Tahimik akong nakaupo sa paborito kong pwesto sa rooftop ng building na tinatambayan ko noong highschool.
Whenever i'm feeling down , this rooftop is one of my favorite spot. Dito ko kasi naeenjoy ang scenery ng langit. I love clouds. Lalo na kapag sunset.
While i was staring at the gorgeous sunset ay may biglang nagtakip ng mata ko na siyang dahilan upang mapangiti ako.
He's one of the reason why i am smiling. Hindi ako palangiti , but when it comes to him. My aura became more bright.
"Hulaan mo kung sino toh!" He made a sexy chuckle. This boy never failed me to make me smile.
"Uhm, yung taong buntot ko?" Biro ko sakanya na naging dahilan upang matawa kami pareho.
Totoo naman ang sinabi ko. Ayaw niyang mahiwalan saakin , everywhere i goes. He follow. Classmates kami noong grade 9. I'm always quiet habang siya ang daldal niya. Di ko alam kung bakit niya ako kinaibigan samantalang napaka layo naman ng mundo namin. Siya pa lang ang nakatibag ng yelo na bumabalot sa puso ko. Siya ang naging kaibigan ko kahit ilang beses ko na siyang pinagtutulakan. I don't want to have a friend , dahil may naalala akong mula sa mapait kong nakaraan kapag naririnig ko ang salitang 'pagkakaibigan' but he proved me wrong. We became friends , good friends. We became partner in crime. Lahat ng alam ko , itinuro ko sakanya.
"Grabe! Buntot talaga!" Tumayo siya sa harapan ko , at gaya ng inaasahan ko. He has his killer smile. Yung ngiti na kahit hindi na makita ang singkit niyang mata ay mapapahanga ka talaga.
"What are you doing here??" I asked.
"Nabuburyo ako , yung dalawa ko kasing pinsan busy sa pakikipag date sa nga kakambal mo."
I smiled.
Talagang nag kakaigihan na si Solar at Saturn sa pinsan niya.
"Well, good for them"
"Good for them bad for us!" Reklamo niya.
"Bakit naman?"
Napatingin ako sakanya ng hinawakan niya ang kamay ko.
My heart skips a beat.
"Mavis , i l-like y-you..."
My lips parted.
"I love you Mavis.... not just a friend..."
I was speechless.
I don't know what say.
Sobra akong nagulat sa biglaang pag amin niya.
"N-naguguluhan ka lang..."
"Mavis??? Sigurado ako sa nararamdaman ko."
Di ko alam kung bakit kailangan ako pa ag magustuhan niya. Aminin ko man o hindi sa sarili ko , i know that he's special for me.
Siya lang ang nagparamdam ng takot saakin. I am fearless , but i'm scared to loose him.
I am scared to loose him.
"H-hindi mo dapat ako magustuhan Mc..." Parang nanghihina ang tuhod ko dahil sa sinabi niya.
"Sa tingin mo , kaya kong pigilan ang sarili kong gustuhin ka??"
Sht
"Mc , bakit ako???"
"Anong bakit ikaw??? Mavis alin ba sa salitang 'mahal kita' ang hindi mo maintindihan??"
Halos wala na akong ibang marinig kundi ang lakas ng tibok ng puso ko.
A strong wind gently caressed my skin, adding more shiver to what i am feeling right now.
I slowly caressed his cheeks.
"Ang salitang pagmamahal mismo , Mc ay mahirap ng maintindihan. Hindi mo ako maiintindihan"
He's specia for me. Takot akong mawala siya. Natatakot ako na baka kapag nalaman niya kung anong nakaraan ko ay baka iwanan niya. Mas mabuti ng ganito.
Because after all prevention is better than cure...
"Tell me what's bothering you Mavis. Kaya kong tanggapin"
double sht
"Hindi mo ako naiintindihan! At alam kong hindi mo ako maiintindihan"
"Then tell me!"
"Mamahalin mo parin ba ako , kapag nalaman mong masama akong tao???"
