Chapter 1
Four years later...
Life is full of surprises. We don't need to cage ourselves from the past because life is changing and life must go on. We don't let our past ruined our future and present life.
"Alora!"
Napatingin ako sa entrada ng Blend and Sweetness Café, and there Patricia is. She's wearing a pink halter dress and a four inch kitten sandal.
My left eyebrow raised the moment she arrived at my direction. "Dumating ka pa 'no? Sana hindi na lang."
"I'm sorry. Traffic sa EDSA," she explained before tapping my back.
Traffic sa EDSA? Ang sabihin lang niya ay natanghali siya ng gising.
Tch. Lulusot pa eh huling-huli ko na nga. Gadd! Napairap na lang ako sa hangin bago muling nagsalita.
"Take a sit, Patricia. I have something to tell you."
She just nodded his head. Naglakad na siya patungo sa bakanteng upuan na nasa harapan ko. Maarte itong umupo sa upuan na nagpainis sa akin. I hate the way she act. Alam naman niya kung paano ko linisin ang coffee shops ko pero mag-iinarte siya? Tch. She must be thankful because she is my bestfriend and the co-owner of this coffee shop.
"Huwag kang maarte, Patricia. Malinis lahat na nandito sa loob ng Blend and Sweetness Café."
"Shh masakit ulo ko, Alora. Please low down your voice," mahinang usal nito sabay hilot ng kaniyang sentido. Sa sobrang inis ko ay binigyan ko siya ng malakas na batok sa noo.
Sabi na e, uminom na naman siya kagabi kaya tinanghali ng gising. Sinabihan na ng huwag uminom pero ano ang ginawa niya? Uminom siya kagabi.
"Kaya pala... kaya pala late ka na. Sinabi ko naman sa 'yo na huwag kang uminom diba? Oh tignan mo? Late na naman tayo sa pakikipagkita doon sa engineer na sinasabi mo," iritang wika ko sa kaniya.
"Konti na lang naman iyong iniinom ko kagabi and it's a party!" Sabi nito sabay rolyo ng kaniyang mga mata.
"At isa pa pinsan ko naman iyong engineer na iyon, okay? There's nothing to worry." She take a zip on her brewed coffee. " Gusto mo... reto pa kita sa kaniya eh. He's hot, hand—"
"Walang may pakialam." Putol ko sa sasabihin niya sana.
Ano naman ang pakialam ko kung hot and gwapo ang engineer na 'to? Did I asked? I didn't ask. My business is my concerned not his engineer cousin.
"Ah! Wala pa lang pakialam ha. Kapag ikaw nahulog sa pinsan ko... magbabayad ka ng isang libo," nakangising turan nito.
"Bilisan mo na lang ang pagkakape diyan at para makaalis na tayo." Tiniklop ko na iyong mga files na binabasa ko kanina at nagsimula na rin inumin iyong black brewed coffee ko.
Hindi ako mahuhulog kanino man. Hawak ko ang puso at isip ko kaya hindi ako mahuhulog sa kahit sinong lalaki. I already promise to myself that I'll be no longer in relationship. I'm single yet contented on what I have right now. I'm alone but not lonely because I have family... a mother who will give me love and attention.
"Patricia ano ba? Bilisan mo kaya 'no?!" Iritang singhal ko kay Patricia na ang bagal maglakad patungo sa isang building kung saan ang opisina ng pinsan niyang Engineer, Si Engr. Zyair Aeon Remington.
Patricia gasped. "Hindi ka naman excited na makita ang pinsan ko, diba? Kaya huwag kang excited dahil makakahintay ang lalaking iyon."
"Still, it's unprofessional!" I exclaimed.
Nauna na akong naglakad patungo sa entrada ng building ngunit bigla akong hinarang ng security guard. Tinignan ko ito mula ulo hangang paa at pinagtaasan ng kilay. Ang ayaw ko sa lahat ay iyong hinaharangan ako kapag kapag sobrang late na sa kikitain.
"Ma'am, saan po kayo?" tanong ng guard sa akin.
I bit my lower lip out of fraustration. After that, I let out a deep sigh to calm myself. Handa na sana akong sagutin iyong guard ngunit biglang dumating si Patricia.
"Ma'am Patricia!" Masayang wika ng guard nang makita niya si Patricia na naglakad patungo sa direksiyon namin.
Tinaasan ko ng kilay si Patricia dahil parang kilala siya no'ng guard. Ngunit imbes na sagutin ako ay hinarap niya na lang iyong guard na may ngiti sa labi.
"Let her in. Pupunta kami kay Zyair," usal ni Patricia do'n sa security guard. Binigyan naman ako ng daan ng guard kaya nagpatuloy na ako sa paglalakad patungo sa elavator, kasama si Patricia.
Zyair? Wow! First name basis. Kung sabagay magpinsan eh.
Ayaw kung may humaharang sa akin kapag ganitong nagmamadali ako dahil baka makasapak ako ng wala sa oras. It pissed me off.
"Are you excited to see him, Alora?" Panunudyo ni Patricia sa akin.
Magkasalubong ang dalawang kilay kong nakatingin sa kaniya. Kahit kailan talaga baliw ang babaeng 'to dahil pilit niyang nirereto ako sa pinsan niyang engineer, which is Zyair.
Tsk. Aanhin ko ang engineer kung manloloko diba? I don't need a man. Dahil ang kailangan ko ay pera, magpayaman at mamuhay ng matiwasay kasama ang mabait kong Mommy.
Money can buy happiness, sabi nila. So, nagpaparami ako ng pera para mabili ang kasiyahan ko.
