Chapter 5: BEAUTIFUL SMILE

48 6 0
                                    

Nang matapos ang klase nagtungo kami sa tambayan.

"This is humiliating" wika ni Lucas
"Hahaha bro Kennedy did a great job." Sabi ni Drake.
"Ang cute mo pala bro pag may lipstick. Hahaha. Maiwan ko na kayo ah." Paalam ni William
"I'll go na din may practice pa ako."
"Bye." Sagot namin.

"So what? I can't go home like this."pagdadabog ni Lucas.
"Here." Inabot ni August ang make up remover.

Tinanggap iyon ni Lucas ngunit may pag-aalinlangan. Since ako naman may madaming nailagay nag-offer akong tulungan siya.

"I'll take care of that." Kumuwa ako ng cotton pad at pinatakan ng make up remover saka kumuwa ng upuan at umupo sa harap ni Lucas.
"Sorry." Wika ko habang dahan dahang tinatanggal ang lipstick.
"Psh." Tinititigan niya lang ako at napapatingin ako sa mga mata niya. Ang ganda pala mahahaba ang pilik mata and I can see my reflection through his eyes.
"Close your eyes." Wika ko.
"Why?"
"Just close it." Di ako makapag concentrate sa ginagawa ko.
"The last time I followed you, di naging maganda ang results when I opened my eyes." Nasakin pa din ang tingin niya. The more I look at it, the more na parang dinadala niya ako sa mundo niya.

"Naiilang ako Lucas." Di ko na napigilan.
He just smiled and closed his eyes.
"You have a beautiful smile." Nasabi ko bigla.

Sh*t pinagsasabi mo Kennedy? Nababaliw ka na? Pero bagay naman talaga sa kanya.

Bigla niyang binuksan mga mata niya.

"What did you say?"
"Bagay sayo pag nakangiti. Ba't kasi ang cold mo lagi?" Tanong ko.
Yang curiosity mo talaga Kennedy papatay sayo.

"I'm not used to it."
"Grabe naman. So pag nagbiro sayo ang isang tao tititigan mo lang?"
"It depends on the joke. Ba't ako ngingiti kung wala namang dahilan para ngumiti."
"There are a lot of reasons to smile."
"Like what?"
"Like you. Yourself. Somebody out there is wishing to have what you have or to be like you kahit na ang sungit mo."

I continued to talk while he's just staring at me at. Ang nasa labi niya na lang ang di pa natatanggal.

"Then I want to be someone else to be able to smile." Malungkot niyang tugon.
I looked at him intently. All this time na nakakausap ko siya ngayon ko lang narinig ang malungkot na boses.
I'm out of words kaya nagsalita na siya.

"Is it done?" Back to being cold na naman.
"Almost. Yung nasa lips mo na lang."
"Make it fast."
Tumayo ako kumuwa ng towel na tinakip sa mga mata niya.
"What the...." Tatanggalin niya sana ngunit pinigilan ko siya.
"Don't! Mukhang lulunukin mo ko ng buhay eh."
"Impossible. Ang taba mo kaya di ka kasya sa lalamunan ko."

"Ouch!" Napabalikwas siya ng apakan ko ang paa niya.
"Kaya di ka gusto ni Drake eh. Sadista ka." Tinanggal na niya ang towel.
"What? Gusto mong masampolan ng sadista?" Paghahamon ko
"Ano gagawin mo? Sisipain ako? Suntok? Tingnan mo nga oh." Hinawakan niya ang braso ko.
"Ang daming taba di mo maangat yan!"
"Ikaw kaya wala kang gf kasi ang sama ng ugali mo!"
"Wala akong gf kasi ayaw ko sa kanila. Wala ka din naman bf!"
"Malapit na! Makikita mo!"

"Para kayong mga bata"
"Pwede naman kayo na lang."

Di namin napansin na andito pa pala sina Aurora at August.

"Iuwi niyo na yang kaibigan niyo."

Inirapan ko na lang siya.

Ngiting ngiti sila August at Aurora nang palabas kami ng school.
"Kahit papano di na naiilang si Lucas." Wika ni Aurora.
"Yeah. Still napapaisip ako. Why does it turns out na parang mas napapalapit kayo ni Lucas Kennedy rather than Drake?"

Honestly? I don't know. The plan at first is tutulungan ako ni Lucas magconfess kay Drake pero di niya pa alam. Di naman pwede si Lucas magsabi diba?

The Cold Guy Likes MeWhere stories live. Discover now