(LC) Chapter 43
Mabibigat na katok ang nakapagpahiwalay sa amin. Nanlalaki ang mga mata kong napalingon kay Jax. Kasi sino ang kakatok gayong pinaalis na niya ang mga kasama niya? Bumalik ba sila? Akala ko ba nasa sugalan sila?
Nang makita niya ang reaksyon ko, natawa siya. Tinago niya ang kanyang mukha sa aking leeg at mahina akong kinagat roon. Tila ba nanggigil siya nang makita ang gulat na itsura ko.
"Si Ate Amor iyan..." inangat niya ang kanyang mukha at may ngiti sa labing tiningnan ako.
Lalo kong ikinalaki ng mata iyon. Narinig ulit namin ang katok. Mas malakas ngayon. Iniisip siguro ng nasa labas na hindi iyon narinig ng nasa loob. Natatawa siyang humiwalay sa akin saka siya tumayo. Tiningala ko siya.
"Bakit siya magpupunta rito?"
"Pinagdala ko ng pagkain. Hindi ka mabubusog diyan sa mga dala mo. Kailangan mo kumain ng kanin."
"Alam niyang nandito ako?"
"I don't think so. But if yes, don't worry. I have my way to silent her."
Sumimangot ako. Hinayaan ko siyang lumapit sa pinto. Paa lang ni Ate Amor ang nakita ko. Sisilip pa sana siya sa loob pero hinarangan na siya ng malaking katawan ni Jax bago pa ako nito makita. Hindi niya alam na narito ako pero hinulaan niya lang dahil para sa pang-dalawang tao ang pinadala ni Jax na pagkain. Nang tapalan ito ni Jax sa mukha ng lilibuhin saka lang ito tumigil sa pang-uusisa. Hinablot nito ang pera at tuwang tuwa na umalis.
"Is that your way to keep her silent? Pinagmumukha mong pera si Ate Amor!" Komento ko pagkalapat pasara ng pinto.
"She's earning so that's more in her favor. Basta hindi siya magsasalita, magkakapera siya." Humalakhak siya.
"She's not earning Jax! You just bribe her by giving her money!"
"Pareho lang iyon. Kumita pa rin siya."
Ngumisi siya at mayabang na tinaasan ako ng kilay. Napailing ako. Ito ang isa sa dapat na baguhin niya e. Dinadaan niya lahat sa pera. Pero kung iisipin, para naman sa akin iyon. Sino ba ang may ayaw na may makaalam na kami? Hindi ba't ako naman? Kung papipiliin si Jax, baka nga ikinalat na niya sa buong school.
Lumapit siya sa akin at inilapag ang mga pagkain sa upuan na nasa tabi ko. Napadiretso ako ng upo nang inilayo niya ang mga junk foods na dala ko at itinira ang tinapay.
"You shouldn't eat these junks. From now on, you'll eat only healthy foods. Bawal na ang chichirya. Hindi iyan healthy sayo."
"Anong kakainin ko diyan?!"
"Ito... gulay..." Tinulak niya palapit sa akin ang kabubukas lang na meal box. "Madalas ko kayong makita na kumakain ng mga junk foods sa tuwing nagpapractice kayo ng kagrupo mo. Hindi lang kita masaway noon dahil hindi pa naman kita girlfriend. Ngayong girlfriend na kita hindi na pwede sa akin iyon."
Habang nagsasalita siya't inihihiwalay ang mga junk foods, nakatingin lang ako sa kanya. Nagpipigil ako ng ngiti na lumabi. Hindi na ako sumabat kahit gusto ko sanang kumain ng junk foods kaya ko iyon binili. Wala lang. Natutuwa ako sa pag aalala niya. Nag aalala naman sa akin sila nanay at tatay. Maraming guro ang nagtatanong sa tuwing napapaliban ako sa klase. Ganoon rin ang mga kagrupo ko at halos lahat ng kamag aral. Pero iba ang pakiramdam ko sa tuwing si Jax na ang nag aalala sa akin at nag aalaga.
"Baka gusto mo na ring mag-apply na tatay ko Jax? Ang daming bawal sayo!" Naghalukipkip ako pero nakangiti ako sa kanya.
Kahit simpleng pagkain ko pala ng chichirya napapansin niya noon pa. Naging palaisipan tuloy sa akin ngayon kung kailan ba siya nagsimulang nagkagusto sa akin.
