CHAPTER 22
"KAILAN ka pa dumating? Kanina ka pa ba?" I asked Sky softly when I saw him sitting on the couch comfortably.
"Kakarating ko lang" He said and stood up before gave me a kiss and hug me.
I hugged him back and pulled him to the kitchen. "Let's eat"
Napatianod siya sa akin papunta sa kusina at hinayaan akong silbihan siya. Nagluto ako at pinaghainan siya habang nakatitig lang siya sa akin.
"Ang sarap sa feeling na pinagluluto ka ng taong mahal mo" Biglang sabi niya habang nakatitig sa akin.
Tumawa ako sa sinabi niya. "Bakit? Hindi mo pa ba naranasan ang gawan nito?" I asked softly.
He nodded. "I've never fall in love with anyone before, only you"
Nakaramdam ako ng kilig sa sinabi niya. Ibig sabihin lang nito ay siya lang ang babaeng minahal niya? May kung anong paru-paro ang naglalaro sa tiyan niya dahil sa narinig.
"Sky..." I called him when we started to eat.
"Hmm? What is it baby?"
Napangiti ako sa endearment niya, lumalambot talaga ang puso ko sa malambing niyang boses. Kaya dapat lang na wala akong itago sa kaniya.
"Kasi... I have a meeting tomorrow with... Andrew"
Napaangat siya ng tingin sa akin at nakita ko kaagad ang iritadong mukha niya. Umiwas siya ng tingin at tinuon na lang sa plato. Mukhang ayaw niyang pinag-uusapan ang ex ko, because he knew very well how I love my ex back then. And I didn't say I love him yet, kaya alam ko kung anong nararamdaman niya.
"Why are you telling me this?" He asked in a firm voice.
I smiled a bit and talk. "Because I don't want to keep some thing in you? You know Sky... I hate liars, I hate the people who always betray me, I hate secrets. I hate deceptions. Kaya... sinasabi ko sayo to"
I saw how his face changed. It became serious and firm, hindi ko mabasa ang utak niya.
"You don't need too, and about what you said... I hate it. I hate it when you keep on talking with your ex, I hate it when you always mention him. I hate it. Pero ano nga bang magagawa ko? Mahal mo yun eh"
Umiwas siya ng tingin sa akin na para bang nasasaktan, nawalan ako ng gana sa pagkain.
"Sky... do you think I still love him while I'm with you? Ikaw ang kasama ko, bakit siya ang mamahalin ko?"
Napataas ng tingin si Sky sa akin. "What do you mean by that? Are you telling me that..."
Tumango ako sa kaniya. Umaliwalas ang mukha niya at natatarantang napatayo saka niyakap ako. I chuckled and hugged him back.
"Fuck baby... say it. I wanna hear it" Masuyong sabi niya habang sinisiksik ang mukha sa leeg ko.
"I love you"
I heard him curse and kissed my neck. "Again please"
I chuckled and tighten my hug. "I love you Schyrell Parrocha, I love you. I love you. I love you" Masuyo at malambing kong ani.
His breathing becomes uneven, nagtaas baba din ang balikat niya. I heard him sniffed that makes me stilled. Is he crying?
"Sky? You okay baby?"
Hinarap ko siya at nakita ang namumula niya mukha. I didn't know he can cry with my simple words! Oh my baby damulag, so cute.
"Yes I am"
Napakagat labi ako sa sagot niya sa akin, because he's obviously fine. I really love this side of him being clingy and a cry baby. Mas nagugustuhan ko ang lahat sa kaniya, I desire everything about him. Now I know I won't regret loving him.
"Uh-huh? Umiiyak ka?" Tukso ko sa kaniya.
He pushed himself more closer to me. "No I'm not" Mahinang ani niya.
Natawa lang ako at saka niyakap siya ng mahigpit.
"Okay lang ba sayo na makipagkita ako kay Andrew?" Biglang pag-iba ko ng topic.
Napa-alis siya sa pagyakap sa akin at saka kumot noong umupo sa harap ko. "I don't know, ayokong lagi mo siyang bukambibig. Kahit na sinabi mo sa akin na mahal mo ako... I can't stop myself from being paranoid, you love him for how long it is. Sino bang hindi matatakot? Na paano kung magkita kayo ulit ay babalik ka sa kaniya? Paano kung pagnakita mo siya sasabihin mo na mahal mo pa pala? Natatakot ako Nicole"
Napabuntong hininga ako sa sinabi niya. Right, if I were him I'll be feeling the same. Magiging paranoid din ako, now I just need to assure him that he's the one now. Na wala ng Andrew, na wala na akong kawala sa kaniya.
"You don't want me to meet him?" Yun na lamang ang tanong ko sa kaniya dahil pati ako ay natatakot sa pwedeng ilabas ng bibig ko.
