For Your Eyes Only ~ 1D fanfic (H. S)

Bruiloft

P.o.v Harry

Nerveus tik ik met mijn voet op de grond. Vandaag is dan echt de dag. Na een twee jarige relatie gaan we het officieel maken. Zij wordt mijn vrouw en ik haar man. Er komt een grote glimlach op mijn gezicht en ik kijk naar mezelf in de spiegel. Ik heb mijn pak al aan, nu wacht ik tot de rest komt en dan gaan we.

Uiteindelijk na een hele lange tijd heb ik geen beste man gekozen. Want om eerlijk te zijn, kon ik niet kiezen. Dus nu zijn ze gewoon allemaal mijn getuiges. Hoewel Liam wel de meeste dingen heeft geregeld, maar dat was geen grote verrassing.

Na een tijdje kwamen ze allemaal binnen gestormt en overvielen ze mij met vragen of ik er klaar voor was. Gelukkig kon ik ze na een tijdje weer een beetje kalm krijgen, ook al zou ik de nerveuze moeten zijn, zouden hun het winnen.

"Jongens denken jullie dat ik dit aan kan?" vraag ik een beetje onzeker. "Tuurlijk, je kijkt naar haar als of ze je hele wereld is." stelt Zayn vast. "Zeg dat wel. En dan heb je ook nog dat eeuwige gepraat. Audrey en ik gaan samen wonen. Ik denk dat ik Audrey dit ga kopen, oh en ik hou zooo van haar. Bla bla bla." zegt Liam en de rest begint te lachen. "Ha ha ha, heel grappig." zeg ik sarcastisch.

"Niall en ik claimen wel alle credits voor deze relatie." zegt Louis dan em wijst naar mij. Ik frons en kijk hem vragend aan. "Zeg dat wel, weetje nog toen hij haar terug moest bellen." lacht Niall en probeert een nerveuze mij na te doen. Waardoor wij allemaal de slappe lach krijgen.

"Ik heb wel altijd in jullie gelooft hoor." zegt Niall dan. "Ja dat weet ik! Nadat ik Audrey had gebelt dacht ik even dat je baby namen op aan het zoeken was." lach ik en de rest lacht mee behalve Niall. "Nou..." zegt Niall en bijt op zijn lip. "Je hebt toch niet.." zeg ik en kijk hem geschokt aan. "Nou..." zegt Niall weer. "Serieus?!" zeg ik met een glimlach. "Misschien, heel missch- oke ja, maar er zaten wel leuke opties bij." zegt hij dan heel serieus. "Je bent echt ongelooflijk." lach ik stomverbaasd.

Nadat we oude herinneringen hadden opgehaald gingen we naar de locatie toe. En nu begonnen er wel zenuwen op te bouwen. Natuurlijk zeg ik ja, ik hou van haar met heel mijn hart. Maar wat nou als het Audrey in eens te veel wordt en ze zegt nee. Wat dan?

"Rustig, H alles komt goed." zegt Liam kalmerend. We rijden door het bospad als de chauffeur zegt dat we verder moeten lopen. We stappen uit en de jongens lopen voorop. Na een minuut zie ik het gangpad. Nu gaat het toch echt gebeuren. We hebben gekozen voor een bruiloft in het bos, omdat het rustig is en het ziet er best wel magisch uit.

Ik loop naar voren en ja dan is het wachten geblazen. Op een gegeven moment begint de muziek te spelen en komen alle bruidsmeisje te voorschijn.

Nadat de laatste geweest is weet ik dat ze er aan komt. Ik kijk gespannen en zie haar verschijnen. Ze loopt aan de arm van haar vader en ze ziet er gewoon simpel genoeg prachtig uit. Er komt een glimlach op mijn gezicht naarmate ze dichterbij komt. We kijken elkaar aan en het enige wat er door mij heen gaat is, wow.

Ze geeft haar vader een kus op zijn wang en komt voor mij staan. "Ik hou van jou." fluister ik naar haar. "Ik hou ook van jou." zegt ze blozend, terwijl ze mij intensief aankijkt.

"Dan is het nu tijd voor de geloftes."  zegt de priester na het eerste deel en Audrey begint.

"Lieve Harry, toen ik jou voor het eerst ontmoette, was ik een gebrokken en bang meisje. Onze relatie begon snel en gelijk waren er veel obstakels die we moesten overwinnen. Maar ondanks de mindere dingen liet je mij ook weer opbloeien. Voordat ik jou ontmoette, leefde ik op de automatische piloot en was al jaren niet echt gelukkig. Nu daarentegen geven jou groene ogen mij al vlinders in mijn buik. Jij liet mij zien wie ik ben en wie ik wil zijn. Samen met jou wil ik mijn toekomst te gemoet gaan en met niemand anders. " zegt ze met tranen in haar ogen. Ik geef haar een kus op haar hand en kijk haar aan.

"Lieve Audrey, aan het begin van onze relatie heb ik een paar domme fouten gemaakt. Tijdens die periode waren we even uit elkaar en dat heeft mij gelijk al dingen laten inzien. Zo zou ik niet meer dezelfde persoon zijn zonder jou. Je bent voor mij perfect. Hoe je optimistisch bent en mij daar in mee trekt. Hoe je, ook al zit je er volledig naast, nog steeds in jou standpunt blijft geloven. Hoe je ogen glinsteren als je lacht. Zelfs je ochtendhumeur. Vroeger geloofde ik niet in soulmates, maar nu geloof ik dat jij voor mij bent gemaakt. Ik hou van jou. " zeg ik en kijk haar vol liefde aan.

Zo staren we even in elkaars ogen tot de priester zachtjes kucht en onze aandacht weer trekt. "Dan verklaar ik jullie nu tot man en vrouw. Je mag de bruid kussen."

Ik draai mij om naar Audrey en geef een korte maar liefdevolle kus. "Nu kom je niet meer van mij af." zeg ik met een opgewekte grijns als onze voorhoofden tegen elkaar blijven. "Mooi."

~~~~~~~~
This is the end.

Nu is het verhaal toch echt afgelopen :'(

<3