Ang sabi niya noong napaaway siya sa anak nang Mayor, nang sabihin nitong idadamay ako sa away nila. Pero bakit sa tingin ko matagal na niya akong gusto bago pa man mangyari iyon. Hindi niya lang alam? Hindi niya alam na gusto na niya ako dati pa? O alam niya pero hindi niya lang inaamin dahil alam niyang malaki ang irita ko sa kanya?
Nabitin ang kamay niya sa pagbukas ng meal box. Tinigilan niya iyon. Hinarap niya ako at tinaasan ng kilay. Tahimik lang akong naghintay. Nasa mata niya kasing may sasabihin siya.
"You have your father, Tito Gary's here. Wala akong balak na mag-apply bilang tatay mo. Pwede pa siguro kung asawa mo?" Ngumisi siya.
Naibaba ko ang kamay kong nakahalukipkip at laglag panga siyang tiningnan. Bahagya pang nanlaki ang mga mata ko dahilan nang pagkatunaw ng ngisi niya. Pinagmasdan niya ako bago tumigas ang titig.
"What? What's with that face? Why do you look shocked? Ano bang akala mo ginirlfriend kita para maging girlfriend ko lang habang buhay?"
Lalong lumaki ang pagnganga ko. Narinig ko ang isinigaw niya noon pero hindi ko sineryoso iyon. Ngayon, inulit pa niya! Parang sinabi niya na ring pakakasalan niya ako!
"Huwag ka ngang nagbibiro ng ganyan!" Kinakabahan na sigaw ko.
Hindi ko na maawat ang mabilis na tibok ng puso ko. Nanlalamig talaga ako sa tuwing sinasabi niya ito. Kahit inulit niya parang ayokong maniwala. Oo maayos kami ngayon at marami akong nakikitang pagbabago kay Jax. Pero parang napaka imposible kay Jax ang magyaya ng kasal. Lalo ngayon na hindi pa naman kami nagtatagal. Kumunot ang noo niya.
"Who says I'm kidding? Don't tell me you see yourself with another man in the future? Anong akala mo sa akin? Lalaki mo na pang temporary lang?"
"Ayan ka na naman!"
"Bakit kasi nagugulat ka? Hindi mo ba naisip na magiging asawa mo ako pagkatagal?"
"Hindi naman talaga! Ang babata pa natin ano ka ba?!"
"Sinabi ko bang ngayon? Ang sabi ko sa future! Ilang taon na tayo no'n!" Galit na ang boses niya.
Hindi ko mapigilan na matawa kaya't lalong nangulubot ang noo niya. Kahit mukha siyang seryoso hindi ko talaga siya maseryoso sa tuwing ito ang pinag uusapan. Hindi ako naniniwala na aabot kami roon o hindi pa ako handa? Isa doon ang dahilan dahil hindi ngayon at hindi pagkatapos kong mag aral. Magtatrabaho pa ako. Ibabalik ko muna ang naging hirap sa akin ng mga magulang ko. Kapag sa tingin ko'y nakabawi na ako sa kanila, doon pa lang ako magiging handa.
"Easy Jax! Hindi ako naparito para makipag away! Kumain na lang tayo! Pag usapan na lang natin ito sa susunod!"
"Basta pakakasalan kita..." bulong bulong pa niya sa tabi, masama pa rin ang loob. Kaya ako na ang nagboluntaryong mag ayos ng pagkain namin.
"The shirts will arrive anytime this afternoon. Websites are also ready for more incoming donations."
Nakatitig ako kay Harry na nagsasalita sa harapan ng mga student council. Bukas na ang fundraising at kahit nakahanda na ang lahat ng kailangan, kabado pa rin kami na baka magkaroon ng problema. Marami na ang nagdonate na sasama bukas. Kabilang na nga roon ang mga mayayamang bisita ni Levi na dadalo.
Jax wanted to give a chunk of donations but I stopped him. Hindi niya naman ibibigay iyon para sa donation kundi dahil girlfriend niya ako. Kung inalok niya iyon bago niya ako maging girlfriend, tatanggapin ko kahit anong galit ko sa kanya noon. Isa pa, malaki na ang naibigay ng lola niya na naging major funder namin taun taon.
Alam naman kasi nitong sa magandang bagay iyon mapupunta. Sa maliliit na paaralan, sa mga makabagong kagamitan at makinarya sa pagsasaka, sa mga modernong kagamitan sa pangingisda, at ilan pang pangangailangan na hindi matugunan ng namumuno sa lugar namin. Para rin naman ito sa ikauunland ng buong lugar kaya't suportado ng lahat.
