Selamın aleyküm
Nasılsınız?
Sınır:20 oy 20 yorum
İyi okumalar
🖤
"Bebek"
Sabah olunca herkes her zamanki gibi yemek masasında toplandı. Güzel bir kahvaltıdan sonra erkekler şirkete, Elzem ile İmge'de evde kalıp, temizlik yapmıştılar.
Sonunda temizlik bitince ikisi de bahçeye çıkıp birer kahve yaptılar.
"İleride olmak istediğin meslek ne Elzem?"
"Edebiyat öğretmeni olmak istiyorum."
"Güzelmiş."
"Peki ya sen?"
"Ben meslek düşünmüyorum. Okulu bitireyim şirketimin başına geçeceğim."
"Şirketleriniz babanızdan mı kaldı?"
"Hayır. Arat'lar yaklaşık 2 yıl sokakta yaşadı. Çünkü hepsi evden kaçmıştı. Sonra nasıl oldu bilmiyorum ama Arat şirket kurdu. Diğerleri de Arat'ın yanında çalışmaya başladı. Şuan hepimizin en az 5 şirketi var."
"Hepinizi ayakta tutan Arat mı?"
"Evet. Yaşı küçük olsa da derdi büyük."
"Neden evden kaçtı Arat?"
"Onu sana o anlatsın."
"Anlatacağını zannetmiyorum."
"Arat sevdiği için her şeyi yapabilecek bir insan. İnan bana senin için kendini bile öldürür."
"Benim onu sevmeyeceğimi bile bile mi?"
"Evet. Sonuçta o bu zamana kadar her şeyi karşılıksız aldı. Sevgini de karşılıksız alsa bile senden vazgeçmez."
"Neden ben?"
"Bende bilmiyorum."
"Pekâlâ. İçeri geçiyorum hava soğuk."
"Tamam bende geliyorum."
İkisi de eve girince salona doğru ilerledi. Ancak çalan kapı ile durdular. İkisi birbirine baktı. Elzem kapıyı açmak için ilerleyecekken, İmge kolunu tutup durdurdu. Elini beline atıp silahını çıkardı. Yavaşça kapıya ilerleyip kapıyı açtı. Ama kimse yoktu. Kaşlarını çatıp, sağ sola baktı ama kimse yoktu. Kapıyı kapatacağı sıra kapının önünde ki pusete baktı. Bebek vardı!
Bebeği kucağına alıp içeri geçti. Elzem'de şaşkınca İmge'ye baktı. İmge bebeği koltuğa bırakıp, oturdu.
"Bu da nereden çıktı?"
"Bilmiyorum. Kimse gözükmüyor sokakta."
"Polise mi gitsek?"
"Yok. Arat'ları bekleyelim."
"Neden?"
"Belki bildikleri bir şey vardır. Onlar halletsin."
"Pekâlâ. Aç mı acaba ya?"
İmge elini bebeğin ağzına doğru götürdü. Bebek ağzını açmayınca aç olmadığını anladı.
"Aç değil."
"Nereden biliyorsun?"
"Bak Elzem. Bazen bebeklerin ağzına elini tutarsan eğer ağzını açarsa aç olduğu anlamına gelir. Çünkü süt sanır. Anladın mı?"
"Sen nereden biliyorsun bunu?"
"Annem kardeşime öyle yapardı."
Elzem kafası ile onaylanıp, karşı koltuğa oturdu.
İmge bebeklerden pek hoşlanmazdı. Çocukları da. O yüzden bebeği Elzem'e verip balkona çıktı.
Aradan yaklaşık 1 saat sonra kapı çaldı. İmge kapıyı açtığında Arat'larla karşılaştı.
"Hoşgeldiniz."
"Hoşbulduk."diyerek içeri geçti Arat.
Hepsi salona geçince Elzem'in kucağında ki bebeği görünce şaşırdı. Bu bebek de nereden çıktı?
"O bebek mi?"diyerek Elzem'in yanına oturdu Berkan.
"Kapının önüne bırakmışlar. Ne yapacağız?"dedi İmge.
"Bilmiyorum. Polise gitmeyelim. İlk önce annesini bulalım."diyerek bebeği kucağına aldı Arat.
Tekin gülümseyerek bebeğin yanına gidip değişik hareketler yapmaya başladı. Bebeğin ağzında çıkan küçük kıkırtı hepsinin gülmesine sebep oldu.
"Ya maşallah çok güzel."dedi Günal.
"Ben mama almaya gideyim. Açtır belki."
"Berkan bez de al."
"Tamam."diyerek evden çıktı Berkan.
"Gıdı gıdı."
"Günal ne yapıyorsun?"
"Annem bize misafir geldiğinde bebeklere böyle seslendiğinde bebekler gülerdi İmge."
"Umarım annesini buluruz."dedi üzgün çıkan sesi ile Elzem.
"Bulacağız."
"Şey bu kız mı?"diyerek İmge'ye döndü Günal.
"Kız. Baksana çok belli."
"Ya çok güzel bu. Annen çok şanslı bebek. Çok güzelsin. Ama annen neden seni bıraktı bebek?"
