Ben kimdim?
Hiçbir şey bilmiyordum. Hafızam yoktu. Hiçbir şey yoktu. Hatırlamıyorum.
Geçmişim var mıydı? Ailem gerçek miydi?
Bilmiyorum.
Dışarı çıkmakla bir insanın başı belaya girer miydi? Girerdi.
Sanırım ben şansız insanlar arasına giriyordum. Y...
Allah aşkına bir şey söyleyeceğim. Bölümü 100-200 kişi okuyor. Sırf sınır geçsin diye oy atıyorsunuz. Sonra devamı gelmiyor. Ben de emek veriyorum Allah aşkına ya.Bazen o kadar zoruma gidiyor ki. Biraz destek olun!
Lütfen sınır geçsin diye sadece harfler yazmayın.
İyi okumalar Gökyüzü Çocukları'mın prensesleri, prensleri
🖤
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Gizli"
Lara Elzem Keskin
Gözlerimi evden gelen sesler ile açtım. Yavaşça yataktan doğruldum. Adım sesleri geliyordu. Biri mi uyanmıştı? Belki de Berkan'dır. O gece aç olduğu için yemek yer. Geri yatağıma uzanıp gözlerimi kapattım. Tam uykuya dalacakken aniden bir kapının çarpma sesini duymamla hızla yataktan doğruldum. Berkan bu kadar ses yapmaz. Gidip bakayım en iyisi. Yataktan kalkıp odadan çıktım.
Boş koridorda sadece ben vardım. Yavaşça ilerlemeye başladığımda adım sesleri daha çok geliyordu. İçimde korku artmaya başladı. Terleyen ellerimi pantolonuma sürdüm. Bu sese Arat'lar nasıl uyanmadı? Duvara bir sürtünme sesi gelince olduğum yerde durdum. Metal bir şey duvara sürtüyordu.
Kalbim ağzımdan çıkacak şekilde artıyordu. Bu Arat'lar değildi. Evde biri vardı. Yavaş adımlarla Arat'ın odasına doğru ilerledim. Bir yandan da arkama bakıyordum. Arat'ın odasına gelince kapıyı çalmadan girdim. Ancak Arat yoktu. Yatakta bozulmamıştı. Kaşlarımı çatıp odadan çıktım. İmge'nin odasına doğru ilerledim. Koridorun duvarda olan aynasından arkaya baktığımda hızlı bir gölge geçmişti. Hızla İmge'nin odasına girdim. Ancak İmge'de yoktu. Ayaklarım titremeye başlamıştı. Duvara tutunup odadan çıktım. Neredeler? Diğerlerinin odasına da baktım ama yoktular. Evde sadece ben ve biri vardı. Yutkunup odama döndüm. Adım sesleri yaklaşıyordu. Yatağımın yanında ki komidinin üzerinde olan telefonumu alıp Arat'ın numarasını tuşladım. Kulağıma götürüp onun sesini duymak istesemde hattı kapalıydı. İmge'nin numarasını tıkladım. Elim arama tuşuna gidecekken koridordan gelen cam kırılma sesiyle çığlık atarak elimde ki telefonu düşürdüm. Buradaydı. Ne yapmalıyım?
Hızla dolabımın içine girdim. Elbiselerimle önüme kapattım. Korkuyordum. Kapı açılma sesiyle gözlerimi kapattım. Odamdaydı. Adım seslerini duyuyordum. Allah'tan dolaba girmeden önce telefonumu alabilmiştim. Hızla mesaj kutuma girip Arat'a mesaj attım.
Kime: Arat
"Evde biri var. Bana yardım et lütfen. Siz neredesiniz? Ölmek istemiyorum."
