Date Published: January 22, 2022
CLARK
I'm sitting on the sofa while watching a movie with Archi because Jen is having a rest inside my room - on my bed.
I am well aware that she's really tired and I have no idea why but, I have an idea. I'm just not yet sure about it.
"Sa tingin mo? Napagod si Nica sa paggawa ng commission, 'no? Para mabayaran 'yung utang ng tatay niya?" I nodded.
"Yeah, that's what I've been thinking too. Damn that bastard," I stated then, sighed.
"I really can't believe that he can still do gambling even though they already have a lot of debts," I commented in disbelief.
"'Yon nga eh. Hindi man lang maawa sa mga anak niya dahil sinasalo nila 'yong problema eh," Archi said.
We look at Jen's bag and I grab it. I pull out her phone and I read kuya Julian's name on the screen. I take a deep sigh and answer the call.
"Hello, Kuya Julian... It's me, Clark." I said.
"Clark? Nasaan si Jen? Bakit ikaw ang sumagot sa tawag ko?"
"I'm sorry for answering your call but, Jen is sleeping because she's too tired. I let her rest for a while." I said.
"Gano'n ba? Sige, nasaan kayo?" He asked.
"I'm going to text you the address, kuya," I said then, hang up. I message him my address and wait for him to come here.
•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*
After several minutes, someone is knocking on my door and I stand up from the sofa. I open the door and I notice kuya Julian.
"Hello, kuya. Pasok ka po," I said then, he walked inside my unit.
"She's still sleeping, kuya. Don't worry, we didn't do anything to her," I inform him immediately.
"Hello po, Archimedes po," Archi introduce himself and they both shake hands.
"Alam ko ang tungkol sa inyo, Clark. May tiwala ako sa 'yo na hindi mo siya sasaktan," Kuya Julian told me.
"I know, kuya. I'll take good care of her," I said and he smiled. He look at the canvas and stares at it.
"Jen did that but, it's still not yet finish, kuya," I said and he nodded.
"Ngayon ko lang nalaman na magaling pala siya sa ganito kahit na matagal ko nang alam na mahilig siya sa pagdo-drawing," Kuya Julian inform us.
"Lagi din siyang pinapatigil ni papa dahil sa wala naman daw makukuhang pera sa mga ganiyan pero, nagkamali siya. Dahil dito ay nabubuhay kami at nababayaran ang mga utang namin," he added.
"He's really a selfish bastard," I commented and he nodded.
"Kumusta po pala ang utang niyo? Sabi ni Jen ay medyo malaki daw po ang utang niyo dahil sa pagsusugal ng tatay niyo," Archi said.
"Sa tuwing nababayaran namin ang utang ay dumadagdag naman ito. Nakakainis na," Kuya Julian uttered.
"Grabe naman 'yon. Nakakainis naman ang ganiyan. Abusado ah," Archi commented in disbelief.
"Maraming salamat dahil sa nandiyan kayo para kay Jen. Wala naman akong talent kaya hanggang overtime lang ako sa trabaho para madagdagan ang ipon," he said.
"That's nothing, kuya. We're willing to help Jen as her friend and boyfriend," I said and he smiled.
"Kuya? Bakit ka nandito saka paano mo nalaman na nandito ako?" Jen asked when she walked out of the room.
"Nandito ako para hingiin ang card mo. Iwi-withdraw ko na ang pera dahil hinahanap na 'yong pera para sa utang eh," Kuya Julian said.
"Gano'n ba? Sige. Saglit lang," Jen said then, walked towards her bag and opened it. She grabs her wallet and give her card to her brother.
"Sana sa susunod ay hindi na pautangin ng mga kapit bahay si papa. Ayoko nang magbayad ng utang na hindi naman natin utang, kuya," Jen commented.
"Gusto ko ding sabihan ang mga kapit bahay tungkol diyan kaso, takot sila kay papa eh." - Kuya Julian.
"Bakit po sila takot, kuya?" Archi ask curiously.
"'Yan din ang hindi ko alam, sa totoo lang. Pati rin ako kay walang alam kung bakit," Kuya Julian said.
"Kung ano man ang dahilan nila pero, sana naman ay may maglakas loob para diyan," Jen said and sighed.
"Kuya, pwede mong i-withdraw ang mga pera na nandiyan saka bayaran mo na din ang para sa kuryente at tubig natin," Jen said.
"Sige, Jen. Binili na din ako ng mga supplies natin sa bahay," Kuya Julian said and stood up.
"Sama kami para naman matulungan kayo. Masyado pa namang delikado dahil sa masyadong malaki ang perang nandiyan," Archi said.
"Sige. Medyo delikado nga ang ganiyan eh," Kuya Julian answers then, we went on our way.
CORSOLA
Nandito na kami sa mall at nakapag-withdraw na para sa mga babayaran namin ng utang mamaya. Bumibili din kami ng supplies para sa kakainin namin sa loob ng isang Linggo.
"Kuya, kung kausapin kaya natin ang mga kapit bahay mamaya para maman hindi na nila bigyan ng pera si papa?" tanong ko.
"Sige, gawin natin 'yan mamaya, Jen. Para naman tumigil na ang lalaking 'yon," sagot ni kuya at pinagpatuloy na ang pamimili.
•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*
Nakauwi na kaming dalawa ni kuya at pinuntahan na ang mga kapit bahay para bayaran na silang lahat.
Habang binabayaran lahat ng mga kapit bahay ay sinasabihan din namin silang lahat na 'wag nang bigyan ng pera si papa 'pag umutang sa kanila ulit.
Madami ang pumayag sa kanila dahil sa masamang ugali ni papa sa tuwing umuutang ito sa kanila. Kaya naman pagkatapos magbayad ng utang ay umuwi na kami ni kuya.
•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*
Nandito ako sa loob ng kwarto ko at gumagawa ng commission ulit. Mayro'n kasi akong inuwing mga materials galing sa condo ni Clark kaya naman mayro'n ako ditong kagamitan.
"Anak?" Napatingin ako kay mama at umupo siya sa tabi ko. Tinignan niya ang ginagawa ko at napangiti.
"Ang galing mo, anak. Ang ganda ng gawa mo," komento niya at niyakap ako. Pumasok naman si kuya at tumingin sa canvas.
"Ang galing... Kaya naman pala malaki ang binabayad sa 'yo ng mga kliyente mo eh," komento naman niya at napangiti ako.
"Kuya, bakit kaya hindi mo subukan ang pagsusulat mo? Sayang naman ang talento mo sa pagsusulat," saad ko naman.
"Jen, alam mo namang hindi ako gano'n kagaling sa Ingles. Naghanap na ako kaso puro Ingles eh," sagot niya naman.
"Bili tayo ng libro para matutunan mo ang salitang Ingles, kuya. Hula ko ay ayos lang naman 'yon eh," suhestyon ko naman.
Napahinga siya ng malalim nang hinawakan siya ni mama sa balikat.
"Tama ang kapatid mo, Julian. Kaysa naman sa gabi-gabi kang mag-overtime, mas maganda nang gawin mo 'to. Pansamantala lang naman eh," pag-kumbinsi ni mama.
"Sige na nga po. Pero wala akong libro dito na p'wedeng basahin." Agad akong tumayo at hinalungkat ang gamit ko na nasa study table.
Nang nakuha ko na ang dalawang libro ay agad ko 'yon inabot kay kuya at tinanggap naman niya 'yon.
"Salamat, Jen. Kapag naka-ipon na ko ng sapat na pera ay mag-aaral na din ako para makapag-tapos," pag-deklara niya.
"Basta 'wag mo lang pipilitin ang sarili mo, anak. Basta magpapahinga ka, okay?" Tumango si kuya at pinagpatuloy ko na ang paggawa ng commission habang pinapanood nila akong dalawa.
THIRD PERSON
Habang pinapanood ni Julian si Jen ay nagsimula na siyang magbasa ng libro - hanggang high school lang kasi ang natapos nito dahil sa mas pinauna niya si Jen na mag-aral para makapagtapos.
Kaya naman marunong siyang magbasa at magsulat kaso, kulang nga lang ang mga alam niya dahil sa hindi pa siya nag-kolehiyo.
"Doon na po muna ako sa kwarto ko para mapag-aralan ang mga 'to," paalam ni Julian at tumayo na siya mula sa kama.
Naglakad na siya palabas ng kwarto at pumasok sa kwarto niya para hanapin ang mga lumang gamit niya at maibalik ang hilig nito sa pagsusulat ng tula, nobela, at artikulo.
•*•*•*•*•*•*•*•*•*•*
Nandito si Mark sa kapit bahay at mangungutang na sana nang may humintong sasakyan sa harap niya. Hindi niya nakita kung sino ang nasa loob nito pero naghulog ito ng isang papel.
Umalis na ang sasakyan at pinulot ni Mark ang papel at nanlaki ang mga mata nito dahil sa isa itong checke at nakapangalan sa kaniya.
Dali-dali siyang pumunta sa bangko para kunin 'yon at para magamit sa sugal dahil sa malaking halaga ang makukuha niya.
'Ipangsu-sugal ko 'to hindi ko sila bibigyan ng pera. Magdusa sila diyan.'
••••• END OF CHAPTER 26. •••••