Chapter 26: PROBLEM

20 2 0
                                    

The next day we did a lot of water sports. Banana boat, surfing, snorkling, at island hopping. All that activities and being stuck sa tabi ni Mr. Grumpy, Lucas.

When we got back sa hotel, nagshower na ko. Nasa cr pa ko nagtotoothbrush nang marinig kong may kumatok.

I went out and saw William and Lucas sa loob ng room. I looked at them confused.

"You guys want to join?"
Tanong ni William.

"What's up?" Tanong ko habang pinupunasan ang basa kong buhok.

"For drinks lang sa baba."
"Game!" Sabay na wika ng kambal.
"Err. I'm fine kayo na lang." I declined.
"Santo yan si Kennedy. She don't drink." August said.
"Well they have non-alcoholic beverage naman eh."
"I'm tired." Wika ko
"C'mon we are all tired kaya nga magrerelax sa bar." Sabi ni William
"Kung ayaw mo fine, ikaw lang mag-isa dito sa room."

I suddenly thought. Ayoko nga. Baka may multo pa dito.

"Fine but I need to dry my hair."
"Yun! We'll go ahead downstairs. Lucas will wait." William said at agad na lumabas.
"Teka..." Wika ko pero umalis na sila.
"Bilisan mo na." Lucas said na parang nababagot. Inirapan ko na lang siya.

When we arrived sa bar, ang daming tao. Eto pala yung sinasabi ni William na magrerelax?

"Psh san na ba sila?" Tanong ko sa sarili.
"I'll go get beers." Wika ni Lucas na pasigaw dahil sa lakas ng tugtog. Tumango na lang ako.

Minutes passed hanggang sa naging isang oras na.

"P*nyetang mga tao to ang iingay!" I was struggling finding a way para lumabas.

Ang galing ng mga kaibigan ko. Mag-aaya tapos iiwan lang ako. Isa pa tong si Lucas isang oras nang kumukuwa ng beer. San pa yun kumuwa sa Maynila?

"Thank God!" I said when finally nakalabas na ko sa bar. Babalik na sana ako sa room nang maalala kong mag-isa lang ako dun so I decided to take a walk sa may beach. Maliwanag naman eh di lang ako lalayo.

I touched the sand and the beach water. Ang pino ng buhangin. The water reflects the starry night sky at tanging ang payapang alon ang maririnig bukod sa mahinang music galing sa bar.

Naglalakad lang ako when I spotted a person on the phone. At dahil di ako chismosa, curious lang lumapit ako konti.

"I'm fine. Yeah don't worry. I know there's nothing we can do. Yeah see you soon. Bye."

Boses ni Lucas yun ah. Lumapit pa ko and I confirmed.

"Sabi mo kukuwa ka lang ng beer."
Nagulat siya nang marinig ako. Tiningnan niya lang ako at nagsalita.
"Its too loud at andito ka naman na ba't pa ko babalik dun?" He said staring into the sea.

May point naman. I sat down beside him.

"Are you okay?" Tanong ko at tinanguan niya lang ako.
"If something's bothering you, you can share it to me. I somehow felt in debt when you comforted me once." After I said it nilingon niya ko.

"So kung di ko ginawa yun, wala ka dito ngayon." Sabi niya
"Maybe but I'm thankful that you did it."

Muli siyang lumingon sa dagat. He remained silent and I just waited. I looked at him and down at his hands holding a can of beer. He's still wearing the bracelet I gave to him. I smiled.

"My parents are always arguing. When I turned 16 they separated so I decided to stay alone and not be with either sides and they seems fine with it. My older sister is in the States finishing her course. Yesterday they went to USA to process the separation legally. My sister called earlier informing me they finally got what they wanted."

I looked at him. Kaya pala ang lungkot niya.
I remained silent, out of words.

The Cold Guy Likes MeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon