Silent Chase (Cita Tucana Series #1)

36

Nagpapalit-palit pa ang kaniyang tingin mula sa buhat kong si Twinkle at sa akin. Hindi pa siya makapaniwala at siya pa mismo ang nagtakip ng nakabuka niyang bunganga.

"Punyemas, a-anong m-mayroon, a-anong nangyari—"

"She got drunk, I will let her stay with me already. It was my fault that she cried, and I want to make everything clear between us." Mahinahon kong sagot.

Hindi muna siya nakapagsalita ng ilang segundo bago tuluyang napatango-tango na mukhang naiintindihan na kung anong nangyayari sa'min.

"Mabuti naman, akala ko magpapakipot ka na ng tuluyan eh." Sabi niya at bumuntong-hininga. "Masaya ako para sa'yo, kung ako sa'yo itali mo na rin 'yan para hindi na makawala sa mismong tabi mo."

"I won't force her, there's no mean on rushing things." Saad ko habang nakatingin sa tulog na mukha ni Twinkle at binalik ang paningin sa kaniya. "Can you do me a favor? Get her clothes and her things in condo. Dito siya sa'kin titira."

"Anong akala mo sa'kin? Yaya mo?" She snorted pero nang ibato ko naman ang mismong susi na nahalungkay ko sa bag ni Twinkle ay kaagad din naman niyang kinuha, "Bwisit ka, Julian. Palagi mo na lang akong utusan! Hindi mo naman ako sineswelduhan kahit ang dami mong pera!"

"Hindi naman ako nagrereklamo noong inutusan akong bantayan ka," Bubulong-bulong kong sagot bago tumingin sa kaniya na nakataas pa ang kilay sa'kin. "That will be my last favor for today. Hindi na kita aabalahin pa kinabukasan."

Inirapan niya lang ako bago tuluyan nang umalis. Mas lalo pang lumalalim ang gabi kaya minabuti ko nang magpahinga at sumakay na sa mismong elevator.

Nahirapan pa'kong pihitin iyong doorknob para makapasok. Pagkabukas ko ng mismong ilaw ay dumiretso ako sa aking kwarto para ilapag siya sa mismong kama.

Dahan-dahan kong tinanggal ang kaniyang heels. Pagkatapos noon ay ang kaniyang mga mabibigat na alahas, napansin ko iyong necklace niyang may locket pero hindi ko na inusisa kung anong laman iyon. I set the light into dim dahil baka magising siya sa sikat ng ilaw. Lumabas muna ako saglit para kumuha ng cotton pads at bimpo na medyo basa.

Pagkabalik ko ay tinanggal ko muna yung mga gamit bago lumapit sa kaniya para tanggalin yung mismong make-up niya. Habang pinupunasan ko ang mukha niya ay hindi ko maiwasang mairita, bakit niya pa kailangang magpaganda kahit maganda naman siya sa simple niyang itsura?

Kanino ba siya nagpapaganda? Para mas dumami yung mga lalaking magagandahan at magugustuhan siya? Sa tingin niya ba, papayag ako sa ginagawa niyang iyon?

Tatanggalin ko na sana ang mismong make-up sa mga gilid ng mga mata niya nang bigla siyang gumalaw at hawakan ang mga kamay ko. Natigilan ako sa pagtatanggal at napatingin sa kaniya.

"J-Julian...I l-love...you," Saad niya habang nakapikit at bahagyang humihikbi. "H-hindi na kita iiwan...J-Julian. W-wag mo'kong iwan—"

"What are you talking about? I'm not going to leave you, alright?" Saad ko pero hindi ko maiwasang pakinggan iyong mga binubulong niyang salita.

"I left you all alone, I'm so selfish. A-alam ko h-hindi basta-basta mawawala y-yung galit mo," She sniffed again. "I want to make it up to you."

Hindi ko muna siya pinansin at tinapos lang ang pagtanggal ng mismong kolorete sa mukha niya bago lumayo sa pagkakadagan sa kaniya. Aalis na sana ako nang bigla niya muli akong hatakin kaya napabuntong-hininga ako. "Twinkle—"

I stopped when she kissed me with full intensity. I was about to pull away pero mas lalo pa siyang yumakap sa leeg ko at diniinan pa ang halik sa'kin.

I can feel the ferocity and desire I've been feeling. Hindi nagtagal at kusa akong nagpaanod sa mga halik niya. I never thought I will miss her lips in mine, she was slowly straddling me at hindi ko namalayang unti-unti na'kong nadadala.