DELİKODU| Tatilden Sonra (Bitti)

1.2

Koydum sevinçlerimi önüme, baktım hepsi sen.
.
.
.
Bölüm allstarr123 e ithaf ediyorum.

#satır aralarında buluşalım#

Hande

Kapım yavaşça tıklanırken telefonumu kenara bırakıp "gel." Dedim.

Kapı açıldı ve içeri Gökdeniz girdi. Gülümseyişine aynı şekilde karşılık verirken gelip yatağın ucuna oturmuştu. Tolga ve Pelin hastaneye gitmişlerdi. Bizde bir saate arkalarından gidecektik. Saat daha 9 du.

Gökdeniz "konuşabilir miyiz biraz?" Diye sordu gözlerini benden ayırmayarak.

"Tabi."

Gökdeniz "ya şey... ben bir teklif aldım."

İyi de bunu neden böyle söyledi ki bana.

"E bu güzel birşey. Zaten sen hep teklif alıyorsun."

Gökdeniz "doğru. Ama bu seferki teklif başka. Bir yayıncı yeni çıkacak roman için kapak modeli olmamızı teklif etti. Seninle."

"Nasıl yani?"

Gökdeniz yatağın ucundan kalkıp yanıma yaklaştı. Rahat oturabilmesi için hafifçe kayıp ona yer açtım. O da açtığım yere oturup kolunu omzuma attı. Rahat bi pozisyon alarak kafamı göğsüne yasladım.

Gökdeniz "şimdi şöyle. Hilal adında genç bir yazar kendi yazdığı 'DELİKODU' Adlı romanını basmak için yayıneviyle anlaşmış. Kapak için de 1 erkek 1 kıza ihtiyaçları varmış. Onlar da geçen gün menajerimi aramışlar. Bizim uyacağımızı düşünüp böyle bir teklif sunmuşlar. Ne diyorsun?"

Gökdeniz in elleriyle oynamaya başladım. "Bu eğlenceli olabilir. Birlikte çıkarmak istediğimiz klibimiz için de iyi olur. Adımızı daha geniş kitlelere duyurmuş oluruz böylelikle. Ama şuanlık düşünmesek? Almila ve Pırıl ablanın iyi olduğunu görmek istiyorum."

Başımdan öptü. "Tabiiki. Hadi hazırlan da gidelim."

Gülümsedim. Gökdeniz odadan çıkınca yataktan kalkarak dolaba yöneldim. İçinden birkaç kıyafet çıkarıp giydim. Klasik pantolon gömlek kombine yapmıştım. Başka ne giyecektim zaten? Rahat, bir o kadar da şık. Yani. Çantamı da alıp evden çıktığımızda arabaya binerken telefondan abimin numarasını tuşlamıştım.

"Abiciğim?"

Abim "efendim güzel kardeşim?" Sesi canlı çıkmıyordu. O da üzülmüştü tabi.

"Biz geliyoruz haber vermek için aramıştım. Kızlar nasıl?"

Abim sıkkınca nefesini verdi. "Hala aynı. İkisi de uyutuluyor. Pırıl ı uyandıracaklarmış. Almila yı da normal odaya aldılar."

Ertesi gün...

Eşref telefonunu kulağına götürürken yanımızdan da kalktı. Biz hastanenin kantininde oturuyorduk hep birlikte. Anıl ı zorla odadan çıkartıp yemek yemeye indirmiştik. Ah be Anıl...

Abim ise birkaç işi olduğu için gitmesi gerekmişti. Birşey olursa aramamız için sıkı sıkı tembihleyerek.

Selen "kim aradı ki?"

Melis omuz silkti. "Fırat aradı kanka." Dedi ve duruşunu dikleştirdi.

Kahvemin son yudumunu içip bardağı masaya geri koydum. Fırat Eşref in daha görmediğimiz ikiziydi. İnstagramda paylaşmıştı bir kere bi tek orada görmüştüm. Birbirlerinin aynısıydı resmen.