GÖKYÜZÜ ÇOCUKLARI (DÜZENLENECEK!)

35. Bölüm

Selamın aleyküm

Nasılsınız?

Sınır:40 oy 30 yorum

İyi okumalar Gökyüzü Çocukları'mın prensesleri, prensleri

"Fırtına"

Her güzel bir hikayenin kötü bir sonu olabilir miydi?

Olurdu.

Tam karşımda arkadaşımın düşmanı duruyordu ve yanımda kimse yoktu. Ne yapacaktım? Onunla dövüşsem yenemezdim. Çünkü o güçlüydü.  Arat yoktu, Berkan yoktu, Günal yoktu, Tekin yoktu ve İmge yoktu. Yanlızdım.

Korkuyor muydum? Hayır. Sadece biraz daha bu dünyada kalıp sevdiğim ile vakit geçirmek istiyordum.

Anlımda kocaman bir silahın avlusu vardı. Tetiğe bastığı anda ölecektim.

"Arat Ataoğul nerede?"dedi sakin sesiyle. Ona cevap vermeyecektim. Arat'ı tehlikeye atmayacaktım. "Sanane!"

"Fazla cesursun küçük kız!"dedi. "Ben küçük değilim. Defol git."dediğimde kahkaha attı. Bir umut kapıya döndü bakışlarım. Gelmediler.

"Arat'ın yerini öğrendiğimde gideceğim zaten."diyerek koltuğa oturdu. Gözüm korumalarına kaydı. Kapının önünde duruyordular. Kaçmam imkansız. Derin bir nefes alıp dışarıya baktım. Gelen giden yoktu.

"Niye öyle duruyorsun? Gelip otursana."dediğinde ona cevap vermedim. Vermeyecektim.

"İnatçı birisin."dediğine yine cevap vermedim. "Hadi ama. Böyle çok sıkıcı."dediğinde dayanamayıp konuşmaya başladım.

"Çık."diyerek kapıyı gösterdim. Beni dinlemedi. Dinlemeyecekti. Sanırım.

"Çıkmazsam ne yaparsın?"dediğinde hızla biraz ondan uzaklaşıp yukarı çıktım. Arkamdan koşmaya başladı. Kendi odama geçip kapıyı kilitledim. Hızla banyomada girip kapıyı kilitledim. Zar zor kenarda duran büyük dolabı kapının önüne çektim. Bağrışlarını duyuyordum. Arka cebimden telefonumu çıkarıp Arat'ı aradım. Çok şükür ki hemen açtı.

"Arat yardım et."dedim titreyen sesimle. "Noldu Elzem? İyi misin?"

"Arat Alex burada. Beni öldürecek. Yarım et lütfen."diyerek göz yaşlarımı sildim. "Geliyorum sultanım. Sen korkma. Telefonu da kapatma."dedi.

Kapı açılıp kapanma sesi duyunca odasından çıktığını anladım. Koşuyordu. "Senin gibi asonsörün, Elzem korkma. Şirketten çıktım. Yaklaşık yarım saate oradayım."