~•~•~•~•~•~•~
Napabangon ako mula sa kinahihigaan ko matapos kong mapanaginipan ang tagpong yun noong kasama ko pa 'siya'
kung noon he never failed to make me smile , ngayon ay he never failed to make my heart shatter everytime i remember him.
Ayokong umiyak , kung kaya't kahit nasasaktan ako ay nanatili akong mukang kalmado.
Habang sinusuklay ko ang buhok kong hanggang balikat.
Suot ko ang bilog kong salamin. Malinaw man ang mata ko ay mas pinili kong mag suot ng salamin , to make me look innocent.
"𝑰 𝒓𝒆𝒂𝒍𝒍𝒚 𝒍𝒊𝒌𝒆 𝒕𝒐 𝒍𝒐𝒐𝒌 𝒊𝒏𝒕𝒐 𝒚𝒐𝒖𝒓 𝒆𝒚𝒆𝒔... 𝒊 𝒔𝒆𝒆 𝒎𝒚 𝒇𝒖𝒕𝒖𝒓𝒆 𝒆𝒗𝒆𝒓𝒚𝒕𝒊𝒎𝒆 𝒊 𝒍𝒐𝒐𝒌 𝒊𝒏𝒕𝒐 𝒚𝒐𝒖𝒓 𝒆𝒚𝒆𝒔"
𝑯𝒆 𝒌𝒊𝒔𝒔𝒆𝒅 𝒎𝒚 𝒄𝒉𝒆𝒆𝒌𝒔
"𝑹𝒆𝒂𝒍𝒍𝒚?? 𝑾𝒉𝒂𝒕 𝒅𝒐 𝒔𝒆𝒆 𝒕𝒉𝒆𝒏?"
"𝑰 𝒔𝒂𝒘 𝒎𝒚 𝒇𝒖𝒕𝒖𝒓𝒆 𝒘𝒊𝒕𝒉 𝒚𝒐𝒖..."
Ng bigla kong naalala ang sinabi niya ay bigla ko na lang namalayan na may bumagsak ng luha sa pisngi ko , dali-dali kong pinunasan iyon gamit ng kamay ko.
Never waste your tears for that m*therf*cker.
Hindi ko man maamin , pero apektado parin ako.
Just pretend , you're okay.... Sanay kana diba?
Paglabas ko ng kwarto ko ay hindi na ako nag almusal. Dali-dali akong lumabas ng bahay ng hindi man lang hinihintay ang mga kapatid ko.
Agad kong pinaharurot ang motor ko papuntang paaralan namin.
I am taking pre-law.
My dream is to became a lawyer , then i wanna be a judge.
Dahil sa maaga pa ay naisipan kong tumambay sa library kung saan ako tahimik na nagbabasa ng mga horror novels na bigay ni daddy saakin.
I'm wearing my favorite blazer kahit sobrang init na ng uniform ko.
Nakakaboring naman tong regalo ni daddy, hindi naman ganun nakakatakot.
I really like reading horror books. I love thrill. Pero itong nabili ni Daddy naboring lang ako.
Imbes na sayangin ang oras ay nag advance reading na lang mga topic na ituturo saamin.
.
.
.
Habang naglalakad ako papuntang hallway ay napatigil na lang ako bigla sa paglalakad ng tila makita ko ang isa sa multo ng nakaraan ko.
Did i just see her??
Kahit ilang taon na ang lumipas , di ko parin makalimutan ang babaeng dahilan ng pagiging ganito ko. The girl i hated the most.
Dito ba siya nagaaral??!
Did she already found me??? Just like she promised???
I think i saw her , staring at me from afar???!
Ngunit ng ibinalik ko ang tingin sa pwesto kung saan ko siya nakitang nakatitig saakin ay bigla na lang siyang naglaho na parang bula.
Maaring paranoid lang ako.
Sa sobrang lutang ng isip ko ay di ko napansin na nasa loob na pala ako ng classroom ko.
Saktong pagpasok ko ng classroom ay isang lalake ang nabangga ko na naging dahila upang mahulog ang suot kong salamin at mabasag.
Oh sht , i felt like this was Deja vu...
Napatitig ako sa nahulog kong saamin.
Sh*t , talagang basag talaga.