Bebek sanki bunu anlamış gibi gözlerini doldurmuştu. Hissetmiş miydi annesinin onu terk ettiğini?
"Ya ağlama. Boncuk gözlü."
"Günal bebeği sıkma."dedi sert sesiyle Arat.
"Of tamam ya. Gıdı gıdı."
İmge bebeği Arat'tan alıp odaya götürdü. Altına bakacaktı. İstediği gibi bebek altına yapmamıştı.
Geri bebeği kucağına alıp içeri geçti. Berkan gelmişti.
"Hah mama aldın mı?"
"Evet aldım. Hadi bebeği bana ver sen mamayı yap."
İmge poşetleri alıp içeri geçince Elzem'de peşinden gitti.
"Nasıl bulacaksınız bebeğin annesini?"
"Biz buluruz. Bakalım derdi neymiş?"
"Anneni özledin mi İmge?"
İmge Elzem'in sorusuyla ilk sustu. Özlüyor muydu? Derin bir nefes alıp konuştu.
"Evet."
"Bende özlüyorum. Annemin cesedine bile sarılıp ağlayamadım."
"Çok kötü olmalı."
"Evet öyle."
"Bende ailemin üstüne kefen serdim işte."
"Keşke uyuşturucuyu içmeseydin İmge."
"Keşke."
Sonunda mama hazır olunca İmge mamayı kucağında bebekle oynayan Arat'a verdi.
"Sen yedirir misin?"
"Olur."
Arat mamayı bebeğe yedirirken diğerleri ise bebeği izliyordu.
"Beşik alalım mı?"dedi Günal.
"Alalım. Berkan sipariş versene."diyerek bebeğin ağzını sildi Arat.
"Tamam."
Arat bebeği Tekin'e verip üzerini değiştirmek için odasına geçti. Birden odayı ağlama sesi dolunca hepsi bebeğe döndü.
"Neden ağlıyor?"dedi Berkan.
Canını mı yaktım? Tekin düşüncesi ile bebeğe döndü. Canını mı yakmıştı? Hayır.
"Belki altına etmiştir."
"Daha yeni baktım Berkan. İmkanı yok."diyerek bebeği kucağına aldı Elzem.
"E niye ağlıyor?"
"Bilmem."
Hepsi bebeği güldürmeye çalışsa da bebek susmuyordu. Ne yapacaklardı?
"Çizgi film mi açsak?"dedi endişeli sesiyle Günal.
"Bebek büyük ihtimalle 5 aylık Günal. Ne anlar çizgi filmden?"
"Ya İmge ne alâka? Şahsen ben annemin karnında da çizgi film izliyordum."
"O nasıl oluyor?"
"Annem bana çizgi film şarkıları dinletiyordu."
"Günal Allah belanı vermesin."
"Ben deneyeceğim."diyerek telefonunu çıkardı.
Çizgi film açıp bebeğin önüne koydu. Aniden bebeğin bakışları telefona düşünce şaşkın bakışları ile izlemeye başladı.
"Aferin lan işe yaradı."dedi Berkan.
"Ay tamam bırakın sessiz sessiz izlesin."diyerek koltuğa oturdu İmge.
⏳💙
Elzem bahçede oturmuş gökyüzüne bakıyordu. Arat'ta onu görünce yanına ilerledi.
"Nasılsın?"
"İyiyim Arat. Sen?"
"Bende iyiyim. Hava soğuk değil mi?"
"Hayır. Arat."
"Efendim."
"10 yıl. 10 yıl nasıl beni takip ettin?"
"Seven insan her şeyi yapar Elzem."
"2 yıl sokakta kalmışsınız. Zor mu?"
"Evet. Kimsemiz yoktu. Ben fırında çalışıyordum. Diğerleri benden 1 yaş küçük olduğu için onları işlere almazlardı."
"Kaç yaşındasın Arat?"
"19."
"Çok erken yaşlarda hayatla mücadele etmeye başlamışsın."
"Evet öyle. Ama çok şükür kimseye muhtaç kalmadık. Helal para yedirdim dostlarıma. Bir problem olduğunda asla tek başına halletmezdik. O zamanlar tabii 8-9 yaşlarındaydım."
"Şirketi nasıl kazandın?"
"Bizim mahallede Fırat abi diye biri vardı. Onun şirketi vardı. Beni oraya çalışmaya aldı. O zamanlar çaycılık yapıyordum. Hem okulumu okuyordum, hem çalışıyordum hem de dostlarımı ayakta tutuyordum. Sonra Fırat abi beni şirkette dosyalarla ilgilenmemi istedi. Böyle böyle devam ederken toplantılara katıldım. Başarılı olduğum görülünce şirketin başına geçirdiler beni. Tabi ben bu olayları yaşarken 18 yaşındaydım. Biraz para elime geçince bu evi aldım. Şirketi büyüttüm. Şimdi ise hepimizin en az 5 şirketi var."
"Peki bu hayatta ne öğrendin? Çok zor şeyler yaşamıssın."
"Asla yenilmeyeceğimi, hep dik duracağımı."
......
Bölüm nasıldı?
Sınır:20 oy 20 yorum
Sizi seviyorum 💕
Allah'a emanet olun 🙏