Kaysa sisihin ang gobyerno naisip namin na tumulong na lang. Pinayagan naman kami ng school director, isa rin siya sa mayroong malaking donasyon at uma-attend sa taunang event. Hindi siya madalas makikitang pakalat kalat sa school subalit sa araw ng fundraising ay naroon siya. Pagkatapos ng meeting, nagbalikan ang lahat sa klase.
"Shoot!"
Napailing ako kay Irene na kung mag-cheer sa soccer team na nagpapractice ay akala mo actual na laro na ito. May baon pa siyang popcorn at inumin. Naagaw ko ang atensyon niya nang umakyat ako sa pangatlong bleacher kung nasaan siya.
"Bakit ngayon ka lang? Wala naman tayong practice at tapos na ang meeting ngayon, ah!" Sumubo siya ng malaking dakot ng popcorn at halos mabulunan nang ibalik sa field ang tingin.
Hindi ko siya sinagot. Binaling ko na lang ang atensyon sa nangyayari sa field. Kalalapit lang ni Jax kay Coach Roiland. Nagkita kami kanina kaya hindi ako nakapunta rito kaagad pagkatapos ng huling klase. Ganoon rin si Jax na nagnakaw ng oras bago dumalo sa practice. Pansin ko ang palagiang pagdami ng mga nanunuod sa kanila. Dahil sa seryoso nilang pag-eensayo nakakahatak ito ng atensyon sa mga estudyante na pati ang mga mag aaral sa ibang school ay dumarayo na.
Pagkatapos kausapin si Coach. Naglikot ang tingin ni Jax at may hinahanap sa mga nanunuod. Nalagpasan na ako ng mata niya, bumalik lang sa akin. Ngumisi siya nang magkatinginan kami bago humalo sa mga naglalaro.
Nahahati sa dalawa ang grupo nila. Sila sila muna ang magkakalaban sa practice ngayon upang mas mahasa sila't alam na ang nararapat na gawin sa actual na laro. Magkalaban si Jax at Peter. Sila ang parehong nagmistulang kapitan sa ibinigay ni Coach Roiland na grupo nila.
"Ang galing din pala ni Peter maglaro? Kaninang wala si Jax siya ang pinaka magaling sa buong grupo nila! Mas nakakaexcite tuloy manuod na sila ang magkalaban!"
Tumaas ang isang kilay ko sa sinabi ni Irene. Maliwanag pa sa sikat ng araw ang pagdisgusto niya kay Peter. Ngayong nagseryoso ito hindi kapanipaniwala na pinupuri niya ito.
"Magaling naman silang lahat-"
"Oo! Pero si Jax pa rin ang pinaka magaling! Sigurado akong mananalo sila sa laro! Nakita mo ba kung paano magturo si Jax? Dinaig pa si Coach Roiland! Lahat ng estudyante ritong babae natitigil para panuorin siya!"
"Hindi lang naman si Jax ang pinapanuod nila. Lahat sila magagaling at may itsura-"
"Anong hindi? Ang ingay nila pagkapasok ni Jax! Baka nga kaya lang nanunuod 'yang mga iyan para sumilay! Ikaw lang naman ang kakilala ko na hindi tinatablan ng karisma niya!" Pinanliitan niya ako ng mga mata. Umawang ang labi niya nang may maisip. "Kaya siguro ngayon ka lang? Ayaw mo sanang pumunta dahil hindi ka naman interesadong manuod? Napilitan ka lang?"
Pagilid niya akong pinanliitan ng mata. May pagdududa pa rin. Nasa itsura niyang naghihintay siya ng paliwanag kung bakit at kung saan ako nagpunta para hindi makasunod agad sa kanya. Minsan gusto kong sabihin sa kanya ang tungkol sa amin ni Jax, minsan hindi. Hindi kasi mapagkakatiwalaan ang bibig niya. Malaki pa ang paghanga niya kay Jax. Nag aalala ako na hindi niya ako maintindihan.
"May ginawa lang ako. Hinihintay ko rin si Cathy bago sana pumasok," pagdadahilan ko.