I wanna punch this m*therf*cker!
"Miss sorry talaga!" Paumanhin ng lalakeng nakabangga ko.
Napatingin tuloy saamin ng lahat ng kaklase ko.
Ng sinubukan kong kunin ang salamin ko ay nasugatan pa ang kamay ko dahil sa basag na glases.
"Oh my god! May sugat ka miss!"
His voice really sounds familliar.
Ng napaanagat ako ng tingin sakanya ay tila natulala na lang ako ng ilang sigundo.
When i looked into his face, i saw someone that is really familliar to me.
Totoo ba tong nakikita ko?? Is this really him???
"Mc??" I called his name at napatitig siya sakin dahil doon.
Oh sht! Siya nga!
HE's one of the devil of my past!
"Mavis??"
A memory of him , suddenly flashback to my mind.
***
Nasasaktan ka?? Good for you. This is your Karma for blackmailing peole. Sana mamatay ka na lang Mavis , I hope you die...
***
Kahit may sugat ako ay dali-dali kong kinuha ang basag kong salamin at saka lumabas ng klassroom. Itinapon ko ang basag kong salamin at saka bumalik ng klassroom.
Hindi nga ako mamamalikmata. Nandito rin siya.
And worst , nakaupo siya sa tabi ng inuupuan ko.
Gusto kong ilabas ang kutsilyo na naka ipit sa medyas ko at saka iyon isak-sak sakanya.
Kahit kanina ko pa gustong putulin ang dila niya ay naupo parin ako sa tabi niya.
So he's the transfery na sinasabi ni Prof.
Look at the audacity of this jerk. Talagang kung saan ako nagaaral ay doon pa niya napiling mag aral.
"I don't want you to be my seatmate" Prankang sabi niya na siyang ikinangisi ko.
I won't give up my seat!
Ako ang nauna.
"The feeling is mutual. This is my seat. Kung ayaw mo akong makatabi go and find a new school"
Gusto kong umiyak dahil ilang taon na ang lumipas ay hindi ko parin siya magawang ialis sa sistema ko.
I wanna hug him so tight , pero sa tuwing naalala ko ang sinabi niya saakin noon ay ang tanging gusto ko lang gawin ay sakalin siya. Hanggang sa mamatay siya.
Hindi parin ako makapaniwala na makikita ko ulit siya after they disappeard.
Ng hihina ako sa idea na makakasama ko siya , pero hindi ako nagpahalata na gulat akong makita siya after 3 years.
"Bitter ka parin??? Ganun mo talaga ako kamahal?" Kung magsalita siya akala mo wala kaming pinagdaanan. Kung makapagsalita siya ay akala mo ay hindi niya ako nasaktan.
Pero eto ako ngayon , mas magpalamon na lang sa galit.
Dahil sa sinabi niya ay hindi ko namalayang , mabali ko na pala ang ballpen ko gamit ng kaliwa kong kamay.
"You still assume that i'm still inlove with you?? Huh" i chuckle. "Well the you are wrong" i smirked trying to hide my saddness.
"Aminin mo na , bitter ka parin sa pangiiwan ko sayo?? Sa totoo nga nagsisi ako na nakilala kita. Ngayon ba nasasaktan ka parin"
yes.
"Of course not! Why would i???? Sino kaba para masaktan ulit ako?? Who the heck are you?"
"Remember how i used you??? My dear ex??? paniwalang paniwala ka na mahal kita"
Ouch.
"A fake like you is not worth to love. Kaya kung ayaw mong matagpuang palutang-lutang sa ilog pasig ay umalis kana."
Tumingin ako sa paligid at ng mapansin kong wala namang makakapansin saakin ay. Binuhay ko ang ahas na robot na nasa leeg ko upang takutin siya.
It look like a necklace but this is a robot that i made.
Napatayo siya dahil sa ginawa ko.
"You still haven't change. You're still a coward"
"Hindi ako demonyo katulad mo Mavis"
he used to call me 'darling' pero ngayon demonyo na ako paningin niya.
"Yes i am a devil. Got a problem with that?"
Trying to calm myself is that Hard!
