Na de slag

1.8K 150 22
                                    

Merles POV

Ik lig op de koude vloer van de muffe cel. Mijn rug deed verschrikkelijk veel pijn. Mijn polsen ook de ketens hadden er diepe kringen in gesneden. Kleine straaltjes bloed stroomden langs mijn polsen en langs mijn rug naar de vloer. Ik had geen kracht. Nergens zin in. Alleen maar te liggen en te hopen dat Lilith me niet nog een keer liet martelen door Yadine. Ik blaas kleine wolkjes in de koude lucht. Mijn dunne witte jurk hielp niet echt tegen de kou.

Toen hoorde ik vaag geschreeuw. Het klonk als Liliths stem. Ik probeerde mijn oren te spitsen maar het geschreeuw werd niet duidelijker. Kroniek geef me kracht bad ik stilletjes. Een warme gloed spoelde door me heen. Het gaf me kracht niet veel maar genoeg. De kroniek was aan het verzwakken door alle duistere invloed. Mijn brein ontcijferde het geschreeuw.

"Jij mislukkeling. Hoe kun je Lewah laten herveroveren. Je zult boeten voor je daden" riep de stem. De woorden waren ijskoud zo koud als staal van een bijl. Ondanks die koude woorden vormde er een glimlach op mijn gezicht. Mijn geliefde stad Lewah was terug in de handen van de Calisianen.

"Het spijt me vrouwe Lilith" piepte een andere stem. Deze kende ik niet.

"Kunt u me vergeven?"

"NEE" tierde Lilith. "Nu hebben ze de belangrijkste stad weer in handen en hebben ze weer hoop gekregen.

Weet je wat dat betekent?" Ging Lilith dreigend verder. "Nee, vrouwe" zei de ander met een ineengeknepen stem.

"DAN DENKEN ZE DAT ZE MIJ AAN KUNNEN!!" ik hoorde gekletter tegen de grond en zware ademhalingen.

"Het spijt me vrouwe" fluisterde de andere stem. "Het spijt me helpt niet" zei Lilith zacht en dreigend. Mijn oren vingen een vlimscherp geluid op toen een misselijkmakend gekreun en een doffe plof. Snel schakelde ik de kracht van de kroniek uit. Ik bedekte mijn oren door ze tegen de grond en mijn handen te drukken.

Ik wilde dat geluid nooit meer horen. Het geluid van iemand die van zijn leven werd berooft. Nooit meer. Mijn afschuw werd verzacht door de gedachte dat Lewah uit de handen van Lilith was. Een kleine zwarte gestalte verscheen voor mijn tralies.

"Ga weg Yadine" gilde ik in paniek. Wanhopig deed ik een poging van de tralies vandaan te kruipen. Door mijn rug lukte dat niet.

"Rustig, ik ben het maar" suste de gestalte.

Een meisje met hyena oortjes opende mijn cel. "Ik kom je verzorgen" ze kwam dichterbij en knielde bij me neer.

"Evi je mag hier niet zijn dat weet je" zeg ik. "Lilith is mijn oma ze doet me heus niets" zegt Evi geruststellend.

"Denk je?! Je "oma" vermoorde net iemand nog!" Roep ik boos.

"Ssssst" siste Evi. Ze houd een vinger voor haar lippen. "Ga op je buik liggen"

Ik deed het. Evi smeerde iets op mijn rug. Het was verkoelend en verdoofde de pijn. Zonder het te willen slaakte ik een zucht van verlichting. "Beter?" Vroeg Evi.

Ik knikte. "Dank je wel" Evi stopte nog snel een stuk brood met vlees in mijn mond en liep toen weer snel de cel uit.

"Niks zeggen he" fluisterde ze. Evi verdween sluipend. Ik kauwde op mijn brood. Het was hard en smaakte naar hout. Beter dan niets. Ik slikte het brood door en deed mijn ogen dicht. De slaap trok met zijn aantrekkende krachten aan me. Ik gaf toe en viel in slaap.

Evi's POV

Het kleine meisje eten geven was wel het minste wat ik kon doen. Ze is erg sterk voor een tienjarige Honderden zweepslagen en ze leeft nog. Ik bewonderde haar. Zo jong en zo verschrikkelijk sterk. Ik duwde de deur van mijn kamer open liep erin en plofte op bed. Ik staarde naar mijn voeten. Nou ja voeten poten. Wat wilde ik die afschuwelijk lelijke dingen toch weg. Lilith zou daarvoor zorgen dat had ze beloofd. Ik was bijna zeker dat het kon want ze had het mezelf laten zien. Hier in mijn kamer had ik niet veel te doen. Mijn ogen sloten zich en de hele ochtend lag ik daar. Stil en roerloos.

