀကီး ျပတဲ့ ပညာကို ေဟာဒီ့က ျခင္ေထာင္ေလးနဲ႕ အိပ္ရာထဲကေန ဇိမ္ေလးခံၿပီး၊ၾကည့္ေနမယ္ ဟုတ္ၿပီလား။ဟြန့္ "
တေခတ္သည္ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ ျခင္ေထာင္မရွိ၊ေစာင္မရွိနဲ႕ ေကြးေကြးေလး အိပ္ေနတဲ့ ဦးေလးႀကီး ကို မ်က္ေစာင္းေလးနဲ႕ ေျပာဆိုၿပီး...
ကိုယ္တိုင္ ခင္းထား၊ေထာင္ထားတဲ့ အိပ္ရာနဲ႕ျခင္ေထာင္ဝင္ၿပီး... ျခင္ေတြၾကားမွာ ေကြးေကြးေလး အိပ္ေနတဲ့ ဦးေလးႀကီး ကို ေက်နပ္စြာနဲ႕ ၾကည့္ၿပီး အိပ္လိုက္ေတာ့သည္။
လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ထားရၿပီမို႔...
တေခတ္အတြက္ ဒီညဟာ အိပ္လို႔အေကာင္းဆုံး
ညတစ္ညပါပဲ။
.....
" ကြၽတ္ အား... ေခါင္းကိုက္လိုက္တာ။ညက ေသာက္တာ ေတာ္ေတာ္ မ်ားသြားတာပဲ "
တိုက္, နိုးတာနဲ႕ ၿငီးစိစိျဖစ္ေနတဲ့ ေခါင္းေၾကာင့္
အိပ္ရာထဲကေန ခပ္ေျဖးေျဖးေလး ထလုိက္တယ္။
" ငါ ငါ အခု ဘယ္ကိုေရာက္ေနတာလဲ။အား... ငါ့နားထင္က နာ နာ... ခ်ာ ခ်ာတိတ္ "
တိုက္, အိပ္ေနတဲ့ေနရာကေန ထရင္းက...
အိပ္ေနက်ေနရာ မဟုတ္တာကို သတိထားမိလို႔...
ပတ္ဝန္းက်င္ကို မ်က္လုံးေဝ့၍ အကဲခတ္ၾကည့္မိရာ။
ထထိုင္လိုက္တဲ့ ေရွ႕တည့္တည့္က ထိုင္ခုံေပၚမွာ
ေပါင္လည္ေလာက္ဂ်င္းေဘာင္းဘီတိုေလးႏွင့္
တီရွပ္အဝါေလးကို ဝတ္ထားတဲ့ သူမက... ေျခကိုခ်ိတ္၍ လက္ပိုက္လ်က္ျဖင့္... ကိုယ့္အား မ်က္ေထာင့္နီတို႔ျဖင့္ စိုက္ၾကည့္ေနတာမို႔... လန့္သြားရ၏။
" ကိုယ္ ဒီကို ဘယ္လို ေရာက္လာတာလဲ "
" ဘယ္လိုေရာက္လာတယ္လို႔လဲ ဦးေလးႀကီး က... "
ေအးစက္စက္နဲ႕ ျပန္ေျဖတဲ့ သူမပုံစံေလးက...
