Salona girdiğimde birçok vampir oturmuş sohbet ediyordu. Hepsi bir arada durunca daha da korkunç oluyor!
Kapıyı açan vampir "Efe ile dalga geçenleri bulmak istiyormuş," dedi.
Tekli koltukta yayılarak oturan vampir ayağa kalktı ve "Diğerleri odadan çıksın," dedi.
Hepsi onu dinleyip odadan çıkınca korkmadım değil. Umarım karşısında korkudan işemem.
"Öncelikle tanışmak gerekir bence. Aslında beni tanıyorsundur. Ben Eyşan," dedim.
"Korkut"
"İsmin ile baya birleşmişsin. Hani bunun adı ne diye sorsalar ben de Korkut derdim." diye saçmalamaya başlamıştım ki sözümü kesti.
"Ne istiyorsun?"
"Efe ile dalga geçmeleriniz son bulsun diye geldim," dedim.
Korkut gülerek "Ne duyarlıymışsın sen!" dedi.
"Bu evet demek miydi?" diye sordum.
"Senin sözünü dinleyecek değiliz," dedi Korkut. Sesi fazlasıyla sert ve soğuk çıkıyordu.
"İlk geldiğimde hizmetinizdeyiz demiştiniz. Yani bu sözümü dinlemeniz gerektiğini gösteriyor," dedim.
Korkut yavaş adımlarla bana yaklaşırken "Beni öldürürsen yaşam sona erer. Biliyorsun, değil mi?" diye sordum.
"Ama seni öldürmeden de zarar verebilirim." deyince korkuyla bir adım geriye çekildim.
Geriye çekilmem onu güldürürken daha da yaklaştı. Şimdi niye vampirlerin bunu dinlediğini anlıyorum.
Bir anda kapı açılınca endişeyle içeri giren Efe'yi gördüm.
Korkut gülerek Efe'ye baktı ve "Buraya adımını atmayacaksın demedim mi?" diye sordu.
"Senin için gelmedim," dedi Efe ve bileğimden tutup yürümeye başladı.
"Bana niye bakmıyorsun? Utanıyor musun?" diye soran Korkut ile Efe'nin tuttuğu elimi çektim ve Korkut'a sert bir yumruk attım.
Elim acırken havam gitmesin diye ses çıkarmadım ve konuşmaya başladım.
"Sen her gördüğün kıza yükseliyor olabilirsin fakat insanlar aynı değil! Erkeklerden hoşlanabilir, çok normal. Nasıl biz her gördüğümüz karşı cinsimizden hoşlanmıyorsak Efe de öyle! Hatta senden daha iyi! Şimdi kapa o çeneni! Yoksa senin çeneni kırana kadar durmam!" diye bağırdım.
"Eyşan fazla yükseldin." diye fısıldayan Efe'ye "Fark ettim." diye fısıldadım.