"Thanks dad." Sagot ni Zion sa kausap niya. Binaba niya ang telepono niya at humarap saakin.
Nakaupo ito sa higaan at walang saplot pangitaas. Naalimpungatan ako nang marinig kong may kausap siya.
"Your awake." Muli siyang humiga sa tabi ko at mahigpit akong niyakap. Pati ang binti niya ay pinalibot niya sa katawan ko. Tumawa ako nang inikot niya ang katawan ko at hiniga sa dibdib niya.
Ang maliit kong katawan ay nakaibabaw sa malaki niyang katawan.
"Good morning my wife," nakangiting bati nito. Nakatitig ito sa mata.
Namula ang pisngi ko, "Good morning." Bati ko pabalik at ginawaran siya ng halik.
His hand snuck on my cheek and kissed me. He chuckled when I pulled away.
"Don't worry, alam ko namang maawa. I know you're still sore." He smirked.
Inikutan ko siya ng mata at hinampas ang dibdib niya. Dumaing ito nang umupo ako sa tyan niya bago bumangon at nag lakad papasok ng cr. Nakatitig lang ito saakin habang nag lalakad ako papasok ng cr.
Sandali lang ako naligo dahil medyo nanginginig ang binti ko habang nakatayo. Paika-ika pa ako habang nag lalakad.
Pagkalabas ko ng banyo ay naabutan ko si Zion na inaayos ang mga pagkain sa table. Agad lumipad ang mata niya saakin habang palabas ako ng banyo.
Napatigil ako sa paglalakad nang mabilis itong lumapit saakin. Nanlaki ang mata ko nang buhatin ako nito.
"Zion!" I exclaimed, shocked.
Naglakad siya palapit sa higaan at dahan dahan akong inupo doon.
Pinahilig niya ako sa headboard.
"Was I too rough?" Alalang tanong nito.
Napansin niya siguro ang paraan nang paglalakad ko.
"Yes and I loved it." I answered and caress his jaw.
"I should have been gentle. I'm sorry" He whispered. Guilt covered his eyes.
"I like it rough." Saad ko at ngumisi.
"You do?" Parang batang tanong niya.
"Yes. Now give me food." Utos ko sakanya. Nagsalin siya ng pagkain sa dalawang plato at pinatong yun sa bamboo bed tray.
Puros paburito kong pagkain ang nakahain sa mesa. Meron pang cake galing sa Panadero Street Bakeshop. Meron ding creampuffs na galing sa Good Taste.
Nanliit ang mata ko nang makita ang dalawang yun.
"Pano nakarating yang mga yan dito?" Litong tanong ko kay Zion na busy sa pagbabalat ng hipon.
Napatingin siya sa tinuro ko.
"I asked my Dad to buy it for me." He simply answered.
"Nangistorbo kapa." I whispered using my soft voice.
"I'm guessing you love those sweets because the last time we went here at Baguio you brought a lot of those."
"Red Velvet with cream cheese frosting cake and cream puffs." Aniya habang nasa hinihimay na pagkain ang kanyang mata.
"Here!" Binigay niya saakin ang plato at nag simula na akong kumain. Lahat ata ng hipon ay nasaakin at mga ulo lang ang nasa plato niya.
Naglapag siya ng tubig sa bedside table bago naupo sa tabi ko at kumain.
May mga karne, mash potatoes, at ulo ng hipon ang karga ng plato niya.
"Ayaw mo katawan ng hipon?" Mahinang tanong ko at nag transfer ng hipon sa plato niya.
"Sayo yan. I'm okay with the head." Ngumiti siya at binalik sa plato ko ang mga laman.
Napansin niyang nakatitig ako habang sinisipsip niya yung ulo ng hipon.
"You want to try?" He asked and offered me one.
My face immediately made a disgust face.
"No. Eww!" I shook my head and move his hand away.
He chuckled handsomely, "Still my picky eater."
Nagpatuloy kami sa pagkain. Paminsan minsan ay magtatawanan.
"I miss Heaven." I pouted.
"I miss our daughter too. Let's go home?" Saad nito habang nasa balcony kami at nakatanaw sa labas.
