40

1.5K 46 6
                                    





"I heard what happened," Mahinang tanong ni Juliette. "Kailan daw siya magigising?"

Narito kami ngayon, nakaupo at hinihintay na magising siya. I am slowly brushing her intertwined hand with mine, while muttering prayer every minute. I just wanted her to be alright.

Napapikit ako at napasandal sa may pader.

"Parehas lang pala kami ng sinapit ni Papa," Sambit ko sa kawalan. "Nadisgrasya siya dahil sa kamalian, nadisgrasya ang mahal ko dahil sa sarili kong kapabayaan."

Naramdaman ko ang pagtapik ni Juliette sa likod ko. "I don't think it's your fault. Sadyang parehas lang na pinlano yung nangyari ngayon at noon kay Tito. It was never your fault, you would never plan to do that on Twinkle. I know you somehow have this hatred on her, I truly understood that because of your past."

"Ni hindi ko nga siya hinahayaang madapuan ng lamok at umuwing mag-isa, madisgrasya pa kaya?" Saad ko. "Maybe I did had hatred on her, but I'll never think to harm her. Hinding-hindi ko mapapatawad sarili ko kung sakaling may mangyaring masama sa kaniya."

Tahimik ko lang na tinitignan si Twinkle na hindi pa rin nagmumulat ng mata hanggang ngayon. Bahagya raw siyang nakuryente at mukhang marami siyang nalanghap na usok. Natamaan pa raw siya ng tubo sa may bandang ulo kaya tinitignan pa kung sakaling may nabuong sugat.

"We'll check her results later, all she need is rest." Payo sa amin nung doktor matapos siyang obserbahan kanina.

"Does...her father knows about this?" Tanong sa'kin ni Juliette kung bakit tuluyan na'kong natigilan.

Aaminin ko, hindi tuluyang natanggal yung sama ng loob na meron ako sa tatay niya. All I know is I can't feel any hatred or anger on him when I'm with Twinkle. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin kinakayang kalimutan lahat ng nangyari kay Papa.

"According to what I investigated," Kaagad na sabi niya. "Her father is on a private facility, and he is still recovering since he is sick. Last month pa ata siya nagpapagaling."

Napataas naman ang kilay ko nang dahil sa mga narinig ko. Really? What a karma.

"As much as I wanted him to suffer so bad just like how my father died..." Huminga ako ng malalim at napatingin ako kay Twinkle. "I don't want her to be mad at me because I wanted revenge. Ayokong mawala siya sa'kin ulit dahil lang sa hinanakit ko noon. I don't want that to happen,"

"So do you have plan on meeting him?" Humalukipkip siya at tumingin sa'kin. "I'm sure he will hear the news about it. Kailan mo balak sabihin sa kaniya? He is still her father, he should know about her condition."

Napahilamos ako ng sarili kong mukha dahil sa sinabi niya. I know it is a selfish move if I won't inform him about her condition right now, kahit naman ako ay mag-aalala din sa sarili kong anak. I can't wonder, do they have good relationship? Alam kaya ng tatay niya na ako mismo ang kasama niya ngayon sa iisang bahay?

Of all the things we've discussed that late nights, all I know is that she is also mad about her father. She told me that her father didn't even looked like he care when he prioritize his works rather than the death of their mom. Mas inuna pa daw nito ang politika kaysa sa sarili niyang pamilya.

I don't have plans to meddle on her personal life but I also don't want to worry about her emotions. Ayokong sobrang maapektuhan siya sa lahat ng nangyayari.

"I'll...meet him," Sa wakas ay lakas-loob na sagot ko. "I will just do it for Twinkle. I will set aside all my hatred, since I will only focus on telling him about what happened. That's it, but I'll prioritize something first."

Silent Chase (Cita Tucana Series #1)Where stories live. Discover now