"Maagang umuwi iyon! Sinundo ng kuya niya! Alam mo, Clementine, bawasan mo 'yang sama ng loob mo kay Jax!" Tinuro niya ang field kung nasaan si Jax. Kinakausap ito ni Coach Roiland. Binalingan ako ni Irene. "Tingnan mo nga at maayos naman siya nitong buwan! Nagbabago na 'yung tao kaya baguhin mo na rin 'yang tingin mo sa kanya! Bigyan mo naman ng pagkakataon! Lahat naman ng tao deserve ng second chance!"
Nagbuga ako ng hangin. Habang nakikipag usap si Jax kay Coach, sa labi niya ako nakatingin. Bago siya pumasok sa field nagkita kami sa locker room nila para makahingi raw siya ng good luck kiss. Walang tao roon dahil nandito lahat. Hindi naman iyon kailangan dahil hindi pa ito ang totoong laro. Pero dahil gusto ko rin, binigyan ko siya.
Sinikop ko ang lahat ng buhok ko at ipinusod ko pataas. Habang nag-iipit ng buhok, nakatitig sa akin si Irene. Hindi ko alam ang sasabihin. Biglang hindi ko na alam ang ire-react ko. Hindi ako tahimik sa tuwing babanggitin niya ang pangalan ni Jax. Kung hindi ako sisimangot magsasalita naman ako ng masasamang bagay laban sa kanya. Mabilis akong mairita kapag siya ang pinag-uusapan. Ngayon hindi ako makapagsalita.
"Mag usap kaya kayo? Baka kulang lang kayo sa bonding kaya palagi kayong galit sa isa't isa? Nagsasama palagi ang soccer team at cheering squad kaya hindi n'yo matatakasan ang isa't isa! Kung ako sa inyo aayusin ko na iyang iringan ninyo bago magsimula ang actual na laro!"
"Sige. Susubukan ko," sabi ko pagkatapos mag ipit at itinuro ang field para makaiwas. "Simula na ang laro! Manuod ka na!"
Nang pumasok si Jax sa laro, nagsimulang magtatalon si Irene. Nakahinga ako ng maluwag nang malihis ang atensyon niya. Halos humagis ang laman ng dala niyang popcorn papunta sa akin. Naupo lang ako sa bleachers at tahimik lang na nanuod. Malimit ang paggawi ng tingin ni Jax sa pwesto kung saan ako nakaupo. Dahil katabi ko si Irene, niyuyugyog niya ako sa pag-aakalang sa kanya na naman nakatingin si Jax. Napapabuntong hininga't napapailing na lang ako sa kanya.
Pagkatapos ng huling set, nanguna na ako sa sasakyan ni Jax. Nasa akin ang susi niya kaya sa loob na ako naghintay habang nasa locker room siya't nagpapalit ng damit. Pinakialaman ko ang mga gamit niya at mahinang nagpatugtog. Wala akong kaalam alam sa parte ng mga mamahaling sasakyan noon, nasanay na lang ako dahil kay Jax.
Sa pagiging abala, nagulat pa ako nang buksan niya ang pinto. Pumasok siya sa loob at mabilis akong hinalikan. Natatawa ko siyang tinulak palayo. Kung tatanungin ko siya kung ano ang paborito niya sa katawan ko alam ko na ang magiging sagot niya, ang labi ko. Mahilig siyang manghalik. Sinasamantala niya kapag hindi ako handa. Kapag nag aaral o di kaya'y abala ako at pokus sa ginagawa.
"Let's go to the market first," binasa niya ng dila ang labi niya. Sa labi ko pa siya nakatingin habang nagsasalita at tila gusto pa akong halikan.
"Anong gagawin natin doon?"
Hinarap niya ang kalsada nang magmaniobra siya. Sinulyapan niya ako at ibinalik sa daan. Mabagal ang andar niya papalabas ng parking lot. May ilang mga nadaanan kaming estudyante. Napatingin sila sa magarbong sasakyan ni Jax. Sinundan ko lang sila ng tingin at hindi na nagbalak magtago. Kahit kasi dungawin nila ang windshield sa gilid, likod, at harapan, hindi nila makikita ang mga tao sa loob.
"Naubusan tayo ng stock na seafood. Mamili muna tayo."
Nanalamin siya sa rearview mirror. Sinuklay niya pataas ang basa niyang buhok bago mabilis na nagpatakbo. Pagkarating sa bayan, hawak niya ang kamay ko. Hinayaan ko na siya sa pagbili dahil hindi naman ito papayag na ako ang magbayad kahit ipilit ko pa at idahilan na dalawa kaming kakain no'n kaya dalawa kami dapat na gagastos. Hindi na rin kailangan pumili dahil sariwa naman ang lahat ng tinda rito. Malaya kaming nakakakilos dito dahil malayo ito kaysa sa bayan na madalas pamilihan ng mga taga sa amin.
"What business do you want when we graduate?" Bigla niya na lang tinanong pagkakuha sa pangatlong supot na binili niya.
"Hindi ko pa naisip magnegosyo Jax. Magtatrabaho muna ako bago ko isipin ang negosyo."
Tinigilan niya ang sugpo at alimasag. Marahan niya akong nilingon at hindi muna sinagot ang tindera na nagtanong kung ilang kilo ang kukunin niya. Namumula ang babae ngunit mukhang hindi kilala si Jax. Medyo malayo na ito sa lugar namin. Kung may lupain man sila Jax rito hindi na kasing lawak sa lugar namin na halos buong baryo sila ang may ari.
"Why do you work and not do business?" Nagsalubong ang kilay niya.
"Kapag nagnegosyo kailangan ng puhunan Jax. Magtatrabaho ako para makapag-ipon. Kung papalarin na makapag ipon saka ako magnenegosyo."
Tumango siya na tila ba naiintindihan ako.
"I have money. Pwede kong ibigay sayo kung magkano ang capital na kailangan mo-"
Nanlaki ang mga mata ko. Malakas ko siyang hinampas sa braso.
"Pera mo iyon Jax!"
"That's the point. Pera ko iyon kaya pwede kitang bigyan-"
"Ayoko nga! Ayokong bigyan mo ako!"
"Bakit ayaw mo? Kung ayaw mong bigyan kita utangin mo na lang-"
"Lalong ayoko! Baka hindi mo pa pabayaran!"
Natawa siya. Napalabi ako nang matanto na tama ako. Kapag tinanggap ko ang alok niya na pautangin ako. Hindi niya na sisingilin iyon at ipipilit na bigay niya iyon.
"Just work with me then." Tumawa siya at hinarap ulit ang mga sugpo. "Be my secretary or manager. Pumili ka ng posisyon na gusto mo."
Napaisip ako. Pwede rin siguro. At least tinrabaho ko at paghihirapan ko. Hindi niya ibinigay o pinautang.
"Magkano ang sahod ko?" Tanong ko na tunog interesado. Abala siya sa mga sugpo.
"Magkano ba ang gusto mo?" Aniya na hindi ako nililingon. Napasimangot ako.
"Bakit ako ang tinatanong mo? Ikaw ang amo ko! Sayo ako magtatrabaho kaya ikaw ang magdedesisyon kung magkano ang sahod ko!"
"If you let me decide I'll give you all the income. Hindi mo tatanggapin iyon kaya ikaw ang tinatanong ko. Pagkagraduate magtatayo tayo ng business na gusto mo. Then it's up to you to decide how much salary you want."
Hindi na ako nakipagtalo. Hinayaan ko siyang mamili ng mamili. Bigla tuloy akong napaisip kung ano ang magandang negosyo rito sa lugar namin. Parang maganda ang mga farms at plantasyon ng bulaklak. Maraming nagdadaos ng mga kaarawan, kasal, at iba't ibang events sa mga kalapit namin na resort dito. Pwede ko sigurong supply-an ang mga event coordinators?
Sa pag iisip ko, namalayan ko na lang na pabalik na kami sa sasakyan. Nang lingunin ko ang kamay niya sa kabila, puno iyon ng supot ng mga pinamili niya. Sa isang kamay, hawak niya ang kamay ko at binitawan lang ako para pagbuksan ng sasakyan.
Pagkarating sa kanila nagmamadali akong sumakay sa lift. Ganito ako palagi sa takot na may makakita sa amin. Sa awa ng diyos, sa sobrang laki ng bahay nila halos hindi na magkakitaan kaya walang nakakakita sa amin.
"Huwag ka nang kumuha ng tshirt bukas. Nagpagawa ako ng sa atin."
Nakapamewang ang isang kamay ko. Nakapagpalit na ako at suot ko na ang damit niya. Ganito ang ayos ko sa tuwing nasa kwarto niya. Hawak ko ang sandok sa isang kamay at hinahalo ang niluluto kong pagkain naming dalawa.