Lalo na't hindi talaga siya humanap ng bagong upuan. He's my seatmate.
Nakakuyom man ang palad ko ay nanatili akong mukang kalmado. Hindi niya ako pwedeng mahalata na naiilang ako katabi niya.
"Ms. Zamora. You got the highest" Agad akong lumapit sa prof namin ng ibigay ang papel namin para sa naganap na quiz kanina.
Hindi na nagtaka ang mga kaklase ko dahil sa tuwing may quiz ay ako lang naman talaga ang madalas na nakakakuha ng highest.
Habanh tinitingnan ko ang papel ko na may ngisi sa labi ay biglang nagsalita si Mc sa tabi ko.
"Let me guess.... did you cheat??"
Ganito na ba talaga kababa ang tingin niya sakin?
"You can say that , but it's not the truth"
"You mastered being a , theft , stalker , cheater and even a killer. Oo nga pala , normal mo ng gawain yan"
Sinamaan ko siya ng tingin.
"People often belive to their imaginations , i can't blame you though. You are so narrow headed. It's quite sad"
Ramdam ko ang pagkainsulto sa paraan ng titig niya. Ngumisi lalo ako upang insultihin pa siya.
~•~•~•~•~•~
Nandito kami ngayon sa abandunadong gusali na nagsisilbing hideout naming magkakapatid.
This building was our parent's property. Dati naming play ground ito noong mga bata pa kami. Pero ngayon ginawan nang tambayan ang building na toh.
Tambayan namin.
First floor , share kami doon. The second floor belongs to Solar while the third one belongs to saturn. At ang pinaka itaas ay saakin.
Kanina pa iyak ng iyak si Solar habang si Saturn naman ay napasuntok sa pader dahil sa nakita nila kanina. Their exes treat them like they never know them.
Kagaya ng inaasahan ko ay ganito nga ang magiging reaksyon nila ng makita nila ang magkapatid nilang ex.
Sa totoo lang ganyan rin ang gusto kong gawin ngayong araw. Ang umiyak ng umiyak.
Kaso ako lang ang malakas saamin kaya hindi na dapat ako maging mahina.
Hinayaan ko muna silang mag emote. Habang ako pinapagapang ang alaga kong ahas sa leeg ko. My snake named "Dracky"
Alam kong masakit ang pinagdadaanan nila kaya hinayaan ko muna sila.
Dumating ang ate Vida namin. At dahil ako lang ang kalmado ay ako ang pinagtanungan niya.
Napa away si Saturn kanina. As i expected.
Niyaya niya kaming uminom at syempre sumunod naman kami.
~•~•~•~•~•~•~
Dahil sa sobrang kalasingan namin sa condo ni Ate kami natulog. Mabuti na lang at wala sila Mommy. Dahil tiyak na magagalit saamin yun kapag nalaman nilang uminom kami.
Sinunod namin ang payo ng ate namin na wag na lang magpapekto.
ganun kadaling sabihin pero ang hirap gawin. Ilang araw ang lumipas. Iniwasan ko na lang si Mc. Diba ganun naman dapat?
Mahirap man dahil siya mismo ang lumalapit sakin para insultuhin ako pero mas pinili kong wag magpadala sa emosyon ko.
Ako na mismo ang umiwas. Ako na mismo ang lumipat ng upuan. Ayoko na ng gulo. Ayoko ng magpa apekto sakanya kaya bumalik ako sa dati kong ginagawa kahit nandyan siya.
Di ko namalayan 1 linggo na pala ang nakalipas matapos niyang dumating ulit sa buhay ko. Kaklase ko siya sa dalawang subject ko at nasanay na akong wag na lang siyang pansinin.
It was a normal day , well for me.
Sakay ng motor ko ay pinuntahan ko ang tito Neptune ko sa city hall para ibigay ang pinauutos niya sakin na dokumento. Tito Neptune is my father's older brother. And his the mayor of our town. Medyo close kami at ng anak niya dahil para na rin niya akong kanang kamay.
"Salamat talaga Mavis! , i need this document asap. Mabuti na lang at natapos mo na"
I got bored kaya ko ginawa yung pinapagawa niya.
