(LC) Chapter 52
LASCIVIOUS CASANOVA
CHAPTER 52 AND 53
PUBLISHED NOW
Happy Hearts Day guys! Pinilit ko lang talagang mag-update ngayon. Pasensya na kung may mapansin na mali maling grammar at sabaw. Wala na kasing oras mag-edit ng maayos. Patapos na ang Feb 14 ng Pinas, hinabol ko lang.
Anyways, from here, I'll edit some details of LC. Kung sakaling may mapansin man kayong loopholes o may mga tanong kayo don't hesitate to comment po. Kapag nabasa ko pwede kong ma-check iyon at maiayos ko.
Pasensya na rin kung mabagal ang phasing nito. May sinusundan kasi akong plot at kung may makakaligtaan akong details o scene makakaapekto iyon sa buong story. Hindi rin ako makakapangako ng mabilis na update. Kung makakapagsulat ako rito at saka lang po ako makakapag-update. Kung walang update ang ibig sabihin po ay wala akong naisulat. Salamat po.
-----Miss IYA-----
"Nakatingin ba sila?"
My face was still buried in the crook of his neck. Sisigok sigok pa ako galing sa pag-iyak. Nakulob ang tanong ko sa kanyang leeg. Paos ang boses ko dahil sa matinding emosyon na inilabas kanina.
Tila sinisilaban ang aking pisngi nang matantong kalong niya ako at hinalikan sa harapan ng maraming tao. Narinig ko siyang tumawa. Humimas ang isa niyang kamay sa likod ko at ang isang braso ay nakaikot sa bewang ko upang manatili ako sa pagkakakarga niya.
"All of them. Lahat ng nasa stadium nakatingin. They are actually still watching us in the big screen and I like it..." Tinapat niya ang kanyang bibig sa aking tenga. "You just said you were proud. Come on, baby, be proud and wave your hand to them..." Tumawa siya. Alam niya na ngayon lang ako nilukob ng hiya.
Mariin akong pumikit at parang ayaw na bumaba. Muli siyang natawa. Gustong gusto niya ito. He wants the whole world to know that I am his girlfriend. Ni hindi ko alam kung Pinas lang ba o may iba pang bansa ang nakakapanuod sa live nito.
Kaya pala naririnig ko ang panunukso ng mga announcer. Akala ko nasa malapit namin sila at nakita kami kaya nila alam. Mukhang nasa isa sila sa mga kwarto rito sa loob at pinag uusapan lang ang mga nakikita nila mula rito sa labas.
"Do you have a girlfriend?"
Natawa ang isa. Kausap nito ang mga kasama. Tatlo silang nag uusap. Dinig na dinig sila sa buong stadium.
"I don't! But I am so jealous of this couple, so I think I have to find one now!"
"You can ask the audience! They might want a boyfriend! Tell them you are single!"
Nagtawanan sila. One of the men cleared his throat before being heard to speak.
"Hi! I'm Hamilton, thirty five years old! Very single and ready to mingle! If you are interested you can call me at this number-" Nagtawanan sila at naputol ang pagbigay nito ng numero niya.
Nagsasalita sila habang mayroon naglalaro ngunit parang hindi ko iyon naririnig. Ngayon lang lumakas sa pandinig ko dahil tungkol sa amin ni Jax ang pinag uusapan nila habang nasa mikropono.
"Nanalo ang team ni Dawson! May premyo iyan sa girlfriend mamaya!" Saad ng isa na sa palagay ko ay purong Pinoy.
Para silang may mga sariling mundo at pinagchi-chismisan ang nakikita sa camera. Nagtawanan ang mga nasa stadium dahil sa patuloy nilang pag uusap at nag aasaran pa na mayroon daw ipapakilala ang isa sa isa.
"Jax, alisin mo ako rito..." Hindi ko kayang magtagal pa na narito. Ngayon lang bumuhos sa akin ang hiya.
Sinamantala ko na natuon sa nagsasalita ang ilan sa mga audience. Kumawala ako sa kanya. Naramdaman niya ang nais kong pagbaba kaya't binitiwan niya ako. Subalit ang kanyang isang kamay ay nanatiling nakalapat sa aking likod.
Pababa kami sa hagdan dahil naroon sa field ang mga kasama niya. Nagpapakuha na ang mga ito ng picture na hawak ang trophy. Sobrang saya nila. May ilang media na rin ang nakaabang doon. Kumaway si caoch kay Jax para tawagin. Itinaas nito ang gintong medalya na para kay Jax.
Paalis na kami sa bleachers. Nabitin lamang ang hakbang ko nang maalala si Irene. Napabaling ako sa gilid para makita siyang nakamulagat ng malaki ang mga mata. Nakanganga at nanigas. Nasilip ko pa ang pagkain sa loob ng bibig niya na hindi nanguya. Mukhang nanlambot siya at pabagsak na napa-upo. Tulala pa rin at hindi maisara ang bibig.
Tangka ko siyang lalapitan. Napigil lamang ako ng hila ni Jax sa aking bewang. Gusto niya akong isama sa field. Irene seems confuse and extremely shocked. Wide-eyed, jaw dropped, and blue-tinged, as if blood and oxygen left her face. She looks like a surprised anime. Maybe she's thinking there is no way it could have happened.
Sinabi ko sa kanya pero hindi siya naniwala. Tatabihan ko na lamang siguro siya mamaya sa sasakyan o hindi kaya ay pagkarating sa hotel kakausapin ko siya. Nagpaanod ako sa hila ni Jax. Nagpatuloy kami sa pagbaba. Ang harang na tinalon niya kanina papunta sa akin, doon din kami dumaan. Inupo niya ako roon at saka siya tumalon sa kabila. Nang nasa field na siya, binuhat niya ako sa bewang para ibaba.
Coach gave him the medal. Hinila ako ni Jax sa gitna at isinuot sa akin iyon. Magrereklamo pa sana ako dahil para sa kanya ito, naunahan niya nga lang ako ng abot sa akin ng trophy. Hawak ko ang trophy. Nasa gitna ako ng team nila. Nasa likod ko siya. Wala na akong nagawa kundi ngumiti na lang. Yakap ako ng isang braso niya, nakalapat iyon sa aking tiyan. Ang isang kamay niya ay hawak ang kamay ko para tulungan akong itaas ang trophy.
"Your dance killed me. I want you to repeat that in our room as my trophy. That performance can surely burn us a lot of fats," bulong niya sa gitna ng sunod sunod na flash ng camera.
Umakyat ang lahat ng dugo ko sa aking mukha. Sinubukan kong itago ang pamumula ngunit hindi iyon umubra. Siguradong mukha na akong kamatis sa mga kuha ng kamera. Ito ba ang ikinagagalit niya kanina? Ngayon ko lang naintindihan. Simpleng sayaw lang iyon para sa akin. Wala akong naiisip sa tuwing sumasayaw. Ngayong nalaman ko na iba ang naiisip niya habang pinapanuod ako saka ako nakaramdam ng pagkailang sa mga step ko na ganoon.
"Wait for me in the car. I'll just wash up and change my clothes," he then planted a small kiss on my forehead.
Ibinigay niya ako kay Coach Roiland. Lakad takbo siyang nagtungo sa changing room ng team nila. Nauna na ang mga kasama niya roon pagkatapos ng picture taking. Nahuli siya dahil naharang siya ng ilang mga taga media na nakakilala sa kanya. Even though he was young then, he was still not forgotten by many. Maybe that's because he really had a big impact on this field.
"Nakita niyo si Irene?" Tanong ko sa mga kasama namin sa cheering pagkalabas ko sa stadium.
Lumilinga linga ang ulo ko at hinahanap siya sa tabi ng mga statue kung naroon. Nalipat lang ang tingin ko sa mga napagtanungan ko na nasa aking harapan nang marinig kong banggitin nila ang pangalan ni Jax.
"Boyfriend mo si Jax?" Sabay sabay sila.
Walang sumagot sa tanong ko. Muntik ko pang makalimutan na wala silang alam na kami ni Jax. Nasa paghahanap kasi kay Irene ang isip ko. Nagdikit dikit sila. Humarang sa akin at gustong gusto na marinig ang sagot ko kahit nakita naman nilang lahat ang nangyari sa stadium. Katulad ni Irene nasa itsura nila ang gulat at bigla, mas malala nga lang ang naging reaksyon ni Irene dahil gusto niya at umasa siya kay Jax.
"Oo," sagot ko at inulit ang tanong ko. "Nakita niyo si Irene?"
Mangha silang tumango. Nasa mga mata nilang marami pang tanong pero dahil hinahanap ko si Irene, hindi na nila sinundan iyon. Tinuro nila ang van. Bago ko sila iwan, nagsabi ako na huwag sana munang ipaalam sa iba. Kahit na alam kong nagulat sila alam ko naman na may respeto pa rin sila sa akin bilang cheer co-captain nila at Vice President ng student organization.
Sana lang hindi nanuod ang karamihan doon sa probinsya namin sa naganap ngayong laro. Naisip ko pa na sana'y mahina ang signal ngayon doon at hindi kaagad mapanuod ang live. Hindi mahilig sa ganoon sina nanay at tatay. Wala rin naman kaming internet at hindi sila marunong sa ganoon. Kung walang magsasabi, hindi nila malalaman. Pagkauwi ko pa nais sabihin at hindi ngayon na narito ako.
Pagkabukas ko sa pintuan ng van, nahanap ko si Irene sa pinaka likuran. Hindi niya ako nilingon. Malamang ay natanaw niya ako sa bintana kanina na hinahanap siya. Malamang rin na nakita niya na akong bubuksan ang pintuan kaya't umiwas na siya.
Sumakay ako. Lumapit ako at naupo sa tabi ni Irene ngunit hindi kaagad nakapag-simula sa pagpapaliwanag nang mag-akyatan ang iba. Mabilis napuno ang van. Nag-ingay sa loob ang ilan. Ang mga naritong kagrupo ni Jax ay nilingon pa ako. Nagulat din sila kanina pero mas lamang ang saya nila sa pagkapanalo. Ngayon tuloy kuryuso silang tumingin sa akin lalo na ang ka-team ni Jax na nakisali sa pang-aasar sa amin noon ni Jayden.
"Wala diyan? Nasaan na? Ang sabi ko hintayin niya ako sa sasakyan."
Nabaling ang mata ko sa labas ng van. Naroon si Jax at hinahanap ako kay Peter. Narinig ko siya dahil nakababa ang isang bintana ng van. Hindi niya ako nakita dahil tinted ang bintana ng van sa tabi ko pero kita ko siya mula rito sa loob. Sinuklay niya ng mga daliri ang ibabaw ng basa niyang buhok. Nakaputi na siyang damit at kupas na maong na pantalon. May band aid na ang mga natamo niyang sugat.
"Sandali! Hahanapin ko sa loob!"
Pahakbang siya papunta sa likod. Bababain ko sana siya para magpakita, naunahan lang ako ng isang kateam niya na nakita akong narito sa van. Kung hindi siya tinawag ni Jigs, babalik siya sa loob ng stadium.
"Si Clementine ba, Jax? Nandito!"
Tumaas ang kilay niya at bahagyang umawang ang labi. Pinasadaan niya ng tingin ang van. Nagtataka siya na narito ako gayong sa sasakyan niya ako pinaghihintay. Lumapit siya at binuksan ng malaki ang pinto. Agarang nagtama ang mga mata namin.
"What are you doing here? Let's go to my car. Doon ulit tayo sasakay."
Nilingon ko si Irene sa aking tabi. Nakahalukipkip ito. Nakataas ang isang kilay. Mataray ang mukha at nakatanaw sa bintana. Binalikan ko si Jax na nasa pinto. Nakalahad ang kamay nito at inaaya akong lumabas. Nasa kanya ang tingin ng lahat maliban kay Irene.
"Dito na lang ako uupo, Jax," nahihiyang sabi ko dahil nakabantay ang lahat sa kilos naming dalawa.
Para silang mga bodyguard o reporter na kailangan i-report ang mga ikikilos namin ni Jax. Walang nagsasalita ngunit salitan sa amin ang tingin ng mga ito. Sinusuri kami ng mabuti. Kahit paghinga nila hindi ko naririnig. Para silang nakakita ng tao at patatas na naging mag-asawa at sa sobrang pagkabigla nila'y hindi na sila nakapagsalita.
Alam ko naman na ganito ang mangyayari at magiging reaksyon nila. Kaya nga ayokong ipaalam noon. Kakaunti lang ang narito, paano pa sa school na ang dami daming estudyante. May mga guro pa. Mga kapitbahay. Pero ang pinaka ikinababahala ko ay ang magiging reaksyon ng mga magulang ko.
Tinitigan niya ako. Hindi niya alam na may gusto sa kanya si Irene. Hindi niya nga yata alam na marami ang mga babae sa school ang may gusto sa kanya. O alam niya pero sanay na siya dahil kahit nasaa'y maraming babae ang nagkakagusto sa kanya. Kapag sanay ka na sa isang bagay o pakiramdam, madalas wala ka nang pakialam. Hindi na nakakabigla.
"Do you want to sit here?" Takang tanong niya. Nilingon nito ang sariling sasakyan at mabilis na bumalik sa akin.
Tumango ako. Walang galit o irita sa mata niya. Nakahinga ako ng maluwag dahil sa palagay ko'y ayos lang sa kanya na magkahiwalay ang aming sasakyan. Tumango siya sa akin. Binaba niya ang kamay niya at bahagyang lumayo sa van.
Akala ko aalis na siya ngunit sa halip na umalis ay sinigawan niya pa si Peter. Hinagis niya kay Peter ang susi ng sasakyan niya. Pagkatapos gawin iyon ay mabilis siyang sumampa sa van at pinagkasya ang sarili sa maliit na espasyo sa aking tabi.
"Jax!"
Bahagya ko siyang itinulak at gustong pababain. Paano ko makakausap si Irene kung nandito siya? Galit na nga sa akin si Irene, lalo ko pa iyong dadagdagan. Ngumisi lang si Jax. Kinuha niya ang kamay ko na tumulak sa kanya at isinalikop iyon sa kanyang kamay para matigil ako sa katutulak.
"Dito na rin ako. If you want to sit here, then I want to sit here too..."
"Masikip na, Jax."
"Mas gusto ko nga na masikip..."
Namula ako. Ngumisi siya ng malaki. Lumabi ako. Hindi niya naman kasi alam kaya hindi ko kayang magalit sa kanya. Isa pa, sa kabila na gusto kong makausap si Irene, gusto ko rin makatabi si Jax. Hindi na ako sanay na hindi nadarama ang init ng katawan niya na malapit sa akin.
Kaya lang, paano ko naman makakausap si Irene kung narito siya? Pag-uusapan ba namin siya sa harapan niya? Huminga ako ng malalim. Hindi ko kayang itaboy ang ganito kagwapong lalaki. Kahit may sugat ang sarap pa rin niyang titigan.
Pagbaling ko kay Irene ang sama na ng tingin sa akin nito. Nahuli niya ang malagkit na tinginan namin ni Jax. Naiinis na nagtama ang mga ngipin niya. Umirap siya at tinulak ako sa hita. Mariin kong naitikom ang bibig ko. Ito na naman, nakalimot akong narito siya. Kapag nasa malapit si Jax, nakakalimutan ko lahat. Kahit wala akong ginawa at walang inagawan ng boyfriend, feeling guilty ako.
"Padaan nga! Ang sikip dito! Kay Peter na lang ako sasakay!"
Tinulak tulak niya ulit ang hita ko hanggang sa makadaan siya. Lumabas siya sa van. Sinundan ko siya ng tingin. Inikot ko ang katawan ko para dumungaw sa bintana na nasa likuran. Nandoon ang sasakyan ni Jax. Kabubukas lang ni Peter sa pinto ng driver seat. Nagulat pa siya nang walang paalam na pumasok si Irene sa front seat na hindi nagpapaalam sa kanya. Silang dalawa lang ang nandoon. Nasa front seat nitong van si coach para ituro sa driver ang daan patungo sa pagkakainan namin ng dinner.
"Ayan! Maluwag na!" Si Jax iyon. Sumimangot ako. Kahit tuloy nag-aalala ako kay Irene hindi ko mapigilan na matawa sa kanya.
Jax grabbed my hand when we got to the restaurant. Magkahawak kamay kaming bumaba sa van. Tila hindi nasasanay ang mga kasama namin at palaging nagugulat sa nakikita. Kunsabagay, kanina lang naman nila nalaman.
Tahimik kaming cheering team. Sina Jax ang maingay. Pinag-uusapan nila ang naging laban kanina at ang camping na balak nilang gawing selebrasyon bukas. Sa buong oras na kumakain, hawak ni Jax ang kamay ko. Bibitiw sandali pero kukunin ulit. Sa buong oras na iyon, nangyari rin ang masamang tingin sa akin ni Irene at ang pasimpleng paglingon sa amin ng mga kasama.
"Kay Irene muna ako tatabi."
Nasa hotel na kami. Nasa kwarto na. Nakapagpalit na ako ng damit. Simpleng puting pantulog na cotton dress lang ang isinuot ko. Sa paa ko ay ang tsinelas ng hotel. Balak kong tabihan si Irene upang makakuha ng pagkakataon na makapag-usap kaming dalawa.
"You are not going to sleep with me? You mean, I'll be on diet tonight?"
Tumayo si Jax mula sa pag-aayos ng mga gamit namin upang magbasta sa pag-alis namin sa hotel. May pagtutol sa boses niya. Sumandal ako sa hamba ng pinto ng kwarto. Pinagsalikop ko ang mga braso ko at inantabayanan ang paglapit niya.
"Kakakain mo lang ah? Gutom ka na naman?" Sa halip na tanong ko. Katatapos lang ng dinner namin.
Hindi siya kaagad sumagot. Gumalaw ang gilid ng labi niya at parang nangingiti matapos akong titigan. Lumakad siya palapit. Mabilis akong binalot ng mainit na presensya niya lalo na't wala siyang pang-itaas na damit.
Naka-boxer shorts na lang siya katulad ng isinusuot niya sa tuwing naroon kami sa kwarto niya. Nakatitig ako sa mata niya ngunit hindi ko mapigilan na maaninag ang nakaumbok doon sa ibaba. Masiyado 'yong malaki para balewalain at hindi mahagip ng aking mga mata.
"Yes... I'm hungry... but not for food, Clementine... I mean..." Namamaos ang boses niya.
Tumigil siya sa aking harapan. Sumandal siya sa kabilang hamba ng pinto upang tapatan ako. Tinaas niya ang kanyang kilay upang ipaintindi sa akin ang pinutol niyang salita. Lumalabas ang kaonting dimple niya dahil nangingiti talaga siya. Pinipigilan lang.
Nag isip ako ng mabuti. Hindi ko naintindihan ang sinabi niya. Nagugutom siya pero hindi sa pagkain? Saan? Sa inumin ba? Pero hindi niya naman sinabi na nauuhaw siya. Ang sabi niya gutom siya. Kinunutan ko siya ng noo.
"Hindi sa pagkain? Saan ka gutom? Kung hindi ka kakain... paano ka mabubusog..."
Bumagal ang salita ko roon hanggang sa tuluyan na huminto. Nakuha ko ang ibig niyang sabihin habang nagsasalita ako. Napalunok ako na para bang natikman ko ang pagkain na sinasabi niya.
"Yung ano ba..." Hindi ko masabi. "Bukas na lang?" Hindi ako sigurado.
Habang nagpapa-picture kami may ibinulong siya sa akin. Iyon ba ang gusto niyang gawin ko? Hindi na niya napigilan. Nakangiti na siya. Nakatitig sa akin at namamangha ang mata. Parang palagi siyang may bagong natutuklasan sa akin na nagugustuhan niya.
"Paano? Sa tent tayo matutulog bukas, Clementine. Gagawin natin doon?"
Napatayo ako ng maayos. Mabilis akong umiling at pinamulahan. Wala akong ginawang masama ngunit ang bilis ng tibok ng puso ko sa sinabi niya. Naimahe ko kasi ang tent at kaming dalawa. Ang dami naming kasama. Imposible na hindi kami maririnig kung doon namin gagawin iyon. Saka kasama ko rin si Irene roon sa tent. Nataranta ako at naeskandalo sa naisip ko.
"Pagkauwi na lang, Jax! Hindi pwede roon!"
"But it can't wait... I want you now..." Tumayo rin siya ng maayos. Isang hakbang lang ay hawak na niya ang bewang ko. "How about we do quicky now before I lend you to Irene?"
Bumilis ang paghinga ko. Mabilis akong pinag-initan. Gaano ba mabilis ang quicky? Limang minuto? I know that five or ten minutes will not be enough for us. Maybe I can stay here for an hour before moving to the other room? Huwag na kaya akong lumipat? Huwag na lang kaya akong matulog sa tabi ni Irene? Parang mas gusto ko sa tabi ni Jax magdamag.
Sa gitna ng pag iisip ko'y inikot niya ako patalikod. Nakaharap na ako ngayon sa hamba ng pinto na sinasandalan ko kanina. Nakapwesto na siya sa aking likuran. Naramdaman ko ang pagbaba niya ng salawal niya. Napahawak ako sa hamba at dingding. Wala akong kakapitan dito.
"It's seven in the evening. I'll take you to Irene at ten, alright? We'll do many quickies in three hours."
He then lifted my dress then pulled my panties down to my knees and instantly entered me from behind. Mariin niya akong hinawakan sa bewang at ipininid sa hamba ng pinto ang aking katawan. Kasabay ng paggalaw ng bewang niya ay ang paghila niya rin sa aking balakang. Napapikit na lamang ako sa nagmamadaling pag-ulos niya.
I don't know what's special with this position but I like it. When he's behind me, that's my favorite. Pareho kaming nakatayo. Marahas ang paghampas ng katawan niya sa akin sa bawat kanyang labas-pasok. Sa tuwing ganitong nakatayo at nilalabasan siya. Damang dama ko ang mainit na likidong isinasabog niya sa aking loob na umaapaw palabas at tumutulo sa aking hita. And damn, I feel so sexy whenever I felt his sperms dripping down from my tight pussy to my thighs.
"I'll be violent in three hours and let's see if you can still walk to Irene's room."