Thinking about Sky, mad at me. Parang hindi ko kaya, hindi ko kayang magtampo siya at hindi ako pansinin. Nasasaktan ako kahit iniisip ko pa lang, ako pa kaya kung gawin niya?
He looked away. "Yes... but it's just about business right?"
Tumango ako sa kaniya. "Just business"
He sighed again and continue his food. Hindi ko alam kung ano gagawin ko sa tampo niya, susuyuin ko ba? Pero paano? Nasanay ako na laging ako yung sinusuyo, paano ba suyuin ang isang Parrocha?
"Baby..."
Nanlalambing akong yumakap sa braso niya ng matapos kaming kumain at umupo sa sofa para manood ng movie. Napa-iwas siya ng tingin sa akin.
Nagtago naman ako ng ngiti sa inasta niya, alam ko naman na naaapektuhan siya sa akin. Tigas lang talaga ng ulo.
"Meeting lang talaga yun... promise I'll call you after the meeting. Sky... don't be upset" Todo na ang ginawa ko, ang lambing ng boses ko at nagpapa-awa na ang mga mata ko.
This is the first time I did this, hindi ko to ginawa kay Andrew. Never talaga, kaya medyo naiilang ako.
"I'm not upset" Matigas niyang ani.
I almost rolled my eyes but I stop myself. "Eh bakit hindi ka nagsasalita diyan? Kausapin mo ako"
Hindi niya ako pinansin at tinuon na lang ang mata sa telebisyon. Naiinis kong inalis ang yakap sa kaniya at inagaw ang remote saka tinapon sa kung saan.
Nagulat siya pero lumambot din ng makita ang mukha ko. "Look at me! Kausapin mo ako! Just me, only me Sky"
Sa boses ko parang isa akong buntis na nagta-tantrums sa asawa. Nagmumukha akong possessive na girlfriend, am I being territorial now?
"Hey, hey... relax baby. Ikaw lang naman ang nandito, I'm yours"
Naiinis kong hinampas ang dibdib niya at saka sumiksik sa kaniya. "Huwag mo kase akong balewalain... naiinis ako"
He hugged me back and kissed my temple. "I'm sorry, I won't do it again. I'm just... jealous. Ayokong nakikipag kita ka sa ex mo kahit na meeting lang yun"
Tumingala ako sa kaniya para makita ang reaksyon niya. Nakakunot ang noo niya habang nakatingin sa malayo. Mali bang sabihan siya na ang gwapo niya kapag ganyan siya?
"Huwag ka ng mag-alala. Alam mo namang malaki ang kumpanya nun, saka kailangan ko ang tulong ng kumpanya nila para sa safety ng employees at customers namin. Wala naman akong ibang intensyon pagnagkita kami"
"Naiintindihan naman kita, and I trust you. But I don't trust that Andrew"
Napatawa ako ng bahagya sa kaniya. "Ill be a good girl, and I won't let Andrew make a move on me. Huwag mo na lang siyang pansinin. Basta nasayo ako"
Napangisi si Sky sa sinabi ko. "That's better, I'm yours and you're mine"
Napangiti ako sa sinabi niya at niyakap pa siya ng mahigpit. This feels so good.
"MA'AM, malapit na ang meeting niyo with Mr. Salazar. Would you like to have a coffee first?"
Napatingin ako kay April ng magsalita ito. Sa sobrang daming papeles na nasa harapan ko ay nakalimutan ko na pati ang meeting kay Andrew. Sobra ang tutok sa darating na project sa QC, idagdag pa na isusunod ang hotel na itatayo sa Davao.
Umiling ako sa kaniya. "Enough with the caffeine now, sumasakit na tiyan ko diyan"
Natawa siya sa akin. "Okay ma'am"
Tumango lang ako bago siya umalis. Sumakit ang ulo ko kaya naman dinial ko ang numero ng boyfriend ko.
[Hey, you called. Something wrong?] Yun kaagad ang bungad niya sa akin pagsagot niya sa tawag ko.
Napangiti ako sa lambing ng boses niya at sa isang iglap ay nawala ang sakit ng ulo ko pati na rin ang pagod ko.
"Nah... I just wanna hear your voice. I'm tired babe"
I heard him sighed. [Gusto mo bang pumunta ako diyan?]
"No it's okay, okay naman na ako. Stress lang sa dami ng works"
[Okay is that all you want? Anything? I still have a meeting]
Sa sinabi niya ay napa-iling ako kahit hindi niya ako nakikita. "No, wala na. I'll hang up, pumunta ka na lang sa meeting mo"
After I said that I ended the call before preparing myself for the meeting. Sa totoo lang ay kinakabahan ako, ano kaya ang magiging reaksyon ko kapag nakita ko siya ulit? Lalakas pa ba ang tibok ng puso ko? May mga paru-paro pa rin ba sa tiyan ko? Hindi ko alam, at yun din ang gusto kong alamin.