ကိုယ္က သူမအေပၚ အမွားႀကီးႀကီး လုပ္ထားမိၿပီဆိုတာကို သိသာေစသည္။ထိုအမွားက ဘာမ်ားလဲ လို႔ အသည္းအသန္ ျပန္စဥ္းစားမိ၏။စဥ္းစားကာမွ ေခါင္းထဲက ဘာမွကိုထြက္မလာေတာ့သည္။
" ကိုယ္ ဘာမွမသိ ျဖစ္ေနတယ္ ခ်ာတိတ္ "
" အဲ့ဒါဆို ထၿပီး၊ ျပန္ေတာ့။အိမ္မွာ သူစိမ္းေယာက္်ား ဧည့္သည့္ လက္မခံဘူး "
" ျပန္မွာပါ။ ကိုယ့္ကို မေန႕ညက ခ်ာတိတ္ ေခၚလာတာလား "
" ဟုတ္တယ္။ေခၚလာခ်င္လို႔ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ဝိတ္တာ ဖုန္းဆက္ေခၚလို႔ ဘားကိုသြားတဲ့ အခ်ိန္ကတည္းက လူေတြအ္ိပ္ခ်ိန္ျဖစ္ေနၿပီ။ညဥ့္သန္းေခါင္က်မွ ဦးေလးႀကီး အိမ္ကိုလိုက္ပို႔ရင္
အဘိုးကို အေႏွာက္အယွက္ ျဖစ္မွာဆိုးလို႔ ေခၚလာခဲ့တာ။တျခား ဘာမွမရွိလို႔ ျပန္ေတာ့ "
" ကိုယ္ ေခါင္းကိုက္ေနတာ။မ်က္ႏွာေလးသစ္ပါရေစ။ၿပီးတာနဲ႕ ျပန္ပါ့မယ္ "
အတင္းႏွင္ေနတဲ့ သူမေၾကာင့္ ေစာေစာစီးစီး အသနားခံေနရသည့္ ကိုယ့္အျဖစ္။
" ျမန္ျမန္ လုပ္ၿပီး၊ျပန္ "
" ခ်ာတိတ္ ေမေမေရာ... "
" အငယ္ေတြကို မနက္ခင္းစာ မုန့္ထြက္ေကြၽးရင္းနဲ႕ ေစ်းထဲသြားၾကတယ္ "
" ဟုတ္လား။ကိုယ္ အျမန္ မ်က္ႏွာသြားသစ္ လိုက္အုံးမယ္ "
" သြားလုပ္၊ၿပီးတာနဲ႕ အိမ္ကေန လစ္ေတာ့။မ်က္စိရႉပ္တယ္ "
ကိုယ့္ေယာက္်ား ကို မ်က္စိရႈပ္တယ္တဲ့လား။ဟြန့္ေနာက္က် ဒီေယာက္်ားကို မ်က္စိေအာက္က အေပ်ာက္မခံနိုင္ျဖစ္ေနေအာင္ လုပ္ထားရမယ္။
တိုက္,စိတ္ထဲ၌ ေျပာရင္း ေျခေထာက္ေတာက္ေတြ က မ်က္ႏွာသစ္ဖို႔ ေရခ်ိဳးခန္းဆီ သြားလိုက္သည္။ေတာ္ေသးသည္က အိမ္မွာ ေယာကၡမ ရွိမေနတာပင္။မဟုတ္ရင္ မ်က္ႏွာပူေနရမွာ။
" ဟာ... ငါ့နားထင္က ဘာျဖစ္တာတုန္း! "
နားထင္က အရမ္းနာေနလို႔...
ေရခ်ိဳးခန္းထဲေရာက္တာနဲ႕ နံရံမွာရွိတဲ့ မွန္ေရွ႕သြားရပ္ၿပီး ၾကည့္လိုက္ရာတြင္၊ျမင္မေကာင္းေလာက္ေအာင္ ေရာင္ကိုင္းေနတဲ့ ဒဏ္ရာေၾကာင့္
တိုက္,မွာ ထိတ္လန့္တၾကားျဖင့္ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ ေတြးရင္းနဲ႕... ကိုယ့္ဒဏ္ရာ ကိုယ့္ဟာကိုၾကည့္ၿပီး မ်က္လုံးျပဴးေနရ၏။
ဒဏ္ရာဘယ္လိုရတာလဲ သိခ်င္တာေၾကာင့္...
မ်က္ႏွာအျမန္သစ္ၿပီး၊ခ်ာတိတ္မေလးဆီကို သြားလိုက္သည္။
.......ကဲ ရွည္ပါတယ္။ Shaer ေပးပါ။😁
မန့္ေလးေတြ၊မနက္ျဖန္ ေတးေရးေပးမယ္။
#ကိုးအမရာေမာင္