Ben kimdim?
Hiçbir şey bilmiyordum. Hafızam yoktu. Hiçbir şey yoktu. Hatırlamıyorum.
Geçmişim var mıydı? Ailem gerçek miydi?
Bilmiyorum.
Dışarı çıkmakla bir insanın başı belaya girer miydi? Girerdi.
Sanırım ben şansız insanlar arasına giriyordum. Y...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Kayıp"
Elzem oturduğu yerden kalkıp cama doğru ilerledi. İçinde anlamdıramadığı bir his vardı. Derin bir nefes verip, sakinleşmeye çalıştı.
Omuzuna konulan elle arkasını döndü. Günal'di.
"Noldu Elzem? Bir tuhaf görünüyorsun?"
"Yok bir şey. Canım sıkılıyor."
"Hm. İstersen biraz dövüş antremanları yapalım."
"Olur."
ikisi de aşağı kata inip antreman yapmaya gittiler.
⏳💙
"Ölmek istiyor musun İmge?"
"Beni öldürmeyeceksin Servet."
"Şimdi öldürmeyeceğim zaten. Ama ileride kendi ellerimle öldüreceğim."
"Sana güzel boş hayal kurmalar."diyerek depodan çıktı.
Arabasına binip Arat'ın şirketine sürdü. Aklında bir çok soru, plan vardı. Her an her şey olabilirdi. Şirkete geldiğinde arabayı park edip indi. Şirkete girdiğinde asonsöre ilerledi. Bir çok göz onun üstündeydi.
Asonsörün geldiğini görünce içeri girip tuşa bastı. Kapılar kapanınca aynaya döndü. Yüzünde herhangi bir şey yoktu. Ama sırtı. Kafasını iki yana sallayıp asonsörden indi. Arat'ın odasına doğru ilerleyip, kapıyı çaldı.
İçeriden konut gelince kapıyı açıp içeri girdi.
"İmge?"
"Konuşalım mı?"
"Tabi."
İmge yutkundu. Nasıl diyecekti? Koltuğa oturup geriye yaslandı. Arat ona meraklı gözlerle bakıyordu.