"You okay ma'am? Gusto mo bang wag na nating ituloy?" Maingat na tanong sa akin ni April.
Umiling ako sa kaniya, naka-upo na ako sa swivel chair ko at nagiintay na lang na dumating si Andrew. Pansin siguro ni April na hindi ako mapakali kaya nagtanong siya.
"Okay lang ako, siguro tensyonado lang" Kimi akong ngumiti ngayon din siya.
Nang may kumatok ay mas kinabahan ako pero pinanatili ko ng matigas at kaswal na itsura ko.
"Mr. Salazar, it's nice to see you again" Kaswal kong ani at inimbitahan siyang umupo.
Nakatitig siya sa akin at gulat na gulat, mukhang expected niyang si Xander ang makikita niya rito. Hindi niya pa siguro alam na ako na ang nagma-manage ng kumpanya.
"N-nicole..."
Nagulat man at hindi ko pinahalata iyon, kaswal lang akong nag-angat ng tingin sa kaniya at ngumiti. "Let's be professional here Mr. Salazar, let's talk about business. Only business" Diniinan ko pa ang huling sinabi ko sa kaniya.
Nakita kong nasaktan siya sa sinabi ko pero hindi ako nagpa-apekto. I'm into Sky now, hindi na ako sa kaniya.
Tumango siya at nagsimula na kaming mag-usap na dalawa, pansin ko ang paninitig niya sa akin at pagnakaw niya ng tingin pero nagpapatay malisya lang ako.
Hindi na tulad dati ang nararamdaman ko sa kaniya, noon ang mga tingin niyang yan at nagpapabigay ng paru-paro sa tiyan ko at nagpapakilig sa akin pero ngayon ay wala na akong maramdaman ni isa. Napunan na ata lahat ni Sky ang lahat ng pangangailangan ko kaya hindi ko na yun hinahanap hanap pa kay Andrew.
Sa gitna ng meeting namin ay napatanong siya sa akin. "Did... you already forget about me Nicole? Lahat ng pinagsamahan natin?" Malumanay at nasasaktang ani nito.
Napatingin ako sa naiilang na si April at sinenyasan na umalis na muna, I don't want to be unprofessional but I think I need to. Hindi kasi siya nakikinig sa mga sinabi ko, puro lang siya tango sa mga tanong ko sa kaniya. Busy siya kakatitig sa'kin.
Nang makalabas si April ay hinarap ko na kaagad si Andrew.
"I don't want to be unprofessional Andrew, I want us to talk about business. Just a pure business, kung gusto mo akong maka-usap pwede mo namang hilingin yun. Hindi lang sa oras ng trabaho"
He lowered his head. "Tayong dalawa na lang dito... pwede na ba tayong mag-usap?" Mahinang ani niya.
Napabuntong hininga ako at tumango. "Okay, let's talk. Ano bang pag-uusapan natin? Wala naman na siguro?"
"Wala nga ba talaga? Diba sabi ko sayo... maghintay ka? Don't you love me Nicole? Because I do... I really do. This month has been hellish without you love, when Charmee cooked for me, when she always say he loved me... I wish it was you. Hindi kita kinalimutan Nicole, ikaw lang. Walang iba... pero bakit ganito naman?"
Aaminin kong nasasaktan ako sa sitwasyon niya at sa nakikita ko. Masakit makitang ganito siya na parang walang wala, pero talagang nawalan ako ng pagmamahal sa kaniya. His betrayal made me unlove him, in thought I can't do that but I still did.
"People change Drew... I've changed. And that includes my feelings for you"
He hopelessly looked at me. "H-hindi mo na ako mahal?"
Naaawa ko siyang tignan. "How can you say that Drew? You already have a wife, mahal mo man o hindi si Charmee asawa mo parin yun. At kung tinatanong mo sa akin kung mahal ba kita o hindi... hindi na Andrew. Hindi na kita mahal, may mahal na akong iba. Kalimutan mo na lang ang nangyari sa atin at subukan mong mahalin ang kapatid ko... hindi naman siya mahirap mahalin diba?"
Yumuko si Andrew at umiwas ng tingin. "H-hindi siya ikaw Nicole, iba ka... iba ang babaeng mahal ko. Ikaw lang yun, walang makakapalit sayo. Hindi mo ba alam kung gaano kahirap at kasakit para sa'kin ang sinasabi mo ngayon? Ang sakit sakit Nicole... ang sakit sakit sa pakiramdam na ipamigay ng mahal mo..."
