"You know what? Iiwan na kita dito!"
Pagkatalikod ko pa lang ay hinatak na naman niya ako paharap habang tatawa-tawa. How can he be this so handsome while still laughing at me? This sexy beast! Kanina pa siya ganiyan! Just because of his damn name!
He didn't let me go, but pushed me forward instead, right at the door of a computer store. Kuryoso pa kaming tinignan ng security guard at sa mukha pa lang ay sigurado akong ang nasa utak na niya sy naglalandian kami!
"We'll shop flash drive. Napuno mo na 'yung flash drive ko." he laughed again.
Agad ko siyang hinarap. "So kasalanan ko pa na napuno 'yon?! It was your activities!
He just smiled like a beast. Wala yata time na hindi kami nag-aaway ng isang araw. Annoying me is his ultimate hobby. Pinaglalaruan niya nga ako minsan pero hindi sa way na ginagawa niya sa mga babae niya noon!
"Kasalanan nga ng activities," tinulak na nga niya ako tuluyan sa loob. "Baby, let's not fight."
"Paano tayo hindi mag-aaway? Napupuno nga 'yung flash drive, tao pa kaya?" I rolled my eyes at him before walking away from him.
Sumunod rin ito sa akin na parang wala lang sa kaniya ang pinagsasabi ko. He just can't stop smiling with everything that's going on! I sat back on a client chair and watched him inspect the keyboards in the wall cabinets.
Keyboards? I thought flash drive lang?
"I like the white one. May nakatago bang ibang version na ganiyan?" he asked seriously.
The guy clapped his hand once "Yes po! We have other versions too that-"
"I don't need other versions. I just need this white one." pagputol niya dito.
"Ah-okay po sir! Kukunin ko lang po." naawkwarda'n na sagot ng lalaki.
Mabilisan itong kumilos papunta sa bodega at iniwan kaming dalawa doon. He then again faced me who's crossing legs while smirking.
"Akala ko ba flash drive?" Tinaasan ko siya ng kilay.
Nag-squat ito sa harapan ko. "Nahumaling ako sa keyboards e."
Narinig ko ang tawa niya ng inikot ko ulit ang mata ko. Ipinatong pa niya ang dalawang braso niya sa hita ko.
"You?" Tumitig ito sa akin. "Do you want to buy anything?"
"Huwag mo akong sinasabihan ng ganiyan, Razen. Baka ipabili ko ay laptop."
"Bibilhin ko." he quickly replied.
"'Yung Macbook ang gusto ko." pagsama ko sa pangtrip niya sa akin.
"Choose. Air or Pro?" Tumayo na ito para lumapit sa may Macbook na naka-display.
"Air." I smirked.
Ngunit nawala rin 'yon ng makita ko ang sumunod na ginawa niya. Napalapit agad ako sa kaniya at sinubukang hilahin siya.
"I'll buy this MacBook Air too." he was telling it now to the guy who just came back from the storehouse.
"Razen! I'm just joking alright!" mariin kong sabi.
"But I'm not joking." he took a glanced at me. "Get me that. l'll pay right a way."
Nanlaki na ng lubusan ang mata ko. That freaking cost much! Hindi nga ako makabili ng akin kasi medyo nasasayangan ako sa price niya! Pero siya parang walang pakialam na magwaldas ng ganoong pera!
Nang umalis na ang lalaki upang kunin ang nakatagong stock nila ay hinablot ko ng marahas ang uniporme niya at pinaharap sa akin. Tinaasan niya lang ako ng kilay at hinawakan ang kamay kong nakasabit sa kaniya.
"Hindi mo 'yon bibilhin." seryoso kong ani.
"I'm gonna buy it." determinado niyang sabi.
"Razen kasi! Ang mahal! Tsaka nagjojoke lang naman ako!" I said flatly.
He lazily stared at me. "Then don't joke next time- kasi susundin ko talaga ang mga gusto mo."
The hell? He had the money to buy MacBook for me but he can't buy it for himself?! Sinabi niya noon na hindi siya nagwawaldas ng pera kaya nga gusto niyang pabayaran sa amin ang ginawa namin sa laptop niya! Pero heto siya at binibilhan ako ng MacBook?!
Ipinikit ko kaonti ang mata ko at ipinakita ang kamay ko, kinukuha ang atensyon niya. "Teka lang. You told me before that money is not easy to find! Kaya nga hindi ka makabili ng sarili mong laptop diba?!"
I saw him blinked his eyes countlessly on me. Natigilan yata ng marinig ang sinabi ko. It's true! Hindi ko pa din 'yon makalimutan, 'yung sinabi niyang wala siyang pera kaya kakailanganin namin siyang bayaran!
This asshole! A playboy! A liar!
"Don't tell me you have money all this time!" I shrugged at him. "Baka nga hindi mo na ako kailangang gumawa ng tasks mo kasi kaya mo naman talaga ah?!"
What do I expect? They're fucking rich! They can do what they want to do in life!
Napalunok ito at agad na umapila. "I badly need your help. Alam ko naman pero nakukulangan ako ng time."
"Then do a time management!" Singhal ko.
"Y-yes, I am doing it. Nakaka-adjust na ako paunti-unti. Nawalan lang ako ng oras because... uh... you know... I party before." dahan-dahan niyang ani. "But I already cut that hobby of mine, so please help me."
I arched a brow. "I won't help you unless you," I pointed at the retail clerk who's already fixing the MacBook he ordered. "Cancel that order."
Bumagsak ang balikat niya pero tumango din pagkatapos. Napipilitan pa yata siyang magpunta sa cashier at sabihin 'yon. I just waited him in the corner. Nginitian ko siya pagkabalik niya pero sumimangot lang ito sa akin.
"Buy the flash drive you're talking about na," sabi ko sa kaniya.
"Okay," para niyang batang sagot sa akin.
He went a to ask for a moment. Nang makabili na ito ay umalis na rin kami sa shop na 'yon. Nagpahatak na lang ako sa kaniya sa kung saan niya gustong pumunta. Natigil kami sa tapat ng isang mamahaling restaurant ng may nagmessage sa kaniya.
"Nonsense," iritado niyang sabi at binalik ulit sa bulsa niya ang telepono.
We were about to walk back to the parking lot when someone from our back shouted. Nanggaling 'yon sa may restaurant. Sabay kaming napalingon ni Razen at nakita ang hindi pa katandaang babae. She's somewhere in 40's if I'm not mistaken.
Napakaputi nito katulad ni Razen. She has a brown hair and was wearing a dress. She waved her hands to us.
Kumunot ang noo ko at bumaling kay Razen. "K-kilala mo?"
"She's my mom." he chuckled and pulled me back to the restaurant.
What?! Mommy niya 'yon! I know his parents name but I don't know their face! Nakakahiya! Tinanong ko pa naman sa kaniya! And God! We are holding hands! Sinubukan ko 'yun tanggalin pero mas hinigpitan niya pa!
"Anak, I didn't know you were here," her mom said in the calmest way. "And... you're with someone.." binaling niya ang atensyon nito sa akin at ngumiti.
Razen look at me. "This is Ashira mom."
"Hello po." I politely greeted.
Ni-head to foot ako ng mommy niya. Bigla akong nakaramdam ng hiya dahil doon. "Salamat naman at sa awa ng Diyos at sa tulong ni Ashira ay nagbago ka na."
Napakurap-kurap ako. Ano bang meron? Bakit ako?
"Mom.." pigil ni Razen sa kaniyang ina.
"Alam mo kasi anak," ako ang kinakausap niya. "Etong si Draze, babaero. He goes clubbing with so many girls and I know you know that too. Nagulat nga ako ngayon dahil hindi na mga babaeng kulang na lang ay ilabas na ang kaluluwa ang mga kasama niya."
I bit my lower lip and looked at Razen who's getting headaches from his mom stories.
"Mommy, I've told you before that I'm changing my habits." apila ni Razen.
"Yeah, I heard you son but I just couldn't believe it. Kahit pa sinabi ni Dion sa akin 'yon." talak ng mommy niya.
Sa mga nahahagip kong news, ang alam ko ay may kapatid si Razen na nasa elementary pa lang at may kapatid din na nasa med school.
"Let's talk inside na lang, halina kayong dalawa." tawag niya sa amin.
Pumasok kaming dalawa ni Razen. Mas lalo pa akong nahiya ng malaman narito ang daddy niya. 'Yung Mayor sa town nila. Gusto ko na lang umalis! Hindi ko naman kasi inaasahan na magkikita kami ng parents niya.
"G-good afternoon po sir," I shyly said to his father when we arrived at their table.
Natawa lang ito sa akin at umiling. "You're too formal anak. Just call me Tito."
Nahihiya akong tumango sa kaniya. Naupo ako sa may tabi ni Razen at magkatabi naman ang mag-asawa. Hihinintay pala nila ang order nila. Nagpadagdag na lang ang mga ito ng two servings at pagkain para sa amin. I can't believe, I'm in front of them! Kumakain ako kasama ang mga kilalang politiko dito sa amin.
"May binili daw kasi sila diyan sa taas kaya niyaya ko na silang maglunch." kwento ng mommy.
Tumango-tango naman ang daddy niya bago lumingon sa katabi ko. "Razen, nakahanap ka na ba pala ng magdedesign sa party ng kapatid mo?"
"Oo nga pala. That will be held in a month na." singit ni Tita.
I think if it's a big party kailangan talaga a month or more para sa paghahanda. If I'm not mistaken the party will be in mid November. Paniguradong madaming aayosin from the venue to the foods and more.
"Ashira can do that." napalingon agad ako sa kaniyang umiinom lang ng tubig.
"Huh?" naguguluhan ko ng tanong.
"Ah right! You're good at everything diba hija? I also saw your different fashion designs during fashion months at your school. Ikaw din ang nagdedesign sa mga events na ang gaganda!" masayang sabi ng mommy niya.
"Hindi naman pala problema. Nandiyan naman ang girlfriend ni Razen. They can both do that together." his dad added.
"P-po, hindi naman po ako desi-"
"Hija, don't worry, tutulong kami tsaka yung designs lang for venue ang gagawan mo!" excited na excited na sabi ng mommy niya.
Tumingin ako kay Razen pero ngisi lang ang sinagot niya sa akin. Argh! Nakakainis siya! Super!
"Please Ash," Razen's mom beg.
I sighed. "Okay po. Ano po bang theme?"
"Yes!" her mom clapped in an elegant way. "He's turning 8 year old. So, maybe Roblox themes will do."
"I will be there with you." Razen whispered to me.
"Free ka ba sa weekends and sembreak niyo hija?" Tanong naman 'yon ng daddy niya.
"O-opo, pero baka sa last week ng sembreak po," natigil ako. "Baka hindi na po ako makapunta."
May plinaplano na kasi akong pupuntahan dahil Sa November 2 na ang birthday ko. I'm planning to take a break.
"l'll be doing important things also that week dad," mababa ang boses ni Razen. "So, she'll just continue coming to our house after the sembreak I guess?"
My mind process a bit. House? Coming? Pupunta ako doon?
"She's confused, Caren. Tell her." wika ng daddy niya kay Tita.
"Oh yes! That's why we're asking you hija para ma set natin ang planning. You will go to our house, ipapakuha kita sa driver namin and also send you back home safely. Para makita mo ang venue and to start the design."
"If that's just okay with you hija," dagdag ng mommy niya.
Hindi ko alam kung nag-isip ba ako o ano pero naramdaman ko na lang ang sarili kong tumatango-tango sa sinasabi ng mommy niya. I am too shy to reject it, their known for their high profiles. Besides, I've already finished re-writing my notes for the resume of classes in November 3.
Kaonti na lang rin ang gagawin ko for school kaya free na ako magpunta in weekends. Magrereview na lang ako for exam dahil 'yon ay nakaschedule before sembreak atsaka sa second week ng sembreak naman ay magtutuon naman ako para sa birthday ko.
Tapos sa first week ng sembreak at weekends ay pupunta ako sa bahay nila Razen. The schedule is fix!
Ang kakailanganin ko na lang gawin kasi for school ay ang isang transfertask ko na scrapbook. Magdidikit na lang ako at lalagyan ng kaonting design dahil tapos na ako sa paggawa ng cover. 'Yon na lang ang transfertask na hindi ko nagagawa dahil 'yung iba ay group na at natapos ko na.
While my other classmates are still on their second and third transfertasks. Gusto ko sana silang tulungan ngunit may gagawin na naman pala ako this weekends. Atsaka mayroon pa akong gagawin para kay Razen na mga kailangan niyang ipasa.
"Okay, so l'll just see you in the weekend hija. Alis na kami ni Tito mo Dominic." Pagkatapos naming kumain ay nagpaalam na sila para umattend ng meeting sa Capitol.
Tumayo kaming dalawa ni Razen.
"Ingat po kayo." I showed my smile.
"You too, we'll go now son." maglalakad na sana silang dalawa ng tumigil ulit ang mommy niya at bumaling sa amin. "Go home after. Walang magbabantay sa kapatid mo."
"Yeah mom." he just boredly answered.
Umalis na din kami ng makaalis sila. Nagpalamig lang kami saglit bago niya ako hinatid sa may sakayan namin. May tinake-out pa pala itong pagkain para kay mama. Ngunit 'yung pagkain na 'yon ay parang kasama na rin akon dahil sa dami.
"Razen, this is a lot! Dalawa lang kami ni mama!" pakikipagtalo ko sa kaniya.
"You can reheat that and have it for the next morning. Para hindi na kayo magluto." he said lowly.
"Fine," I said in my usual voice. "May pupuntahan ka pa?"
Ilang minuto pa bago ito sumagot dahil sa pag-iisip. "Wala na. Why?"
"Text me when you're home." I said and went to the inside of the tricycle.
Papaandar na ito ng sumilip si Razen na nakangiti. "Text me too."
Inirapan ko siya pero tumawa lang at nag flying kiss pa! My heart was uncontrollably beating so hard by his sudden presence. Hanggang sa makauwi ako ay hindi matigil ang kalabog nito. It just won't stop.
Nakita ko na lang ang aking sarili na gumagawa ng message para sa kaniya. I sent him a message that I'm already home. Hindi pa ito nagreply, marahil nasa biyahe pa rin. Their house is an hour drive from the capital of the province.
Malayo ang bahay nila kaya hindi ko maintindihan kung bakit niya ginustong mag-aral dito, pero normal din naman 'yon para sa mga college student na tulad niya. 'Yung iba pa ay nag-Mamaynila.
Razen:
I'm at our house now.
Nang matanggap ko na ang message niya ay gumawa na ako ng gawaing bahay. Sa kauna-unahang pagkakataon, nagtetext ako habang gumagawa ng mga chores ko. I should just tell Razen to stop but I'm pretty having fun with this. Damn!
Kinaumagahan ay nagkita ulit kami hindi dahil sa pinapagawa niya kundi dahil sa gusto niya. He even wanted to pick me up at my room but I told him no because I don't want people digging deeper to whatever we have.
By now, alam ko na, na mayroon silang kutob-kutob dahil sino ba naman ang hindi kung palagi kaming magkasama! Even the prof already know it! 'Yung mga chismosa pa kayang estudyante?!
"How old are you in here?" Tanong niya habang hawak-hawak ang picture ko noong bata ako.
"Six." Pagkasabi non ay hinablot ko na 'yon.
Idinikit ko ito sa ginagawa 'kong scrapbook. At as usual nasa may library na naman kami.
"You look adorable but you're more adorable now." tumabi ito sa akin at inilapit ang mukha sa may scrapbook ko.
Isang pulgada na lang ay maaari na kaming maghalikan dahil sa ginagawa niya kaya ako na ang lumayo para hindi 'yon mangyari.
"Wala ka bang pasok Razen?" I curiously asked him because it was already an hour when he arrived yet he's still not leavjng! "Are you cutting classes again?"
"No! Wala lang talaga 'yung prof namin." he quickly replied.
Matalim ko siyang tinignan. "Siguraduhin mo lang."
"Yes po, President!" sumaludo pa ito sa akin.
"Isaksak mo 'to doon sa may corner." Binigay ko sa kaniya ang glue gun.
It's a good thing the library is open for us to do this tasks. Basta lang alam namin mag-ayos pero depende rin kasi sa ibang librarian. 'Yung iba kasi ay sobrang strict at ayaw ang makalat na library. Minsan nga muntik na akong napagalitan!
Pumuwesto kami sa may socket at doon na lang nagpsyahan na taposin ang scrapbook ko. Razen even helped me in pasting it and designing.
Nakafocused lang ako sa paggugupit ng maramamdan ko ang kamay niyang sumagi sa may leeg ko. "Let me tie your hair. Pawis na pawis ka na."
Kahit aircon pa ay talagang ang init para sa akin. Inabot niya muna ang kanang kamay ko at kinuha roon ang panali ko. Sinikop niya ang mahabang buhok ko at ingat na ingat na tinali 'yon.
"Do you always do this with your girls?" I tried to not show bitterness.
"No. I hate doing things like this." sabi niya.
"E bakit ngayon?" may panghahamon sa boses ko.
"It's a different story, A." he gravelly said.
Tinapos niya ang pagtatali sa buhok ko at pagkatapos ay pinunasan pa ang pawis kong unti-unti ng tumutulo sa noo ko.
"Nagmeryenda ka na ba?" He asked.
Umiling lang ako. Wala oa akong tima para doon. I am finishing this task so that I can have a free time to go to their house.
Tumayo ito at umalis. Hindi ko alam kung saan siya pumunta. Nang lingonin ko lang ito ay pintuan na lang na nagsasara ang nakita ko.
"Ouch!" I painfully regretted what I did.
Nang ibalik ko ang tingin ko sa may scrapbook ay agad din akong nagsisi. Akisidente kong nahawakan ang mainit na glue. Inihipan ko agad ang daliri kong napaso pero kahit gawin ko 'yan ay ang sakit sakit pa din!
Tumayo na lang ako at itinapat 'yon sa may aircon. Nalalamigan nga pero kapag inilalayo ko na ay bumabalik na naman sa dati.
"What happened?" Napatingin ako sa kadarating lang na Razen.
His eyes then went to my one finger who's infront of the aircon.
"Napaso ako sa glue. Hindi ko kasi nakita." I told him.
He immediately held my finger. "I have an ointment in my bag. l'll just get it. May binili akong pagkain mo, sa labas ka muna maghintay para makain djn 'yon."
Nagtungo nga kami sa side ng library. Umupo ako sa may sahig. Nag-squat lang si Razen upang ibigay ang pagkain.
"Hintayin mo 'ko rito. Babalikan kita." bilin niya sa akin.