"Tigilan mo nga ako, Pat. Hindi ako interesado sa kaniya. I'm here for business... business only!" mataray kong usal sabay irap sa hangin. Ngunit ang loka-loka ay isang mapanuksong ngisi lang ang ginawad sa akin.
Knowing Patricia, she's persistent. She'll do everything para mangyari iyong gusto niya. Pero hindi ko siya hahayaan na hawakan ang tadhana ko. My life is my rule.
This is my life. I will be the one to write my own destiny. Well, destiny isn't true after all.
Panget ka-bonding ni Destiny kaya bakit ako maniniwala sa kaniya? I'm so sick on believing destiny.
Nang makarating na kami sa 10th floor ay taas noo akong naglakad palabas ng elevator. Maraming cubicle ang andito sa 10th floor at pinagtitinginan na nila ako pero hindi ko sila tinapunan ni isang tingin dahil nakapokus lang ang tingin ko sa nag-iisang pintuan.
Engr. Zyair Aeon Remington.
So, isa rin pala siya sa owner ng building na ito. Well this company is a construction company, Remington Construction Company.
Bakit hindi ko nga ba naisip kanina? Mygadd! He's Remington. Zyair Aeon Remington! He's the owner of this construction company. ZYAIR AEON REMINGTON!
"What are you staring at?" Patricia asked.
I turned my gaze on her. "He's the owner of this company?"
She laughed that made me more annoy "Yes. Kanina ka pa naglalakad sa building na ito pero ngayon mo lang alam... ayy! Ikaw nga pala si Alora na walang pakialam sa paligid niya."
"Siraulo ka." Tanging nasabi ko na lang at nagpatuloy na sa paglalakad patungo sa isang pintuan.
"Pagpatuloy mo iyan, kaibigan!" She's still laughing.
I shoot her a death glare to make her stop laughing. Nakakainis! Bakit ba? Wala namang masama kung wala kang pakialam sa nakapaligid sa 'yo diba? Lalong-lalo na kung nonsense ito.
Tsk! Sabihin lang kamo niya ay chismosa siya.
"Ano po ang kailangan niyo?" I look at my right side, I saw a girl wearing an eye glasses and a business outfit. Maybe she is Mr. Remington's secretary.
"I'm here for Engr. Remington. I have an appointment to him."
"Just wait for a seconds, Ma'am. I'm going to inform him that you were here," she said.
Tatawag na sana siya sa line ni Zyair nang biglang bumukas ang pintuan ng opisina nito at niluwa doon ang isang matangkad at naka-tuxedong lalaki. Maputi, bilugan ang mga mata at v-shape iyong kaniyang jawline.
He's fucking h— este the heck! Why I am thinking like that? Hindi totoo iyon. Hindi siya guwapo period.
"Let them in," he huskily said.
I gulped. Shit! Ang ganda ng boses! Ang hot! Nakakahu— gaga! Umayos ka, Alora!.
Dafuq!
"Ma'am, pwede na po raw kayo pumasok."
Umiwas ako ng tingin kay Zyair at binaling ang tingin sa Secretary nito. Ngumiti lang ako dito bilang sagot at pasasalamat.
Inayos ko muna ang tindig ko at ang sarili bago magsimulang maglakad patungo sa opisina ni Zyair. Ako na lang ang naiwan dito dahil nauna ng pumasok si Patricia sa loob.
Ang hilig niya talagang iwan ako.
Sanay naman na akong maiwan. Ano pa ang bago ro'n? They always leave me literally and figuratively.
Nang makapasok ako sa loob ng opisina ni Zyair ay isang panlalaking amoy ang namuo sa aking ilong. Ang bango ng air freshener niya sa opisina ah. Sanaol manly scent.
Tumingin ako sa dalawa at nag-uusap ito. Hindi ko alam kung ano ang pinag-uusapan ng dalawa. Tumikhim ako para kuhanin ang atensiyon ng dalawa at para mapatigil ito sa pag-uusap. Mygadd! I'm here for business not for their gossips.
"Take a sit, Miss Alora."
Umupo ako sa isang swivel chair na nasa harapan ng table ni Zyair.
"Hindi na ako magpaligoy-ligoy pa. Like what I've said earlier, I'm here for business. Me and Patricia are going to expand our business, my coffee shop. I need an engineer to examine the space," I explained.
"Who's your architect?" he asked.
"Miss Shelley, actually she's the one who recommend you to me. Kilala ka naman ni Patricia kaya nagpasama na ako sa kaniya rito."
Tumango-tango ito sa akin. "Oh, I see."
"Yes. So, are you going to be my engineer?" I asked.
He slowly nodded his head and a wide smile formed on his red kissable lips. "Yeah. It's business and who I am to rejected you anyway? It's my pleasure to be your engineer, Miss Alora."
What with that smile? And what? It was his pleasure? Did he know me something about me?
I shrugged my shoulder and gave him a smile, a true one. "Then it's settled. Just tell me when will you visit my space so that I can show you my space and you can study how will you construct my coffee shop."
He nodded his head.
Nagkamay kaming dalawa ni Engr. Zyair pagkatapos naming mag-usap. Ang lambot ng kamay niya, sobrang lambot. Pero hindi ko pa rin siya type.
Anong connect? Anong connect ng malambot niyang kamay sa hindi mo type ha? Alora, anong connect?
Jusko! Nababaliw na ata ako dahil pati sarili ko ay binabara ko na. Malala na ata ako?
"Thank you for trusting my company, Miss Alora. Have a nice day and nice to meet you. Maganda ka nga kagaya ng sabi ni Patricia."