Nag liwanag ang muka ko at masayang bumaling sakanya. Tumango ako bilang sagot. Ngumiti ito at bahagyang natawa sa reaksyon ko.
Pagkarating namin sa mansion ay maingay ang lahat dahil sa mga bisita.
Nadatnan naming buhat ni kuya Vikxler si Heaven at pinapadede. May lampin pang nakasabit sa balikat ni kuya. Si Heaven naman ay gising na gising habang sinisipsip ang bote niya. Winawagayway niya ang maliit niya kamay sa ere.
Lumapit ako kay kuya Vikxler at tumabi sakanya sa sofa.
"How's the first night as a married couple?" He asked when he noticed me.
"It was great." I answered and chuckle.
"I didn't sleep a blink because of this little devil." Saad nito at mahinang natawa. Humilig siya sa sofa.
Tinulak ni Heaven ang bote niya, ibig sabihin ay ayaw na niya.
"Bagay sayo." Sabi ko habang kinukuha si Heaven mula sakanya.
He chuckled, "You think so?"
"Oo naman!" Magiliw kong sagot.
Naiimagine kong isang striktong ama si kuya Vikxler, kung sakali man. Yung tipong spoiled na spoiled ka pero dapat alam mo ang tamang limitasyon mo.
"Hello my princess!" Biglang lumapit saamin si Zion. Pinisil nito ang pisngi ni Heaven.
Agad naman winagayway ni Heaven ang kamay niya sa ere para kunin siya ng daddy niya.
Humagikgik ang bata nang kilitiin ni Zion ang leeg niya.
"Oh! Nandito na pala ang bagong kasal!" Biglang pansin ni Avô saamin.
Napabaling ang lahat saamin kaya ngumiti nalang kami.
Napansin kong naging malapit si Avó, ate Eesyl at Dove kay Autumn. Naging malapit naman si Summer kay ate Dessy. Naging malapit ang dalawa kong kapatid kay Lore at ate Denie.
Si mama, at ang ina ni Zion ay naging malapit sa nga tita ko. Lahat ng lalaki naman ay nagkasundo sundo. Nakita ko pang nakaakbay si tito Apostole kay Kyros at nakikipag laro naman ng chess si Law kay tito Bryce.
Pagkatapos ng tanghalian ay nagkayayan kaming mga bata na mag golfing sa Pinewoods.
May ibang lakad ang mga tita at tito ko kasama sila mama at magulang ni Zion.
Dalawang Van ang gamit namin papunta Pinewoods. May membership kaming lahat na mag pipinsan kaya ayos lang na isama namin sina Autumn, Summer, Kyros, Law, Cherith, Triana, at Zion na kanya kanyang walang membership. Kargo na namin sila.
"Stop trying Dessy! You know I'll always win!" Tukso kuya Brayden.
"May makakatapan ka rin, gago ka!" Sigaw balik ni ate.
"Can I try?" Tanong ni Summer at tumayo mula sa pagkakaupo. Inabot niya ang golf club ni ate Dessy.
"Tangina ka ah!" Tinawanan ni ate Dessy si kuya Brayden nang lumapit si Summer sa bola.
Habit lang ni Summer ang golfing kaya maaring madali niyang matalo si kuya.
"Oh! Diba! Tangina mo!" Malakas kaming tumawa sa reaksyon ni ate Dessy. Pano ba naman kasi, sobrang saya nito nang matalo ni Summer si kuya. Ang lakas pa ng palakpak ni Kyro na para bang sumali sa international competition ang asawa.
Hindi agad nakauwi ang pamilya ni Zion mula sa Russia dahil may malalang bagyo sa bansa nila. Sinabihan nalang namin sila na sa March 25 nalang, saktong 4th month birthday ni Heaven.
Kinabukasan sabay sabay na kami nagsiuwian. Nag flight na rin ang iba kong kamag-anak pabalik sa ibang bansa.
Lumipat na rin kami ni Heaven sa bahay ni Zion. Pagkauwi na pagkauwi namin ay yun agad ang inatupag ni Zion. Dahil hapon na kami nakauwi sa Taguig ay dineretso na kami ni Zion sa bahay niya. Pinapahinga na niya kaming dalawa ni Heaven at siya umasikaso sa paglilipat. Siya pumunta sa bahay nila Autumn at nag impake ng mga gamit namin ni Heaven. Hindi talaga siya papayag na wala kami sa puder niya.
May isang kwarto rin sa bahay niya na nakalaan talaga kay Heaven. Nagulat pa ako kanina habang iniikot ang bahay niya habang wala siya.
Combination ng white at pink ang kwarto at may mga princesses na stuffed toys. Minimalistic but elegant. Naka paskil sa wall ang pangalan ni Heaven. Malaki ito at maganda ang pagkakadisenyo. Puti ang kulay ng crib at pink ang mga unan at ang maliit na comforter.
Malawak ang kwarto para sa bata. Nakita ko ang tatlong frame na walang litratong karga. Naisip kong lagyan ito ngunit wala akong naka develop na pictures ni Heaven.
Maraming nagbago sa bahay ni Zion. Mas naging maaliwalas ito at nabawasan ang pagkalalaking itsura ng bahay niya. Nagkaroon din ng halaman sa loob ng bahay niya at nagkakulay.
Dati kasi, halos itim lahat ang disenyo ng bahay at walang kahalahalaman sa bahay. Mahahalata talagang lalaki ang nakatira dahil sa taste ng disenyo.
"You think Heaven will like her room?"
Bahagya akong napatalon nang may biglang nag salita sa likod ko habang pinag mamasdan ang kwarto ni Heaven.
Humarap ako sakanya. Nag lakad ito palapit saakin at pinalibot ang braso niya mula sa likod.
Hinalikan niya ang ulo ko.
"Oo naman. Prinsesang prinsesa lagay niya nito!" I chuckled.
"She is our princess." He huskily said.
Humilig ako sa dibdib niya at hinawakan ang kamay niyang nakapatong sa tyan ko.
Unti-unti akong umikot paharap sakanya. Nagulat ako nang makitang walang tunog itong umiiyak.
"Uy! Ano problem?!" Tanong ko. Naka titig ito saakin habang mahinang umiiyak. Naka isang linya ang labi niya at magkasalubong ang kilay niya.
Umiling ito at hinawakan ang magkabilang side ng ulo ko gamit ang malaki niyang mga kamay. Matagal niyang hinalikan ang noo ko.
"I love you.." he whispered. Hinawakan ko ang kaliwang braso niya.
"I love you." I said.
He pulled away and slowly kneel down.
"Ano ba ginagawa mo Zion! Tumayo ka dyan!" Hinila ko siya patayo ngunit nakapako talaga ang dalawa niyang tuhod sa sahig.
"I-I'm sorry." He looked up and met my gaze. Basa ang mata nito.
"Until now, I still think I don't deserve you."
"You and our daughter don't deserve me."
"I'm sorry.. I'm so sorry." Mahinang paumanhin nito.
"Stand up now, Zion, please." Nanghihinang hinila ko siya patayo pero ayaw parin niya.
Unti unti akong lumuhod sa harap niya ngunit hindi natuloy dahil hinila niya ako patayo kasama niya. Not letting me touch the ground.
Niyakap ako nito. Ramdam ko ang bilis ng tibok ng puso niyo sa sobrang higpit ng yakap niya. Narinig ko ang pag buga nito ng hangin.
"Tapos na yun Zion. I have forgiven you."
"Eto na nga oh! Kasal na ako sayo!" Pinilit ko ang sarili na tumawa para mapagaan ang hangin.
"Let's leave all the pain in the past and start building happy memories for our future selves."
"Mahal na mahal kita, lagi mong tatandaan yan." Bulong ni Zion. Punong puno ito ng emosyon.
"Mahal na mahal din kita..."
"Palagi..." dagdag ko
Kung kailan akala ko maayos.
Hindi pa pala. Panibagong pagsubok nanaman ang nakahain saaking harap.
"I'm sorry Mrs. Axton but he is suffering from Retrograde Amnesia." Ani Dr. Vizpero