-15-

4 0 0
                                    

*Minhee's pov*

De regen tikt langzaam tegen de ramen aan, het waait heel hard buiten en een zucht rolt over mijn lippen. Ik was zo dichtbij, mijn lippen zaten bijna op die van haar! Ik zet mijn handen in het haar en tranen rollen zachtjes over mijn wangen. Waarom zijn gevoelens zo moeilijk? Waarom kan ik niet eerlijk zijn? Ik schud mijn hoofd en bijt zachtjes op mijn lip, ze is daar boven in mijn kleding en mijn gevoelens liggen over hoop. Stilletjes sta ik op en veeg ik mijn tranen met mijn mouw weg, ik pak de twee theekoppen en ik schenk het hete water erin. Waarom moet zij nou weer gevoelens hebben voor hem? Iedereen denkt dat hij het perfecte leventje heeft, dat hij het perfecte voorbeeld is voor elk klein kind. Dat is Allen echt niet, hij kijkt naar andere meiden terwijl hij een harstikke lief meisje naast zich heeft staan, die overigens klaar is om alles te wagen voor hem.

Maar nee, dat is niet genoeg voor Allen, hij wil meer. Een zucht rolt over mijn lippen terwijl ik naar boven loop, Allen kan mij soms zo boos krijgen, het is niet normaal. 
Ik duw voorzichtig de deur open en ik hoor zacht gezucht van Yu-mi haar lippen komen. "Neemt hij niet op?" Yu-mi lijkt het eerst niet door te hebben dat ik in de kamer sta, ze is zo diep in haar eigen gedachten gezonken. Ik zet de kopjes op de tafel neer en de zachte klap laat haar opschrikken van haar gedachtes "Oh Minhee" ze zucht en kijkt mij aan, tranen staan in haar ogen en dreigen elk moment te kunnen vallen. Ik haast me naar haar zijde en sla mijn arm om haar heen, ik trek haar tegen mij aan en wrijf zachtjes geruststellende rondjes op haar arm. Zachte snikken verlaten haar lippen en ze probeert het tegen te houden waardoor de snikken alleen maar luider over haar lippen rollen. "Het komt wel goed Yu-mi, het is niet het einde van de wereld als hij niet opneemt." Ik kan wel zeggen dat hij het misschien gewoon vergeten was, maar we weten dat het allebei niet waar is en ik ben ondertussen wel klaar om smoesjes voor hem te bedenken. Hij is de excuses niet waard en hij is Yu-mi al helemaal niet waard. "Yu-mi, misschien is hij druk met zijn huiswerk, je weet dat hij altijd met ons doorbrengt en amper tijd aan zijn huiswerk besteed" Yu-mi knikt voorzichtig, nu heb ik al weer voor hem gelogen. Nu moet hij ook maar beter aan zijn huiswerk bezig zijn want anders krijgt hij echt een probleem met mij, ik haal mijn mobiel uit mijn broek zak en ga naar Allen zijn contact. 

Ik wil niet meer voor jou liegen, je gaat voortaan maar voor jezelf zorgen als je Yu-mi weer laat staan. 

Ik verstuur het bericht en een zucht rolt over mijn lippen, Yu-mi staat op met een zwakke glimlach "Dankjewel voor de thee" ze loopt richting de kopjes en pakt er eentje op, ze blaast voorzichtig en neemt dan weer plaats naast mij op het bed. "Geen probleem Yu-mi" alles voor jou.

Hoe lang moet ik dit nog vol gaan houden? Ze zit zo dicht bij mij. Ze staat dichter bij mij dan wie dan ook en mijn gevoelens voor haar zijn zo erg gegroeid.
 
Een lach verlaat Yu-mi haar lippen en ze kijkt mij aan "Dat is oneerlijk! Dat was mijn schot" lacht ze terwijl ze de game controller in haar hand heeft, ik lach en schud mijn hoofd. Ik duw haar zachtjes met mijn schouder "Je was toch niet snel genoeg" het was fijn om haar lach weer te horen, even haar gedachtes ergens anders dan bij Allen. Al vraag ik me wel af, wat is hij aan het doen wat beter is dan tijd doorbrengen met Yu-mi? Er kan niks beter zijn dan tijd doorbrengen met Yu-mi. Ze is het liefste meisje ooit en ze is harstikke gezellig. Maar blijkbaar kan hij zich niet binden aan haar en ik zie het probleem niet. "Zullen we toch die film kijken? Ik heb wel genoeg spelletjes gespeeld voor vandaag" Yu-mi glimlacht zwak en ik knik, ik sluit het spel af en druk de console uit. Ik sta op en pak de controller van Yu-mi haar handen en leg die naast de tv neer. Ik pak de afstandsbediening en loop weer terug. Yu-mi wikkelt zichzelf in mijn deken en ik ga naast haar zitten, ze slaat meteen de deken ook over mij heen en leunt tegen mij aan. Een glimlach en een blosje verschijnen op mijn gezicht. Ik knip snel het licht uit en zet een film aan, even kijk ik kort naar Yu-mi die naar de film kijkt. Ze heeft een tevreden glimlach op haar gezicht en ik kan zien dat ze moeite heeft met haar ogen open houden. 
Een gaap verlaat mijn mond en ik rek mij voorzichtig uit met een poging tot zo min mogelijk te bewegen wat vrijwel onmogelijk is. Mijn blik schiet naar Yu-mi ze ligt te slapen en ze ziet er zo mooi uit, een zucht rolt over mijn lippen en ik schud mijn hoofd, ik moet stoppen zo te denken ze is verdomme verloofd met Allen. Ik probeer mezelf wat comfortabeler op het bed te plaatsen maar doordat Yu-mi tegen mij aan leunt kan ik niet heel veel bewegen of überhaupt lekker liggen, het is niet heel erg. Yu-mi verdiend een goede nachtrust, een gaap verlaat mijn mond en ik sluit mijn ogen. Voorzichtig sla ik mijn armen om haar heen en trek haar dichter tegen mij aan, Yu-mi begint zachtjes te bewegen en ik knijp mijn ogen dicht, bang dat ik haar wakker heb gemaakt. Ze stopt met bewegen en ik haal opgelucht adem, ze slaapt gewoon rustig verder. Een kleine glimlach siert mijn gezicht en ik leg mijn hoofd tegen die van haar aan. Het is alsof er een rust mijn lichaam vult en het duurt niet lang voor ik ook in slaap val, met Yu-mi nog in mijn armen. 

Twisted || CRAVITY fanficWhere stories live. Discover now