Dave's POV
They say, you can be as bad as you want. Do whatever you want and be who you want. But you can't be like that forever.
Dahil darating ang panahon na, may magbabago at makapagpapabago sa lahat ng mga bagay na nakasanayan mong gawin. Na may mangyayari para mag bago ka.
I was that hot-headed, arrogant badboy everyone knew. Iba't ibang babae ang kasama araw araw.
Party dito, party doon. Gala dito, gala doon. Away dito, away doon.
Lahat na siguro ng masamang gawain nasa akin— maliban na lang sa pag d-droga at pagkaka sangkot sa mga illegal na gawain.
My parents almost gave up on me, dahil sa mga kabulastugang ginagawa ko behind their backs. Lucky for me at bawi naman ako sa pagiging isang BBMVP ng school. Plus points na lang din siguro ang pagkakaroon ko ng utak. But yeah, hindi ko pwedeng gamiting rason ang mga yan.
When Arah came into my life, everything changed. She made me changed and become a better person. She's the one who guided me to look for myself. Kung ano talaga yung gusto ko. Pinakita nya sakin yung mundo kung saan hindi lahat ng gusto natin, masusunod. Na hindi lahat madadaan sa pera at pa pogi pogi lang.
She also taught me na kapag wala kang kapangyarihan, hindi mo magagawa ang mga gusto mong gawin. Katulad ng pag tulong sa mga nangangailangan.
And that I shouldn't play with girls hearts because karma hits more than once.
I am a wrecked when I met her and she made my life complete.
She's my inspiration to do this things I'm doing now.
"Thank you so much for helping this organization Dave. Sobrang laki ng utang ng loob namin sayo." Naka ngiti at naiiyak na saad ni Sister Rosella sakin. Ibinalik ko ang ngiti sa kanya.
"Buong puso po akong tutulong ano mang oras, Sister Rose." Tugon ko naman sakanya.
"Salamat hijo, salamat." Tumango ako sakanya at tumingin sa harapan.
"S-sir Dave? Kayo po ba s-si sir Dave?" Tanong ng isang lalaking sa tingin ko ay nasa 40 pataas ang edad.
"Opo. Bakit po?" Mabilis nyang hinawakan ang kamay ko at nag simulang umiyak.
"Ako po si Luis.. Maraming salamat sir. Salamat... Dahil sa inyo gumaling ang asawa ko. Wala kaming pera pang pa chemo nya at hindi na namin alam ang gagawin kung hindi kayo dumating." Ngumiti ako sa kanya.
"I was once on you shoes too. Yung babaeng mahal ko may sakit din tulad ng sa asawa mo. Before I met her, I am not like this. Alam nyo yun, bulag sa katotohanan at reyalidad ng mundo. Sya yung nag turo sakin kung pano maging isang mabuting tao. She's so lovely and one of the most important to me. Kung hindi siguro dahil sa kanya, hindi ko alam kung ano ako ngayon...." I smiled.
"Mabuti ka pong tao sir at maswerte kang nakilala mo sya." Tumango ako kay manong Luis habang naka ngiti.
"Sobra po manong." Sagot ko.
"Sya ang dahilan kung bakit ko 'to ginagawa. Dahil sya ang inspirasyon ko." Dagdag ko pa.
"Sana po makilala ko sya at para mapasalamatan namin sya ng asawa ko sa personal." Ngiti lang ang sinukli ko sa sinabi ni manong.
Ilang minuto pa akong nag stay sa cancer center na ipinatayo ko sa pangalan ni Arah bago ako tuluyang nag paalam at umalis kasama ng anak ko.
"Pupuntahan na po ba natin si mama, papa?" Curious na tanong ng anak ko. Anak namin ni Arah.
"Opo." Malambing kong tugon habang nag d-drive. Dumaan muna kami sa isang flower shop at kinuha ang in-order kong bulaklak na paborito ni Arah.
Ang Lycoris flower.
"We're here." Anunsyo ko saka ipinarada ang sasakyan sa harap ng itim na gate.
"Let's go." Inangkla ng anak ko ang kanyang maliit na kamay sakin na naka ngiti ko namang kinuha.
Hawak hawak ang rosas sa kabilang kamay ay sabay naming tinungo ang isang bahay na maliit at tahimik ngunit puno ng makukulay na rosas.
"Bae." Tawag ko sa kanya saka inilapag ang bulaklak na dala at hinagkan sya.
"Hi mama!" Bati naman ng anak namin sa kanya at humalik din dito. Napa ngiti na lang ako.
>>NOW PLAYING<<
WITH A SMILE BY: ERASERHEADS
Lift your head, baby, don't be scared
"Kamusta ka na Bae? Miss na kita, sobra." Panimula ko.
Of the things that could go wrong along the way
"Alam mo, dumaan ulit ako ngayon sa cancer center na pinatayo ko. Gaya ng pangako ko sayo..." Pinasadahan ko ng aking kamay ang lapida nya kung saan naka sulat ang kanyang pangalan.
——
In The Loving Memory Of
Carla Dela Fuentes Imperial
Born: August 18, 1999
Died: December 4, 201*
"May your soul be with God in the eternity."
——
It's been three years already. Three years when Arah left us all.
You'll get by with a smile
You can't win at everything, but you can try
I know she did everything... she fought back sa sakit nya para sa amin. Sa mga nagmamahal sa kanya.
Nakakalungkot mang isipin, pero lahat ng laban may hangganan. At yung laban nya nag tapos isang taon lang matapos kaming magkabalikan at matapos ko syang pakasalan.
Baby, you don't have to worry
'Cause there ain't no need to hurry
"Almost half percent of the cancer patients there were cured and that's because of you, Love. Lahat ng 'to ay dahil sayo at sa kabutihan ng puso na mayroon ka." Pinahid ko ang luhang patuloy na umaagos sa mga mata ko.
