Chapter 28

23.1K 698 23
                                    


"Ano wag mo nga akong itulak!" I hissed as we are inside the plane already, kanina pa siya nakahawak sa balikat ko kaya naasar na ako.

"Doon ang pwesto natin," he said and pointed the seats two step away from out place, naglakad na ako papunta doon at agad nilagay ang aking maleta sa itaas.

Nang subukan niya akong tulungan ay agad ko siyang tinignan ng masama na ikinatigil niya, "Chill," he said and chuckled.

Inirapan ko na lang siya at nagpatuloy sa paglagay ng gamit sa itaas. Pagkatapos ay agad akong umupo sa tabi ng bintana, mabilis kong kinuha sa sling bag ko, ang headset ko at nilagay saking tenga para wala siyang chance kausapin ako o ano man ang balakin niya.

He seated beside me but I remain staring at the window. Maya-maya lang ay naramdaman kong kinakalabit niya ako kaya agad kong nilayo ang aking braso at umaktong walang nararamdaman.

After a seconds kinalabit niya nanaman ako, I move again but he do it again. "Wag mo akong kausapin pwede ba" I said without even looking at him.

Pero patuloy parin siya sa pagkalabit sakin, and this time sa balikat ko na kaya halos idikit ko na ang aking katawan sa bintana para lang lumayo sa kanya.

"Wala akong sasabihin sayo, at ganon ka rin Oliver tigilan mo ako!!" I said and still looking at the window, where I can see his reflection in a silhouette type because the light is against him. But, I know he's looking at me.

Ano bang gusto niya!!

Patuloy pa rin ang pagkalabit niya at patuloy din ang paglayo ko. Sa sobrang paglayo ko sa kanya at tumama ang braso ko sa bintana at medyo masakit iyon. Sa sobrang inis ko ay hinarap ko siya.

"Ano ba diba sinabi ko wag mo akong kausapin hindi mo ba nakikita nakaheadset ako dahil nakikinig ako ng music! Ano? Pang asar lang!!!" iritado kong sambit.

He stares at me for a second and slowly raises his hands with my headset input plug na hindi pala nakasaksak sa phone ko!!!

"Sa sobra bang ganda ng pinapakinggan mo halos wala ng sounds?" malokong sambit nito kaya agad kong kinuha sa kanya ito.

"Pake mo!!!" madiin kong sambit at tinalikuran siya pero rinig ko ang pagtawa niya ng mahina.

Badtrip!!! Bakit naman kasi hindi nakasaksak!!! Nang umandar na ang eroplano mas pinili ko nalang itulog ang kahihiyan na ginawa ko.

Nakatulog ako ng halos 9 hours, pag gising ko kumain ako habang natutulog itong kasama ko. Naglaro din ako sa phone ko habang nasa byahe.

"Latest update on weather at our destination will be given as we approach New York City, we are about to land, prepare for takeoff" dahan-dahan kong inayos ang aking pagkakaupo ng marinig ang announcement sa eroplano nilagay ko ang aking cellphone sa sling bag ko.

Tinignan ko itong katabi ko na patuloy pa rin sa pagtulog, mag tatakeoff na kami lahat-lahat hindi parin gumising. "Hoy gising na" mahina kong sambit.

Pero syempre dahil mahina ang boses ko hindi siya nagising, pano kaya kung sampalin ko ito siguradong gising to'. I raise my hand and acted that I was about to slap him, then nilapit lapit ko ito sa pisngi niya, kawawa ito pagnasampa-----.

Nagulat ako ng bigla niyang hawakan ang kamay ko at unti-unting iminulat ang kanyang mga mata. "Anong ginagawa mo?" he asks with a morning voice.

"Huh?" I said.

"Balak mo ba akong sampali-----," I cut him out.

"Hotdog," at kasabay non' ay ang paghila ko ang aking kamay palayo sa kanya at umupo ng maayos. I saw him smirk and seat properly.

Faded Accounts (Law of Attraction Series # 1) (PUBLISH UNDER IMMAC PUBLISHING)Where stories live. Discover now