uitverkoren - Het meisje met de storm ogen

De slag om Lewah

De zon ging bijna onder. De laatste gouden stralen verlichtte nog net de plek aan het rand van het bos om Lewah.

Het leger en de boogschutters stonden al op hun plaats. Ik zat samen met Isabel in een boom wachtend op het sein van team A. De koning, elitekrijgers en de generalen waren Lewah om de poort te openen. Ze zouden een blauwe bliksemstraal sturen als teken dat het leger moest aanvallen. Ik hield mijn adem in. Hopelijk lukte het. Ik staarde naar de soldaten onder me. Hoeveel mensen zouden er sterven? Hoeveel bloed was er nodig om Lewah terug te winnen?

Ik wilde het niet weten. Ik werd al lichtmisselijk als ik daaraan dacht. Ik was heel erg zenuwachtig en nerveus maar ik mocht het niet laten zien anders zou het volk niet goed in me geloven. Nerveus plukte ik aan mijn riem. Mijn messen klommen zacht in het zonlicht.

Isabel merkte alles. Ze merkte ook dat ik bloednerveus was. Troostend legde ze een hand op mijn schouder. Het voelde fijn en gaf een kalmerend gevoel. Samen staarden we naar de langzaam verdwijnende zon. De lucht was oranjeroze.

Geknetter drong in onze oren. Meteen ging iedereen paraat staan. We keken naar de lucht en een paar blauwe stralen schoten door de hemel. De poort ging met een klap open. De soldaten renden de stad in en de boogschutters begonnen pijlen af te schieten.

Het was begonnen.

Ik sprong uit de boom. Met Isabel, Kevin en Tony sprinten we naar de half afgebrande muren. Ik hoorde strijdkreten en het geluid van metaal dat vlees doorboorde. Diverse schreeuwen van pijn klonken in mijn oren. Het liefst zou ik mijn handen over mijn oren doen.

Tony maakte wolkjes en lieten Kevin, Isabel, mij en hijzelf naar boven zweven tot aan de overkant van de muur. Het was daar een bende. Alles was vernietigd.

Ik probeerde niet op de troep te letten en We renden door naar de zwarte Toren. Waar de Furiën zaten.

Opeens sprongen Radojidemonen voor ons en vielen ons aan. Isabel bevroor er 1. Kevin hakte met zijn zwaard er 2 doormidden. De rest verbrandde Tony met zijn hete bliksem. Ik had niets kunnen doen. Ze waren te snel. Ademloos staarde ik naar de lijken op de grond die nog een tel geleden ons wilden aanvallen. Isabel trok me zachtjes van de lijken weg.

We renden gauw door. Ik stormde de Toren in. Met achter mij aan Tony, Kevin en Isabel. Ik rende de trappen op. "Tony", schreeuwde ik. "Waar is de balzaal?"

"Links en dan rechtdoor" riep Tony terug. We volgden zijn aanwijzingen. Toen stopten we abrupt. De zaal was streng bewaakt door honderden radojidemonen. Met hun kleine priemende rode oogjes staarden ze ons aan.

Isabel liet een grote golf op hen los. Ze liet er een paar verdrinken in haar woeste zee.

De andere radojidemonen leken niet afgeschrikt vlogen naar me toe en klauwden naar me. Ik verdedigde met Mirage en stak een demon neer. Hij viel neer. Zijn bloed kleefde aan mijn zwaard. Ik staarde naar het bloed dat langzaam naar beneden droop.

Ik had gedood. Het voelde slecht maar tegerlijkertijd gaf het ook een kick. Een gevoel van macht. Op 1 of andere manier glimlachte ik triomfantelijk.

Een andere demon stak zijn klauwen in mijn arm. De pijn voelde ik nauwelijks. Ik schudde hem woest van me af en stak Mirage dwars door zijn buik en trok mijn zwaard er weer snel uit. Ik zag Tony een halve cirkel in de lucht maken en met zijn zwaarden tientallen demonen een kopje kleiner maken. Hij landde weer netjes op zijn voeten zonder een schrammetje. Hij was op zijn hoogtepunt.

"Tory" riep Isabel. "Vloedgolf!"

Ik begreep het meteen en riep samen met Isabel een enorme vloedgolf op. Tony mengde zijn bliksem door het water heen. We lieten los. Onze orkaan stormde op de demonen af. Ik zette me schrap want ik werd bijna om ver geblazen zoveel energie wekt de orkaan op. De demonen krijsden en vielen dood neer. Het bloed kleurde de vloer donkerood. "Alles goed?" Vroeg Kevin tegen me en hij knikte naar mijn arm. "Ja" zei ik. Ik genas snel mijn wonden. Het waren maar oppervlakkige sneeën "Laten we zo snel mogelijk die Furiën doden" zeg ik vastberaden.