DELİKODU| Tatilden Sonra (Bitti)

1.8

Bölüme geçmeden önce okunma oy ve yorumdan bahsetmek istiyorum. Okunmalar 170 200 iken oylar çok düşük. Geçtiğimiz iki bölüme 30 oy gelmiş. Okuyanlar beğenebilir mı lütfen?

Sustu. Konuşmak gereksizdi. Bundan sonra kimseye ondan söz etmeyecekti. Biliyordu, anlamazlardı.

Aylak adam.

.
.
.
#Satır arası yorumlarda buluşalımm#

Selen.

Mekanın kapısından çıkarken arkadan "kız senin mı?" Cümlesini duyduğumda Mehmet î tutamayacağımı anlamıştım. Tolga ve Anıl Gökdeniz ile Hande yi bırakmaya gitmişti ve biz ikimiz yalnızdık. Mehmet i nasıl zapdeteceğimi bilmiyordum.

Mehmet kaşlarını çatarak ona döndü. İki çocuk yan yana elinde bira şişesiyle aptal aptal bize bakıyordu. Daha çok bana.

Mehmet "pardon?"

Biri konuştu "kız diyorum senin mı? Fıstık gibi işin bitince bize ver de-" sözünü bitirmesine fırsat vermeden kafayı gömmüştü bile. Bir adım geri çekilirken ötekinin belinden çıkardığı çakıyla gözlerim irileşmişti.

"Mehmet çakı!" Diye bağırırken mekanın güvenlikleri gelip onları ayırdı.

Mehmet iki güvenliğin elinde çırpınırken "bırakın lan öldüreceğim şerefsiz piçleri keseceğim dillerini benim sevgilime laf etmek ne demekmiş!"

Güvenliğin biri "Mehmet bey sakin olun biz icabına bakacağız." Derken ötekiler o ikisini götürmüştü bile. Mehmet in önüne geçip güvenliklere "tamam gidebilirsiniz ben hallederim gerisini." Demiştim.

Mehmet i bıraktıklarında zaman kaybetmeyip ona sarıldım. Kalbi hızla atıyordu ve derin derin nefesler alıyordu. "Sakinleş. Şşşş. Gittiler güvenlikler onların icabına bakacak"

Mehmet "tamam sakinim. Hadi üşüdün gidelim."

Nefesi hala düzensizdi. Koluna girerek arabaya yürüttüm onu. İçeri girdikten sonra kafasını direksiyona koyup sakinleşmeye çalıştı. Elimle kolunu okşuyordum bende. Kalp rahatsızlığı olan sinir hastası biri olması onun için aşırı tehlikeli birşeydi ama işte. Yapacak birşey yok Mehmet aynı Mehmet.

"İyi misin?"

Mehmet kafasını kaldırıp bana döndü ve gülümsedi. "İyiyim."

Yola çıktık sonra. Tolga ların nerde olduğunu öğrenip oraya sürdük. Onlar da bizi beklemişti bir yerde. Artık arkalı önlü gidiyorduk. Bizim grubun evinde kalacağız bugün.

"Başım çatlıyor!"

Mehmet gözlerini devirerek konuştu. "Öyle o kadar içersen normal hayatım."

Ofladım.

Aklıma evde yalnız ve sarhoş oldukları gelirken Mehmet e döndüm. "Aşkım bunlar mercimeği fırına vermesinler?"