Nakaupo ako sa lamesa niya habang tinitingnan ang paligid ng opisina niya.
"Tito , wala ka bang napapansin?" Taas kilay siyang nakatingin sakin dahil sa tanong ko.
"Napapansin??? Napapansin na ano???" Taka niyang tanong.
Itinaas ko ang hawak kong maahaling relo na siyang naging dahilan upang mapangiti si Tito.
"Ikaw talaga Mavis! Oo na panalo kana. Di ko napansin na kinuha mo yang relo ko!" I smirked.
Pasimple ko kasing kinuha ang suot niyang relo. At gaya nga ng inaasahan ko ay hindi niya mapapansin yun.
Inabot niya saakin ang isang itim na maliit na kahon.
"What is this tito?"
"My gift , pasalamat ko sa pag gawa nitong dukumentong pinapagawa ko sayo"
Agad kong binuksan ang kahon , at tumambad saakin ang isang ballpen.
"Seriously tito?? May ganito akong ballpen"
"It's not a ballpen Mavis , i know you'll like it"
Dahil sa sinabi niya ay inobserbahan ko pa ang ballpen na sinasabi niya.
Sumilay ang maliit na ngiti sa labi ko ng mapagtanto kong kutsilyo na naka disguised na ballpen ang regalo niya sakin.
"Thanks tito!"
"Wag mo lang sasabihin sa daddy mo na binigyan kita ng ganyan. Magagalit yun , baka isipin nun kinukunsinti kita"
"of course i wont tito"
~•~•~•~•~•~
Masaya akong pumunta ng tambayan namin , naabutan ko si Solar na nasa sarili niyang floor. Si Saturn ay marahil kasama ang mga barkada niya.
Umakyat ako sa floor ko gamit ang hidden ladder ko. Ayoko kasing may pumapasok sa sarili kong floor dahil nandito lahat ng collection ko.
Mga collection ko ng drones , spy camera , voice recorders , at iba pa.
Dito rin ako gumagawa ng mga project ko.
This is my comforble place.
Sobra akong komportable dito , dahil dito ko lang nailalabas ang totoong ako.
Marami rin akong libro dito , at karamihan ay mga law books na nabili ko.
Napahiga ako sa sofa bed ko sabay tingin sa kisame.
May kama dito dahil , minsan natutulog ako dito.
Ayoko munang umuwi sa bahay.
Dito ko muna balak mag stay.
Kinabukasan ay dumiretso na ako sa skwela.
Pagpasok ko pa lang ay agad ng nahagip ng mata ko si Mc na nakatitig saakin. Sanay na ako. Sa tuwing papasok ako ay maabutan ko siyang nakatitig saakin.
Imbes na pansinin siya ay inilabas ko na lang ang libro ko at saka nagsimulang magbasa.
Nagulat na lang ako ng biglang may naupo sa bakanteng upuan sa tabi ko.
"Stop pretending that you're not affected to me Mavis" Kunot noo akong napatingin sakanya.
Nanahimik ako dito tapos sasabihin niya yan.
"Inaano ba kita?" Inis kong sabi.
Naiinis na talaga ako sakanya. Ako na nga tong umiiwas para iwas gulo tapos ngayon guguluhin niya ako?!
"Ang sama sama ng tingin mo sakin sa tuwing magtatama ang mata natin. Naiinis ako" kunot noo niya akong tiningnan.
Baliw ba tong lalakeng toh??
Nanahimik na nga ako!
"Are you dumb?? Alam mong ganito ang normal kong tingin"
"Ang sama ng tingin mo sakin Mavis"
"Anong gusto mong gawin ko?? Baguhin ko para sayo?"
Natahimik siya sa sinabi ko.
"Stop ruining my day will you? Kung nagpapansin ka , tama na. Nakaka stress kana" Inis kong sabi.
Gulat akong napatingin sakanya ng bigla niyang ilabas ang panyo niyo at ipinunas sa ilong ko.
"M-mavis , sorry...."
The next thing i know is , i was in the clinic. Because my nose bleeded because of stress.