Walang kusina rito sa kwarto niya nang una akong makapasok. Hindi naman kasi siya nagluluto kaya aanhin niya iyon. Isang tawag lang may pagkain na siya. Sa mga sumunod na araw na naglalagi ako rito, pinalagyan niya. Pinuno niya rin ang fridge niya ng mga sariwang ulam at pinalitan ang mga alak na naroon.
Kung walang pera, matagal iyon gawin. Ngunit dahil isang pitik lang nandiyan na sa harapan niya ang gusto niya, dalawang araw lang natapos na ito. Gusto niya kasing ipagluto ko siya at hindi ko pwedeng gawin iyon sa kusina ng mansion nila. Makikita ako roon ng Senyora. Ni hindi nito alam na sa kwarto ko tinuturuan ang apo niya.
Binitawan ko ang sandok sa tabi ng kalan saka siya hinarap. Nasa hapag siya na walang laman kundi libro at ilang gamit sa pag aaral. Nakataas ang isang paa niya sa upuan at nagsasagot sa ibinigay ko sa kanyang tanong. Hindi ko dapat siya tuturuan habang nagluluto ako kaya lang naisip ko na baka guluhin niya ako kung wala siyang ginagawa. Tama nga ako, tahimik siya magdamag at ngayon lang nagsalita.
"Nagpagawa ka? Kailan?"
Binaba niya ang ballpen. Nag-angat siya ng tingin sa akin at ibinaba rin ang paa niyang nakataas sa upuan.
"Kahapon. Nagpabili rin ako ng bike. Iyon ang gagamitin natin-"
"Hindi pwede Jax. May gagamitin na ako," sagot ko sabay talikod at abot sa sandok. Bumalik ako sa pagluluto.
Akala ko hindi na siya magpupumilit. Ngunit 'di pa nagtatagal, naramdaman kong yumakap siya sa aking likod. Nasa bewang ko ang mga kamay niya papulupot sa aking tiyan. Ipinatong niya ang kanyang baba sa aking balikat at nakidungaw sa niluluto ko.
"Doon ka muna... Nagluluto ako Jax..."
"Pumayag ka muna..." Taas baba niya akong hinaplos sa tiyan. Inilingan ko iyon.
"Magtataka sina Harry kung iba ang isusuot ko at iba ang gagamitin ko na bike... Hindi mo ako madadaan sa ganyan ngayon..."
"Kahit halikan kita rito?" Sabay lapat ng labi sa leeg ko. Humigpit ang hawak ko sa sandok.
"Hindi nga pwede..." Umiling ako.
"Kahit hawakan kita rito?"
Ang isang kamay niyang nasa tiyan ko ay gumapang paakyat. Tumigil ito sa dibdib ko at sinakop ng palad iyon. Nakaharang ang tela ng tshirt niya roon subalit tila nararamdaman ko na ang gaspang ng palad niya. Pinilit kong balewalain iyon at kunwaring wala lang na nagpatuloy sa pagluluto.
"Kahit humawak ka sa buong katawan ko hindi talaga pwede..." Umiling na naman ako.
Hindi niya mababago ang desisyon ko. Hindi maaari ang gusto niya. Maraming tao roon at hindi malabong may makapansin kahit isa sa pagkakapareho ng mga damit at gamit namin na bike.
"Kahit na gawin ko ito?"
Ang isa pang malayang kamay niya ay bumaba sa hita ko. Itinaas niya ang tshirt na suot ko sa harapan at mabilis naipasok ang kanyang kamay sa loob ng aking panloob.
"Jax..."
Napapikit ako sa agarang pagdampi ng kamay niya roon. Nabitiwan ko ang sandok nang pumasok ang isang daliri niya. Marahan iyon na gumalaw. Kumukulo na ang niluluto ko pero hindi ko na mabigyang pansin iyon. Habang ginagawa niya iyon mula sa aking likuran, hinahalikan niya ako sa aking leeg at likod ng aking tenga.
"Give me this one please... I want us to look like a couple even just on fundraising day..."
Sinasabi niya iyon habang itinataas ang suot kong tshirt niya na umabot lang sa gitna ng aking hita. Tinaas niya iyon hanggang sa aking bewang. Ibinaba niya ang manipis kong panty at pinagparte ang mga hita ko. Hinugot niya ang kanyang daliri sa aking loob upang ipalit ang kanya. Napahawak ako sa granite countertop malapit sa niluluto ko. Nang pumasok siya, napatango na lang ako.