No one ever said that there's an easy way
When they're closing all their doors
Tatlong taon na pero andito pa din yung sakit na nararamdaman ko. Yung pagka miss sa kanya bawat araw.
Na miss ko nang marinig yung tawa nya. Matamis at nakaka hawa nyang mga ngiti. Yung mata nyang nag niningning sa saya.
And they don't want you anymore
This sounds funny, but I'll say it anyway
Akala namin nuon cancer survivor na sya. Na tuluyan ng nawala ang cancer cells sa katawan nya. Matapos nya maging positibo sa stage four cancer ay agad syang inilipat at ibinalik sa ospital sa ibang bansa kung saan sumailalim kaagad sya sa napakaraming chemo theraphy buong araw sa loob ng apat na buwan.
Sa bawat oras na magkasama kami sa loob ng kanyang hospital room at pinapanuod sya, hindi ko mapigilang hindi sisihin ang sarili kung bakit lumala ang sakit nya.
It's because of me again.
Yung pagod at sakit, makikita mo sa mukha nya.
Her brother told me how she pleaded to their mother na umuwi ng Pilipinas sa gitna ng pagpapagaling nya para lang makita ako.
They're mad at me and I accepted it. Totoo naman kasing kasalanan ko kung bakit lumala ang sakit nya.
It's me who always hurt her. From the very beginning.
"It's n-not your fault, okay? I t-think this is my f-fate... No matter wh-what happens, wag na w-wag mong sisihin ang sarili m-mo.."
Ipinikit ko ang mga mata ko ng maalala ang sinabi nya ilang araw bago nya kami— ako iwanan.
"Papa, umiiyak ka na naman." Mabilis kong idinilat ang aking mga mata at ngumiti sa anak namin.
"Miss na miss ko na kasi si mama mo." Niyakap naman ako ni Lyka.
Girl, I'll stay through the bad times
Even if I have to fetch you everyday
We'll get by with a smile
"Miss ko na din si mama, papa. Pero alam ko naman na kasama nya na si Papa Jesus." I kissed Lyka on her forehead.
Oo, si Lyka na dating nasa bahay ampunan. Yung batang kinaaliwan ni Arah nung nagkaroon kami ng thanksgiving event sa isang childcare orphanage.
Hindi naman kasi lahat ng pamilya, kailangan kadugo mo. Yung iba nga, mas pipiliin maging kapamilya yung hindi kadugo kasi yun yung mga taong mas nag bibigay halaga sayo. Mga tao na hindi ka huhusgahan sa kung kanino o saan ka nanggaling at mas tanggap ka kesa sa sarili mong kadugo.
Adopting Lyka is Arah's idea na buong puso ko namang sinuportahan. Pagkatapos kasi ng kasal namin, anak agad ang gusto nyang hilingin sakin.
Alam ko nung mga oras na yun na pareho kaming nasasaktan dahil alam namin na may posibilidad na kapag gumaling si Arah sa sakit nya, ay pwedeng hindi na ito magkaka anak.
Kaya nung binanggit ni Arah ang plano nyang mag ampon, ay si Lyka agad ang pumasok sa isip namin.
Kaagad kong inasikaso ang mga papeles sa pag ampon kay Lyka at wala pang dalawang buwan ay opisyal na namin syang inampon at dala dala na nya ang pangalan at apelido ni Arah at sakin.
You can never be too happy in this life
'Cause in a world where everybody hates a happy ending story
"And she's happy there too." Dagdag ko na tinanguan nya.
I heaved a deepest sigh at tumingin sa lapida nya.
"I love you, Bae. I love you so much..." Bulong ko habang pinasadahan ng kamay ang litrato nya.
It's a wonder love can make the world go round
"Ikaw pa rin ang mahal ko. Ikaw lang din 'ata eh." Natatawa kong wika.
But dont let it bring you down
And turn your face into a frown
You'll get along with a little prayer and a song
Tumingin ako sa paligid at napa ngiti ng dumako ang mga mata ko sa napaka gandang paru-parong lumilipad at huminto sa ibabaw ng picture frame nya.
Let me hear you sing it
'Cause in a world where everybody hates a happy ending story
It's a wonder love can make the world go round
Ngumiti ako dito.
"Napaka ganda mo pa rin kahit kailan." I whispered and let my tears stream down my face freely.
But don't let it bring you down
And turn your face into a frown
You'll get along with a little prayer and a song
"I know you're always watching us. Wag mo kaming pabayaan ng anak natin, mahal ah?" Pinahid ko ang mga luha ko at matamis na ngumiti.
Lift your head, baby, don't be scared
Of the things that could go wrong along the way
"Pangako, I will do everything I can to make sure I raise Lyka just like you. God fearing woman with a beautiful heart and soul..." I kissed her tombstone.
You'll get by with a smile
"I will teach her everything and fullfil your promises for her. I will shower her love and every beautiful things in the world. Kasi deserve 'to lahat ng anak natin.."
Now it's time to kiss away those tears goodbye
"I love you so much, my wife.. Ikaw lang hanggang sa huli. And I will keep this love of mine for you, until forever. My heart will keep you forever."
Let me hear you sing it...
——
[THE END]
A/N:
Thank you so much for staying with Arah and Dave's story until the end! I hope you guys find someone who will love you too just like how Dave love Arah. 💓💖 Losing someone is not easy. It'll make a person change. Dave might not be fully happy right now, but trust me. With Lyka his and Arah's kid, his family and friends and also those people who love him, he'll surely be happy.
Cheers 🎉🍷 as another story of mine ended! Whippieee~