Tory's POV

Ik werd wakker. Ik wilde blijven liggen het bed lag zo comfortabel. Mijn neus rook een lekkere geur. Ik deed mijn ogen open. Isabel zat op een stoel naast me. Met haar ogen gesloten en ze had een dienblad op het nachtkastje gezet. De kamer kwam me niet bekend voor. Ik keek omlaag en zag wat ik aan had. Ieksss een jurk?!?! De jurk was bloedrood en had gouden roosjes op de zoom van de mouwen. De hals was laag uitgesneden en liet een klein stukje van mijn borsten zien. Snel trok ik de jurk een stuk omhoog zodat het bedekt werd. Met een rood hoofd ging ik weer liggen. Opeens schoot mijn laatste herrinering te binnen en ik sprong overeind en schudde Isabel door elkaar. "Is Lewah heroverd?" Riep ik tegen Isabel. Isabel ontwaakte uit haar hazeslaapje. "Huh wat" ze geeuwde en rekte zich uit. "Is Lewah heroverd?"herhaalde ik weer. Isabel wreef in haar ogen. "Ja" zegt ze gapend. "Gelukkig" zeg ik opgelucht. "Is er verder nog iets gebeurd." Isabel ging goed in haar stoel zitten en gaapde nog eens.

"Nou je bent flauw gevallen omdat je je te veel inspande. Nadat je flauw gevallen was gingen opeens alle demonen vluchten. Niemand weet waarom. Koning Edward heeft besloten dat we nog een tijdje waakzaam moeten blijven." Isabel stopte met vertellen en stond op. "Rust nog maar wat uit. Morgen gaan we de stad herbouwen." Ze stond al op.

Ik vergat hem. Ik moest weten hoe het met hem was. "Wacht" zeg ik vlug.

"Hoe gaat het met Kevin?" Isabel keek om. "Hij red het wel" beloofde ze. Isabel liet me alleen.

Vol blijdschap en opluchting plofte ik op mijn bed. Ik wilde niet uitrusten. Er zat me nog 1 ding dwars. Vlak naast mijn bed zag ik mijn gympen. Ik pakte het op en trok ze aan. Ik moest even bij Kevin kijken. Dat moet gewoon. Ik voelde me schuldig. Mijn handen sloten zich om de deurknop en draaide die open. Mijn mond viel open. Woow het paleis was geweldig! De vloer was bekleed met rood stof. Aan de muur hingen allerlei wapens en schilderijen en een kristallen kroonluchter versierde het plafond. Chique!! Ik maakte mijn ogen los van al het mooie om me heen en liep door met 1 gedachte. Kevin bezoeken.

Kevin's POV

Ik zat aan het rand van mijn bed. Staarde naar de grond. Een schrijnende pijn brandde in mijn arm. Correctie gat. Ik had geen arm meer. Slechts 1. Hoe kon ik nou ooit beter zijn dan die prins als ik maar 1 arm had! En dan ook nog mijn zwaardarm. Tranen van woede vulde mijn ogen. Toen keek ik naar mijn deur. Hij ging open en een mooi blank gezichtje met grijze ogen omlijst door goudblond haar verscheen in de opening. Ik knipperde snel mijn tranen weg. Zij was er, Tory was er. De pijn in het gat verlichtte. Ze stapte naar binnen met een bezorgde uitdrukking. Ik schoot in de lach. Ze had een elegante rode jurk aan maar met afgetrapte gympen eronder. "Wat" zegt Tory onschuldig. Dan kijkt ze omlaag. "O" ze kijkt beteuterd. Ze besloot zich niks ervan te trekken. Haar gezicht werd weer zorgzaam.

"Hoe gaat het" vraagt ze zacht. Tory loopt naar me toe en ging naast me zitten.

"Goed" lieg ik. Tory keek naar de grond. "Het spijt me" fluisterd ze. Ik kreeg een enorme drang iets wat ik moest doen. Ik sloeg mijn goede arm om haar heen. Haar lichte ogen keken me aan. Ik bracht mijn gezicht dichterbij. "Het is jouw schuld niet dus waar verontschuldig je dan voor." Tory glimlachte dankbaar. De drang werd erger bij het zien van haar lach. De perfecte volle roze lippen die de meest lieve lach die hij ooit had gezien vormde. Zonder enig besef kwam ik nog meer dichterbij.

"Wat doe je?" Vraagt ze. Ze keek raar. Ik antwoordde niet. Mijn lichaam verlangde naar haar.

Net op een millimeter afstand glipte ze weg vanonder mijn arm.

"Ik moet gaan" zegt ze dan haastig met blozende wangen loopt ze weg.

"Nee!!" Schreeuw ik kwaad. Ik gaf het bed een trap. "Nee!!!" Ik was zo kwaad.
Verdomme weer niet!!!

Tory's POV

Met een brandende rode kop liep ik haastig door de gangen. Ik was nog half in shock van wat er net gebeurde. Ik liep langs allerlei mensen die me nalachten van mijn outfit. Nog beschamender stampte ik verder door het paleis en verdween in mijn kamer. Ik begroef mijn gezicht in mijn kussen. Je hoorde mijn hersenen gewoon ratelen.

Was Kevin op mij?!?!?!

De toetsweek is voorbij!!! Hoe vieren we dat??? Met een nieuw hoofdstuk natuurlijk!!! Een beetje raar want ik schrijf in 4 verschillende povjes hihi. Vote en comment pleasee :)) Fijne vakantie trouwens!!!!

Ps: bij het volgende hoofdstuk gaan veel van jullie denk ik flippen.......

Xxx Soofje

uitverkoren - Het meisje met de storm ogenOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz