Ben kimdim?
Hiçbir şey bilmiyordum. Hafızam yoktu. Hiçbir şey yoktu. Hatırlamıyorum.
Geçmişim var mıydı? Ailem gerçek miydi?
Bilmiyorum.
Dışarı çıkmakla bir insanın başı belaya girer miydi? Girerdi.
Sanırım ben şansız insanlar arasına giriyordum. Y...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Yıkım"
İmge gittikten sonra Elzem bebeğin karnını doyurmuş, salona geçmişti. Bebek ile oynarken zilin çalması ile hareketlerini durdurdu. Kim olabilirdi ki? Arat'lar geç gelecekti. İmge ise yeni evden çıkmıştı.
Bebeği beşiğe koyup kapıya doğru ilerledi. Elini kulpa götürüp aşağı indirdi. Kapıyı açıp kimin geldiğine baktı. Feyzullah'dı.
Derin bir nefes verip titreyen ellerini kollarına sardı.
"Yenge. İyi misin?"dedi şüpheli sesi ile Feyzullah.
"İyiyim. Geçsene."diyerek kenara geçti.
Feyzullah kafasını sallayıp içeri girdi. Salona doğru ilerlediğinde beşikte ki bebeği görünce yanına gidip kucağına aldı.
"Ama sen çok güzelsin."
"Sen kavga etmiyor muydun?"
"Ben kavgamı ettim geldim."
"İmge nerede?"
"Onun bir kaç işi var."
"Anladım."
"Arat'lar gelmedi mi?"
"Hayır."
"Ne demek hayır? Çıkmaları yaklaşık 1 saat oldu. Eve neden gelmediler?"
"Bilmiyorum."
"Allah Allah."
Feyzullah telefonunu alıp Arat'ı aradı. Çok şükür ki ilk çalışta açmıştı.
"Neredesiniz? Bak doğruyu söyle. Yine mi kaçırıldınız?"
