The fearless girl named Mavis

35- Last Chapter

⚠︎𝐂𝐇𝐀𝐏𝐓𝐄𝐑 𝐓𝐇𝐈𝐑𝐓𝐘 𝐅𝐈𝐕𝐄⚠︎

𝐋𝐚𝐬𝐭 𝐂𝐡𝐚𝐩𝐭𝐞𝐫

~𝑻𝒐 𝒎𝒐𝒓𝒆 𝒎𝒂𝒏𝒚 𝒚𝒆𝒂𝒓𝒔 𝒘𝒊𝒕𝒉 𝒚𝒐𝒖~

I glared at Mc while he's driving.

"Oh?? Ang sama nanaman ng tingin mo sakin?" Natatawang sabi niya.

"Paanong hindi sasama ang tingin ko sayo eh , gusto mong nag dinner tayo sa labas?"

"Bakit ayaw mo ba?"

I rolled my eyes at him.

"Gusto ko okay?? , sadyang gusto ko lang itanong kung bakit kailangan pa natin iwan yung mga bata kila Alaiza eh pwede naman natin silang isama?"

Ininigil ni Mc ang sasakyan niya sa isang madilim na eskinita.
At saka idinapo ng mabilis ang paningin niya sakin.

"Makinig ka okay? , Gusto kong isama yung mga bata . Kaso nga lang itong pupuntahan natin. Dapat tayo lang muna ang magkasama okay?"

Pagpapaliwanag niya.

Pakiramdam ko naman ay biglang umakyat ang dugo ko patungong pisngi ko dahil sa sinabi niya.

Sh*t?? Did i get it right??

Are we going to a hotel?? Motel??
Sh*t i'm not prepared. Ni hindi nga terno ang undies ko!

Bakit hindi naman siya magsabi na may plano pala siyang dalhin ako sa mga lugar na  iyon. Pero teka????? We can do "it" into his condo. Why would he still bring me into a hotel if he has his own condo unit??

May tinatago kaya siya sa condo niya??
Baka may babae siya doon kaya ayaw niyang doon kami mag punta??

It's been months since we started dating again. At first i was just doing it for our children. But later on , because of the efforts his giving to me. I realized. I am d*mn weak for him. Hindi madali noong una. Palagi ko siyang tinatarayan sa tuwing sweet siya sakin. Hindi naman kasi ganun kadali magpatawad. It's just that i am traumatized by the tragic events that happened into our lives. It wasn't that d*mn easy to forgive and forget. Hindi ako santo na isang dasal lang kaya ka ng patawarin. Ilang buwan itong si Mc nakaranas ng pagtataray at pang iirap ko.

Until one day , i decided to let him into my heart once again. And let's just say that i let him into my life. Dahil sa totoo lang hindi naman talaga siya umalis.

He's a great father. And a great Lover. But he's not perfect though. I'm fairly certain that no one is perfect. Minsan hindi maiiwasang magkamali talaga siya.

Mabalik nga ako sa pupuntahan namin. Teka , ano ba tong mga paper bags na nasa likod ng kotse niya?? Ano bang laman nito?

Napa takip naman ako ng bibig ng may naisip akong maaring laman ng kahon. I can't  help myself but to let out a strong chuckle.
And that chuckle turned ito laughter.

"Oh bakit ka tumatawa???"

Napahawak na lang ako ng tyan ko habang nagpupunas ng luha habang panay tawa.

"Kaya ba ayaw mong isama mga anak natin dahil nagbabalak ka nanamang gumawa ng bago??" I teased him.

He shot me dagger look while i'm just laughing at his reaction.

"Ikaw naman , HAHAHAHA  ayos lang naman sakin kahit sa condo mo lang. Tsaka parang hindi ka pa sanay. I can still rock your world , kahit pa sa iisang lugar lang natin yun ginagawa!" Napanhalakhak ulit ako.

Hindi ko namalayan na kanina pa pala kami tumigil sa byahe.

"Oh bakit??"

Ang seryoso niyang muka ay napalitan ng nakakalokong tawa.