Chapter 27
Holiday PoV
What he said surprise me and it feels unreal. Napabuga ako ng hininga dahil sa iniisip, kasabay ng pagkasara ko sa locker ay halos mapatalon ako sa gulat dahil nasa harap ko pala si Ver.
"Holiday, pwede ba tayong mag-usap?"
Why do I feel guilty? dahil ba sa nangyari kani-kanina lang? Parang inakala niya kanina na siya yung hinihintay ni cody sa hallway.
"A-anong gusto mong pag-usapan natin?"
Hinarap niya muna ako bago pagkrossin ang dalawang braso at ang kanyang hindi maipintang mukha. "Holiday...'May gusto ka ba kay cody ko?"
'Cody ko?'
Ayaw ko makaramdam ng pagseselos at mas pinilit ko pa ang sarili na wa'g magpakita ng emosyon. Sa totoo lang hindi dapat ako makaramdam ng pagseselos, Alam ko naman kung sino ang totoong mahal ni cody.
"Wala kaming relasyon ni Cody, ver."
"You expect me to believe you? Pagkatapos ng nangyari kanina sa hallway? What now? ikaw ba ang girlfriend na sinasabi niya!?" she shouted furiously with her dead widened eyes.
"Hindi..."
Hindi ko gusto na masaktan siya at mawasak ang pagkakaybigan naming dalawa. I've known veronica for months, she sheltered and fed me into her home, treated me like a family when I was running away from mine. Ako lang ang higit na nakakikilala sa totoong siya.
Mabait at pranka talaga si veronica, ang problema ay pagdating sa pag-ibig naninibago siya, Magkaiba man ang nararamdaman namin para kay cody, isa lang ang nagtutugma...
We both cared for cody.
"I am cody's babysitter, veronica..." a moment of silence flies above us.
"Really? Anong klasseng rason yan? Malaki na si cody holiday! He doesn't need a babysitter and mostly he doesn't need you!"
Pointing her fingers at me like a gun pulling the trigger with heavy hatred eyes. Her body wanting to choke and skin me alive.
"Walang kami, ver."
"Shut it." in serious tone. "Don't ever talk to me again, snake."
That horrible word coming from her mouth...kaybigan ko pa mismo ang nanginsulto sa akin? Shet na malutong, Ang sakit!
All of this thanks to Mr. Cody Villanueva. He ruined me--No--I ruined myself for not being honest. Takot ako sa mga sasabihin nila pero hindi ko naisip ang mararamdaman niya. Ngayon mag-isa nalang ako...
"I am sorry Veronica..." I truly am sorry.
Pinunasan ko ang aking luha at pinigilan ang sariling humikbi. Nandito ako sa loob ng isang lumang classroom na hindi pa ginagamit kundi mga nakatambak na kahon lamang ang aking nakikita sa sulok ng lugar.
My phone vibrated.
"Hello?"
"Thank god! Where are you!?" pinaghalong lambing at galit pero hindi maitago ang kanyang pagaalalabg boses.
"Cody?" shet! paano niya nalaman ang number ko!? "How did you---"
"It doesn't fvcking matter, You've been gone for two hours!"
That long!? Oh my god! Absent ako sa dalawang subject? shet! talagang hindi ako makakagraduate, I glared at the back of my mind thinking of the stupidity that I've caused.
"May importante lang akong ginagawa..." I heard cody's long sigh.
"You scared the sh't outt'a me, Bakit hindi ka nagpaalam sa akin? Are you okay?" bumilis ang paghinga ko ang dami niya kasing tanong.
"Okay lang ako cody..."
"Where are you?"
"Sabi ko okay lang ako."
"And I said, 'Where are you?" stubbornly repeated his question.
"You don't need to find me cody---" I jump a little when I see a rat chasing the cockroaches! "Aghhh!"
Napasigaw ako sa takot dahil papunta sa aking kinatatayuan ang ipis at ang daga! dahil sa takot at kaba, ako'y napadapa at nasugatan ang aking tuhod. Mahapdi at masakit pero kaya ko pa namang tiisin hanggang sa makita ko ang sariling dugo...
Cody's PoV
I'm such an idiot. Akala ko ba move on na ako? Like hanggang friends nalang kami? Ha! friends my a--!
"The galaxy look breathetaking but let's dig into..." all I can hear from professor mustache is 'blah' and 'blah'
Wala akong magawa kaya naisipan kong kunin ang schedule planer. Holiday is supposed to be in this class, pero asan na siya? Ito na ang huling subject at kanina ko pa siya hindi makita.
Fvck!
Kahit labag sa pride ko bilang lalaki ay pumasok parin ako sa girls locker room upang makita siya, Luckily all the girl are still in their uniforms, but whatever.
"Manyaaacckk!!!"
"Ewww! Lumabas ka!"
"Gwapo ka man o, hindi mali paring pumasok ka sa locker room ng mga babae!"
"Labaaaaas!"
"I will contact my lawyer to sue you, Mr. Villanueva!" Fvck I didn't know Ms. Perez is here! I think I'm gonna throw up! darn it!
Lumabas ako sa locker room at pumuntang cafeteria, garden, gym at sa school grounds and facilities. Until I saw her friend---who is she again?
"Hey!"
She look stunned. "Y-yes?"
"Where's my Holiday?" she awkwardly laugh.
"H-huh? wala pa tayong holiday, sa susunod pang buwan---"
"Stop kidding 'round! Where is Holiday Recijeo." I instantly saw her mood change into sarcasm.
"You mean the backstabber?" Napahinto ako sakanyang sinabi at seryosong napayuko.
"What the fvck did you say?"
She glared. "Come on, she's not worth your time---"
Sapat na ang narinig ko at nawalan narin ako ng pasensya at sinuntok ang pander sakanyang kiliran. My fist remain on the same spot while she look scared.
She's fvcking lucky to be a lady, if not, I might loose my cool and end up beaten someone's as-
"If you can't fvcking say anything useful, 'Just give me her fvcking phone number."
"C-cody---Stop--natatakot ako---"
"Do I look like I give a fvck if you're scared?"
In the end she gave me holidays number. And I am fvcking relief after hearing her voice. But she still have some explanation to do.
"You don't need to find me cody---Aghhh!" my heart beat rapidly fast. I am nervous of what's might happening to her.
I heard her said something 'like rats and roaches, sh't! How can I be so blind!? She's in that old classroom. I kicked the door open when I saw my girl 'Friend' laying on the floor with her swollen knee.
How can you be so careless, baby?