Will You Ever Notice? (Bad Girls Series #2)

Chapter 20

Pero bakit parang hindi? Bakit parang mas malalim? 

Napalunok ako at pinagmasdan ang gumagalaw na mga strobe lights. The music sounds so loud, pero bakit ang naririnig ko, parang payapang musika sa gitna ng bukang-liwayway? Sobrang gulo ng paligid dahil sa mga nagsasayang mga tao, pero ang nakikila ko, parang malabo at mabagal na paggalaw ng lahat ng nasa paligid?

How would I know what this is... if I haven't felt this way before?

"Zen," someone softly called and I looked at who it was. 

I finched a bit because my heart jolted. It's a bit painful. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko at parang gusto kong mapapikit sa naramdaman kong mabagal at humahagod na sakit do'n. Hindi dahil nasasaktan ako. Hindi rin dahil sa malungkot ako. I'm actually happy... and excited. 

Lael's face looks like it's shining and glimmering kahit na madilim naman ang lugar. Parang mas nakikita ko ang mga mata n'ya at ang emosyong nakabalot do'n. Parang may pag-uusap ang mga mata namin kahit na wala naman akong naiintindihan.

"Tara na?" Lael smiled at me.

Why does he look so shining to me?

I absentmindedly nodded. 

Napatingin ako sa kamay ko nang kunin 'yon ni Lael at hinatak na ako papaalis sa lugar na 'yon. Ni hindi ko na nga mapansin pa ang nakasunod sa aming si Caleb dahil nakatuon ang buong atensyon ko sa mga kamay naming dalawa ni Lael.

Nang makalabas kami ni Lael ng lugar na 'yon, things just worsened. The night breeze and the night lights suited Lael so much. Parang mas may tumarak lang sa puso ko nang makita ko s'ya sa pagkakataong 'yon. 

Suddenly, I couldn't take my eyes off him. Pati ang pagsuklay n'ya sa buhok gamit ang isang kamay at ang paglingon n'ya sa paligid para hanapin ang sasakyan, hindi ko mapigilang pagmasdan. I knew it's bad when the sound of the noise from the streets -- the loud honks and car engines sounded so good to hear. Everything that was ugly for me before turned like the most beautiful scenery I've ever seen in my whole life.

"Why so suddenly? Baka may magalit sa'kin," birong pagda-drama ni Caleb na nginisian ni Lael.

"Wala kang girlfriend," he said bluntly to which Caleb laughed. 

Naglakad na kami papunta sa kung nasaan ang sasakyan ni Lael. Caleb immediately sat on the front seat. Dumiretso naman si Lael sa backseat para pagbuksan ako ng pintuan ng sasakyan. It made my heart flutter so I couldn't look at him.

"Sandali," Lael said and I looked at him. He removed his coat and I watched him as he did that. Napalunok ako nang mas nakita ang ganda ng hubog ng mga balikat n'ya dahil do'n. "Malamig," he smiled as he draped his coat over my shoulder. 

Tumango ako at pinagmasdan ang coat n'ya. Naamoy ko ang pabango n'ya ro'n and my heart fluttered more. I raised my gaze at him again before I smoothly slid inside the backseat of his car.

I was silent the whole drive home. I listened to what Caleb and Lael were talking about and their plans for the trip.

"Where would you want to go? Dagat?" Tanong ni Caleb, lumilingon sa akin.

I looked at him and nodded. 

"Somewhere quiet and peaceful."

The faint sound of the music from the stereo calmed my heart a bit.

"I could suggest Ilocos, Bataan, Zubic, or Baler but I realized that La Union is a good place too," Caleb said. "L, you know how to surf, right? We can do that at La Union."

Tiningnan ko sa rearview mirror si Lael at napatitig ako sa mga mata n'ya. It's peculiar that even his forehead looks good. Pumangalumbaba ako at tinitigan pa ang rearview mirror kaya hindi ko inasahan nang lumingon doon si Lael at sumulyap sa akin.