Napa-iwas ako ng tingin sa kaniya, nagu-guilty ako pero eto naman ang tama diba? Hindi ko na siya mahal, mahal siya ni Charmee... he deserves better and I deserve more. At ang pagmo-move on niya ang kailangan namin. Kasi ako... simula nung dumating si Sky ay naka-move on na ako.
Bumuntong hininga ako at umiwas ng tingin. "I need closure Andrew... pinagseselosan ka ng boyfriend ko. Ayokong nag-aaway kami ng dahil sayo"
Harsh na kung harsh, wala na akong pake-alam. Ayaw kong laging nagseselos si Sky sa kaniya, hindi ko kayang magtampo man lang ang boyfriend ko. Kung ang pagsakit kay Andrew ang kailangan ko para mawala ang selos niya ay gagawin ko.
Ganun ko siya kamahal para saktan ang dating mahal ko.
Gulat siyang napatingin sa akin. "Y-you have a boyfriend...?"
Tumango ako sa kaniya, wala naman akong rason para itago sa kaniya ang relasyon namin ni Sky. Labag nga sa loob ko ang pag-uusapan na to pero dahil gusto ko din ng closure... gagawin ko.
"H-how...? I mean... hindi pa ako nakaka-move on sayo tapos... tapos mag iba ka na? Ganun na lang ba ako sayo Nicole? Wala lang ba ang isang taon nating pagsasama? Hindi mo ba ako minahal para magmahal ka ng ganoon kadali? Bakit naman ganito Nicole! Kung sinasabi mo to para saktan ako... t-tama na p-please... a-ang sakit na"
Napapikit ako ng mariin. Nagdusa din naman ako, nung naghiwalay kami nasaktan din ako... pero hahayaan ko ba na lang ba na masaktan ako habang buhay? Gusto ko din namang maging masaya. Bakit parang kasalan ko pa? Bakit niya ako sinusumbatan ngayon sa pinagsamahan naming siya naman ang sumira?
"Hindi ako nagbibiro Drew... seryoso ako. At kung sinusumbatan mo ako sa relasyon natin dati please lang Andrew... minahal naman kita eh, mahal na mahal kita. Pero ikaw ang gumawa ng daan para kalimutan kita, ikaw ang gumawa ng dahilan para itulak kita palayo. Ikaw din ang dahilan kung bakit nagmahal ulit ako"
Nakita kong namumula na ang mga mata niya pero hindi ako nagpatinag, gusto ko na munang matapos ang sa amin para mas matuunan ko si Sky. Ayokong isipin niya na tira tirang pagmamahal lang ang maibibigay ko.
"G-ganun na lang yun? D-dahil s-sa pagkakamaling a-ayaw ko naman gawin? H-hindi mo ako papakinggan?"
Naawa na ako sa sitwasyon niya. Gusto ko siyang pagsabihan na tama na kasi siya lang din naman ang masasaktan pero parang umuurong ang dila ko. Hindi ko masabi.
"Naghiwalay na tayo Andrew... ang gusto ko lang ngayon ay hayaan ako. Kung gusto mong iparinig sa akin ang paliwanag mo, sige... makikinig ako"
Huminga siya ng malalim at napa-iwas ng tingin. "H-hindi ko pa masabi"
Napangiti ako ng mapait sa kaniya. "Yan ang sinabi ko... you can't tell me. Hindi mo kaya, tapos sasabihin mo yan? Paano kita maiintindihan kung hindi mo naman sakin kayang magpaliwanag? Sabi mo aayusin mo ang buhay mo bago ako balikan... bakit ngayon parang hindi ka pa nakakapag desisyon?"
"Sorry... I'm sorry mahal. Pero tutuparin ko padin ang pangako ko sayo... ipaglalaban kita kapag natapos na to, lahat ng to"
Eto na nga ba ang kinakatakot ko. Yung pangako niya sa aking aagawin niya ako kung may iba na, natatakot ako na baka mag-away sila ni Sky at hiwalayan ako ng boyfriend ko. Ayokong mangyari yun, kaya nga dapat ngayon pa lang ay makausap ko na siya.
"Please Andrew... hayaan mo na kami ni Sky. Huwag mo na kaming guluhin... huwag mo na namang tohanin ang sinabi mo noon" Tila nagmama-kaawang ani ko.
Matapang niya akong tinignan. "Aagawin kita Nicole... ipaparamdam ko ulit sayo ang pagmamahal na dati mo ng hinahanap hanap. Ibabalik ko ang nararamdaman mo, ibabalik ko ang dati. Pangako ko yan"
Gusto kong umiyak sa frustration dahil sa mga sinabi niya pero hindi ko magawa. Gusto ko na siyang sigawan pero umalis din kaagad siya pagkatapos niyang sabihin yun.
Paano ko maipaliwanag at maisabi kay Sky na kung guluhin man siya ni Andrew ay pabayaan na lamang?